vrijdag 19 april 2019

Kayak * 19 april 2019, Corneel - Lelystad



Setlist Kayak:
Set 1: Love of a Victim, Rhea, Ballad for a Lost Friend, A Million Years, Somebody, La Peregrina, Falling, Mammoth, Daphne (Laurel Tree), Still My Heart Cries for You, en Merlin. Set 2: Seagull, Alibi, Said no Word, Cracks, Feathers and Tar, Irene, Walk Through Fire, Ruthless Queen en Chance for a Lifetime. Toegift: Starlight Dancer en To An End.


Heerlijk gegeten bij bistro Lelystad (what´s in a name...)


Klaar voor de start

Ik wilde al een tijdje naar Kayak omdat ik het nieuwe album erg sterk vind en omdat ik de band heel graag wilde zien in hun nieuwe samenstelling. Mijn allereerste kennismaking met de band stamt namelijk al uit 1978 en ze waren toen wel op het hoogtepunt van hun roem. De volgende keer was ik erbij in Tivoli in 2000 toen geheel onverwachts niet zanger Max Werner op het podium stond maar Bert Heerink. 

De uitgebreide setlist van vanavond


Ballad for a Lost Friend

Nadat we de band nog een paar keer gezien hadden stond in oktober 2009 in P60 Edward Reekers achter de microfoon en dat was een hele verbetering. Ook was er nog een zangeres bij genaamd Cindy Oudshoorn en waren we regelmatig op de concerten aanwezig mét onze kids. Helaas was dit ook de laatste keer dat we Pim Koopman voor het laatst in levende lijve gezien en gesproken hebben. 


4x zanger Bart Schwertmann


Vanaf rechts achterin de zaal

Toch pakte de band de draad weer op maar helaas viel Kayak bijna drie jaar geleden uiteen vanwege persoonlijke ego's. Gelukkig pakte mister Kayak Ton Scherpenzeel de draad weer op en zocht een naar later vanavond zou blijken prima bezetting bij elkaar. En dat is Ton in ieder geval van harte gegund. 


Vanaf links achterin de zaal


Oprichter en genie Ton Scherpenzeel op toetsen en gitarist Marcel Singor 

Nadat we heerlijk gegeten hadden bij bistro Lelystad kwamen we mooi op tijd bij de zaal en konden we vooraan staan. Er werd geopend met het lekker snelle Love of a Victim en we moesten heel even wennen aan de stem van zanger Bart Schwertmann. Zijn stem zit tussen die van Max Werner en Bert Heerink in en na een wat stroef begin was het al snel vertrouwd en prima. 


De uitstekende gitarist Marcel Singor


Paddles enzo

Met Rhea konden we fijn mee blèren en klappen al behoorden we helaas niet bij de meerderheid in de zaal. Het was niet helemaal vol, ongeveer 150 bezoekers. Er kwamen veel oude krakers voorbij zoals Mammoth (gezongen door Marcel Singor), Daphne (Laurel Tree), Still My Heart Cries for You, Merlin, Ruthless Queen, Chance for a Lifetime en Starlight Dancer. Ook vanavond werd er even stil gestaan bij de dood van drummer en beste vriend van Ton, Pim Koopman. 


Akoestisch intermezzo meteen na de pauze


Seagull

Natuurlijk werd er terecht ook veel aandacht aan het nieuwe album Seventeen gegeven. Somebody, het geweldige en mijn favoriete nummer La Peregrina (bijna 12 minuten), het meezingbare Falling, Cracks, Feathers and Tar, Walk Through Fire (met een prachtige solo van gitarist Marcel Singor) en de afsluiter van de avond To An End waarin Ton Scherpenzeel een prachtig stuk "piano" speelt.


Drummer Hans Eijkenaar in z'n "glazen kooi"


Ton gaat voluit

Jammer dat de interactie met het publiek vrijwel alleen moet komen van Bart, bassist Kristoffer Gildenlöw stond stil in een donker hoekje en Marcel toont vrijwel helemaal geen emotie en dat is erg jammer. Helaas konden we niet lang nablijven maar hadden erg genoten van het optreden, had het gevoel dat er wel een échte band op het podium stond. Hopelijk kan Kayak op deze manier nog heel wat jaren mee! 


4x gitarist Marcel Singor


De band bedankt het publiek


Kayak - La Peregrina (stukje) 
(filmpje gemaakt met mijn smartphone)



zondag 14 april 2019

Risky Roads * 14 april 2019, DB Studio's - Utrecht


Setlist Risky Roads:
Thats Why The Love, Western Man, Another Day, Worth the Ride,
No Witnesses, Madness Is Calling, Think About Me en Good Life.

Leuk podium


Zangeres Robin Buijs

Op de Culturele Zondag - Go West! van DB's 25 jarig bestaan was er een optreden van Risky Roads. Kevin van "onze" band The Rivals zit daar ook in en we hadden de band al eens eerder zien optreden en waren daar van onder de indruk geraakt. Op hun Facebook pagina staat: De Utrechtse band Risky Roads maakt scheurende blues die het beste van classic rock en pop in zich verenigt. Met melodieuze blues gitaarlijnen, een lucht verschuivend ritmesectie en met een mega bereik van de zangeres brengen ze elk evenement terug naar een vintage tijdperk. Nou dat is niet te veel gezegd, de band maakt dit live zeker waar. De band is ontstaan en opgericht door studenten van de NPAC (Nederlandse Pop Academie) in 2017 en bestaat uit zangeres Robin Buijs (finalist Voice Kids 2015), gitarist Melle Eulderink, bassist Kevin Clerence en drummer Joep Lensen. 


