Stream of Passion * 28 december 2011, Tivoli de Helling - Utrecht

Setlist Stream of Passion:

Intro, Lost, Stream of Passion, Collide, Darker Days, In The End, Calliopeia, The Hunt en The Endless Night. Pauze. Akoestische set: Romeo et Juliette Walz, Deceiver, My Favorite Scar, Spark, Open Your Eyes, Muscle Museum, en Far and Apart. Pauze. The Art Of Loss, My Leader, Games We Play, Computer Eyes, When You Hurt Me The Most, Out In The Real World, Broken, Wherever You Are, Street Spirit en Haunted. 

Gitarist Eric Hazebroek en basgitarist Johan van Stratum

Wapperende haartjes

Het laatste concert van 2011. Het was een topjaar geweest met louter positieve avonden en eigenlijk geen enkele echte teleurstelling. Van tevoren was voor vanavond aangekondigd dat het een bijzonder avondje zou worden met een aantal gastmuzikanten. Nou dat werd het ook wel, we begonnen om half negen en het was pas om iets over elf uur afgelopen. Zo deden Marjan Welman (Autumn), Joost van den Broek (After Forever), Charlotte Wessels (Delain), Jay van Riet (My Favorite Scar) en de violist Ben Mathot mee. In de termen van de tennissport werd het een driesetter, een eerste stevige set door de band zelf, na de eerste pauze een akoestische set met de nodige gasten en na de tweede pauze weer een uurtje "knallen" met weer de gastmuzikanten. En dat allemaal voor 14 euro......

Marcela Bovio

De akoestische set

Van de laatste cd (die ik zelf wat minder vind) werden de nummers Lost, Darker Days, The Hunt en Broken gespeeld. Deze pasten prima in de set en live voelden ze wat beter aan. Heerlijk vond ik het nummer Computer Eyes (Ayreon), deze werd samen gezongen met Marjan Welman van Autumn. Misschien kan Arjan Lucassen toch nog eens wat nummers voor de band schrijven want hij blijft het grote genie. Want ook Calliopeia, Out in the Real World en de knallende afsluiter Haunted van de eerste cd (toen hij nog meedeed) zijn elke keer weer hoogtepunten op zo'n avond. Al met al was het een zeer geslaagd concert en ook Julie, Robin, Hans en Nicole waren erg enthousiast. Een prima afsluiter van een geweldig concertjaar met wat mij betreft alleen maar hoogtepunten, en dit was er ook zeker één van. Nadat we de auto netjes uit geparkeerd hadden gingen we allemaal weer vrolijk lachend en tevreden naar huis. 

Links Marjan Welman van Autumn

Links op keyboard Jeffrey Revet

Met Charlotte Wessels van Delain

Solo van Joost van den Broek (After Forever)

Lees ook een review op: 

http://musiccredo.wordpress.com/

http://www.utrecht-roxx.nl/

Kayak * 9 december 2011, P60 - Amstelveen

Setlist Kayak:

Hunter and Prey, Credible Lie, Never Was, My Heart Never Changed, Daphne, Before the Angels Fell, Well Done en Nobody Wins. Pauze. Sweet Revenge, Selfmade Castle, Demon in Her Eyes, Anywhere But Here, Friendship and Love, Merlin, Bury the World, Chance for a Lifetime, Starlight Dancer, Most Underrated Band in the World. Toegift Life is Good, Ruthless Queen en Undecided.

Zangeres Cindy Oudshoorn was uitstekend bij stem

Edward Reekers

Op mijn verjaardag in april mocht ik van Nicole een concertkaartje uitkiezen. Dit werd dus Kayak want ik vond het leuk om met het hele gezin en Nicole naar een concert te gaan voor een beetje "normale" prijs. Acht maanden later was het zover, na een lekkere maaltijd bij ons thuis vertrokken we met z'n allen naar P60 in Amstelveen. De rij voor de deur was best lang en nadat de deur open was gegaan viel het op dat het aardig druk was. Op 31 oktober 2009 waren we voor het laatst bij Kayak geweest (toevallig ook in P60) en dit concert was een stuk minder druk bezocht dan vanavond. Ook toen hadden we het erg leuk gevonden en daardoor meteen na het concert kaartjes gekocht voor een concert van de band een maand later in het Patronaat. Helaas overleed drummer Pim Koopman toen enkele dagen voor dit optreden en werd het afgelast. 

