dinsdag 7 mei 2024

Of The Wand & The Moon en Dool * 2 mei 2024, Annabel - Rotterdam


Setlist :Of The Wand & The Moon::
.
Setlist Dool:
Venus in Flames, Self-Dissect, The Shape of Fluidity, She Goat, Summerland, God Particle, House of a Thousand Dreams, Currents, Evil in You, Love Like Blood, Oweynagat, The Hand of Creation en Hermagorgon.


Op weg naar Annabel


Lange rij met gemêleerd publiek

Het eerste plan was om met de trein naar Dool in Rotterdam te gaan. Maar omdat er niemand zin had om mee te gaan heb ik deze keer de auto maar gepakt en parking Hofplein als bestemming ingevoerd in mijn telefoontje. In mijn vroege jeugdjaren ben ik zoals zoveel generatiegenoten opgegroeid met Black Sabbath, Alice Cooper, Deep Purple, Led Zeppelin en nog wel een aantal van deze legendarische bands. Ondanks dat ik nog regelmatig een plaatje van deze bands op de draaitafel leg, ben ik altijd bezig met het luisteren van allerlei "nieuwe" bands en nieuwsgierig wat er zoal uit wordt gebracht. Telkens weer ontdek ik dat er nog steeds heerlijke albums worden uitgebracht. Ik ben er van overtuigd dat als deze in de jaren 70 of 80 op de radio te beluisteren waren geweest er zeker en vast de nodige "klassiekers" uit voort waren gekomen. Ook zitten er regelmatig bands tussen die bovengemiddeld goed zijn en laat Dool er daar nou één van zijn. 


:Of The Wand & The Moon:


Kim Larsen

Niet alleen op de plaat maar ook live is dit een band die een unieke sfeer weet neer te zetten, die je dus echt moet ondergaan om erover mee te kunnen praten. Ik was mooi op tijd, dit vooral omdat het verkeer richting Rotterdam een stuk minder druk was dan normaal door de meivakantie. Ik was nog nooit in deze zaal, genaamd Annabel, geweest en dat zegt natuurlijk wel wat met zo'n enorme berg concerten die ik inmiddels al gedaan heb. Volgens de info op het wereldwijde internet bestaat het poppodium sinds 2015 en biedt de grote zaal plaats aan 1200 en de kleine zaal aan 300 betalende zielen. Ook is er nog een café met terras voor de deur. De supportband van vanavond luistert naar de bijzondere naam van :Of The Wand & The Moon:. Dit is het neofolk/experimentele project van de Deense muzikant Kim Larsen.  


Dool


Raven

Larsen was oorspronkelijk lid van de gothic/doom metal band Saturnus, maar verliet deze vanwege persoonlijke geschillen. Hierna begon hij het neofolkproject :Of The Wand & The Moon: omdat hij al heel lang fan was van het genre. Larsen noemt onder zijn muzikale invloeden de neofolk artiesten Death in June, Blood Axis en Sol Invictus. Thematisch is hij beïnvloed door runen, Noorse mythologie en heidendom. Hij beschreef zijn muziek ooit als "loner folk". De band heeft al heel wat releases uitgebracht, drie EP's en zeven albums. Normaal gesproken maakt de beste man gebruik van verschillende soorten gastmuzikanten, alleen vanavond dus niet, het was een solo optreden. Beetje vreemd was het dus wel, een half orkest dat vanaf een tape speelde en Larsen met een semi akoestische gitaar. Het was best aardig, de man heeft namelijk wel een prettige stem. Maar al snel ging het vervelen en gelukkig duurde het maar een half uur.   


Gevoelig


Voluit

En dan was het tijd voor Dool. Ik zag de band vanavond voor de zesde keer live en ook voor het optreden van 20 december in Tivoli heb ik alvast een kaart in de pocket. Positief punt van deze avond is dat het nieuwe album werkelijk fenomenaal is en dat daarvan op één nummer na alles gespeeld wordt. Het eerste album van de band "Here Now, There Then" uit 2017 was al geweldig, het tweede album "Summerland" was een piepklein tandje minder maar met het laatste album "The Shape of Fluidity" heeft de band zich overtroffen. In tekstueel opzicht gaat het over de identiteitsproblemen die Raven heeft doorgemaakt, al was dit in eerste instantie niet eens de bedoeling om hierover te gaan schrijven. Dit werd me duidelijk uit de interviews met de band die ik gelezen heb in de Aardschok en Rocktribune.  Vanavond werden van het laatste album "The Shape of Fluidity" alle nummers behalve "Hymn for a Memory Lost" gespeeld. 


Gitaar spelend


Bezwerend

Stuk voor stuk zijn de nummers sterk opgebouwd, met fraaie stevige gitaarriffs en pakkende zang- en melodielijnen. Alle composities staan als een huis en zoals eigenlijk altijd weet de band een intens optreden neer te zetten en wordt je meegesleept door de fraaie muziek patronen die op je afgevuurd worden. Er is wel een verscheidenheid aan bezoekers in de zaal en dat zal vast en zeker wel te maken hebben met de bekendheid van Raven door de TV programma's als Boerderij van Dorst en de Nachtdieren. Zo zijn er mensen uit elke leeftijdsgroep aanwezig en daarvan zijn er ook een aantal die voor het eerst naar een wat "steviger" concert gaan. Blijft toch wel jammer dat je in Nederland dit soort programma's en ook zoiets als Beste Zangers nodig hebt om mensen naar je optredens te lokken. Maar goed, het werkt wel en een publiek figuur krijgt hoe dan ook meer aandacht. Met "Love Like Blood" werd er nog een schepje bovenop gegooid, door band en publiek en je zag dat Raven nu ook helemaal in trance was. Ook het opeenvolgende "Oweynagat" is een fabuleus nummer waardoor je zelf ook gaat zweven. Helaas was met het nummer "Hermagorgon" alweer een einde gekomen aan het optreden, maar toch ook weer niet......


Bezig met de volle zaal


Gitarist Omar Kleiss (Iskandr)

Wat is live muziek toch bijzonder... de gitaar van Nick hield er zomaar na het eerste deel van het nummer mee op.... duurde lang. Tsja en toen moest Raven de tijd volpraten, met de nodige improvisatie lukte dat en toen hen vertelde dat moeders er ook was klonk er groot gejuich uit de zaal. Ik kon het gezicht van Raven's moeder zien en zag dat ze zich flink opgelaten voelde. Verder leek de magie weg te zijn maar toen de band opnieuw met het afsluitende nummer begon pakte de zaal en de band het ritme op alsof er niets was voorgevallen. De band liet vanavond in ieder geval horen enorm gegroeid te zijn en het was opnieuw een imposant optreden. De stem van Raven is erg veelzijdig, dan weer zwaar en neutraal en soms zelf klinkt het als een kinderstem, heel bijzonder. Na afloop de twee laatste albums op vinyl gekocht en door de hele band laten signeren. Nu heb ik alles weer van de band op vinyl. Raven wist nog wel wie ik was, na het concert in de Helling (21 april 2022, ook op deze blog natuurlijk) hebben we lang met elkaar gesproken en veel gelachen. Het is een geweldig mens en na een knuffel van Raven ging ik met een heerlijk gevoel na een fantastische avond weer huiswaarts. 


Nog een keer Omar Kleiss


Basgitarist JB van der Wal


Drummer Vincent Kreyder


Wapperende haren


Signeren van de laatste twee albums


De gesigneerde albums






Geen opmerkingen:

Een reactie posten