Lekkere bluesrock stem


Risky Roads

Ik was samen met Renate en natuurlijk waren er ook een aantal bekenden en familie van de band. Het werd gezellig druk en in het zonnetje was het prima te doen buiten (gisteren had het nog gehageld en gesneeuwd). Risky begon met het geweldige nummer Thats Why The Love, één van mijn favorieten wel van de setlist. Dit nummer heeft alles van wat de jaren 70 bluesrock ons gegeven heeft. Invloeden van Led Zeppelin, Rory Galagher en van recenter DeWolff en Halestorm. Daarna het swingende Western Man gevolgd door een lekker zwaar bluesnummer Another Day. Met het uptempo nummer Think About Me en het nummer Good Life waarin een fraaie solo van de uitstekende gitarist Melle Eulderink zit werd de set afgesloten. Prima optreden en een band om in de gaten te houden! 


Drummer Joep Lensen


Bassist Kevin "Clerence" Sesink Clee


De uitstekende gitarist Melle Eulderink samen met Kevin


Aandachtig publiek (foto Jelmer de Haas)


EP met de handtekeningen








dinsdag 2 april 2019

Cellar Darling * 2 april 2019, De Helling - Utrecht


Setlist Cellar Darling:
Black Moon, Hullaballoo, Avalanche, Six Days, Pain, Death, Love, The Spell,
Burn, Insomnia, Freeze en Love Pt. II. Toegift: The Prophet's Song en Redemption.


Cellar Darling


Gitarist Ivo Henzi

De dag nadat ik Eluveitie had zien optreden op Fortarock op 5 juni 2016 stapten drie leden uit de band. Zangeres (en draailier/dwarsfluit bespeler) Anna Murphy, gitarist Ivo Henzi en drummer Merlin Sutter splitsten zich af en begonnen de band Cellar Darling. Mijn eerste kennismaking met de band was op 31 oktober 2017 in Tivoli in het voorprogramma van Delain. Daar heb ik ook het prima debuutalbum This is the Sound op vinyl met handtekeningen van de band aangeschaft.


Vrolijke Anna Murphy


Lekker gitaarwerk

Nu was er dan een optreden in de Helling om het tweede net uitgekomen album The Spell te promoten waar ik samen met Hans naartoe ging. Het album is uitstekend ontvangen en is zeker geen hapklare brok muziek. Het is dynamische progressieve metal met heerlijke zwierige folky melodieën en heeft wel wat weg van de oude The Gathering en Anna Murphy heeft qua zanglijnen best wel veel weg van Anneke van Giersbergen. Al vind ik Anna wat minder snel vervelen. 


Prachtige stem


4x Anna op de dwarsfluit

De Zwitserse band begon om 20:35 uur en het concert duurde tot 22:00 uur. In het begin waren er een paar keer wat technische problemen bij vooral drummer Merlin Sutter en moest er zelfs twee keer kort gestopt worden. Ook Anna liep een keer het podium af omdat ze haar fluit vergeten was neer te leggen op het rekje bij de microfoon. Nou is Anna niet bepaald een podiumbeest en nogal bescheiden maar ze redde zich keer op keer keurig uit de lastige situatie en kreeg zelfs de lachers op haar hand. 


Complexe zanglijnen


Van afstand

De band begon met vier nummers van het eerste album, Black Moon, het geweldige Hullaballoo, het lekker mee te blèren nummer Avalanche en Six Days. Anna gaf meerdere keren aan dat ze geweldig in haar nopjes was over de grote opkomst. De Helling was inderdaad goed gevuld, net niet helemaal uitverkocht. Ik kreeg de indruk (ook door een bericht op Facebook) dat de band zelf een optreden had gezocht op de terugreis vanuit Groot Brittannië (2 wekelijkse tour) naar Zwitserland om de gehele afstand niet in één keer af te hoeven leggen. Als dat zo is blijft het toch telkens weer opvallend dat de huidige programmeurs te weinig weten wat de toppers onder de wat "kleinere bands" zijn. Ik heb al zo vaak aangegeven dat er tientallen uitstekende bands zijn in het onbekende circuit die toch veel aanhang hebben. Het lijkt me verder toch ook wel interessant voor een zaal om te zien wat de rock/metal bezoekers op een avond aan bier weg tanken. 


Setlist


Biertje?

Toen was het tijd voor wat nieuw werk. Deze zijn nog een stuk complexer en gevarieerder dan het debuut en je kunt je hier niet met één luisterbeurt vanaf maken. Gelukkig had ik de plaat al een paar keer kunnen beluisteren. De progressieve metal met folk tintje worden samengesmolten tot uitstekende en boeiende nummers. Zo kwamen de nummers Pain, Death (dit is een waanzinnig goed nummer), Love, The Spell, Burn, Insomnia, Freeze en Love Pt. II van het nieuwe album aan bod. Gelukkig was ook het geluid vanavond lekker zuiver en zong Anna de pannen van het dak. 


Op de foto met de (halve) band

Toen was het tijd voor een toegift en die begon met een cover van Queen, The Prophet's Song. Dat vind ik dan wel weer jammer, ik hoor altijd liever een eigen nummer. Maar goed, ondanks dat ik niet zo van Queen houdt is dit wel een heel bijzonder ingewikkeld nummer en werd dit uitstekend vertolkt. Afgesloten werd er met Redemption van het eerste album en toen zat het er alweer op. Nog even nagebleven, op de foto gegaan met Anna en Ivo en toen was het tijd om naar huis te gaan. Deze keer namen we maar één Hema rookworst en waren we mooi op tijd weer thuis na een heerlijk avondje! 


Rookworstje...