dinsdag 20 oktober 2015

Maverick, Rebelious Spirit en The Poodles * 20 oktober 2015, De Boerderij - Zoetermeer



Setlist Maverick:
Snakeskin Sinner, Got It Bad, In Our Blood en Paint By Numbers.
Setlist Rebelious Spirit:

Setlist The Poodles:
Before I Die, Caroline, House of Cards, I Rule the Night, Flesh and Blood, Cuts Like a Knife, Line of Fire, Everything, An Acoustic Medley (Crying, One Out of Ten, Leaving the Past to Pass), The Greatest, Instrumental, Thunderball, Crack in the Wall, Metal Will Stand Tall, Like No Tomorrow en Night of Passion. Toegift: Echoes From the Past en Seven Seas.

Sterk optreden van Maverick


Uitstekende zanger David Balfour


Lekker gitaarwerk

Toch nog onverwacht naar The Poodles, Robin wilde ook graag dus gingen we op dinsdag 20 oktober op weg naar Cultuurpodium de Boerderij in Zoetermeer. Toen we aankwamen waren er nog maar een stuk of twintig bezoekers en we hoorden al snel dat het vanavond niet erg druk ging worden. De organisatie had geprobeerd het optreden naar het Café te verplaatsen maar de hoofdact van vanavond had dat geweigerd. Toen de eerste support act begon waren er iets meer mensen maar het was een trieste bedoening. Dit terwijl Maverick uit Belfast, Noord Ierland een uitstekende indruk maakte. Pakkende technische nummers, een enthousiaste band met een frontman die gezegend was met een uitstekende stem. 


Rebellious Spirit


Was niet best

Frontman Jannik, het publiek ging niet erg mee met zijn pogingen

Leuk was dat de bandleden van Maverick zo’n beetje het gehele optreden van The Poodles hebben meegemaakt in de zaal en toen we na afloop naar de merchandising gingen liepen ze er een beetje verloren rond. We hebben nog een cd van de band gekocht en net toen frontman David Balfour weer weg wilde lopen vroeg ik hem een handtekening te zetten. Hij werd helemaal blij dat er mensen waren die hun muziek goed vonden en ging de hele band halen om samen met ons op de foto te gaan en alle handtekeningen op de cd te zetten. Erg tof. Tweede voorprogramma was Rebellious Spirit. Deze Duitse jongens hadden we al eens eerder in de Pul mogen begroeten als voorprogramma van Freedom Call en het was net als toen niet al te best. Wil er verder maar geen woorden aan vuil maken hier. 


Links staan wij, foto van Eus Straver


Topavondje samen met Robin


The Poodles

Toen was het tijd voor The Poodles. Na een geweldige opening met de kraker Before I Die viel het stil. De drummer ging helemaal uit z’n dak, was er een technische storing of had hij zelf een probleem? Het Zweedse schelden konden we niet verstaan en misschien komen we er ooit nog wel eens achter. Een begeleider van de band moest achter het podium een flinke tijd op ‘m inpraten. De man gedroeg zich trouwens na het concert nog steeds vreemd. Hij ergerde zich aan de flits van het fototoestel en zei dat hij last van zijn ogen en hoofd had. Zijn boosheid herhaalde zich nog een keer na het derde nummer House of Cards en misschien dat het daardoor kwam maar het vierde nummer op de setlist I Rule the Night werd nu niet gespeeld. Maar goed, ondanks het wat rommelige en spectaculaire begin werd het toch een heel leuk optreden. 


Zanger Jakob Samuel


Acoustische set


Van afstand

We konden lekker meezingen met Cuts Like a Knife en Line of Fire. Daarna was er een kort acoustisch intermezzo van drie nummers, Crying, One Out of Ten en Leaving the Past to Pass. Met The Greatest kwam het meezinggehalte weer terug en dat bleef zo met nummers als Thunderball, Metal Will Stand Tall, Like No Tomorrow en Night of Passion. Onze vriend Jakob Samuel kleedde zich tweemaal om tijdens de gig en was lekker bezig met het publiek. Met de toegift Echoes From the Past en de kraker Seven Seas was het muzikale gedeelte afgelopen. We hebben daarna nog de handtekeningen van alle bandleden van The Poodles en Maverick kunnen verzamelen op een poster en een cd. Zo kwam er een einde aan een geslaagde avond met helaas te weinig publiek. 


