Temperance, Dragony, Visions of Atlantis en Serenity * 28 oktober 2018, Gebr de Nobel - Leiden

Setlist Temperance:
Oblivion.
Setlist Dragony:
Shadowrunners, Lords of the Hunt, If It Bleeds, We Can Kill It en Wolves of the North.
Setlist Visions of Atlantis:
The Deep & the Dark, New Dawn, Book of Nature, Ritual Night, The Last Home,
The Silent Mutiny, Words of War, The Grand Illusion, Passing Dead End en Return to Lemuria.
Setlist Serenity:
Deus Lo Vult @Tape, United, Far From Home, The Perfect Woman, Reduced to Nothingness, Iniquity, en Hero. Akoestische set: In the Name of Scotland en Changing Fate. Youngest of Widows, Spirit in the Flesh, Lionheart, Serenade of Flames en Velatum. Toegift: The Final Crusade en Legacy of Tudors.

De tourbus met aanhanger

Temperance uit Italië

Serenity is één van mijn favoriete bands dus toen ze dit jaar in het kader van de Lionheart tour voor de tweede keer Nederland aandeden moest ik daar natuurlijk bij zijn. Helaas ging er deze keer niemand met me mee en omdat ik de volgende dag een cursus had op mijn werk was het openbaar vervoer (lees biertjes) geen optie dus stapte ik om 18:30 uur alleen in de auto op weg naar Leiden. Kon nagenoeg voor de deur in de nieuwe parkeergarage op de Lammermarkt mijn bolide kwijt dus stond ik al iets voor half acht in de rij voor de deur.

Zangeres Alessia Scolletti

Zanger Michele Guaitoli

Eus en vriendin sloten ook aan in de rij dus had ik meteen een gezellig praatje voordat de zaal openging. Ik kon mooi (links) vooraan staan en om 20:00 uur trapte de eerste band van vanavond, Temperance uit Italië af. Ik begrijp nog steeds niet als er op zo'n avond vier bands moeten spelen dat er dan om 20:00 uur begonnen moet worden, waaron in godsnaam niet een uurtje eerder? Alle bands moesten vanavond in hun setlist strepen zodat de eerste twee support bands elk maar 4(!) nummers konden spelen. 

Dragony

Leuk optreden

Maar goed, nu even over de muziek van vanavond. De Italiaanse zangeres Alessia Scolletti van Temperance deed de bandnaam eer aan, ze was lekker temperamentvol en het werd een prima maar helaas dus een wat kort optreden. De band heeft in de vijf jaar dat ze bestaan al vier studio albums uitgebracht, alleen de laatste werd ingezongen door de huidige zangeres. Daarna was het tijd voor Drangony, deze band heeft ook vier albums uitgebracht maar zijn al in 2007 opgericht. Net als Serenity komt deze band uit Oostenrijk en is een echte standaard powermetal band. Vond het eerlijk gezegd live wat minder uit de verf komen, maar ook deze band kreeg maar vier nummers de tijd. Wel mooi dat een gast naast me tranen met tuiten huilde bij het nummer Wolves of the North, prachtig! 

Zanger Siegfried "The Dragonslayer" Samer

4x de vrolijke drummer Frederic Brünner

Visions of Atlantis is al in 2000 opgericht en heeft bijzonder veel bezettingswisselingen doorgemaakt, 15 bandleden zijn in deze periode al afgehaakt. Het meest trieste is wel dat de oorspronkelijke zangeres Nicole Bogner (van 2000 tot en met 2005) in 2012 op 27 jarige leeftijd overleed aan een ernstige ziekte. Met (de 5e) zangeres Clémentine Delauney lijkt het wat tot rust gekomen te zijn, zij is er vanaf 2013 bij. Wel is net Michele Guaitoli (Temperance) overgestapt naar Visions of Atlantis, hij volgt Siegfried Samer (nu dus alleen Dragony) op.... snapt u het nog? De band had twee nummers moeten schrappen (zie als bewijs de setlist) maar had toch wel een mooie set van een minuut of 40. Er werd geopend met het nieuwe nummer The Deep & the Dark wat een hoog Nightwish gehalte heeft.

Setlist Visions of Atlantis

Visions of Atlantis

Bijna alle nummers waren vanavond van het nieuwe album The Deep & the Dark, zo kwamen ook Book of Nature, Ritual Night, The Last Home, The Silent Mutiny, Words of War, The Grand Illusion en Return to Lemuria aan bod. Zo bleven er nog maar twee oudere nummers over New Dawn (van het album Delta 2011) en Passing Dead End (van het album Trinity 2007). Had deze band ook in februari gezien (toen ook als voorprogramma van Serenity) en ze bevielen me vanavond een stuk beter. Grappig was dat er middenin de set afscheid werd genomen van de oude zanger Siegfried Samer en de nieuwe zanger Michele Guaitoli werd voorgesteld. De laatste beviel mij in ieder geval een stuk beter. 

