Eternal Flight, Nightmare en Circle II Circle * 16 mei 2013, De Pul - Uden

Setlist Eternal Flight:

Setlist Nightmare:

Intro, The Preacher, Sunrise in Hell, Eternal Winter, Burden of God, Children of the Nations, Cosmovision, Gospel of Judas, Crimson Empire en Heaven & Hell.

Setlist Circle II Circle:

Edge of Thorns, He Carves His Stone, Lights Out, Skraggy's Tomb, Labyrinths, Follow Me, Exit Music, Degrees of Sanity, Conversation Piece, All That I Bleed, Damien, Miles Away, Sleep, Diamond Blade, Epiphany en Fear of the Dark.

Eternal Flight was een leuke opwarmer

Met een steen op mijn maag ging ik Hans om 18:00 uur ophalen op station Maarssen om naar de Pul in Uden te gaan. Dit omdat het B1 team van Robin nogal onverwacht een beslissingswedstrijd moest spelen op neutraal terrein (bij Altius) tegen de Zuidvogels. Deze pot zou om 19:00 uur beginnen en de beslissing brengen of het team degradatie nacompetitie wedstrijden moest gaan spelen. Ik was bijna alle wedstrijden dit jaar geweest en misschien wel de belangrijkste ging ik nu missen. Hans had de kaart voor dit avondje van mij gekregen voor zijn verjaardag en met de nodige opstoppingen, het was slecht weer en het verkeer stroopte steeds weer op, kwamen we ongeveer 19:15 uur aan bij de Pul. We konden meteen naar binnen en na een biertje begon het eerste voorprogramma al.

Nightmare is een prima band

Bassist Yves Campion was een toffe gast

Eternal Flight, een powermetal band, was zeker niet slecht maar er waren nog maar heel weinig mensen. De zanger en bassist probeerden nog wel het publiek mee te krijgen maar dat ging niet al te best. Natuurlijk stond ik wel af en toe mee te klappen en kreeg als dank nog een keer een microfoon onder m'n neus gehouden. Na dit aardige opwarmertje kwam Nightmare. Ik was wel bekend met deze muziek en het heeft wel wat weg van Dio (ook de zanger lijkt er wel wat op). Ook Hans zei op een gegeven moment, het lijkt wel wat op Dio. Laat de band de set nou ook nog afsluiten met Heaven & Hell van Black Sabbath uit de Dio tijd..... Wel een leuk optreden en ook deze Franse band had veel interactie met het publiek. We hadden af en toe met Renate contact gehad via WhatsApp en na een 0-1 achterstand werd het uiteindelijk 6-1 voor OSM. Dus bleven de mannen in de hoofdklasse en was ik mijn steen gelukkig ook kwijt......

De opening was meteen knallend met Edge of Thorns

Twee prima gitaristen waarvan één nogal de aandacht trok

Nu was het tijd voor Circle II Circle. Het was inmiddels wel duidelijk dat het weer een latertje ging worden, het was dus maar goed dat we met de auto waren. Blijft toch wel slecht dat de zalen hiermee vaak in de programmering geen rekening houden. De zaal was inmiddels wel beter gevuld maar lang niet uitverkocht. Vanavond zou de band de gehele Edge of Thorns plaat spelen dus de opening was meteen al zalig met het titelnummer. Het bleef de hele avond toch wel erg lekker, ik moet zeggen dat veel nummers live beter op mij overkwamen dan op de plaat. Het werd dus al met al een reis terug in de tijd, eigenlijk een Savatage optreden zonder John Oliva. Ik had Savatage nog gezien in 1996 en 2002. De band speelde erg strak en vooral de opvallende jonge gitarist Bill Hudson was erg goed. 

Zachary Stevens heeft natuurlijk een geweldige stem

Drumkit en tattoos

Wel gek dat Circle II Circle nooit los is gekomen van de Savatage periode. De vorige toer hadden ze de Wake of Magallan plaat gespeeld en nu dus weer Edge of Thorns. Ik moet ook wel zeggen dat ik de Circle II Circle platen lang niet zo sterk vind als wat onze vriend John Oliva met zijn nieuwe band Pain doet/deed. Deze composities zijn een heel stuk knapper. Maar goed, het werd toch wel een zeer geslaagde avond met vooral een hoop Savatage fans en Zachary Stevens heeft natuurlijk een geweldige stem. Kreeg wel af en toe het gevoel dat hij een loopje met het publiek nam door zijn manier van klappen en gezichtsuitdrukking. Nadat de plaat in zijn geheel gespeeld was ging de band weg. Natuurlijk kwamen ze weer terug en werd er afgesloten met twee Circle II Circle nummers, Diamond Blade en Epiphany. Waren prima nummers maar vooral de laatste leek in veel opzichten toch wel sterk op het gave Savatage nummer Chance. Vond het wel jammer dat deze (één van mijn lievelingsnummers) niet speelden omdat ze dat in de week hiervoor in Wuppertal wel gedaan hadden.

