Burning Witches en KK's Priest * 12 mei 2024, Tivoli Ronda - Utrecht

 

Setlist Burning Witches:
Unleash the Beast, Wings of Steel, Hexenhammer, Lucid Nightmare, The Dark Tower en Burning Witches.
Setlist KK's Priest:
Hellfire Thunderbolt, Strike of the Viper, One More Shot at Glory, The Ripper, Reap the Whirlwind, Night Crawler, Sermons of the Sinner, Burn in Hell, Beyond the Realms of Death, Hell Patrol, The Green Manalishi (With the Two Prong Crown), Breaking the Law en Victim of Changes. Toegift: Raise Your Fists.

Burning Witches

De Nederlandse frontdame Laura Guldemond

Zo en dan was het nu weer eens tijd voor een ouderwets heavy metal avondje en dat ook nog in Utrecht. Wel leuk dat er in Tivoli tegenwoordig veel plaats is voor dit genre, top en tegen de programmeur, ga zo door zou ik zeggen. Helaas viel de opkomst wel tegen en dat is dan weer erg jammer, de Ronda was maar voor de helft gevuld. In het voorprogramma staat met Burning Witches een band die ik al heel lang op m'n lijstje heb staan, maar op één of andere manier is het nog nooit gelukt om ze in levende lijve te zien. We waren met een mooi clubje deze avond, Rens, André, Hans, Sicco en Gwen waren ook mee. Rens was al vroeg in de middag naar mij toe gekomen, hij was in de buurt en dat scheelde weer een rit heen en weer naar zijn dorp Asten. Het was heel mooi weer en hebben de toerist uitgehangen en zijn op de fiets naar Haarzuilens geweest. 

Gitarist Courtney “CC Shred” Cox en Laura Guldemond

Zanger Tim "Ripper" Owens

Natuurlijk zien we ook nog tal van bekende gezichten vanavond, Eus, Marcel, Rick en nog veel meer metalvriendjes. We wilden allemaal wel KK's Priest zien als verstokte Judas Priest liefhebbers. KK Downing was sinds het prille begin in 1969 deel van de legendarische band Judas Priest. Nadat hij Judas Priest in 2011 verliet, bleef het lange tijd stil rondom de gitarist, tot hij in 2019 de Heavy Metal Hall Of Fame Award op het Bloodstock festival uitgereikt kreeg. Voor de gelegenheid deelde hij het podium met Ross The Boss. De enthousiaste reacties van het publiek bleken genoeg motivatie om zijn eigen project door te zetten: KK's Priest was geboren. 

KK's Priest

Geweldige stem

De formatie bestaat naast KK uit ex-Judas Priest zanger Tim 'Ripper' Owens (ook bekend van Iced Earth), gitarist A.J. Mills, voormalig Voodoo Six-bassist Tony Newton en DeathRiders/Cage-drummer Sean Elg. Inmiddels zijn we twee albums verder, met het in 2023 uitgebrachte The Sinner Rides Again als meest recente wapenfeit. Uiteraard speelt KK’s Priest naast nieuwe songs ook klassiekers van de band waar KK 40 jaar (!) lang mee voor talloze nummers heeft gezorgd. Er staat dus wel een all-star band op het podium vanavond, dus best wel vreemd dat de zaal niet uitverkocht is.

Kippenvel

Gave show

Maar eerst was dus de support band Burning Witches aan de beurt. De band is vooral beïnvloed door de heavy metal van de jaren '80, terwijl de muzikanten ook naar andere muziek luisteren. Sonia 'Anubis' Nusselder speelde onder andere ook in de death metal band Sephiroth. Nusselder is momenteel de leadgitarist van de band Cobra Spell. Muzikaal doet de band denken aan Iron Maiden, Alice Cooper en Judas Priest. In 2017 bracht Burning Witches hun titelloze debuutalbum in eigen beheer uit, op 14 februari 2018 kondigde Nuclear Blast aan dat ze de band hadden getekend.

