Peter Beeker & Ongenode Gaste
De setlist
Toen we aankwamen werd er net een fotoshoot
gestart met gitarist Pablo van de Poel van DeWolff
Ik geloof niet dat ik een band (DeWolff) zo vaak in zo'n korte periode gezien heb, september 2012 in Tivoli, januari 2013 in P60 en nu dus een dag na mijn verjaardag op 26 april 2013 in de Kelder. Dit kwam ook omdat ik Robin graag een keertje kennis wilde laten maken met deze band en dan in het bijzonder met gitarist Pablo van de Poel. Het heeft enige overredingskracht gekost want thuis bij het draaien van de nummers, maar ook onderweg nog naar het concert bij het luisteren in de auto, bleef Robin nog twijfelen of hij het wel echt goed vond. Toen we aankwamen bij de Kelder stonden er al enkele mensen voor de deur te wachten. Leuker was nog dat op datzelfde moment de deur aan de zijkant openging en dat gitarist Pablo van de Poel naar buiten kwam voor een fotosessie.
De pedalen van Pablo
We stonden er bovenop met onze neus
Nadat we onze jas hadden afgegeven (2 euro in het spaarvarken gedaan op de balie, de garderobe was zomaar gratis) gingen we de knusse zaal in. We konden helemaal vooraan gaan staan en ook nog rechts omdat ik wist dat Pablo daar zou gaan staan. Het voorprogramma was Peter Beeker & Ongenode Gaste, een Nederlandse band uit Venlo. Deze zongen hun nummers in het Limburgs dialect. We verstonden er geen bal van maar het was best leuk. Daarna kwam DeWolff en het was meteen alweer duidelijk wat een kracht deze band uitstraalt. Heerlijke jaren 70 rock ala Led Zeppelin, Deep Purple en Ten Years After. Opvallend was dat vergeleken bij de vorige twee optredens de band een meer volwassen indruk maakte en zeer goed op elkaar is ingespeeld. Het werd weer een heerlijk avondje en toen Pablo een paar nummers voor het einde van het concert bij zijn pedalen en biertjes neerknielde vroeg Robin of hij een plectrum wilde ruilen.
Lekker janken met de gitaar voor de geluidsbox
De drie mannen van DeWolff
Nou dat wilde hij wel, dus Robin kreeg een plectrum waar Pablo bijna de hele avond mee gespeeld had! Grappig was wel dat hij daarna twee keer de opgeplakte plectrum aan de microfoonstandaard wilde pakken. Toen hij dit wilde doen schrok hij min of meer een beetje en deed het niet. Na het concert verklaarde hij dat zijn eigen plectrum wat steviger en harder was en dat hij daarom niet met die van Robin wilde spelen. Vlak voor de toegift was Robin even weggeslopen en had een poster van DeWolff van de muur gehaald. Na het concert hebben alle drie de bandleden daar hun handtekening op gezet net als op de door mijzelf gekochte lp (jawel, ik heb voor het sinds 25 jaar? weer een vinylplaat gekocht). We zijn nog op de foto gegaan en hebben heel leuk met Pablo kunnen kletsen. Het was een super geslaagde avond en het is niet voor het laatst geweest dat ik DeWolff live heb zien optreden en ik denk ook voor Robin niet. Hij was ook helemaal "om" aan het einde van deze avond! De Wolff is live namelijk een hele grote belevenis en Pablo is een geweldige gitarist.
Fotocompilatie met ons erop gemaakt door Walter Goyen
Robin met poster met handtekeningen in zijn hand bij Pablo
Review van http://www.deadline.nl/ (stond niet meer op internet)
DeWolff laat Amersfoort rocken. Ver in de Limburgse hooglanden klonk in 2007 voor het eerst het grommende geluid van dit driekoppige rockmonster. Onder de naam DeWolff zijn Pablo, Luka en Robin nu zes jaar later met een hoop ervaring afgereisd naar Amersfoort. Vrijdag 26 april gaven zij een optreden in De Kelder en liet de band weer even zien wat rocken inhoudt! Heerlijke harde Bluesrock. DeWolff staat al een paar jaar bekend om de lekkere oude rockmuziek. Hoewel dat op zichzelf niet zo spectaculair is, geeft het trio toch een nieuwe dimensie aan het genre. Zo zie je dat Pablo van de Poel het onmogelijke mogelijk maakt op zijn gitaar, valt er in de lastige drumpartijen van Luka van de Poel nooit een verkeerde slag te vinden en zie je Robin Piso achter zijn Hammond orgel als een ware Jezus de nummers in een heel goede wijn veranderen. Combineer die drie en je krijgt een onvergetelijke avond waarop de tijd voorbij vliegt.
Ik met de elpee met handtekeningen
Lachen!
Nog heel gewoon. DeWolff heeft zich in Nederland al aardig gevestigd en is net terug van een Australische tour. Toch zijn de drie jonge gasten nog steeds enorm dankbaar dat ze een zaal als De Kelder (ca. 300 man) uitverkocht krijgen. Tijdens hun twee uur durende show, waarin ongeveer tien nummers achter elkaar werden gespeeld, legt Pablo de show even stil om het publiek te bedanken. Dat doet hij door een speciale DeWolff-schoen het publiek in te gooien om daarna de vanger te feliciteren met een nieuw paar schoenen. Erg tof dat ze er nog zo mee bezig zijn! De gel wordt uit je haar gerockt. Met de goede muziek en het grote enthousiasme maakt DeWolff alle verwachtingen meer dan waar. De show zit enorm strak in elkaar en in de twee uur dat het trio op het podium staat komen er vooral veel bekenden melodieën voorbij, die dan weer worden afgewisseld met ingewikkelde improvisatie partijen. Een avond waarvan de broekspijpen gaan wapperen en de gel uit je haar gerockt wordt. Het is namelijk niet de vraag of er geheadbangd word, maar wanneer. Pablo, Luka en Robin hebben in De Kelder wederom laten zien en horen dat ze zeker in de top van de Nederlandse popmuziek thuis horen!
Links de "verminkte" plectrum die Robin van Pablo kreeg
De setlist van DeWolff
De handtekeningen op mijn elpee
De poster met handtekeningen
