Clash of the Coverbands * 25 juni 2016, De Vorstin - Hilversum

De officiële poster en degene die in de zaal hing

De mannen (rechts van de weg) op weg naar de Vorstin

Nadat The Rivals na de finale regio Utrecht een wildcard hadden gekregen voor deze halve finale regio west (Flevoland, Noord-Holland, Zuid-Holland en Utrecht) waren de mannen natuurlijk super trots dat ze mochten optreden in podium de Vorstin in Hilversum. Wel was het deze keer lastig geweest om tijd vrij te maken om te oefenen door diverse verplichtingen. Uiteindelijk is het toch nog enkele keren gelukt en ook op de dag zelf hebben ze nog een paar uurtjes geoefend. Wat wel fijn was was dat het minder aansprekende Kiss nummer Sure No Something nog vervangen kon worden door Help van The Beatles. 

4US was een stuk beter dan de vorige keer in de Peppel

 

Matching Socks was wat saai

Bij 4US was de zaal nog niet erg goed bezet maar dat zou later wel anders worden, uiteindelijk liep de Vorstin later toch voor driekwart vol. 4US mocht openenen en eerlijk is eerlijk, de band speelde een stuk beter dan de vorige keer in de Peppel waar zij toen toch wel onverwacht de juryprijs hadden gewonnen. Helaas is de zangeres niet erg vrolijk en komt arrogant over, lijkt me nogal misplaatst. Hierna kregen we Matching Socks, kwalitatief gezien prima maar het was allemaal nogal saai en kleurloos. De Koffers daarentegen beschikten over een uitstekende zangeres en gaven een prima show, dit was toch wel één van de betere bands vanavond. 

De Koffers met een geweldige zangeres

Setlist van The Rivals

Het niveau lag verschrikkelijk hoog vanavond en The Rivals maakten zich totaal geen illusies. Afgesproken was om lekker te knallen en zoveel mogelijk te genieten van deze mooie avond. Nou knallen lukte wel, want in tegenstelling tot de vorige keer was er vanavond wat minder rock en waren ze een welkome afwisseling. Met So Lonely van The Police werd meteen de toon gezet en aan de enthousiaste reacties van het publiek te merken maakten The Rivals een prima indruk. Help sloeg ook lekker aan en Fluorescent Adolescent werd deze keer onderbroken door een praatje van gitarist Jan Rademaker, erg geslaagd! 

Voorbereidingen

Volle Vorstin

Dit was zeker de beste keer van alle drie optredens die The Rivals hadden gedaan bij The Clash of the Coverbands. Bij Radar Love ging de hele zaal los en met Stil In Mij zong iedereen mee. Toen de tonen van het laatste nummer Message in a Bottle wegstierven was er een groot gejuich te horen. Ik had nu zelfs het gevoel dat The Rivals eigenlijk helemaal niet kansloos waren. Maar ja, Pyramid was weer met een bus vol supporters gekomen dus de publieksprijs was eigenlijk al vergeven. Bleven over de juryprijs en een combinatieprijs. Helaas waren er deze keer niet zo heel veel supporters mee gekomen met The Rivals dus het ging een moelijk verhaal worden. Wel bedankt voor de fans die er wel waren! 

Prima start met "Help"

4x Kevin Sesink Clee

Robin van Schaik

Vervolgens was het tijd voor The Royal Hilbilly Club. Een totaal ander genre maar zeer geslaagd en van een hoog niveau. Pyramid kwam daarna en zoals eerder gezegd was dit bepaald niet de beste act van de avond maar met al die enthousiaste fans die ook allemaal nog eens een supportersjaal bij zich hadden was de publieksprijs inderdaad voor hun. De Common Royals en The Pinheads hebben we niet meer gezien want ik was niet zo fit en het was verstandig om op tijd naar huis te gaan. The Pinheads hadden we de vorige keer gezien en vanavond waren ze net zo goed als de vorige keer. Goed genoeg om met de combinatieprijs aan de haal te gaan en The Royal Hilbilly Club kreeg terecht de juryprijs. Al met al weer een fantastische ervaring voor onze mannen en ze hebben zeker hun vistekaartje afgegeven. Ze vonden het in ieder geval prachtig om allemaal eens meegemaakt te hebben. 