Bassist Tony Newton

Heerlijk gitaarwerk

In de tussentijd werd Wyss vervangen door Sonia 'Anubis' Nusselder uit Nederland. Het album Hexenhammer werd uitgebracht op 9 november 2018, het titelnummer is één van mijn favorieten, heerlijk! In juni 2019 verliet zangeres Seraina Telli de band om zich te concentreren op haar eigen band, Dead Venus. Ze werd opgevolgd door de Nederlandse zangeres Laura Guldemond van de band Shadowrise. In de zomer van 2019 speelde Burning Witches op Wacken, Summer Breeze en Rockharz Open Air festivals. Op 6 maart 2020 verscheen het album Dance with the Devil en op 28 mei 2021 het vierde album The Witch of the North. Het album kwam respectievelijk op nummer 16 en 6 binnen in de Duitse en Zwitserse album hitlijsten. In februari 2022 tekende de band een nieuw platencontract bij het Oostenrijkse platenlabel Napalm Records. Daar werd vorig jaar het goed ontvangen album "The Dark Tower" uitgebracht, vanavond "Unleash the Beast" en het titelnummer van gespeeld.  

Tim vind dat ook

In de rookwolken

De band begint met de heerlijke stamper ‘Unleash The Beast’ waarop je eigenlijk niet stil kan blijven staan. De Nederlandse zangeres Laura Guldemond heeft een nogal schreeuwerige stem en is vanaf het begin af aan bezig om het publiek op te zwepen. Het geluid is niet al te best en dat ben ik niet gewend van Tivoli. Na een wat moeizaam begin gaat de zaal lekker los op de trashmetal van de dames. Larissa Ernst stond vanavond op het podium omdat de brandende heks Romana Kalkuhl jammer genoeg ziek was. De band heeft inmiddels een aardige discografie kunnen opbouwen door de alweer vijf albums en 2 EP's die de band heeft uitgebracht. Helaas krijgt de band maar weinig tijd, waarom is mij niet duidelijk, dus erg veel nummers konden niet gespeeld worden. Er had gemakkelijk een half uurtje eerder begonnen kunnen worden. De zaal ging namelijk om 19:00 uur open en er werd gestart om 20:00 uur, jammer en vreemd. Vooral Hexenhammer blijf ik een geweldig nummer vinden. Laura kreeg ook nog een microfoon kapot gezongen, gelukkig werd er snel gereageerd en een andere aangegeven. Afgesloten wordt met een nummer van de allerlaatste plaat The Dark Tower en het nummer Burning Witches. Helaas dus maar een half uurtje en technisch was het dik in orde, heerlijk gitaarwerk van Courtney “CC Shred” Cox, helaas werd het wat verpest door het matige geluid. Ik ben nog niet geheel overtuigd maar wil de band graag nog eens een keer zien in een wat kleinere setting.  

En ook de nodige sparks

The Ripper

Toen was het dus tijd voor KK's Priest. Ik ben zelf altijd een fan geweest van zanger Tim "Ripper" Owens. Hij kwam in beeld toen in 1992 aan het einde van de Painkillier-tournee Rob Halford zijn vertrek aankondigde. Rob wilde andere dingen doen en die kon hij niet langer kwijt binnen de groep. In 1996 hield Judas Priest audities voor de opvolger van Rob Halford. Eén van de gegadigden was Ralf Scheepers (later Primal Fear). Uiteindelijk besloten ze in zee te gaan met de Amerikaan Tim Owens, die in een Judas Priest-coverband speelde. Er was weinig tijd voor nodig om hem het materiaal te leren, waarna hij mee op tournee ging. De albums Jugulator (1997) en Demolition (2001) werden goed verkocht, hoewel ze sommige oude fans niet konden overtuigen. Voor mijzelf was vooral het album '98 Live Meltdown uit 1998 een topper, op deze plaat liet Owens horen vocaal een meer dan waardig opvolger te zijn van Halford. Toch was het geen lange periode waarin Tim "Ripper" Owens de frontman van Priest was, in 2003 verliet hij de band en kwam Rob Halford weer terug.

In het licht

Vette solo's

KK's Priest heeft inmiddels twee albums uitgebracht, Sermons of the Sinner (2021) en The Sinner Rides Again (2023). Beide albums werden over het algemeen niet al te best ontvangen, gelukkig staan er op beide releases wel enkele hoogtepunten en daarvan worden enkele vanavond (niet geheel toevallig dus) ingepast in de set. Zo is de opening van de avond met het nummer "Hellfire Thunderbolt" geweldig. Wat een geweld wordt er op het publiek afgevuurd, heerlijk. Met "Sermons of the Sinner" en afsluiter "Raise Your Fists" worden er in totaal drie nummers gespeeld van het album uit 2021. Ook van het laatste album worden drie nummers gedaan, "Strike of the Viper", "Reap the Whirlwind" en "One More Shot at Glory". Met dat laatste nummer komen alle genoemde kwaliteiten van de groep het sterkst samen. Het zijn gevarieerde nummers met de nodige tempowisselingen, razendsnelle gitaarsolo's en de vaak hoge zang van Tim Owens. Live in ieder geval een stuk sterker dan op het album. 