De toetsenman ging nu achter de microfoon 

en Zachary Stevens achter de drumkit

Plectrum gevangen van Christian Wentz

De avond was nu afgelopen ware het niet dat het publiek wilde dat de band terugkwam. Zachary Stevens ging achter de drumkit zitten en onze toetsenman nam de microfoon over. Nu werd er plotseling Fear of the Dark van Iron Maiden ingezet en de zaal ging behoorlijk los. Erg grappig en een mooie afsluiting van een toffe avond. Alle leden van de diverse bands liepen na afloop nog gezellig in het rond en nog even een babbeltje gemaakt met een paar gasten. Om 00:30 uur waren we weer keurig thuis en na een biertje lekker m'n mandje in gegaan.

En natuurlijk lukte het weer

om de setlist mee te krijgen...

Hieronder mijn eigen gemaakte filmpje

(met m'n gsm) van Circle II Circle op youtube:

Slag om Rooi 2013: All Access, Lyssa en Through the Struggle * 11 mei 2013, OJC de Werf - Sint-Oedenrode

Setlist All Access:

Popular & Overused, Teen Times, Locket of You, Cheerleader (extended), Seasons,

College Screwup (extended) en Evermore (outro long)

De locatie waar het spektakel plaat ging vinden

All Acces moest de spits afbijten

Toch nog redelijk onverwacht moest Robin met zijn band All Access optreden in Sint-Oedenrode bij de bandwedstrijd de Slag van Rooi. Zo op het laatste moment nog wat mensen gevraagd om met me mee te gaan (alleen is ook maar alleen, want Renate had dienst), gelukkig vonden Argo en Saskia het leuk en reden ze met me mee naar het Brabantse land. We waren er iets over negenen en nadat we de auto geparkeerd hadden liepen we naar het centrum. Op een pleintje vroegen we de weg naar OJC de Werf, de dame die ons te woord stond zei dat het haar wel bekend voorkwam maar ze wist niet waar het was. Ook de groep die bij haar was wist het niet. Nadat er weer wat mensen naar buiten kwamen uit het restaurant werd ons verteld dat we er een meter of 20 vandaan waren... Verscholen achter wat bomen en struiken was daar het fraaie jongeren centrum.

Robin met z'n Flying V

Deze foto is genomen door Fallen Angel Photography

Toen we binnenkwamen waren we de eerste bezoekers en dat zou bijna zo blijven... Nadat de band gearriveerd was begonnen ze (na wat tijdrekken) om 22:10 uur te spelen. Inmiddels waren er nog wat mensen binnengekomen maar opgeteld bij de organisatie en de fotograaf kwamen we denk ik aan maximaal 20 man. Het optreden was wat minder dan op springpop vond ik persoonlijk, ook het geluid was hier wat minder. Wel blijft de muziek heerlijk energiek en aanstekelijk. Voor de jongens was de slechte opkomst ook wel een lichte teleurstelling maar ze deden toch hun best. De organisatie vond ze in ieder geval wel zo goed dat er gevraagd werd of ze volgend jaar weer terug wilden komen. Nou, daar zou ik persoonlijk nog eens goed over nadenken met zo weinig volk.

Leadzanger Brandon Weber in actie (Fallen Angel Photography)

 

All Access (Fallen Angel Photography)

Na All Access kwam Lyssa. Deze band kon ons allen niet bekoren, ook Saskia en Argo houden net als ik niet van funk. De zanger was prima maar tussen de nummers door zwetste hij een behoorlijk eind weg. Hij vertelde zelfs een keer een mop over een koe aan de bar, ging helemaal nergens over. Later werd bekend gemaakt dat deze band ook nog eens de juryprijs had gewonnen. Was eigenlijk wel logisch, want de winnaar mocht optreden op de jaarmarkt en dit was wel de meest rustige en nietszeggende muziek van beide avonden. Dus daar schrik je de bezoekers van de jaarmarkt in ieder geval niet mee af...... 