De boze drummer Christian Lundqvist


Jakob heeft zich verkleed


De setlist van The Poodles


Handtekeningen scoren voor op de poster


Alle bandleden staan er nu op


De poster met handtekeningen


Met de band Maverick op de foto, cd met handtekeningen en een plectrum











vrijdag 16 oktober 2015

Kobra and the Lotus, Gus G en Kamelot * 16 oktober 2015, 013 - Tilburg


Setlist Kobra and the Lotus:
Soldier, Warhorse, Hold On, I Am, I Am, Lost in the Shadows en 50 Shades of Evil.
Setlist Gus G:
Burn, Brand New Revolution, Eyes Wide Open, Come Hell or High Water,
World on Fire, The Quest, Redemption, I Am the Fire en Crazy Train.
Setlist Kamelot:
Veil of Elysium, When the Lights are Down, The Great Pandemonium,
Center of the Universe (met Kobra Paige), Karma, Torn, Here's to the Fall,
March of Mephisto, Rule the World, Insomnia, Drum Solo, Veritas (met Elize Ryd),
Liar Liar (Wasteland Monarchy) (met Elize Ryd) en Forever. Toegift:
Revolution, Manus Dei en Sacrimony (Angel of Afterlife) (met Elize Ryd).


Kobra and the Lotus


Gitaarwerk

Het was een dramatische tocht naar 013 in Tilburg daar de herfstvakantie was begonnen. We reden om 17:10 thuis weg en we liepen net bij de eerste noot van Kobra and the Lotus om 19:30 de vernieuwde zaal in. Mijn eerste indruk was toch niet geheel positief, de entree van 013 met daarachter alle kluisjes is erg benauwd evenals de gang naar de grote zaal. Kamelot was altijd uitverkocht de laatste keren dat ze in Tilburg waren maar van 2000 naar 3000 bezoekers was toch nét iets teveel gevraagd waardoor het balkon dicht bleef. Wel positief was dat je nu aan beide kanten van de zaal goed bij de bar kunt komen en gewoon naar buiten kan en dus naar het toilet. 


Prima band


Gus G met als zanger Henning Basse

Kobra and the Lotus viel ons net als op Graspop tegen. We konden eerst niet helemaal de zere vinger op de plek leggen maar Robin had hetzelfde als ik, het gaat om de zang. De band is prima, ze hebben ook een aantal lekkere nummers maar onze vriendin Kobra Paige zingt gewoon raar. Een beetje nasaal en met lange doorhalen die gewoon niet fijn klinken. Jammer want ze heeft best een krachtige stem en goed bereik. Daarna was het de beurt aan Gus G om de zaal op gang te krijgen. Dit ging al een heel stuk beter al heeft deze band juist wel weer te weinig écht goede nummers. Gelukkig waren de goede nummers wel gave hoogtepunten en is zanger Henning Basse (ook gezien met Sons of Seasons en MaYaN) een hele leuke frontman met een uitstekende stem. Topnummers wat mij betreft waren vooral World on Fire, I Am the Fire (met enkele mooie gitaarsolo's) en Crazy Train (van Ozzy Osbourne). Bij Crazy Train deed de zaal dan ook behoorlijk mee. 


Lijkt wel of de zon gaat schijnen


Gus G in actie

Bij Kamelot ging het meteen helemaal los. Opvallend vonden we beide dat het best behoorlijk heavy was, zo knalde het meteen voluit met Veil of Elysium, When the Lights are Down, The Great Pandemonium en Center of the Universe. Wel waren er in het begin wat problemen met het keyboard en werd er tussentijds aan geknutseld om het zo snel mogelijk op te lossen. Zoals altijd in Nederland was het weer een thuiswedstrijd voor de band, alles wat de band doet en vooral zanger Tommy Karevik wordt enthousiast ontvangen door het publiek. Inmiddels heeft de band een enorm arsenaal aan topnummers tot de beschikking en krijg je als bezoeker nauwelijks de tijd om adem te halen. De vroegere March of Memphisto zat nu midden in de set en met een hoop vuur en vlammen was het publiek daarna helemaal niet meer te houden.