De band in het zonnetje

De geweldige gitarist K.K. Downing

Tim "Ripper" Owens maakt trouwens toch een geweldige indruk, wat een strot. Zo worden ook een zwik Judas Priest nummers op een heerlijke manier vertolkt en geniet de zaal van kleppers als "The Ripper", "Night Crawler", "Burn in Hell", "Beyond the Realms of Death", "Hell Patrol", "The Green Manalishi (With the Two Prong Crown)", "Breaking the Law" en "Victim of Changes". Het publiek kan hier niet genoeg van krijgen en er wordt uit volle borst meegezongen en de horns en vuisten gaan in de lucht. Heel zonde dat het vanavond niet uitverkocht was want dit was echt topkwaliteit en er werd geschreeuwd en "we want more" gezongen om meer nadat er was afgesloten met het heerlijke "Victim of Changes". De band kwam nog één keer terug met het nieuwe nummer "Raise Your Fists" wat net als de andere nieuwere nummers naadloos in de set paste. Jammer dat het alweer afgelopen was en voor de mensen die er vanavond niet bij waren, die hebben écht wat gemist. Wij als groep waren het er in ieder geval over eens dat het een topavond was geweest. 

Burning Witches - Hexenhammer

KK's Priest - Breaking The Law

Of The Wand & The Moon en Dool * 2 mei 2024, Annabel - Rotterdam

Setlist :Of The Wand & The Moon::
.
Setlist Dool:
Venus in Flames, Self-Dissect, The Shape of Fluidity, She Goat, Summerland, God Particle, House of a Thousand Dreams, Currents, Evil in You, Love Like Blood, Oweynagat, The Hand of Creation en Hermagorgon.

Op weg naar Annabel

Lange rij met gemêleerd publiek

Het eerste plan was om met de trein naar Dool in Rotterdam te gaan. Maar omdat er niemand zin had om mee te gaan heb ik deze keer de auto maar gepakt en parking Hofplein als bestemming ingevoerd in mijn telefoontje. In mijn vroege jeugdjaren ben ik zoals zoveel generatiegenoten opgegroeid met Black Sabbath, Alice Cooper, Deep Purple, Led Zeppelin en nog wel een aantal van deze legendarische bands. Ondanks dat ik nog regelmatig een plaatje van deze bands op de draaitafel leg, ben ik altijd bezig met het luisteren van allerlei "nieuwe" bands en nieuwsgierig wat er zoal uit wordt gebracht. Telkens weer ontdek ik dat er nog steeds heerlijke albums worden uitgebracht. Ik ben er van overtuigd dat als deze in de jaren 70 of 80 op de radio te beluisteren waren geweest er zeker en vast de nodige "klassiekers" uit voort waren gekomen. Ook zitten er regelmatig bands tussen die bovengemiddeld goed zijn en laat Dool er daar nou één van zijn. 

:Of The Wand & The Moon:

Kim Larsen

Niet alleen op de plaat maar ook live is dit een band die een unieke sfeer weet neer te zetten, die je dus echt moet ondergaan om erover mee te kunnen praten. Ik was mooi op tijd, dit vooral omdat het verkeer richting Rotterdam een stuk minder druk was dan normaal door de meivakantie. Ik was nog nooit in deze zaal, genaamd Annabel, geweest en dat zegt natuurlijk wel wat met zo'n enorme berg concerten die ik inmiddels al gedaan heb. Volgens de info op het wereldwijde internet bestaat het poppodium sinds 2015 en biedt de grote zaal plaats aan 1200 en de kleine zaal aan 300 betalende zielen. Ook is er nog een café met terras voor de deur. De supportband van vanavond luistert naar de bijzondere naam van :Of The Wand & The Moon:. Dit is het neofolk/experimentele project van de Deense muzikant Kim Larsen.  