Mooi gitaarduo (Fallen Angel Photography)

Lyssa

Dat zou je trouwens wel doen met de laatste band van deze avond, Through the Struggle. Deze metalcoreband gooide werkelijk alle remmen los. Er werd gesprongen, gerend, op de grond gelegen en verschrikkelijk geknald. Zo hard werd er geknald dat het snoer van de bas regelmatig uit de box getrokken werd. We vonden het allemaal erg leuk en het waren toffe gasten. Zo werd de avond toch nog lollig afgesloten> Nadat we de auto weer hadden volgeladen met gitaren, pedalen en de Marshall box kwamen we dik over 2 uur 's nachts weer thuis. Op naar het volgende concert van All Access, op 22 juni in de Melkweg. 

Through the Struggle

Hieronder mijn eigen gemaakte filmpje 

(met m'n gsm) van All Access op youtube:

Donots en Billy Talent * 2 mei 2013, Tivoli - Utrecht

Setlist Donots:

High and Dry, Pick Up the Pieces, You Got It, Wake the Dogs, To Hell with Love, Solid Gold, Stop the Clocks, Whatever Happened to the 80s, Dead Man Walking en We're Not Gonna Take It.

Setlist Billy Talent:

Lonely Road to Absolution, Viking Death March, Devil in a Midnight Mass, The Ex, This Suffering, Stand Up and Run, Love Was Still Around, Rusted from the Rain, Saint Veronika, Surrender, Runnin' Across the Tracks, Diamond on a Landmine, Man Alive!, This Is How It Goes, Try Honesty, Devil on My Shoulder, Fallen Leaves, Surprise Surprise en Red Flag.

Donots

Gelukkig waren we op tijd naar Tivoli vertrokken want toen we om 19:15 aankwamen stond er al een flinke rij en dit zou alleen maar erger worden. Zo waren we een klein kwartier voordat de Donots begonnen (om 20:15 uur) in de zaal en stonden redelijk vooraan. Nou dat hebben we geweten, want toen het eerste nummer van de Donots begon ging het meteen al flink los. Tiske was inmiddels ook binnen, zij had wel een half uur in de rij gestaan. De muziek van de Donots is in dezelfde stijl als Billy Talent, pop punk, maar wel wat simpeler. Veel mee springen en zingen maar bijzonder aanstekelijk. De frontman was lekker bezig met het publiek en bij het laatste nummer ging hij nog op het publiek staan. Zo zat de stemming er meteen al goed in. 

Meebrullen: links naast de arm Robin, daarachter staat Rick

Nadat dit weer een beetje gezakt was ging onder massale gekte Billy Talent van start. Goeiedag wat ging het los. Ben wel wat gewend maar dit werd bij tijd en wijle wel wat (te) heftig. Ben zelf nog twee keer meegegaan met de rondtollende meute maar er werd vooraan wel wat veel tegen de eerste rijen gedrukt. Ook was het veel te warm en het zweet liep letterlijk over m'n rug. Zelfs Billy probeerde af en toe de meute wat af te koelen door met flessen water te sproeien. Toch was het een supergaaf concert met heerlijke nummers, goed geluid en een enorm goede sfeer. Doordat het uitverkocht was ben ik iets eerder de jassen gaan halen en heb achterin de zaal nog geluisterd naar de krakers Surprise, Surprise en Red Flag. 

Bij Billy Talent ging het gewoon verder waar we gebleven waren, helemaal losgaan

In het onderste gedeelte rechts zie je Robin staan

Na afloop stond Robin klaar om z'n plectrum te ruilen met gitarist Ian D'Sa, hij zag het en gooide zijn plectrum (per ongeluk natuurlijk) recht in Robin's gezicht. Gelukkig kon Robin met behulp van zijn telefoonlampje de plectrum snel op de grond pakken. Toen we naar buiten liepen stond de gang helemaal vol met politie en bewaking en ook buiten stonden drie politie auto's. Er bleken in het gedrang vooraan zo'n dertig mobile telefoons gestolen te zijn. Zieke gasten om weer misbruik te maken van zo'n leuke avond, hopelijk hebben ze de dader kunnen pakken.

Billy was prima bij stem

Even een plaatje van afstand

Gitarist Ian D'Sa gooide zijn plectrum bewust naar Robin

 
Lees ook een review op:
http://www.smashpress.nl/
http://dutchscene.nl/