Jeffrey Sesink Clee

Mooi gitaarspel

Kevin, zang en bas

Uitstekende gitarist Jan

Mooi overzicht van de zaal

Geluid was uitstekend vanavond

Vanaf het balkon gezien

Flying "V"

Trotse mannen

The Royal Hillbilly Club

Pyramid

Alle foto's: https://picasaweb.google.com/Clash of the Coverbands

Alice Cooper * 20 juni 2016, 013 - Tilburg

Setlist Alice Cooper:
Vincent Price Intro @Tape, The Black Widow, No More Mr. Nice Guy, Under My Wheels, Public Animal #9, Billion Dollar Babies, Long Way to Go, Woman of Mass Distraction, Guitar Solo (Nita Strauss), Poison, Halo of Flies (Drum Solo Glenn Sobel), Feed My Frankenstein, Cold Ethyl, Only Women Bleed, Guilty, Ballad of Dwight Fry, Killer, I Love the Dead, Under the Bed, Raise the Dead intro, Pinball Wizard, Fire, Suffragette City, Ace of Spades, I'm Eighteen, School's Out (met Another Brick in the Wall) en Toegift: Elected. 

Bomvol

Van te voren dacht ik, dat zal wel pittig zijn om na drie dagen Graspop ook nog een avond Alice Cooper in 013, Tilburg mee te pakken. Maar nadat we op maandag 20 juni de gehele dag in het zwemparadijs van Sunparks hadden rondgedobberd kregen we best wel zin in een Alice Cooper feestje. We reden tegen 16:45 uur weg uit Mol en na een voorspoedige reis, met wat kleine vertragingen, zaten we om 18:00 uur bij eetcafé Stoffel aan een heerlijke maaltijd. Rick en Robin aan een Alice Cooper burger, Renate aan een schnitzel (de helft ging ze ruilen met Rick) en ik aan een biefstuk met champignons. Dachten we dat we na een week van de zwarte shirtjes af waren, zaten we weer tussen een massa rock- en metalfans, hahaha. 

Daar is tie dan de grote meester!

No More Mr. Nice Guy

Tegen half acht waren we in de zaal, we konden behoorlijk vooraan staan dus dat was wel leuk. Het duurde nog tot 20:45 uur voordat de show ging starten maar toen was de zaal dan ook stampvol (uitverkocht). In de nieuwe 013 kunnen 3000 bezoekers, dus dat aantal was wel gehaald. Misschien ook wel logisch want het was alweer een jaar of vier geleden dat onze shockrocker voor het laatst met een clubshow in Nederland te zien was. 

Nita Strauss

Geweldige show

Na de fraaie intro op tape van Vincent Price, The Black Widow, viel het doek naar beneden en in een regen van vallende vuurwerksterretjes betrad de inmiddels 68 jarige Alice met zijn band het podium. Het werd een aaneenschakeling van klassiekers No More Mr. Nice Guy, Under My Wheels, Public Animal #9, Billion Dollar Babies en Long Way to Go voordat er een recenter nummer werd gespeeld, Woman of Mass Distraction. Natuurlijk werd de grote jaren tachtig hit zoals gebruikelijk ingeluid door een fraaie gitaarsolo, de oogverblindende Nita Strauss is ook nog eens een geweldige gitariste. Daarna was het tijd voor een geweldige uitvoering van Halo of Flies, prachtig om de vier gitaristen op een rij te zien staan. Terecht dat dit nummer hoog in de top2000 staat. 

Gitaarsolo van Nita als inleiding voor Poison

Halo of Flies was geweldig

Er gebeurde natuurlijk weer van alles op het podium, zoals de guillotine-act, diverse figuranten, slingers, confetti, ballonnen en de enorme Frankensteinpop bij Feed my Frankenstein maar wel allemaal ondergeschikt aan de geweldige nummers die Alice toch op zijn naam heeft staan. Zelfs de Tilburgse brandweer rukte uit toen er een grote rookwolk boven het dak uitkwam bij 013, het was gewoon de afzuiger die de enorme hoeveelheid vuurwerkrook naar buiten spuwde. Bij Cold Ethyl sleurt Alice met een grote roze pop over het podium waarna zij bij het prachtige Only Women Bleed gewoon weer bestaat uit vlees en bloed. Guilty is in Nederland nooit een hit geweest maar dat had zomaar wel zo kunnen zijn, heerlijk nummer. 