Mooi lichtenspel

Na het heerlijke Insomnia kwam Elize Ryd van Amaranthe meedoen met Veritas en Liar Liar. Al twijfelden we wel of ze de grunts echt zelf deed. Zo ja, dan heeft ze dat uitstekend op zich genomen. Met Forever en het nodige meezingen door ons allemaal kwam er een einde aan de reguliere set maar natuurlijk kwam de band weer terug voor een toegift. Gestart werd met het verrassende en harde Revolution gevolgd door Manus Dei. Tot ieders genoegen werd er afgesloten met Sacrimony (Angel of Afterlife) waar opnieuw Elize aan meedeed. Helaas kwam daarmee alweer een einde aan een geweldig avondje Kamelot. Daarna was het wel weer heel lastig om door de smalle gang bij de merchandise te komen. We hebben nog een poster van kamelot met handtekeningen, een poster en een cd van Gus G gekocht met handtekening van de meester en Robin is nog met Gus op de foto gegaan. Ook de parkeergarage was niet berekend op nog eens bijna 1000 mensen extra dus nadat we een half uur (of was het nog langer) in de rij hadden gestaan konden we eindelijk weer op weg naar huis. Wat ons betreft is 013 nog niet helemaal klaar met de verbouwing en zijn er nog wel wat verbeteringen mogelijk. 


Kamelot!


Gitarist Thomas Youngblood


Veel vuur...


...en vlammen


Toetsenist Oliver Palotai


Elize Ryd (Amaranthe)


Steekvlammen


Op de foto met het publiek


Poster met handtekeningen van Kamelot


Op de foto met Gus G


CD met handtekeningen van Gus G


Poster met handtekening van Gus G


Lees ook een review op: 












woensdag 7 oktober 2015

Lucifer en Paradise Lost * 7 oktober 2015, Tivoli Pandora - Utrecht



Setlist Lucifer:
Anubis, Abracadabra, Sabbath, Purple Pyramid, A Grave For Each One of Us, Morning Star en Izrael.
Setlist Paradise Lost:
No Hope in Sight, Widow, Gothic, Terminal, Erased, Praise Lamented Shade,
Victim of the Past, Enchantment, Flesh from Bone, Beneath Broken Earth, As I Die, Requiem, Return to the Sun, Faith Divides Us - Death Unites Us, An Eternity of Lies en Say Just Words.






Eerst een hapje eten bij de Griek met Geert, Saskia en Argo


De setlist van Lucifer


Met Geert uit m'n werk naar Grieks restaurant Mykonos waar we om 17:30 uur hadden afgesproken met Saskia en Argo. Na een ouzo en een biertje gaven we aan dat we twee kortingskaarten hadden van Albert Heijn, 2 keer 2e menu gratis. Toen we dat gezegd hadden werden onze menukaarten meteen gewisseld voor andere menukaarten. Hierop stonden twee AH menu's van 28,50 waarvan de gerechten onderling gewisseld mochten worden. Wel apart. Maar goed we hebben toch erg lekker gegeten. Om iets over 19:00 uur gingen we naar Tivoli. 

Pfff, viel niet mee





 Paradise Lost

Het was erg druk in Tivoli, ook in de andere zalen was wat te doen. Er werd wel wat vreemd gekeken door bejaarden naar ons Metalheads, maar ja daar hoef je toch echt niet bang voor te zijn. Beter volk kun je niet wensen........ Nadat we de lange tocht helemaal naar boven hadden gemaakt, 3 of 4 roltrappen en nog 2 gewone trappen kwamen we aan in de Pandora zaal. Het was nog niet erg druk, het concert was wel uitverkocht. Lucifer trapte deze avond af en dat was niet al te best. Deze occulte rock kon ons niet boeien evenals de met haar armen rondzwaaiende frontdame. Misschien was het nog aardig geweest als ze had kunnen zingen...... 


Gaaf optreden



Met Paradise Lost heb ik een haat/liefde verhouding. Diverse keren gezien, een paar keer gewoon niet zo best vooral omdat het te hard was en een paar keer super goed. Gelukkig was het vanavond weer eens een heerlijk optreden. Geopend werd er gelijk met het geweldige nummer No Hope in Sight, daarna was het afwisselend oud werk met nieuw werk van de uitstekende laatste plaat The Plague Within. Na een korte pauze werd er afgesloten met een toegift van vier nummers. Return to the Sun is een geweldig nummer dat werd gevolgd door mijn favoriete nummer Faith Divides Us - Death Unites Us. Natuurlijk was het laatste nummer van de avond Say Just Words, misschien niet het meest gave nummer maar wel een heerlijke meezinger, dus lekkere afsluiter van de avond. Nog even nagebabbeld bij de bar en toen met het fietsje weer terug naar huis na een heerlijk avondje. 





Shadow on the wall...... (combinatie van twee foto's)


Hieronder mijn eigen gemaakte filmpje (met m'n smartphone)
van Paradise Lost (Faith Divide Us - Death Unites Us) op youtube:


Hieronder mijn eigen gemaakte filmpje (met m'n smartphone)
van Paradise Lost (Say Just Words) op youtube:



Lees ook een review op: