zaterdag 23 januari 2016

Clash of the Coverbands * 23 januari 2016, De Peppel - Zeist


Setlist The Caverns:
It's Over, Oh Pretty Woman, Dust My Broom, Long Grey Mare, She Don't Want Me No More, It's All Over Now Baby Blue, Hoochie Coochie Man, Early In The Morning, Big Boss Man en Gloria.
Setlist Silver:
Gimme Shelter, Paperback Writer, All Along The Watchtower, Wicked Games,
110 In The Shade, Heart Shaped Box en Killing In The Name Off.
Setlist Sonic!:
Yankee Rose, Medley: 99 Luftballons, Verdammt Ich Liebe Dich,
Jeanny en Ich Bin Wie Du, Arms Wide Open en Rain Down On Me.
Setlist The Rivals:
Message In A Bottle, Fluorescent Adolescent, Stil In Mij,
Twlight Zone, I Want You To Want Me en Radar Love.


Vooraf nog een selfie van The Rivals in de snackbar

Ik had de mannen van The Rivals een tijdje geleden opgegeven voor één van de meest bekende bandwedstrijden, Clash of the Coverbands The Benelux Edition. Dit veroorzaakte toch wat stress, in de decembermaand is het best lastig om veel tijd vrij te maken om te oefenen. Er werd afgesproken om elke maandag- en woensdagavond te spelen en op enkele uitzonderingen na werd dit aardig vol gehouden. Dit was dan ook wel te horen op de wedstrijdavond zelf, de band speelde erg strak. Maar daarover later meer. 


The Caverns


Mondharmonica

Renate en ik vertrokken op zaterdagavond 23 januari om 20:15 vanaf huis naar de Peppel in Zeist waar de wedstrijd gehouden werd. We kwamen daar tegen negen uur aan maar het bleek dat één van de bands had afgezegd (Mrs. Crowley, een Ozzy Osbourne coverband) zodat de eerste band pas om 21:30 begon. Dit waren een stelletje oude rotten "in het vak", The Caverns een bluesband. Er werden nummers gespeeld van John Mayall en Muddy waters en de leadzanger (was ook nog een vervanger) had een echt "blueshoofd". Dit was een prima band dus de toon was meteen gezet, het niveau was dus hoog. 


Sterk optreden van Silver


Best hard

Toen was het de beurt aan Silver. Verrassend genoeg kende ik deze band nog van de finale van Emergenza in 2013 waarin Robin met All Access had meegedaan in de Melkweg. Ik was toen behoorlijk onder de indruk van deze band. Wel was de Emergenza finale alleen voor bands met eigen werk dus ik vond het wel verrassend dat Silver nu meedeed als coverband. Ook nu was het geweldig goed wat de band liet zien en dit was voor ons eigenlijk niet te overtreffen. De band sloot heftig af met een nummer van Nirvana (Heart Shaped Box) en met een nummer van Machine Head (Killing In The Name Off). Erg knap. Later sprak ik nog met de zanger/gitarist van de band en hij gaf aan dat ze vaak optreden met eigen werk maar dan ook meestal wat covers spelen. 


Sonic!


Prima gitarist

Voor Sonic! was het nu wel erg lastig om na deze geweldige band te komen en dat bleek ook wel. Maar goed, dat was niet de enige reden dat het wat minder was. De zanger was een prima enthousiaste gast maar zijn zangtalent liet nog wel wat te wensen over. Veel Duitstalige nummers in een leuk gemaakte medley, 99 Luftballons, Verdammt Ich Liebe Dich, Jeanny en Ich Bin Wie Du. Dat was dan wel weer heel grappig. De band had verder wel een uitstekende gitarist. Ik had zelf steeds uitgesproken dat wij samen met Silver door zouden gaan en dat gevoel werd nu nog meer versterkt, al moet je het dan nog steeds zelf waarmaken.