Joost Vergoossen en Edward Reekers

Vanavond dus twee jaar later de herkansing en het werd een uitstekend optreden. Het was denk ik vanavond nagenoeg uitverkocht en dat gunnen we deze band van harte! Ook werden er opnames van het concert gemaakt, hopelijk komt er een dvd uit. Wat me persoonlijk erg beviel was de setlist. Deze bestond uit een grote hoeveelheid nieuwe nummers. Niet alleen van de laatste cd maar ook van de cd's van de laatste jaren waar ook zangeres Cindy bij betrokken was. We hebben dus de oude nummers zoals Mammoth, See See the Sun en Wintertime eens en keer niet gehoord...... Verder werd er behoorlijk veel stevig materiaal gespeeld met vaak een grote rol voor gitarist Joost Vergoossen en ook dat beviel het publiek (en ons) wel. 

Bassist Jan van Olffen

De band speelde tot 23:15 uur en er werd een kwartiertje gepauzeerd om alle volle oude blazen in de zaal te laten legen. Dus een optreden van twee uur waarin de band met veel enthousiasme en klasse ons heeft vermaakt. Natuurlijk werd er nog even een moment ter nagedachtenis voor Pim Koopman ingeruimd en kwam de band terug voor een toegift van drie nummers met daarin het onvermijdelijke Ruthless Queen. Maar gelukkig was dit niet het laatste nummer, er werd besloten met Undecided. Na het concert kwamen de bandleden nog even de zaal in, we gingen alle vijf tevreden naar huis na een uiterst geslaagde avond. 

Cindy heeft zich omgekleed in de pauze

Lol bij de twee gitaristen

Insense, Rise to Remain, Ghost, Trivium en In Flames * 30 november 2011, 013 - Tilburg

Setlist Insense:

Death For Me. Death for you, Surviving Self Resentment, Welcome Whore en Burn en Beautiful Fire.

Setlist Rise to Remain:

Intro, The Serpent, This Day Is Mine, City of Vultures, Power Through Fear, Nothing Left en Bridges Will Burn.

Setlist Ghost:

Masked Ball, Con Clavi Con Dio, Elizabeth, Prime Mover, Stand By Him, Satan Prayer en Ritual.

Setlist Trivium:

Capsizing The Sea, In Waves, Drowned and Torn Asunder, A Gunshot to the Head of Trepidation, Built to Fall, Caustic Are the Ties That Bind, Black, Dying in Your Arms,

Pull Harder on the Strings of Your Martyr, Down From the Sky, en Throes of Perdition.

Setlist In Flames:

Sounds of a Playground Fading, Deliver Us, All for Me, Trigger, Alias, Colony, Swim, The Hive, The Quiet Place, Where the Dead Ships Dwell, Fear Is the Weakness, Come Clarity, Ropes, Darker Times, Liberation, Only for the Weak, Delight and Angers, Cloud Connected, The Mirror's Truth, en Take This Life.

De opvallende zanger van Insense

Rise to Remain gaat los

Zomaar op een gewone woensdagavond op de laatste dag van november was in 013 een mooie avond gepland. Zo wilde ik graag eens Trivium en In Flames zien, nu kwamen ze op dezelfde avond. Er was ook nog support van Insense, Rise to Remain en Ghost. Dus dat was nogal pittig, vijf bands op één avond. Tot de één na laatste dag getwijfeld of ik met de trein zou gaan omdat de laatste naar Utrecht om 23:44 zou vertrekken uit Tilburg. Nu was ik niet geheel fit (geweest) en was het een paar dagen voor het begin van de avond bekend geworden dat het was uitverkocht. Een volle bak, vooraan staan in combinatie met bier en het vele toiletbezoek (die laatste twee dingen als ik met het openbaar vervoer zou gaan) deed me besluiten om met de auto te gaan. 

De sint en zijn knechten zorgden voor een prima optreden

Dit bleek achteraf zeer gelukkig uit te pakken, de trein van 23:44 naar Utrecht zou nooit vertrekken omdat er een springer (en hij heette geen Jerry) bij Best op het spoor gesprongen was. De heenweg verliep redelijk goed, al blijft het altijd even zoeken hoe je precies de parkeergarage bij 013 moet vinden. Ik was ruim voor het concert begon binnen en had al snel de nodige aanspraak. Eerst met drie in Groningen economie studerende Indonesiërs en daarna met twee stelletjes. Het ene stel uit Nijmegen kwam vooral voor Trivium en het andere stel kwam uit Friesland en zij was helemaal wild van In Flames. Het was wel lekker koel later op de avond bij het optreden van deze band, ze wapperde namelijk flink met haar haren. 