Concentratie

Zanger Siegfried Samer en zangeres Clémentine Delauney

Zo we hadden er flink de vaart in gehouden vanavond zodat Serenity al om 21:45 uur kon beginnen. Er was in ieder geval een indrukwekkend podium opgebouwd, zo groot en uitgebreid had ik dit bij deze band nog niet gezien. Na de mooie intro Deus Lo Vult op tape was het gelijk knallen met het lekkere United (beiden van het nieuwe album Lionheart). Van het nieuwe album werden ook nog Hero, Lionheart (met vlaggen) en The Final Crusade gespeeld. Bij het tweede nummer van de set Far From Home kreeg ik nog een begroeting van Georg, volg de band al vanaf de allereerste keer dat ze in Nederland waren in 2009 als voorprogramma van Threshold in de Boerderij. 

Prachtige stem

Drummer Thomas Caser

Gitarist Christian Douscha

Er was ook nog een akoestische set van twee nummers, hier werd een splinternieuw nummer gespeeld, In the Name of Scotland en Changing Fate voor het eerst live. Bij The Perfect Woman kwam Melissa Bonny voor het eerst het podium op, zij kwam later nog enkele keren meezingen. Natuurlijk werden de grote krakers niet vergeten, Iniquity, Youngest of Widows, Spirit in the Flesh en Velatum zijn heerlijke nummers. Grote verassing was er bij Serenade of Flames, Charlotte Wessels van Delain kwam meedoen met het nummer die zij zeven jaar geleden had ingezongen op het album Death & Legacy. De stemming zat er flink in vanavond dus was het alweer veel te snel voorbij. 

Zanger/bassist Fabio D'Amore (Serenity)

Franz-Josef Hauser (Keyboards)

Gelukkig was er nog een toegift van twee nummers, misschien wel de meest harde nummers door de band gemaakt, The Final Crusade en Legacy of Tudors. De band was weer geweldig op dreef geweest, met veel enthousiasme en een super toffe Georg Neuhauser als prima frontman. Het was vijf minuten over elf, ik liep naar de parkeergarage en was om 23:50 weer thuis! Mooi op tijd dus en ik was de volgende dag lekker fris en fruitig en had één en al aandacht voor de cursus op mijn werk. Tot de volgende gig! 

Drummer Andreas Schipflinger

Zanger Georg Neuhauser

Met zangeres Melissa Bonny

Uitstekende zanger

Akoestische set

Lionheart

Met Charlotte Wessels van Delain

Georg en Charlotte

Fabio en Charlotte

Serenade of Flames

Melissa Bonny

Met de jongste fan van vanavond

Rechts sta ik, iets links van het hoofd van Fabio

(foto van Emilie Garcin)

Serenity - Velatum 

(filmpje gemaakt met mijn smartphone)

Raven, FM en Saxon * 16 oktober 2018, TivoliRonda - Utrecht

Setlist Raven:
Destroy All Monsters, Hell Patrol, All for One, Hung, Drawn & Quartered, Top of the Mountain en On and On.
Setlist FM:
Black Magic, I Belong to the Night, Bad Luck, That Girl, Life Is a Highway, Other Side of Midnight, Tough It Out en Killed by Love.
Setlist Saxon:
Thunderbolt, Sacrifice, Nosferatu (The Vampires Waltz), Motorcycle Man, Predator, Strong Arm of the Law, Battering Ram, Power and the Glory, Solid Ball of Rock, The Secret of Flight, Dallas 1 PM, They Played Rock and Roll, And the Bands Played On, 20,000 Ft, 747 (Strangers in the Night), Sons of Odin, Crusader en Princess of the Night. Toegift: The Eagle Has Landed, Heavy Metal Thunder, Wheels of Steel en Denim and Leather.

Vanavond!

Glaasje bier

Vanavond weer eens een ouwe bekende band genaamd Saxon en ook zomaar dichtbij huis, in Tivoli Ronda. De band is al in 1977 opgericht en bevat nog twee leden van het eerste uur, zanger Peter Rodney 'Biff' Byford en gitarist Paul Quinn. Ik zelf zag de band in 1995 voor het eerst live in Paradiso en vanavond werd het de achtste keer dat ik de mannen ging aanschouwen. Tom, Hans en André waren vanavond mee en ik had van tevoren gezegd wat rustig aan te willen doen met de hoeveelheid gerstenat, had morgen een lange dag voor de boeg op het werk. Natuurlijk had ik net zo goed niks kunnen zeggen, om 18:45 uur werden de eerste halve liters besteld en dit waren zeker niet de laatste vanavond. 