"Setlist" van The Rivals


Gespannen koppies

Opbouwen

Strakke koppies bij onze mannen, de eerste keer meedoen aan een bandwedstrijd en dan ook nog één van de meest prominente. Gelukkig valt er een hoop van je af als je eenmaal op het podium staat. Zanger/bassist Kevin begon het eerste couplet van Message in a Bottle van The Police een klein beetje onvast maar daarna ging het uitstekend. Fluorescent Adolescent werd uitstekend "neergezet" en Stil In Mij is de band op het lijf geschreven. Het werd een heerlijk optreden en het publiek liet zich nu meer horen dan bij alle bands hiervoor. Dat hadden we vast zitten en met de Twilight Zone werd er volop meegeklapt. Wel viel daarna I Want You To Want Me een beetje tegen maar dat werd ruimschoots goedgemaakt door de knaller Radar Love. Toen het afgelopen was kwam de organisator op het podium ons afkondigen en de avond afsluiten en je kon al aan hem merken dat ook hij onder de indruk was. 


Mooi gezicht vanaf de geluidsman

The Rivals

Enthousiasme bij het publiek

We moesten nog een klein half uurtje wachten tot de officiële uitslag bekend werd gemaakt dus de spanning steeg tot grote hoogte. Als eerste werd de juryprijs uitgedeeld en deze ging (eerlijk is eerlijk) en zoals verwacht naar Silver. Maar toen werd er omgeroepen dat The Rivals de publieksprijs hadden gewonnen. Groot gejuich steeg er op van onze jongens, maar ook van familie en het overige publiek. Klasse! Uiteindelijk is het wel een terechte uitslag geworden van een heerlijk avondje, de twee bands die de meeste aanspraak mochten maken op de overwinning gaan door. Nu op 14 mei in de Peppel de regiofinale! 

Jeffrey op drums


Jan en Robin, de gitaristen


Mooi beeld van achteren


Kevin in actie


Solo!


Mooi duo



Robin op de Flying V bij Radar Love


Feest en felicitaties na afloop













vrijdag 8 januari 2016

Imperial Age, Ego-Fall, Luciferian Light Orchestra en Therion * 8 januari 2016, Maassilo - Rotterdam

Setlist Imperial Age:
Turn The Sun Off!, Death Guard, Aryavarta en Anthem Of Valour.
Setlist Ego-Fall:
Intro met Morin Khuur, Brave Heart, Wind The Horn, Out Of The Ordinary, The Defender, The Legend, Back To The East, Weeping Camel, Burying Civilization, War Steed, Spiritual Judgment en Jangar.

Setlist Luciferian Light Orchestra:
Dr. Faust on Capri, Church of Carmel, Eater of Souls, Where the Lilies Grow,
Venus in Flames, Taste the Blood of the Altar Wine, A Black Mass in Paris en Dante and Diabaulus.
Setlist Therion:
Ginnungagap, Schwarzalbenheim, Nifelheim, Vanaheim, Melek Taus, Invocation of Naamah, Cults of the Shadow, The Siren of the Woods, Wine of Aluqah, Morning Star, Black Diamond, Black Fairy, Mon amour, mon ami, Kings of Edom, The Dreams of Swedenborg, Lemuria, The Invincible, Son of the Staves of Time, The Rise of Sodom and Gomorrah en To Mega Therion.



Aparte lokatie zullen we maar zeggen......


Imperial Age

Om 17:15 uur werd ik vrijdag thuis al opgehaald door Saskia, Nikki en Argo om voor het eerst naar de Maassilo in Rotterdam te gaan. Grappig dat ook mijn maat Argo (die denk ik nog wel vier keer zoveel concerten dan ik heeft bezocht) hier ook voor het eerst naartoe ging. We waren mooi op tijd, helaas liet men de rij een half uur langer voor de deur staan. Dus in plaats van 18:30 uur konden we pas om 19:00 uur naar binnen. Dit was helaas niet het enige ongemak op deze avond. Het geluid was de hele avond slecht (lees: onder andere te hard) en op diverse momenten slecht afgesteld. Ook de lichtshow was erg onhandig, we werden regelmatig verblind door de lampen en de avond liep anderhalf uur uit. T'is dat we met de auto waren maar probeer anders maar om 01:00 uur nog met het openbaar vervoer naar huis te komen...... 