Trivium

Insense was de eerste band van de avond. Het valt niet mee als beginnend bandje, mag je voor een half gevulde zaal vier nummers komen spelen. Een beetje in hetzelfde muziekgenre van de avond (behalve Ghost dan) maar dan wel een stuk minder. Grappig, maar het ene oor in en het andere weer uit wat mij betreft. Hierna de beurt aan Rise to Remain. Best aardig wat gedraaid en veel bekeken op YouTube in huize van Schaik. Leuke band en lekker in het gehoor liggende nummers. Vooral This Day Is Mine vind ik een heerlijk nummer met een gave riff. De zanger (Austin) is de zoon van de beroemde Bruce Dickinson (zanger Iron Maiden) en heeft wel wat weg van een Mexicaanse springboon. Op het eind van de setlist ging ie nog twee keer het publiek in.

In Waves!

Gitarist in aktie

Nu was het tijd voor Ghost. Op Graspop dit jaar had ik ze gemist en dit was een leuke gelegenheid om deze Sint met zijn knechten eens te aanschouwen, het was tenslotte al bijna 5 december...... Ik vond het een geslaagd optreden van deze vreemde eend in de bijt. De band is begonnen in 2008 en niemand weet wie deze bandleden zijn, de zanger noemt zich Papa Emeritus. Zeventiger jaren muziek in een zaal met overwegend jong publiek. De reactie van de menigte was enthousiast maar af en toe leek het erop dat men niet goed wist wat te doen. Grappig was wel dat er diverse keren sinterklaasliedjes werden gezongen en toen het optreden afgelopen was werd er "Dag Sinterklaasje" ingezet. Nu was het tijd voor Trivium. Ik kocht van mijn laatste twee muntjes een biertje en gaf er één aan de bewaker van mijn mooie plekje vooraan (na het optreden van Trivium kwam ie me pardoes nog een colaatje brengen, geweldig......). 

Zanger Matt Heafy in aktie

Het publiek gaat los

Trivium was erg goed, alles klopte en de setlist was mooi uitgebalanceerd. De band is na een paar mindere jaren weer helemaal terug en het enthousiasme spatte er vanaf. Zo begon zanger Matt Heafy het concert met een volledige begroetingszin in het Nederlands! Ook werden er door de bandleden aan het einde van het optreden nog wat foto's gemaakt. Het moet dan ook een heel mooi gezicht zijn vanaf het podium denk ik, zo'n naar achteren langzaam omhoog lopende zaal met balkon en nog volledig uitverkocht ook. Hopelijk zie ik ze weer op Graspop 2012. 

Als laatste In Flames. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat de laatste band het best zou zijn maar het was dus wel zo. Helaas was in het eerste gedeelte van de set de stem van de bebaarde zanger Anders Fridén niet zo goed te horen maar gelukkig herstelde dat later wel. Prachtige nummers, afwisselend, knalhard en rustig, het waren op een paar na allemaal grote "hits" die voorbij kwamen. Onze vriend zat wel regelmatig op de "praatstoel" maar dat stoorde me eigenlijk niet zo. Hij had namelijk vaak wel lollige opmerkingen en humoristische onderonsjes met het publiek. Er vormde zich op een gegeven moment zelfs een circle pit en op aanmoediging van de band werd er bij enkele nummers volop gecrowdsurft (tot verdriet van de security). Ben tot de allerlaatste noot gebleven en na een handdruk van het aardige Friese stelletje de jas gaan halen. Helaas (vooral voor Robin) was het me niet gelukt één van de vele rondvliegende plectrums (bij vooral Trivium) te vangen. Om 00:50 was ik weer thuis na een uiterst geslaagde avond. 

Zanger Anders Fridén van In Flames

De gitarist en basgitarist Niclas Engelin en Peter Iwers (In Flames)

De vrolijke gitarist Björn Gelotte van In Flames

Lees ook een review op: 

http://www.maxazine.nl/

http://www.podiuminfo.nl/

http://www.lordsofmetal.nl/

Feuerengel * 5 november 2011, De Boerderij - Zoetermeer

Setlist Feuerengel:

Rammstein, Engel, Feuerfrei, Pussy, Benzin, Sonne, Ich Will, Du Riechst So Gut,

Asche zu Asche, Links 2,3,4, Ohne Dich, Stein um Stein, Stripped, Reise, Reise,

Spieluhr, Los, Mein Teil, Amerika en Du Hast. 

Zingen met een lampje in je mond

Vlammen aan de microfoonstandaard

Met Ben, Rick en Robin op zaterdagavond naar de Boerderij in Zoetermeer. Gelukkig waren we vroeg op weg gegaan want we zaten al snel in een file van 6 kilometer veroorzaakt door een ongeval. Al met al viel het allemaal wel mee en kwamen we toch nog redelijk op tijd aan. We konden de auto netjes voor de deur kwijt. Zonder jas naar binnen, het was niet erg koud, we konden helemaal vooraan staan. Tussen het podium en de zaal was een vrije ruimte gehouden, er stond ook een hek, dit om afstand te bewaren in verband met het vele vuurwerk. Hierdoor konden er wat minder mensen in de geheel uitverkochte zaal.

Vuurballen

Nog meer vuurballen 

Iets over half negen viel het grote zwarte doek naar beneden en begon Feuerengel met het nummer Rammstein. De zanger had een lampje in zijn mond, je kon dus mooi zien waar hij was...... Het duurde even voordat de boel op gang kwam maar naar verloop van tijd ging het dan ook echt los. Er ontstond zelfs voor korte tijd een kleine pit. Diverse keren spoten hoge vlammen omhoog en er waren flinke knallen. De leukste knal was op het moment dat het keyboard van de in glimmend pak gestoken toetsenman op de grond kapot werd gegooid. De toetsenman was toch wel het mikpunt van de avond, regelmatig werd hij door de zanger bekogeld met een half vol flesje water. 

Pijlen en vlammen op het podium

Fraaie stukjes vuurwerk waren de "pijlen" die omhoogschoten maar vooral degene die omlaag kwamen. Vier pijlen van bovenaf schoten precies in vier bakken die meteen vuur vatten. Hoogtepunten voor mij waren toch wel de krakers Ich Will, Du Riechst So Gut, Engel en Du Hast. Het was opzwepend en het publiek liet zich lekker opjutten. Ondanks dat de band serieus moet kijken was wel merkbaar dat ze er veel lol in hadden. Ze waren blij met het volle huis en ze bedankten het publiek na het concert dan ook zeer uitgebreid. Na nog een laatste biertje in het café gingen we na een geslaagde avond tevreden naar huis. 

De bassist heeft een pleister op zijn scheenbeen... 

De Dijk * 3 november 2011, Tivoli - Utrecht

Setlist De Dijk:

Niet De Lijnen Maar De Bocht, Niemand In De Stad, Ik Jou En Jij Mij, Kan Ik Iets Voor Je Doen, Sjoege, Scherp De Zeis, De Blues Verlaat Je Nooit, Ik Kan Het Niet Alleen, Hou Me Vast, De Weg, Wakker In Een Vreemde Wereld, Onderuit, Wil Je Winnen, Mooier Dan Een Vrouw, Zwerver, Wat Een Vrouw, Als Het Golft, Mijn Van Straat Geredde Roos, Altijd Bij Me, Dansen Op De Vulkaan, Anders Dan Je Dacht, Laat Het Niet Over Zijn en Groot Hart. 

Mooi overzicht van bovenaf

Op een zwoele donderdagavond op 3 november (de terrassen zaten om 19:00 uur gewoon nog vol...) gingen Renate, Suzan, Theo, Hans en ik naar de Dijk in Tivoli. De band trad drie avonden op in Tivoli, telkens voor een uitverkocht huis, dus zo'n 1100 mensen per avond. Ik had me laten overhalen om hier naartoe te gaan, het is eerlijk gezegd niet helemaal mijn ding. Met heel veel enthousiasme ging ik dan ook niet naar binnen, ik liet het allemaal maar eens over me heenkomen.

En nu vanaf de eerste rij

We hadden een plekje boven op het balkon gevonden en hadden zo een mooi uitzicht op de langzaam vol lopende zaal. Om iets over half negen begon de band te spelen en alles klonk, zoals eigenlijk wel verwacht, als een klok. Veel enthousiasme bij de band en een met zijn hoofd schuddende en armen zwaaiende Huub van der Lubbe. Kan hier natuurlijk wel een lulverhaal op gaan hangen maar het is niet iets waar ik ooit nog eens heen zal gaan. Maar het is wel "eerlijke" en goede muziek. Na verloop van tijd en een redelijk aantal biertjes besloot ik maar eens weg te sluipen bij mijn vrienden en dook tussen het hossende en springende publiek vooraan in de zaal. Ik kwam naast een fan van het eerste uur terecht die constant de aandacht van Huub probeerde te trekken. Hij zal er nu nog wel wakker van liggen en ik vermoed dat deze man bij elk optreden aanwezig zal zijn. 