Raven

Zanger/bassist John Gallagher

Het was niet geheel uitverkocht maar ik moet zeggen dat het uiteindelijk veel voller "liep" dan dat ik gedacht had. Uiteindelijk scheelde het niet eens zo heel veel of het was een volle bak geworden. Raven was de eerste support van vanavond en de mannen maakten er een mooie en lekker enthousiaste show van. Deze band is zelfs nog drie jaar eerder opgericht dan Saxon dus er waren vanavond dan ook veel spijkerjasjes met patches in de zaal. Zoals altijd was het geluid geweldig en dat maakt dat de concerten in Tivoli al snel een streepje voor hebben.

Gitaar op z'n bolletje

FM

Raven blijft één van de allerbeste vertegenwoordigers van de NWOBHM. De band sloot vanavond hun tour af en dat was niet te merken aan het enthousiasme (of was het juist omdat dit de laatste avond was, haha) en ook op de hoge uithalen van zanger/bassist John Gallagher en het fanatieke gitaarspel van gitarist (en broer van) Mark Gallagher zat vanavond nog geen sleet. Er werd ook nog een nieuw nummer gespeeld (Top of the Mountain) van het binnenkort uit te komen album, we konden het al heel snel meezingen.... Met het lekkere On and On werd het prima optreden afgesloten. 

Gitarist Jim Kirkpatrick

Saxon

Helaas had Y&T een paar weken geleden afgezegd omdat zanger-gitarist Dave Meniketti problemen met zijn rug heeft. Weet haast wel zeker dat dit het verschil was tussen bijna uitverkocht en helemaal uitverkocht. Er waren zelfs nog veel bezoekers die met een Y&T shirt rondliepen, zouden die het niet meegekregen hebben? FM werd de vervanger en tussen deze twee heavy metal bands ingeklemd was de reactie van het publiek bijzonder lauw op het optreden. Ik zag de band ook voor het eerst live en over de kwaliteit (uitstekende zanger en erg goede gitarist) niks dan lof. Bij I Belong to the Night kregen we een beetje Journey gevoel maar het kon ons toch niet al te veel boeien, een beetje saai was het wel. 

Veel interactie met het publiek

Gitarist Paul Quinn

Met 'Thunderbolt' heeft Saxon pas geleden zijn twee-en-twintigste studio-album uitgebracht en zoals de laatste jaren gebruikelijk begon de set met wat nieuwe nummers. Deze keer eigenlijk wel wat meer dan anders (vijf zelfs), zo werden Thunderbolt, Nosferatu (The Vampires Waltz), Predator, The Secret of Flight en Sons of Odin gespeeld. Maar ook Sacrifice en Battering Ram zijn betrekkelijk nieuwe nummers. Wel slim afgewisseld met wat oude krakers, zoals Motorcycle Man, Strong Arm of the Law en Power and the Glory. 

Gitarist Doug Scarratt

Solid Ball of Rock!

Biff was in een uitstekend humeur en veel bezig met het publiek (evenals trouwens gitarist Nibbs Carter), vaak op een humoristische wijze. Uiteindelijk loopt de temperatuur in de zaal steeds verder op, langzaamaan komen de grootste hits aan bod. Dallas 1 PM, They Played Rock and Roll (als tribute aan Lemmy en Motörhead), And the Bands Played On, het supersnelle 20,000 Ft, 747 (Strangers in the Night), Crusader en Princess of the Night. Het was eigenlijk wachten tot het publiek echt los zou gaan. Maar waar was het wachten op? Dus dacht deze ouwe lul dan moet ik het voortouw maar nemen. Gelukkig was André daar ook wel voor te porren en zo ontstond er de laatste vier/vijf nummers een mooie pit. 

Een geconcentreerde Paul Quinn

Drummer Nigel Glockler

Daar was dan ook de toegift bij want nog niet alle krakers waren aan bod gekomen. Met de klassieker The Eagle Has Landed werd de toegift gestart (Biff beloofde de volgende keer The Eagle weer mee te nemen), daarna nog knallen met Heavy Metal Thunder, Wheels of Steel en Denim and Leather. Zo werd het een zeer geslaagde avond van een na meer dan 40 jaar nog steeds gemotiveerde band. Na nog een laatste biertje en een hotdog gingen we tevreden naar huis. Op naar de volgende gig! 

Saxon

Solo

4x gitarist Doug Scarratt

Vanaf het balkon

Biff

747 (Strangers in the Night)

De band bedankt het publiek

Setlist van Saxon

Nog een hotdog voor het slapen gaan