Drumsolo Glen Sobel

Prachtig gezicht, vier gitaristen op een rij

Ook werd Alice weer in zijn dwangbuis gestopt bij Ballad of Dwight Fry en kwam er een verpleegster in een behoorlijk strak pakje en stilettohakken Alice een spuitje geven. Natuurlijk wist hij te ontsnappen en was de zuster de sigaar. Daarna was het tijd voor de guillotine en werd het hoofd van Alice er vakkundig afgehakt. Vroeger spoot het bloed de zaal in maar tegenwoordig is men wat publieksvriendelijker en word er water gebruikt. 

Alice wordt zo gepakt...

en in een electrische machine gestopt

Daarna was het tijd om de doden te eren, met Pinball Wizard (Keith Moon), Suffragette City (David Bowie), Fire (Jimi Hendrix) en met Ace of Spades (Lemmy Kilmister). Wel grappig want toen wij Alice op de Lokerse feesten zagen in 2013 waren de geëerde doden nog Keith Moon, Jimi Hendrix, Jim Morrison en John Lennon geweest. Bassist Chuck Garric zong trouwens Ace of Spades en met de ogen dicht leek het wel of Lemmy weer even uit de dood was op gestaan. Na het onvermijdelijk I'm Eighteen was het alweer afgelopen met School's Out. Snippers, zeepbellen en grote ballonnen vlogen de zaal in. Die werden door Alice één voor één kapot geprikt waarna er een berg confetti uit kwam. Ooit in een ver grijs verleden zat er altijd één ballon met nepbloed bij, maar gelukkig is dat niet meer het geval. 

En daar is tie dan, Feed My Frankenstein!

Het prachtige Only Women Bleed

4x de knappe Alice

Gelukkig had Alice nog een verrassing voor ons in petto, want nadat hij terugkwam met Elected en een wapperende Amerikaanse vlag met hoge hoed op komt ook een acteur verkleed als Donald Trump het podium op. Het publiek vond dit natuurlijk nogal vreemd maar toen kwam ook Hillary Clinton erbij en begonnen ze met elkaar te vechten. De hele zaal ging uit z'n dak en dit was dan toch echt de afsluiting van een geweldige avond. Robin had nog drie plectrums van Nina gevangen en ik heb nog een shirt van deze tour gekocht en toen was het eindelijk tijd na een week vol fijne muziek om naar huis te gaan. 

Gepakt door de zuster bij Ballad of Dwight Fry

Onder de guillotine bij I Love the Dead

De doden werden geëerd

Snippers, zeepbellen en grote ballen bij School's Out

De band bedankt het publiek

Terug voor de toegift, Alice for president met Elected

Donald Trump en Hillary Clinton gaan op de vuist en daarna een knuffel 

Plectrums van Nita Strauss

Alle foto's: https://picasaweb.google.com/Alice Cooper

Graspop Metal Meeting dag 3 * 19 juni 2016, Dessel - België

Graspop Metal Meeting dag 3

17, 18 en 19 juni 2016, Dessel - België

We hebben op de derde dag de volgende bands gezien Midnight Ghost Train, Delain, Crobot, Overkill, Shinedown, Saxon, Tremonti, Powerwolf, Anthrax, Trivium en Iron Maiden. 

Weer een stevig ontbijt

De volgende (zondag)ochtend zaten we met een grote groep aan tafel. Rick was samen met Saskia en Argo de avond ervoor gekomen en hadden met Renate heerlijk gegeten bij de Drie Linden. Het was gezellig druk aan tafel en Renate had er weer voor gezorgd dat we een stevig ontbijt voorgeschoteld kregen. We gingen nu met twee auto's naar de parkeerplaats in de buurt van de kerncentrale en wandelden onder een nog bewolkte lucht naar het festivalterrein. Het ging een hele mooie dag worden met veel zon en een prima (20 graden) temperatuur.  