Jammer van het slechte geluid


Ego-Fall opent met een Mongoolse Morin Khuur

We stonden helemaal vooraan bij het podium en de mensen van Imperial Age en Ego-Fall waren bezig met spullen neerzetten en sounchecken. Iedereen deed lekker op z'n gemakje, er was eigenlijk niemand die een haastige indruk maakte en zodoende begon de eerste band ruim een uur te laat aan het optreden. Imperial Age uit Rusland beet de spits af en bij de eerste tonen schrokken we ons een ongeluk. De bas stond enorm hard, de drummer en de gitarist waren nauwelijks te horen. Ook de zang van beide dames kwam regelmatig niet lekker door, de zanger gelukkig wel. Er was zelfs een nummer bij dat de zangeres helemaal niet te horen was, het leek wel een vis op het droge... Wat ontzettend jammer, op deze manier was het erg lastig om een goede indruk te krijgen van deze toch volgens mij wel leuke band. 


Uit China!


Verrassing van het jaar

Daarna was het de beurt aan Ego-Fall, inmiddels liepen we bijna twee (!) uur achter op het schema. Deze band komt uit China en na de introductie met een een heel bijzonder instrument, een Mongoolse Morin Khuur (soort kruising tussen een kleine bas en een viool) knalde de band er gigantisch op. Ook nu was het geluid niet zuiver en te hard maar door de energie en de soort muziek (folk/metalcore) was het toch erg leuk. Heel bijzonder is dat de zanger gebruik maakt van boventoonzingen. Dit is een zangtechniek waarbij gebruik gemaakt wordt van resonantie. De stembanden produceren een geluid en door deze 'grondtoon' ontstaan -afhankelijk van de stand van de mondholte- de verschillende klinkers, de 'boventonen'. Door eenvoudige technieken kun je deze klinkers zodanig zingen dat ze als fluittonen gaan klinken. Zo werd dit wel een hele bijzondere ervaring en zal ik dit optreden niet licht vergeten. Erg geslaagd dus. 


De boel ging helemaal los!


Luciferian Light Orchestra

Na dit geweld kwam het zijproject Luciferian Light Orchestra van Christofer Johnsson (Therion) het podium op. Deze op jaren 70 gestoelde occulte rockmuziek was door de jaren heen geschreven door Christofer en paste niet geheel in de stijl van Therion. Voordeel was dat het geluid nu iets beter was, dit had ook vooral te maken met de wat lichtere soort muziek. De release van deze plaat was in april 2015 geweest en was behoorlijk goed ontvangen. Ook ik heb er graag naar mogen luisteren, helaas viel het live toch een klein beetje tegen. Dit had vooral te maken met de wat iele stem van de zangeres. De muzikanten waren keurig uitgedost en sommigen zelfs gemaskerd, maar het waren duidelijk een paar Therion bandleden. Leuk optreden maar niet heel bijzonder. 


Occulte jaren 70 rock


Zangeres Mari Karhunen gaat op de knietjes...

Ook bij Therion was het geluid niet goed (genoeg) maar daar we alle nummers goed kennen was dit wat minder storend. De band was zoals eigenlijk altijd enthousiast en leverde een sterk en gevarieerd optreden af. Leuk was ook de spring-in-'t-veld Linnea Vikstrom, ja inderdaad de dochter van leadzanger Thomas Vikstrom. Buiten dat ze lekker springerig en vrolijk was op het podium beschikt ze ook over een prima stem. Dat geldt natuurlijk ook voor Chiara Malvestiti, deze dame nam de moeilijkste zangstukken voor haar rekening. Het blijft toch heel bijzonder om metal en opera op deze wijze te vermengen tot zo'n aantrekkelijk geheel. 


