zondag 10 april 2016

Oceans of Slumber en My Dying Bride * Tivoli Pandora - Utrecht


Setlist Oceans of Slumber:
Winter, Suffer The Last Bridge, Solitude en Nights In White Satin.
Setlist My Dying Bride:
Your River, From Darkest Skies, And My Father Left Forever, My Body, a Funeral, Feel the Misery, Thy Raven Wings, The Prize of Beauty, Erotic Literature, To Shiver in Empty Halls, The Cry of Mankind en She Is the Dark. Toegift: Like a Perpetual Funeral en Symphonaire Infernus et Spera Empyrium.



Oceans Of Slumber


Zangeres Cammie Gilbert

 Raar maar waar, ik had nog nooit in een zaal My Dying Bride bijgewoond. Wel op Graspop gezien maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat ik dat geen groot succes vond. Ik vind de muziek gewoonweg niet zo geschikt voor op een festival. Deze zware muziek moet je ondergaan in een wat kleinere setting én in een zaal.Allereerst was daar de support van Oceans of Slumber. Deze Texaanse band wist me behoorlijk te pakken. Wat een geweldige stem heeft deze zangeres, de muziek van deze band krijgt door haar een extra dimensie. Erg geslaagd en na afloop de elpee Winter gekocht en met de band op de foto gegaan. 

Keegan Kelly


4x zangeres Cammie Gilbert

Links staan ik, Argo en Geert


Mooi verlichte en bijna uitverkochte Pandora

Argo en ik waren met de bus naar Utrecht gegaan en troffen daar Geert. Na een paar biertjes buiten op het terras waren we mooi op tijd in de zaal en konden we behoorlijk ver vooraan staan. Nadat dus het leuke voorprogramma Oceans of Slumber was afgelopen werd de toon voor deze avond door My Dying Bride meteen gezet. Er werd namelijk gestart met Your River en From Darkest Skies dus de "stemming" zat er meteen goed in. Zanger Aaron Stainthorpe was uitstekend bij stem en ook het geluid stond vanavond erg goed afgesteld. 


Zanger Aaron van My Dying Bride


My Dying Bride

De band doet een kleine tour door Europa om het eind vorig jaar uitgekomen album Feel the Misery te promoten. De tour bestond uit 11 concerten waarvan vanavond de laatste was. Blijkbaar zijn er in Nederland genoeg die hard fans want dit was de derde avond in Nederland en de zaal was nagenoeg uitverkocht. Het eerste deel van de set zijn de nummers vooral melodieus maar vanaf het nummer The Prize of Beauty wordt het allemaal wat zwaarder. 


Zanger Aaron Stainthorpe van My Dying Bride


Hij was zeer goed bij stem

Met de heerlijke nummers The Cry of Mankind en She Is the Dark wordt de avond afgesloten, ware het niet dat de band nog terug komt voor twee toegiften. Het geweldige Like a Perpetual Funeral en het lange Symphonaire Infernus et Spera Empyrium besluiten de avond. Deze twee nummers duren samen ruim 25 minuten dus deze toegift is wel de moeite waard...... Het was een geweldige avond en voor mij was nu wel duidelijk dat het inderdaad het beste is om deze band in een zaal te "beleven". We zijn nog een tijd blijven hangen, wat merchandise gekocht van Oceans of Slumbers en uitgebreid gesproken met deze band (lees: Anthony Contreras). Was erg leuk om kennis te maken met deze symphatieke gast. Helaas zat toen het leuke avondje er weer op. 


Gave show


Veel interactie


Shaun Macgowan op keyboards en viool


Lena Abé op basgitaar


De setlist van My Dying Bride


Op de foto met Cammie


Met de band


Argo ook


Deze elpee heb ik gekocht (met de handtekeningen)



Nog meer foto's:











zondag 3 april 2016

Cheap Thrills, Worry Blast en Nashville Pussy * 3 april 2016, P60 - Amstelveen


Setlist Worry Blast:
It Seems Like Rock 'n' Roll, Born to Lose, Raised By Rock'N'Roll Gone to the Dogs en Family Business (niet compleet).
Setlist Cheap Thrills:

Setlist Nashville Pussy:
Come On Come On, Rub It to Death, I'm So High, Pillbilly Blues, High As Hell,
Wrong Side of a Gun, Shoot First and Run Like Hell, Hate & Whiskey,
Going Down Swinging, Everybody's Fault But Mine, Up the Dosage, Go to Hell,
Good Night for a Heart Attack, Why Why Why en Go Motherfucker Go.
Toegift: Struttin' Cock en Fried Chicken and Coffee.

Gitarist Allan Claret van Worry Blast

Mijn verhaaltje
Ik moest onverwachts de hele zondag werken maar kon gelukkig toch nog mooi op tijd naar huis om samen met Hans naar een concert te gaan. Nashville Pussy stond namelijk op het programma voor een avondje onvervalste rock 'n' roll! Ik besloot wel om met de auto naar P60 te gaan, zat er inmiddels een beetje doorheen. Het was één van de eerste echt warme dagen van het jaar en we konden mooi zonder jas vanaf de auto in de parkeergarage de nog rustige zaal in wandelen. Wel waren er een hoop fotografen vanavond, dus moest er even geknuffeld worden met Rob. 



ACDC


Zanger Mat Petrucci

Het avondje begon met Worry Blast, een band uit Zwitserland met nogal veel ACDC invloeden. Was erg leuk en we hebben ons hier kostelijk mee vermaakt. Net als de zanger/gitarist van de band Airbourne klom deze gast ook naar boven (iets minder spectaculair dan in een hoge mast op Forta enkele jaren geleden bijvoorbeeld). Hij deed het via de trap naar boven en deed een solo'tje op z'n gitaar vanaf het balkon. Er werd flink wat energie in het optreden gelegd maar wat heel opvallend was en dat zou eigenlijk bijna de gehele avond zo blijven, het opgekomen publiek (op een klein groepje na) was erg lauw. Pas bij de laatste drie nummers bij Nashville Pussy ging het een beetje los. 


Gebroken snaar......


Op het balkon

Maar eerst was het nog tijd voor de Nederlandse meidenband Cheap Thrills. Weet niet wanneer de band voor het laatst op het podium stond maar het was een rommelig optreden. Veel enthousiasme dat wel, de zangeres had de nodige adhd trekjes en ook de gitariste ging lekker tekeer op z'n tijd. Helaas niet een show om lang te heugen. Tegen 21:30 uur was het tijd voor Nashville Pussy, onder de klanken van het cowboy countrylied (Ghost) Riders in the Sky kwam de band het podium op. 


Cheap Thrills


Frontdame Selma

Met de nummers Come On Come On en Rub it to Death werd de toon van de avond meteen gezet. Wij stonden aan de kant van bassiste Bonnie Buitrago en zij probeerde de gehele avond de boze SM meesteres uit te hangen, we hebben haar geloof ik niet één keer zien lachen. Wel een leuk image hoor, of is het toch wat anders? Voor de zangkunsten van Blaine Cartwright hoef je niet speciaal naar Nashville Pussy te gaan, maar ja, hoe kan het ook anders, ook vanavond ging er weer een flesje whiskey doorheen. Veel aandacht trekt ook de blonde gitariste én echtgenote van Blaine, Ruyter Suys. Nadat ze in haar jeugdjaren even piano heeft gespeeld is zij op achtjarige leeftijd begonnen met gitaar spelen. Vanaf haar tienerjaren werd zij beïnvloed door bands als Motörhead en Led Zeppelin. 


Nienke op drums


Op de knietjes

Zij speelt niet alleen goed gitaar maar ze maakt er ook een flinke show van. Ze speelde knielend en liggend, ook spoot ze het nodige bier over de toeschouwers heen. Van achter het drumstel ziet Jeremy Thompson het allemaal heel relaxed aan. Zoals gezegd ging het publiek pas los na het heerlijke nummer Why Why Why met Go Motherfucker Go. Natuurlijk kwam er nog een toegift in de vorm van Struttin' Cock en het lang uitgesponnen en lekker opwindende Fried Chicken and Coffee. Na afloop bleef Ruyter languit op de grond liggen en moest ze "bijgebracht" worden met een slok whiskey. Zo kwam er een einde aan een leuk avondje gruizige rock.


Mooi in de groene spots


Setlist Nashville Pussy


Bonnie Buitrago van Nashville Pussy


Ruyter Suys op gitaar


Jeremy Thompson op drums


Zanger Blaine Cartwright


Mooi overzicht van de zaal


En van boven


Solo!


Een uitgetelde Ruyter


Whiskey helpt......