Op weg met Robin, Rick, Tom, Saskia en Argo

Graspop sticker van de deur van onze receptie

Midnight Ghost Train

Delain is inmiddels volwassen

4x Charlotte

4x Merel

Prachtige dag vandaag

Naar de metalmarket

We begonnen de dag met Midnight Ghost Train. Dit is rock in de meest simpele vorm, er staan enkele boxen op het podium, een zanger/gitarist, drummer en bassist. De band zet een prima show neer maar toch slaat het niet erg aan. Misschien is het toch nog wat te vroeg? Delain doet het daarna uitstekend op de Mainstage. De band is enorm gegroeid de laatste jaren en bestaat inmiddels zo'n 10 jaar. Charlotte heeft een unieke stem en wordt ook regelmatig gevraagd voor allerlei projecten van andere bands en artiesten. Het is ook te merken dat de band in populariteit is gestegen, het was al erg druk bij de Mainstage. We hadden nu mooi even de tijd om een rondje over de metalmarket te lopen. Graspop is groter dan ooit tevoren, deze keer was er een Metal Boulevard en een Food Truck fest bijgekomen. Ook de Marquee en de Metaldome waren groter en steviger "tenten" zonder de vervelende zuilen in het midden van de zaal. We spraken zelf met mensen uit New York en Nieuw Zeeland en er bleken meer dan 100 verschillende nationaliteiten aanwezig te zijn onder de ruim 50.000 mensen per dag (in totaal over drie dagen 155.000 mensen). 

Hamburger, mexicano en een cervela...

Effe zitten met een biertje

De Amerikaanse hard rock band Crobot

Trash met Overkill

Setlist Midnight Ghost Train:

Along the Chasm, Gladstone, BC Trucker, No. 227,

Straigh to the North, Twin Souls en Mantis.

Setlist Delain:
Suckerpunch, Get the Devil Out of Me, Army of Dolls, Here Come the Vultures,
Mother Machine, We Are the Others, Don't Let Go en Pristine.
Setlist Crobot:
Plague, Easy Money, Skull of Geronimo, Play It Cool, The Necromancer, Not For Sale,
La Mano de Lucifer, Welcome to Fat City, Fly on the Wall en The Legend of the Spaceborne Killer.
Setlist Overkill:
Armorist, Rotten to the Core, Electric Rattlesnake, Hello From the Gutter,
Hammerhead, Ironbound, Feel the Fire, Elimination en Fuck You.

Zanger Bobby "Blitz" Ellsworth is er vanaf het begin in 1980 bij

Zanger Brent Smith van Shinedown

Drummer Barry Kerch was net vader geworden

Zeer geslaagd optreden

Crobot kon ons niet zo bekoren dus daar zijn we niet lang blijven hangen. Overkill daarentegen zette een spetterende show neer. Het lijkst wel of Bobby Blitz altijd maar een jonge hond blijft en met nummers Armorist, Electric Rattlesnake en Ironbound was het genieten. Shinedown verraste toch wel wat. Live veel beter dan verwacht en de mannen wonnen een heleboel zieltjes vandaag, waaronder die van ons. Wel echt Amerikaans maar een kniesoor die daarover valt. Diamond Eyes, Devour, Bully, Second Chance zijn geweldige live nummers die ons over de streep trokken. Robin wist nog een drumstok en een plectrum te bemachtigen. 

Shinedown-Second Chance 

(filmpje gemaakt met mijn smartphone)

Drumstok en plectrum van Shinedown

Was lekker druk

Saxon is altijd goed

Zanger Biff Byford en gitarist Paul Quinn

Biff had het naar z'n zin en at de setlist op

De eagle

Tremonti

Zanger gitarist Mark Tremonti

Eric Friedman en Mark Tremonti

Setlist Shinedown:
Asking For It, Fly From the Inside, Diamond Eyes (Boom-Lay Boom-Lay Boom),
Enemies, Unity, Devour, Second Chance, Cut the Cord en Sound of Madness.
Setlist Saxon:
Battering Ram, Motorcycle Man, Sacrifice, Power and the Glory, Battalions of Steel,
20,000 Ft, Dogs of War, Wheels of Steel, Crusader, And the Bands Played On,
Denim and Leather en Princess of the Night.
Setlist Tremonti:
Another Heart, Cauterize, You Waste Your Time, Flying Monkeys, Catching Fire.
Radical Change, The Things I've Seen, Betray Me, My Last Mistake en Wish You Well.

Powerwolf maakt er een feestje van

Zanger Attila Dorn

Saxon is eigenlijk altijd goed en Biff is altijd aardig en goed bij stem. Zoals altijd geven de mannen een oerdegelijke heavy metal show. Helaas is de tijd te kort om alle klassiekers te spelen maar het is weer volop genieten van onder ander Paul Quinn met zijn zalige gitaarsolo's. Van Tremonti zien we ook weer een degelijk optreden maar op één of andere manier slaat het bij mijn niet altijd aan. Ik denk dat ik de band een keer of vier gezien heb en daarvan twee keer vond ik het goed en twee keer deed het me niet veel. Hoogtepunten waren Flying Monkeys, Radical Change en Wish You Well. Bij Powerwolf was het daarna weer een groot feest. De meeste nummers werden luidkels meegezongen en als het publiek maar even verslapte was daar de toetsenist Falk Maria Schlegel om de boel weer op te hitsen. Halverwege de show werd het doek op de achtergrond gewisseld en kregen we het idee dat we in de kerk waren. Erg geslaagd toch wel. 

Gitarist Matthew Greywolf en Falk Maria Schlegel op toetsen

Mooie andere achtergrond

Powerwolf-We drink Your Blood 

(filmpje gemaakt met mijn smartphone)

Zanger Joey Belladonna van Anthrax

Wachten op Trivium

Mooi decor overzicht

Wij zijn er klaar voor

Trivium

De altijd vrolijke Matt Heafy

Gitarist Corey Beaulieu en bassist Paolo Gregoletto

Iemand voor me maakte een foto, leuk gedaan toch?

4x de geweldige Matt Heafy

Met Rick Bij Anthrax stond het geluid veel te hard en dat was jammer want de band zette een prima show neer. Later werd het wel wat beter of lag dat aan de gewenning? Natuurlijkk blijven klassiekers zoals Indians, Breathing Lightning, Antisocial, Got The Time, Evil Twin en Caught in a Mosh altijd en eeuwig heerlijke nummers. We hadden allemaal veel zin in Trivium en dat werd niet beschaamd. Matt Heafy heeft een zalig rauw stemgeluid en is ook nog eens een geweldig leuke persoonlijkheid. Met Strife ging het meteen helemaal los, aan crowdsurfers geen gebrek tijdens dit optreden. Robin zat al snel in de pit en met In Waves hield ook Rick het niet meer vol. Dit was zeker één van de vele hoogtepunten dit jaar. Nou dan nog Iron Maiden die het festival voor ons ging afsluiten. Ik heb zelf de eerste drie nummers redelijk vooraan meegemaakt, daarna ben ik naar Tom, Robin en Rick gegaan en hebben we zittend nog een groot gedeelte meegepakt en de laatste muntjes opgemaakt. Nadat we met zijn allen daar Fear of the Dark hadden meegezongen was het helaas weer tijd om naar "huis" te gaan.

Iron Maiden

Bruce Dickinson was lekker actief

Gitaren!

Heerlijke solo's

Maiden was goed op dreef

Bruce goed bij stem Setlist Powerwolf: Blessed & Possessed, Coleus Sanctus, Amen & Attack, Army of the Night, Armata Strigoi, Resurrection by Erection, Werewolves of Armenia, We Drink Your Blood en Lupus Dei. Setlist Anthrax: You Gotta Believe, Got the Time, Caught in a Mosh, Fight 'Em 'Til You Can't, Evil Twin, Antisocial, Breathing Lightning en Indians. Setlist Trivium: Strife, Rain, Watch the World Burn, The Deceived, Dead and Gone, Down From the Sky, Until the World Goes Cold, Pull Harder on the Strings of Your Martyr en In Waves. Setlist Iron Maiden: If Eternity Should Fail, Speed of Light, Children of the Damned, Tears of a Clown, The Red and the Black, The Trooper, Powerslave, Death or Glory, The Book of Souls, Hallowed Be Thy Name, Fear of the Dark, Iron Maiden, The Number of the Beast, Blood Brothers en Wasted Years.

Laatste gedeelte van de show in de tent en op weg naar de uitgang

Alle foto's van dag 1: https://picasaweb.google.com/graspop dag 1

Alle foto's van dag 2: https://picasaweb.google.com/graspop dag 2

Alle foto's van dag 3: https://picasaweb.google.com/graspop dag 3