Stream of Passion * 28 december 2012, Tivoli de Helling - Utrecht

Setlist Stream of Passion:

Spellbound, Passion, Collide, When You Hurt Me the Most, Out in the Real World, This Endless Night, Street Spirit, Summertime (Klassiek nummer, Gershwin), Awake (Textures Cover), All I Know (met Marjan Welman (Autumn)), Lost, The Curse, Calliopeia (met Marjan Welman), When the Levee Breaks (Cover, Memphis Minnie & Kansas Joe McCoy) (met Marjan Welman), New Born (Cover Muse) (met Jelle Schrooten (ex-Face Tomorrow)), Deceiver (met Jelle Schrooten), This Moment, My Leader (met Charlotte Wessels (Delain)), When I Leave This Land (Cover, met Damion Wilson (Threshold)), The Trooper (Cover Iron Maiden met Damion Wilson), Into the Black Hole (Cover, met Charlotte Wessels & Damian Wilson inclusief Cold Metal outro) en In the End. 

Marcela en gitarist Stephan Schultz in mooi licht

Het laatste concert van 2012 was van Stream of Passion. Net als vorig jaar (op exact dezelfde datum) een speciale winter editie met tal van "bijzondere" gasten. Ook nu waren Charlotte Wessels (Delain), Marjan Welman (Atumn) en Ben Mathot (Ayreon) weer van de partij. Vergeleken bij vorig jaar waren er wel een paar andere gasten zoals Jelle Schrooten (Face Tomorrow) en topper Damian Wilson (Threshold). Ook Daniel de Jongh (Textures) zou aanwezig zijn maar hij kreeg op weg naar het concert een auto ongeluk, hij was er gelukkig zonder kleerscheuren vanaf gekomen maar deed logischerwijs niet mee vanavond. Hierdoor moest Marcela de cover Awake van de Textures later op de avond alleen doen. 

Summertime, when the living is easy...

Dat was waarschijnlijk ook de reden dat we iets later begonnen, maar toen het gordijn viel zat de stemming er meteen goed in. De zaal was nagenoeg uitverkocht en dat gun ik de band van harte. Wel jammer is dat Stream of Passion best regelmatig een bepaalde nummer opbouw heeft. Het nummer begint lekker stevig beginnen en zakt dan wat weg. Hopelijk doorbreken ze dat een beetje met hun op korte termijn te verschijnen nieuwe cd, het nummer The Curse was wat dat betreft hoopgevend. De eerste zeven nummers was eigenlijk al een miniconcert van de band. Heerlijke nummers als When You Hurt Me the Most, Out in the Real World en Street Spirit passeerden de revue. Toen was het tijd voor een speciaal intermezzo, het prachtig klassiek gezongen Summertime en de cover Awake van de Textures. 

Met volist Ben Mathot en Marjan Welman van Autumn

Daarna kwam Marjan Welman van Autumn, zij deed in drie nummers mee en vervolgens was het de beurt aan Jelle Schrooten van de band Face Tomorrow. Eerlijk gezegd had ik nog nooit van de man en de band gehoord. Toch was de cover van Muse, New Born best wel geslaagd. Ook. Charlotte Wessels van Delain stond inmiddels op het podium en het werd steeds gezelliger. Toen Damian Wilson aangekondigd werd reageerde de zaal uitbundig, het is en blijft een topzanger en rasartiest. Na eerst een rustig nummer When I Leave This Land knalde hij helemaal los met de Iron Maiden cover The Trooper. Het volgende hoogtepunt (zeker wat mijzelf betreft) was een heerlijk Ayreon nummer. Damian, Charlotte en Marcela deden Into The Black Hole, geweldig. Toen SOP daarna de heerlijke avond afsloot met Into The End was het eigenlijk wel erg jammer dat het afgelopen was. 

Met Charlotte Wessels van Delain

Ook Damian Wilson had daar blijkbaar moeite mee, dus bleef hij na de afsluiter nog gezellig een tijdje met het publiek kletsen en daagde de dames uit om een stage dive te doen. Charlotte pakte de handschoen op en nam een fraaie jump in het publiek. Er waren genoeg fans die haar wel een stukje door de zaal wilden voeren...... Natuurlijk kon Damian niet achterblijven en met een aanloopje sprong hij bovenop de handen van het publiek. Alle andere bandleden en het publiek lagen ondertussen in een deuk. Een lollige afsluiter van een geslaagde avond. Tussen het gesloten gordijn door lukte me het nog om de (dubbele) setlist mee te krijgen en na nog een biertje gingen we voldaan weer huiswaarts. 

Damian Wilson stal de show

Gitaarsolo van Stephan Schultz

Daar gaat Charlotte Wessels

En daar Damian Wilson...

De (wat gerestaureerde) dubbele setlist

Lees ook een review op: 
http://www.lordsofmetal.nl/

Kayak * 7 december 2012, P60 - Amstelveen

Setlist Kayak:

Hope for a Life, They Get to Know Me, If This is Your Welcome, Nothingness, Sweet Revenge, Daphne, Phantom of the Night, Anne, Merlin, Total Loss.(Pauze). Frozen Flame, Life Without Parole, Avalon, Pagan's Paradise, Alienation, Nobody Wins, Hunter and Prey, Passing Cloud, Cleopatra, Starlight Dancer en Chance For a Lifetime. Toegift: Before the Angels Fell en Ruthless Queen.

Rechts zie je Renate en mij staan

Rob Vunderink in de schijnwerpers

In de nacht van donderdag 6 december begon het te sneeuwen en er viel een flink pak, op sommige plaatsen wel tot twintig centimeter. We waren al bang dat we het concert van Kayak op vrijdagavond 7 december moesten gaan missen. Het bleef op vrijdag nog behoorlijk lang door sneeuwen maar om een uur of vier 's middags was het droog en waren de wegen weer goed begaanbaar. We kwamen om iets over acht uur aan bij P60 in Amstelveen en konden lekker vooraan bij het podium gaan staan. Het was de negende keer dat we de band live gingen zien en de derde keer achter elkaar in P60, op 31 oktober 2009 (vlak voor het overlijden van Pim), op 9 december 2011 en dus hedenavond. Het was niet helemaal vol maar het scheelde niet zo heel veel en de stemming zat er vanaf het begin goed in. Wel is het merendeel van het publiek wat ouder, dat ligt toch wel in de muziek besloten denk ik. 

Cindy in het wit na de pauze

Een geconcentreerde Edward Reekers

De tour was genaamd Journey Through Time, dus we begonnen met een nummer uit 1973, Hope For a Life. Daarna They Get to Know Me uit '74 en If This Is Your Welcome uit 1975. Ik vond het erg leuk, een stukje jeugdsentiment. Vlak voor de pauze ging het lekker los met Merlin en Total Loss en waren we aanbeland bij 1981. Zo ging het vrijwel de hele avond en met een verrassende setlist. Omdat we Kayak al best vaak gezien hadden vond ik het erg leuk om eens wat andere nummers te horen. Best opvallend was dat het over het algemeen een stevig concert was. Veel mensen onderschatten dat toch wel, zo is er veel ruimte voor gitaarsolo's en is Joost Vergoossen een prima gitarist. De band straalde zoals altijd veel plezier uit en is een goed ingespeeld geheel. 

Joost Vergoossen kreeg veel ruimte voor solo's

Mooi gitaarduo

Vlak voor ons stonden drie kleine jongetjes, waarvan één van een jaar of acht constant op onze lachspieren werkte. Bij elk tempo nummer stond hij te wippen en zijn bolletje ging prachtig op en neer op de muziek. Ook na de pauze bleef de setlist lekker anders maar natuurlijk zat het venijn in de staart met het splinternieuwe nummer Cleopatra, Starlight Dancer en het heerlijke Chance For a Lifetime. De band ging weg maar was binnen een minuut weer terug, zelfs Cindy moest daar om lachen en liet weten dat de toegift een onvermijdelijk fenomeen is. Het begon met Before the Angels Fell, deze had helaas niet de top2000 gehaald ondanks alle stemmen daarop (waaronder die van mij) van alle Kayak fans. De afsluiter Ruthless Queen kunnen wij eerlijk gezegd niet meer verteren, maar dat heb ik wel vaker met al die grijsgedraaide klassiekers. Daardoor vond ik het wel jammer dat Full Circle niet gespeeld werd want dan ga je toch anders naar huis. Het was al met al toch weer een zeer geslaagd concert en door de opzet lekker verrassend. Om half twaalf was het afgelopen en het zal wat ons betreft niet de laatste keer zijn dat we naar deze klasse band zijn geweest. Wel een beetje jammer was dat ik op de terugweg "iets" te hard reed. De trajectcontrole op de A2 had een gemiddelde snelheid gemeten van 122 km per uur. Gecorrigeerd 116 km en omdat je daar maar 100 km per uur mag (wat een dwaasheid) was de boete 125 euro.

Afscheid na een mooie avond