Helaas niet zo'n krachtige stem


Sfeervol plaatje

Er werd een nummer van de setlist overgeslagen (deze werd de dag erna in Atak, Enschede wel gedaan) The Beauty in Black. Dit was zeker om nog wat tijd in te lopen hahahaha. Het mooiste gedeelte zat wat mij betreft wel in de staart van het optreden. Dit begon met het geweldige Lemuria gevolgd door The Invincible en het gave Son of the Staves of Time. Natuurlijk kwam er nog een toegift in de vorm van het heerlijke The Rise of Sodom and Gomorrah en To Mega Therion. Na het optreden hebben we nog wat spullen bij de merchandise gekocht (ikzelf en Argo een shirt van Therion en Argo de cd van Ego-Fall) en hebben nog nagebabbeld met de Chinese mannen van Ego-Fall en bassist Nalle "Grizzly" Pahlsson van Therion. Natuurlijk hebben we hier ook nog wat foto's van gemaakt. Door alle vertragingen op deze avond lag ik pas tegen 3:00 uur in mijn mandje. 


Therion!


Gaaf optreden

Later kwam er op Facebook nog een prima reactie van de Baroeg.
Beste mensen,
Het spijt ons heel erg dat meerdere bezoekers afgelopen vrijdag geen goede ervaring hebben gehad en we kunnen ons dat goed voorstellen. Het van tevoren aangekondigde tijdschema is opgesteld door het boekingskantoor van de bands. Wij gingen er vanuit dat we dit in samenwerking met de bands in de praktijk konden gaan brengen, zoals dit ons bij veruit de meeste concerten in Baroeg lukt. Dat is in dit geval helaas (totaal) niet gelukt en dat vinden we erg teleurstellend.
De opgelopen vertraging was het gevolg van een combinatie van factoren:
- Het was het eerste optreden van de Europese tour van Therion +3 supports. Bij een eerste show werken de bands en hun technici nog niet altijd even efficient met elkaar samen. Bovendien bleek de door de bands ingehuurde backline technisch niet in orde te zijn. De soundchecks liepen daardoor 's middags al heel erg uit.
- Van de eerste 2 bands hadden wij van tevoren geen technische rider ontvangen, ondanks dat wij hier herhaaldelijk om hebben verzocht. Op de dag zelf kwamen ze met allerlei technische eisen, die onze technici erg veel extra tijd hebben gekost. Daardoor begon de eerste band ruim een uur te laat en die achterstand hebben we niet meer in kunnen halen. Bij de tweede band ontstond zelfs nog een extra vertraging op het schema.
- Het was de eerste 'Baroeg On Tour' show in Maassilo sinds december 2012, ook die samenwerking is nog voor verbetering vatbaar.
Wij zijn e.e.a. uitgebreid aan het evalueren met alle betrokken partijen, zodat we dit in de toekomst kunnen voorkomen. Excuses voor het ongemak iedereen. 


Zanger Thomas Vikstrom met achter zich Christofer Johnsson


Gitarist Christian Vidal en bassist Nalle "Grizzly" Pahlsson


Zangeressen Chiara Malvestiti en Linnea Vikstrom (ja dus, dochter van)


De band bedankt het publiek


Plectrum gekregen van bassist Nalle "Grizzly" Pahlsson


Nikki heeft deze setlist voor me gepakt...


Met de Chinezen van Ego-Fall


Op de foto met bassist Nalle "Grizzly" Pahlsson

Hieronder mijn eigen gemaakte filmpje (met m'n smartphone)
van Therion (The Rise of Sodom and Gomorrah (gedeelte)) op youtube:



Hieronder een heel mooi filmpje van Ego-Fall (van 9-1-2016) op youtube:






Lees ook een review op: