zaterdag 5 oktober 2019

Blackbriar en Epica * 5 oktober 2019, Tivoli Ronda - Utrecht


Setlist Blackbriar:
Deadly Nightshade, Let Me In, Hear You Scream, Stone Cold Body, Preserved Roses,
Cry of a Banshee, I'd Rather Burn, Arms of the Ocean, Ready to Kill en Until Eternity.
Setlist Epica:
Resign to Surrender, Unleashed, Martyr of the Free Word, Our Destiny, Kingdom of Heaven, Sensorium, In All Conscience, The Price of Freedom, Burn to a Cinder, Tides of Time, Deconstruct / Semblance of Liberty, Cry for the Moon en Design Your Universe. Toegift: Sancta Terra, Beyond the Matrix en Consign to Oblivion.

Blackbriar


4x zangeres Zora Cock

Vanwege het 10 jaar bestaan van het album Design Your Universe speelde Epica bijna alle nummers van deze fantastische plaat voor een compleet uitverkocht Tivoli Ronda. Als grote fans van deze geweldige symfonische metalband moesten we hier natuurlijk bij zijn en waren we met een hele grote groep aanwezig. Voor mij was het de 13e keer maar heel speciaal was dat mijn zus Liz haar concert vuurdoop ging krijgen, zij was twee weken op bezoek uit Canada en ging ook mee. Op de heenweg naar Utrecht was het al gezellig met Kimberley, Eddie, Ben, Liz, Robin en ikzelf. In Tivoli troffen we André, Saskia, Argo, Nikki, Lisa en nog een hoop anderen. Werd dus weer een gezellige boel.


De band bedankt het publiek


Andre, Robin, Kimberley en ik

Als support act stond de in 2012 opgerichte band Blackbriar op het podium, deze alternatieve gothic/metal band uit Assen mocht vanavond de spits afbijten. Zangeres Zora Cock werd geïnspireerd door Halestorm en wilde vanaf dat moment maar één ding, leadzangeres worden in een rockband. Helaas vond ik haar stem live lang niet zo beklijven als op de plaat. Eerlijk gezegd vond ik het wat monotoon worden terwijl je haar mystieke, melodieuze zangstem op het album diep in je ziel voelt doordringen. Dit lukte live dus niet en daardoor kabbelde het optreden wat voort. Al werden we even wakker geschud door het uitstekende nummer Ready to Kill gevolgd door de weer wat mindere afsluiter Until Eternity. Toch ben ik wel benieuwd naar het binnenkort te verschijnen album van de band, want Joost van den Broek gaat dit produceren. Deze topper weet namelijk altijd het maximale uit de muziek te halen.


Epica


Mooi licht

Epica heeft me nog nooit teleurgesteld, dus ik zie het optreden dan ook met vertrouwen tegemoet. En ook nog eens, bestaat er een beter gothic metal album dan Design Your Universe? Kan bijna niet, de zang van Simone Simons is van een ongekend hoog niveau. Instrumentaal wordt je getrakteerd op prachtige mysterieuze melodieën, symfonische hoogstandjes, stoere gitaar solo's, lekkere drums en sterke riffs. Verbazingwekkend allemaal. Hoor nummers als Kingdom of Heaven en Martyr of the Free Word. Dat is toch van een bijzondere klasse.


Simone en Mark


Simone was heel goed bij stem

Vanaf de eerste toon staat het geluid weer perfect afgesteld en ook het podium ziet er prachtig uit. Er staan (letterlijk) een heleboel lichtbalken op het podium waarvan de verlichting van onder naar boven kan lopen, maar ook de gehele balk kan licht geven en in allerlei kleuren. Er zijn verhogingen voor de muzikanten, er staan links en rechts naast het drumstel twee Design Your Universe symbolen en een grote E ervoor die ook gelijktijdig verlicht worden. Natuurlijk ontbreken de vlammen en de vuurwerk fonteinen niet dus ook op dat gebied worden we verwend.


