Avatar, Five Finger Death Punch en Avenged Sevenfold * 19 november 2013, Ziggo Dome - Amsterdam

Setlist Avatar:

Torn apart, Let It Burn, Ready for the Ride, Black waltz, Vultures fly en Smells Like

Freakshow.

Setlist Five Finger Death Punch:

Under and Over It, Burn It Down, Hard to See, Lift Me Up, Bad Company, Burn MF,

Coming Down, Never Enough, Far from Home en The Bleeding.

Setlist Avenged Sevenfold:

Shepherd of Fire, Critical Acclaim, Welcome to the Family, Hail to the King, Doing

Time, Buried Alive, Fiction, Nightmare, Afterlife, This Means War, Guitar Solo / Band

Jam Session, Requiem en Bat Country. Toegift: Chapter Four en Unholy Confessions.

Avatar

Biertje hoort erbij

We (Robin en ik) wilden graag naar Avenged Sevenfold maar de kaarten waren best duur. Ook nu kwam er weer een prijsvraag voorbij, deze keer van ticketmaster dus ik dacht laten we maar weer eens meedoen. En zie, voor de vierde keer in de laatste twee jaar won ik twee kaarten (van elk 39 euro). Wel waren het zitplaatsen dus dat leek me wel vreemd bij een metal concert, maar ja een gegeven paard....... We namen de trein van 18:25 uur en moesten overstappen op station Breukelen, op het perron daar stonden allemaal in het oranje uitgedoste mensen. Helemaal niet aan gedacht, de wedstrijd van het Nederlands elftal tegen Columbia was in de Arena. Tussen de Colombianen (best veel) en oranje supporters door bereikten we de Ziggo dome. Hier was ik voor het eerst, wat een enorme tent zeg. Alles wel lekker ruim en goed geregeld, alleen is het bier wat prijzig en de zaal wel erg groot. Zo zaten wij in vak 108 op de 1e ring, ingang zuid rij 10 op stoel 301 en 302...... 

Five Finger Death Punch 

Five Finger Death Punch

Het eerste voorprogramma was Avatar, een aardige band maar niet heel opwindend. Misschien wel leuk in een klein zaaltje? Heel gek om op zo'n tribune te zitten maar wel een heel mooi uitzicht op het podium, maar vooral ook op het publiek in de arena. We konden wel lekker ontspannen wat biertjes drinken op deze manier en de wc was ook eenvoudig bereikbaar...... Toen was het de beurt aan Five Finger Death Punch. Erg sterk met een aantal heerlijke nummers, de rustige nummers Bad Company (cover van Bad Company) en het geweldige Far From Home. Maar ook de knallers Burn MF met een enorme circle pit (zie het filmpje onderaan deze pagina) en The Bleeding. De stemming zat er inmiddels goed in voor Avenged Sevenfold. 

Mooi licht over het publiek

Nu geeft het publiek licht terug bij het prachtige nummer Far from Home 

De band kwam op met het nodige spektakel, vuur en knallen begeleidden het eerste nummer Shepherd of Fire. Het was niet helemaal vol, de bovenste ring was dicht en op de onderste ring waren ook nog veel lege plekken. De arena stond wel bomvol, ik denk dat er toch wel zo'n 10.000 mensen waren. Vind dat best veel voor zo'n band, lijkt er toch op dat ze wel eens groot kunnen worden. Er was veel jeugd en de band speelde een superstrakke show. Het geluid was erg goed en zanger Mathew Sanders heeft een uitstekende stem. Het publiek reageerde zeer enthousiast en bij This Means War ging het goed los. Met de twee toegiften Chapter Four en Unholy Confessions werd de avond afgesloten en toen de tonen van het laatste nummer wegstierven renden Robin en ik de deur uit om de trein van 23:15 nog te kunnen halen. Dat hadden we net zo goed niet hoeven doen want het was natuurlijk een puinhoop. De volle Arena was leeggestroomd, de HMH en ook onze zaal, we kwamen niet eens het stationsgebouw in. Nadat we omhoog gefriemeld waren over de roltrap stonden we op een stampvol perron. Er stond nog een trein, daarna kwam er nog één en toen onze trein kwam met 20 minuten vertraging konden we gelukkig toch nog instappen. Renate haalde ons op van station Maarssen na een uiterst geslaagd avondje.

Veel vuur bij Avenged Sevenfold

Ging goed los

Fantastisch optreden van een uitstekende band

Hieronder een filmpje van Five Finger Death Punch de Burn MF Circle Pit op youtube:

Lees ook een review op:
http://www.nu.nl/
http://www.metalfan.nl/

Tellus Requiem, ReVamp en Kamelot * 15 november 2013, 013 - Tilburg

Setlist Tellus Requiem:
Red Horizon

Setlist ReVamp:
The Anatomy of a Nervous Breakdown: On the Sideline, The Anatomy of a Nervous Breakdown: The Limbic System, Head Up High, Wild Card, Kill Me with Silence, Sweet Curse, The Anatomy of a Nervous Breakdown: Neurasthenia, In Sickness 'Till Death Do Us Part: Disgraced en Wolf and Dog.

Setlist Kamelot:
Torn, Ghost Opera, The Great Pandemonium, Veritas, Center of the Universe, Soul Society, Song for Jolee, Rule the World, Drum Solo, When the Lights are Down, Sacrimony (Angel of Afterlife), EdenEcho, Don't You Cry (met Eklipse), My Confession (met Eklipse), Keyboard Solo en Forever. Toegift: Bass Solo, The Haunting (Somewhere in Time) (met Marcela Bovio), Karma en March of Mephisto.

Tellus Requim 

Het was uitverkocht

Op vrijdagavond met Robin op weg naar 013 in Tilburg. Na een prima reis stonden we om 19:20 redelijk vooraan, na 10 minuten begon het eerste voorprogramma Tellus Requiem. De bandleden zijn zeer goede muzikanten met een behoorlijke zanger, toch klopte het allemaal net niet. De muziek lijkt geinspireerd door bands als Dream Theater maar het maakte allemaal een wat rommelige indruk. Daarna was ReVamp aan de beurt. De band van zangeres Floor Jansen, voormalig zangeres van After Forever en op dit moment ook van Nightwish. Had de band een paar maanden geleden nog gezien in de Helling en was er van onder de indruk. Ook nu was het sterk, Floor is misschien wel de meest veelzijdige zangeres van allemaal. Klassiek, agressieve en rustige zang, zelfs grunten, ze kan alles. Leuk optreden en de band genoot zichtbaar van de volgelopen en uitverkochte zaal. 

ReVamp 

Wat een stem

Nu was het tijd voor de hoofdact van de avond, Kamelot. Precies een jaar geleden gezien in de Effenaar en vanavond was het zo'n beetje dezelfde show. Tommy Karevik is een geweldige zanger en een leuke persoonlijkheid. Ook de andere bandleden doen veel met het publiek, misschien was het vanavond zelfs wel iets teveel. Maar ja, de hele tent kolkte en iedereen genoot. Eigenlijk waren bijna alle nummers hits, wat mij betreft waren er diverse hoogtepunten. Zoals bij het vijfde nummer, Center of the Universe. Wat een geweldig nummer is dat toch. We kregen ook nog twee rustige momenten in de show, de tweede keer bij Don't You Cry. Leuk was dat daar de band Eklipse aan meedeed. Dit is een strijkerskwartet van vier dames, ooit eens in een voorprogramma gezien en dat vond ik toen nogal saai. Nu was het erg leuk, ze deden het volgende nummer My Confession ook nog mee. 

Floortje in de spotlights 

Zanger Tommy Karevik is een leuke persoonlijkheid

Na de traditionele keyboard solo ( de drumsolo hadden we al gehad) werd met Forever (en veel meezingen van ons allemaal) afgesloten. Natuurlijk kwam de band terug voor een toegift, begonnen werd met The Haunting. Eigenlijk had ik nu Floor verwacht maar het werd verrassend Marcela Bovio van Stream of Passion. Daarna natuurlijk Karma en toen kwamen de trommeltjes op het podium voor March of Mephisto. Tommy ging omhoog op een soort lift, veel vuur en met vuurwerk werd deze geslaagde avond afgesloten. Na afloop konden we een poster meenemen en heeft Robin nog een mooie Kamelot vlag gekregen. Na een biertje en een lange rij bij de parkeerautomaat lagen we om kwart voor een weer in ons mandje. 

De violiste staat wat op de achtergrond 

In het wit één van de mooiste vrouwen in het metalwereldje: Alissa White-Gluz 

Song for Jolee 

De standaard drumsolo bij Kamelot...

 

Met Eklipse 

Bassist Sean Tibbetts 

Met Marcela Bovio van Stream of Passion 

Groot spektakel bij het laatste nummer van de avond "March of Mephisto" 

Afsluiter met vuurwerk 

Dat was het dan weer...

Lees ook een review op:
http://www.metalfan.nl/

Dutch Floyd * 9 november 2013, De Vorstin - Hilversum

Setlist Dutch Floyd:

Voor de pauze heel Dark Side of the Moon: Speak to Me, Breathe, On the Run, Time 

(inclusief "Breathe (Reprise)), The Great Gig in the Sky, Money, Us and Them,

Any Colour You Like, Brain Damage en Eclipse. Na de pauze de grootste hits: 

Comfortably Numb, Shine On You Crazy Diamond, Welcome to the Machine, Wish

You Were Here, Another Brick in the Wall, Hey You, The Final Cut, Take It Back

en Echoes. Toegift: High Hopes en Run Like Hell. 

Stond een "man" of zeven op het podium

Op zaterdagavond 9 november gezellig met m’n meisje naar Dutch Floyd in Hilversum. Het was wel een pittig dagje geweest, eerst om 11:00 uur naar de B1 tegen VVIJ gekeken. Daarna om 14:30 uur in Vinkeveen Zaterdag 6 uit bij Hertha en toen we thuis kwamen Rick naar Zeist gebracht waar hij een BBQ had bij de brandweer. Renate en ik zijn vanuit Zeist meteen doorgereden naar Hilversum in de stromende regen. Op de markt konden we de auto kwijt, al was het even zoeken, de marktkramen werden net opgeruimd. Om 18:30 uur zaten we dan lekker warm in eetcafé Cartouche aan een schnitzel met champignonsaus en frietjes. Prima eten en een leuke tent. 

Saxofoon werd natuurlijk ook gebruikt

Veel gitaarwerk

Tegen acht uur moesten we naar de Vorstin lopen, het regende nog steeds heel erg. Heel vervelend was dat Renate last had van een zenuw ontsteking nadat zij vrijdag aan een kies was geholpen bij tandarts (of was het slager) Doepke. Niet voor niets een Duitser zullen we maar zeggen… Nadat we onze zware jassen (van de regen) hadden afgegeven bij de garderobe konden we lekker vooraan gaan staan. De band begon iets te laat, om 20:45 uur maar meteen was merkbaar dat dit een leuke avond zou worden. Het klonk allemaal uitstekend en ook de zang van de bandleden was prima in orde. De twee gitaristen deden het meeste vocale werk maar ook de bassist en drummer deden regelmatig een duit in het zakje. Natuurlijk was er ook een dame, zij had ook een prima stem al was deze misschien iets zwaarder dan de orginele zangeres. Verder was er nog een toetsenist op een hammond orgel en een saxofonist. De basgitarist speelde ook regelmatig met een synthesizer. 

Natuurlijk hoort een saxofoon ook bij Floyd

Heel Dark Side of the Moon werd gespeeld, er waren zelfs lasers en ook het ronde projectiescherm was aanwezig. Hierop waren de orginele Pink Floyd beelden te zien tijdens het concert. Na een minuut of veertig was het eerste deel van het concert afgelopen en kregen we een pauze. Gelukkig konden we na de pauze boven op het balkon gaan zitten, voor Renate was dit erg fijn. Nu was het tijd om nog een set met de grootste Pink Floyd hits te spelen. Comfortably Numb, Shine On You Crazy Diamond, Welcome to the Machine, Wish You Were Here, Another Brick in the Wall, Hey You, The Final Cut, Take It Back, er kwamen allemaal supergave nummers voorbij. Heel gewaagd vond ik het dat het concert afgesloten werd met Echoes van Meddle. 

De Hammond in het zonnetje

Het was wel een iets verkorte versie maar zeker een minuut of 12 met alle leuke orginele effecten en geluiden in het tussengedeelte. Leuk gedaan en ik was er blij mee want het is altijd één van mijn favoriete Pink Floyd nummers geweest. De band kwam nog een keertje terug en afgesloten werd er met High Hopes en Run Like Hell. Het hele optreden werd vastgelegd met een stuk of acht camera’s dus er zal nog wel een dvd of iets dergelijks gaan opduiken. Het was ondertussen bijna kwart voor twaalf (!), een erg geslaagd optreden van een uitstekende coverband. Alleen sneu voor Renate van haar pijnlijke kies (we doen het nog wel een keertje over). 

Mooi overzicht 

De gitaristen in de spotlight

Mother Misery en Queensrÿche * 1 november 2013, De Effenaar - Eindhoven

Setlist Mother Misery:

Dirty Little Secrets, Monochrome, Dying Heroes, Broke Down, Fade Away, Standing

Alone, I Will never Learn, To Hell en My Soul.

Setlist Queensrÿche:

Queen of the Reich, Speak, Walk in the Shadows, The Whisper, En Force, Child of

Fire, Warning, Where Dreams Go to Die, Midnight Lullaby, A World Without, Guitar

Solo, The Needle Lies, NM 156, Roads to Madness, Fallout, My Empty Room, Eyes of a

Stranger, en Empire. Toegift: Jet City Woman en Take Hold of the Flame.

Mother Misery was een beetje standaard rock

Setlist van Mother Misery

Lekker stel... (foto gemaakt door Bert van metalshots.com)

 
In september 2009 had ik Queensrÿche voor het laatst gezien, in de Boerderij in Zoetermeer. Toen was Geoff Tate nog gewoon de frontman/zanger en ik had een prima avond gehad. Nu dus met de nieuwe zanger Todd la Torre en de band kon nu ook weer de oude nummers spelen, Geoff kon óf wilde dat niet meer. Zo zijn er op dit moment dus twee Queensrÿche's actief. Op station Utrecht met André afgesproken en dat lukte maar net aan, mijn trein had 10 minuten vertraging. Nadat ik de halve trein doorgelopen was kon ik gezellig bij André aanschuiven, hij had al gezorgd voor een blikje Heineken.

Een volle Effenaar

Wat een opkomst! Gelijk een oude kraker Queen of the Reich

We moesten voor de deur van de Effenaar in de rij gaan staan, maar toen we binnen waren konden we toch wel behoorlijk vooraan staan. Het ging wel erg hard met de halve liters dus was het wel wat lastig dat ik een paar keer mijn blaas moest legen. Maar zo'n ouwe lul laten ze gelukkig nog wel redelijk gemakkelijk door de massa heen friemelen. Het voorprogramma was niet erg geweldig, beetje standaard maar wel symphatieke gasten. Bij Queensrÿche ging het meteen goed los, de band begon met een stelletje ouwe krakers en de stemming zat er meteen goed in. Moet zeggen dat ik een aantal van de oudere nummers live beter vind als op de plaat. Uiteindelijk werd het een geweldige avond en gingen we we zeer voldaan met de trein van 23:30 weer naar huis. We kwamen Eus Straver met z'n maat Kick Verhaegen nog tegen in de trein dus ging de reis lekker snel. Nadat ik op station Maarssen was aangekomen ben ik naar huis gewandeld en lag om 01:00 uur weer in mijn mandje. 
 

Gaaf gitaarduo

Todd had er zin in

Gitarist Michael Wilton

Ongelofelijke stem heeft die Todd La Torre

Lees ook een review op:
http://mwiemetalblog.over-blog.com/
http://www.rockportaal.nl/
http://www.rockblog.nl/