Dool

Raven

Larsen was oorspronkelijk lid van de gothic/doom metal band Saturnus, maar verliet deze vanwege persoonlijke geschillen. Hierna begon hij het neofolkproject :Of The Wand & The Moon: omdat hij al heel lang fan was van het genre. Larsen noemt onder zijn muzikale invloeden de neofolk artiesten Death in June, Blood Axis en Sol Invictus. Thematisch is hij beïnvloed door runen, Noorse mythologie en heidendom. Hij beschreef zijn muziek ooit als "loner folk". De band heeft al heel wat releases uitgebracht, drie EP's en zeven albums. Normaal gesproken maakt de beste man gebruik van verschillende soorten gastmuzikanten, alleen vanavond dus niet, het was een solo optreden. Beetje vreemd was het dus wel, een half orkest dat vanaf een tape speelde en Larsen met een semi akoestische gitaar. Het was best aardig, de man heeft namelijk wel een prettige stem. Maar al snel ging het vervelen en gelukkig duurde het maar een half uur.   

Gevoelig

Voluit

En dan was het tijd voor Dool. Ik zag de band vanavond voor de zesde keer live en ook voor het optreden van 20 december in Tivoli heb ik alvast een kaart in de pocket. Positief punt van deze avond is dat het nieuwe album werkelijk fenomenaal is en dat daarvan op één nummer na alles gespeeld wordt. Het eerste album van de band "Here Now, There Then" uit 2017 was al geweldig, het tweede album "Summerland" was een piepklein tandje minder maar met het laatste album "The Shape of Fluidity" heeft de band zich overtroffen. In tekstueel opzicht gaat het over de identiteitsproblemen die Raven heeft doorgemaakt, al was dit in eerste instantie niet eens de bedoeling om hierover te gaan schrijven. Dit werd me duidelijk uit de interviews met de band die ik gelezen heb in de Aardschok en Rocktribune.  Vanavond werden van het laatste album "The Shape of Fluidity" alle nummers behalve "Hymn for a Memory Lost" gespeeld. 

Gitaar spelend

Bezwerend

Stuk voor stuk zijn de nummers sterk opgebouwd, met fraaie stevige gitaarriffs en pakkende zang- en melodielijnen. Alle composities staan als een huis en zoals eigenlijk altijd weet de band een intens optreden neer te zetten en wordt je meegesleept door de fraaie muziek patronen die op je afgevuurd worden. Er is wel een verscheidenheid aan bezoekers in de zaal en dat zal vast en zeker wel te maken hebben met de bekendheid van Raven door de TV programma's als Boerderij van Dorst en de Nachtdieren. Zo zijn er mensen uit elke leeftijdsgroep aanwezig en daarvan zijn er ook een aantal die voor het eerst naar een wat "steviger" concert gaan. Blijft toch wel jammer dat je in Nederland dit soort programma's en ook zoiets als Beste Zangers nodig hebt om mensen naar je optredens te lokken. Maar goed, het werkt wel en een publiek figuur krijgt hoe dan ook meer aandacht. Met "Love Like Blood" werd er nog een schepje bovenop gegooid, door band en publiek en je zag dat Raven nu ook helemaal in trance was. Ook het opeenvolgende "Oweynagat" is een fabuleus nummer waardoor je zelf ook gaat zweven. Helaas was met het nummer "Hermagorgon" alweer een einde gekomen aan het optreden, maar toch ook weer niet......

Bezig met de volle zaal

Gitarist Omar Kleiss (Iskandr)

Wat is live muziek toch bijzonder... de gitaar van Nick hield er zomaar na het eerste deel van het nummer mee op.... duurde lang. Tsja en toen moest Raven de tijd volpraten, met de nodige improvisatie lukte dat en toen hen vertelde dat moeders er ook was klonk er groot gejuich uit de zaal. Ik kon het gezicht van Raven's moeder zien en zag dat ze zich flink opgelaten voelde. Verder leek de magie weg te zijn maar toen de band opnieuw met het afsluitende nummer begon pakte de zaal en de band het ritme op alsof er niets was voorgevallen. De band liet vanavond in ieder geval horen enorm gegroeid te zijn en het was opnieuw een imposant optreden. De stem van Raven is erg veelzijdig, dan weer zwaar en neutraal en soms zelf klinkt het als een kinderstem, heel bijzonder. Na afloop de twee laatste albums op vinyl gekocht en door de hele band laten signeren. Nu heb ik alles weer van de band op vinyl. Raven wist nog wel wie ik was, na het concert in de Helling (21 april 2022, ook op deze blog natuurlijk) hebben we lang met elkaar gesproken en veel gelachen. Het is een geweldig mens en na een knuffel van Raven ging ik met een heerlijk gevoel na een fantastische avond weer huiswaarts. 

Nog een keer Omar Kleiss

Basgitarist JB van der Wal

Drummer Vincent Kreyder

Wapperende haren

Signeren van de laatste twee albums

De gesigneerde albums