Mark Jansen en Coen Janssen


4x drummer Ariën van Weesenbeek

Eigenlijk zit er geen enkele zwakke plek in de set van vanavond, het werd dan ook een magistraal optreden voor een uitzinnig publiek. De ene knaller na de andere werd gespeeld; Resign to Surrender, Unleashed, Martyr of the Free Word, Our Destiny, Kingdom of Heaven, Sensorium, In All Conscience, The Price of Freedom en Burn to a Cinder. Toen was het tijd voor het enige rustpunt in de set vanavond, Tides Of Time. Simone zong zo mooi, kippenvel over het hele lijf. Ook de rest van de band was van uitzonderlijk hoog niveau, de grunts en gitaarspel van Mark Jansen, gitarist Isaac Delahaye en bassist Rob van der Loo. Drummer Ariën van Weesenbeek kreeg ook nog even de spots op zich gericht en kreeg zijn moment of fame.


Vlaggetjesdag... euh avond


De band bedankt het publiek

Het blijft ook altijd leuk om naar Coen Janssen te kijken. Zo gaat hij bovenlangs regelmatig met zijn rollende keyboard van links naar rechts (en weer terug) en is ook zijn (speciaal voor hem ontwikkelde) gebogen draagbare keyboard een grote blikvanger. Jammer was dat hij vanavond niet surfend het publiek in ging, dat doet hij best vaak namelijk. Er werd afgesloten met een geweldige drieklapper, Sancta Terra, Beyond The Matrix en Consign To Oblivion. Epica zorgde zoals altijd weer voor veel vertier en fantastische, epische muziek. Een veel beter concert kun je je eigenlijk niet wensen. We zijn nog even blijven hangen, er was tenslotte nog een after party en gingen na een geweldige avond voldaan het mandje in.


4x mijn zus Liz (met Robin, André en Kimberley)


Foto van de niet geheel complete groep


Foto van de andere niet geheel complete groep


Epica - Pit bij Consign to Oblivion 
(filmpje gemaakt met mijn smartphone)







woensdag 2 oktober 2019

Black Stone Cherry en Alice Cooper * 2 oktober 2019, 013 - Tilburg


Setlist Black Stone Cherry:
Burnin', Me and Mary Jane, Blind Man, In My Blood, Blame It On The Boom Boom,
White Trash Millionaire, Lonely Train, Cheaper to Drink Alone en Family Tree.
Setlist Alice Cooper:
Years Ago @Tape, Nightmare Castle @Tape, Feed My Frankenstein, No More Mr. Nice Guy, Bed of Nails, Raped and Freezin', Fallen in Love, Muscle of Love, He's Back (The Man Behind the Mask), I'm Eighteen, Billion Dollar Babies, Poison, Guitar Solo (Nita Strauss), Roses on White Lace, My Stars, Devil's Food, (band jam), Black Widow Jam (met 'Black Juju' drum solo), Steven, Dead Babies, I Love the Dead, Escape en Teenage Frankenstein. Toegift: Under My Wheels en School's Out (met gedeelte Another Brick in the Wall Part 2).

Proost, op weg naar Tilburg


Black Stone Cherry

Net als in de afgelopen jaren doet de nu 71 jarige Alice Cooper weer een hele berg optredens. Dit jaar van Amerika naar Europa en dan weer terug naar Amerika, zeker zo'n 80. Tussendoor ook nog de nodige met de Hollywood Vampires en vanaf februari 2020 gaat de tour weer verder in Australië. In maart is de beste man weer met de Rock Meets Classic tour terug in Europa. En dit tempo wordt al jarenlang volgehouden, je zou er bijna duizelig van worden. Leuk om de website www.sickthingsuk.co.uk eens goed door te spitten, hier staat een schat aan informatie over deze grootheid.


Leadzanger en gitarist Chris Robertson


Yates McKendree

Deze keer was ik samen met André op pad, in 013 hadden we afgesproken met Sicco en zijn vriendin. Toen we net in Tilburg aankwamen kreeg André nog een vervelend telefoontje over zijn vader, hij was opgenomen in het ziekenhuis. Gelukkig na een paar keer bellen en appen leek het allemaal mee te vallen (dit bleek ook later gelukkig). We waren mooi op tijd bij de zaal en net als de vorige twee keer met Alice Cooper (2016 en 2017 in deze zelfde locatie) was de zaal erg vol gepropt. Toch wel opmerkelijk, een paar weken geleden met het uitverkochte Ayreon concert was het toch nét even wat minder vol


Lekkere solo's


Alice Cooper!

Er was deze keer een prima support band, Black Stone Cherry. Deze band speelt lekker stevig doorbeukende southern-rock en kan een prima set samenstellen uit de zes studio albums die ze inmiddels gemaakt hebben. Heerlijke nummers als Burnin' en Me and Mary, Blame It On The Boom Boom en White Trash Millionaire krijgen de zaal in beweging. Een fijn begin van de avond, de band zal op het einde bij School's Out nog terugkeren op het podium om de show af te sluiten.


I'm Eighteen

Knappe kerel

En show it is vanavond, wat er allemaal voorbij komt het is niet bij te houden. Er staat een kasteel op het podium, met links een toren en rechts een trap naar boven. Zo lopen de bandleden en Alice af en toe naar boven, staan in het midden achter de kantelen of op de toren. De guillotine komt weer langs, een reuzenbaby, een reuze grote Frankenstein, een zombie bruid enzovoorts, het kan allemaal weer niet op. Ondertussen speelt de band retestrak, er staat dan ook wel wat, sinds 2011 zit superdrummer Glen Sobel achter de trommels, Chuck Garric is een geweldige basgitarist, en ook de gitaristen zijn niet mis met Tommy Hendriksen, Ryan Roxie en vooral stergitariste Nita Strauss.


Gitarist Tommy Henriksen


Samen met Nita Straus

Gelukkig is de setlist elke keer behoorlijk anders, zo komen deze keer Bed of Nails, Raped and Freezin', Fallen in Love (van de laatste plaat Paranormal), Muscle of Love, He's Back (The Man Behind the Mask), Roses on White Lace, My Stars, Devil's Food en Teenage Frankenstein aan bod. Het geweldige metal nummer Roses on White Lace vond ik zelf wel een hoogtepunt. Hier kwam de zombie bruid tevoorschijn met natuurlijk een bosje rozen in haar hand. Logischerwijs worden alle grote hits niet vergeten.


4x Nita Strauss


Alice op de mondharmonica

Feed My Frankenstein, No More Mr. Nice Guy, I'm Eighteen, Billion Dollar Babies, Poison, Under My Wheels en Cooper eindigt de show met School's Out in een voetbalshirt van de Tilburgse voetbalclub Willem II. Natuurlijk is alles strak geregisseerd, is de show in de basis al tientallen jaren hetzelfde, is er nauwelijks ruimte voor improvisatie maar het is vertier van de allerhoogste orde. En natuurlijk het allerbelangrijkste; de nummers zijn geweldig en staat er een fantastische band op het podium.


Heerlijk gitaarwerk


Bovenop het prachtige decor


Poison


Nita op de toren


Roses on White Lace


Arm kind


Drummer Glen Sobel


Devil's Food


Dead Babies


Lief baby'tje


I Love the Dead


Billion Dollar Babies


Gaaf gezicht


Teenage Frankenstein


Afgelopen?


Toegift met Willem II shirt aan


Under My Wheels


Met de hoge hoed


School's Out


Met Black Stone Cherry


Nu is het echt afgelopen...


Er waren ook een hoop jonge fans


Natuurlijk de één na laatste bus gemist, knabbels om de tijd te verdrijven