Een geconcentreerde Huub

Natuurlijk had ik hier veel pret en heb een nummertje of vijf mee staan springen, vooral bij Dansen op de Vulkaan heb ik het luie zweet er even uitgewerkt. Een ander hoogtepunt vond ik de mooie en (gelukkig) behoorlijk lange solo op de saxofoon. Jammer vond ik wel dat de band een paar keer op het eind van het concert terugschakelde naar nogal slome nummers. Vooral bij de laatste toegift stoorde me dat enorm. De stemming zat er lekker in en de zaal was flink aan het meedoen en dan beginnen met het hele langzame Laat Het Niet Over Zijn. Een mooi nummer maar dit kan beter eerder in de setlist zodat het laatste gedeelte van het concert niet zijn snelheid verliest. We hebben ons wel vermaakt en na een laatste biertje zijn we weer met de bus naar huis gegaan. 

Een heerlijke sax solo 

The Treatment en Alice Cooper * 23 oktober 2011, Silverdome - Zoetermeer

Setlist The Treatment:

Drink, F**k, Fight, The Coldest Place On Earth, The Doctor, Shake The Mountain, Just Tell Me Why, Departed en Nothing To Lose But Our Minds. 

Setlist Alice Cooper:

(Vincent Price Intro) Black Widow, Brutal Planet, I'm Eighteen, Under My Wheels, Billion Dollar Babies, No More Mr Nice Guy, Hey Stoopid, Is It My Body, Halo Of Flies, I'll Bite Your Face Off, Muscle Of Love, Only Women Bleed, Cold Ethyl, Feed My Frankenstein, Clones (We're All), Poison, Wicked Young Man, Killer - I Love The Dead (excerpt), School's Out (incorporating 'Another Brick In The Wall pt 2') en Elected. 

The Treatment, lekkere rock

Alice komt op

Aan het einde van de herfstvakantie stond op zondagavond 23 oktober een optreden van Alice Cooper in de schaatshal Silverdome te Zoetermeer gepland. Ik had altijd gezegd tegen Rick en Robin als deze topper naar Nederland komt dan gaan we! We gingen met Hans al om 18:00 uur op pad en kwamen nadat we via het station en weer thuis (André had vergeten zijn kaartje uit te printen) uiteindelijk omstreeks 19:00 uur aan bij het Silverdome. Helaas was onze geplande parkeerplek bij de locatie onbereikbaar doordat er een kermis op het terrein stond……

Bas en drum bij Halo of Flies 

Nadat we de auto hadden geparkeerd in een wijk vlakbij konden we eindelijk naar binnen. Het was al flink druk en Rick zorgde ervoor dat voor het eerst in de geschiedenis van de ijsbaan er vijf jassen in een kluisje konden. Tegen half acht stonden we lekker vooraan en iets voor achten begon het voorprogramma The Treatment. Was leuker dan verwacht, lekkere rock a la Airbourne, alhoewel het na een nummer of vier wel wat ging vervelen.

De vier gitaristen bij Halo of Flies 

Even een plasje tussendoor doen was een drama, de accommodatie was niet berekend op zoveel mensen. Langs een rij van 20 meter geslipt en het invalidentoilet maar gebruikt. Verder is het eigenlijk van de zotte dat je moet betalen bij een toiletjuffrouw als je entreekaartje voor zo’n avond al 52,55 (inclusief “servicekosten”) kost. Ook was de “zaal” veel te vol en had er daarom best wel één tribune open gemogen. Maar ja, dan moet de organisatie extra schoonmaakkosten betalen. Jammer en eigenlijk is het een schandalige uitbuiting. 

Only Women Bleed 

Tegen negen uur was het zover, onder de tonen van de Black Widow viel het grote Alice spandoek naar beneden en bovenop een hoge kansel stond Cooper in zijn spinnenpak met de acht armen. Prachtige start van het concert, heerlijk heavy want meteen hierna kwam Brutal Planet. Bij het begin van dit nummer werd de kansel omgedraaid en kon Alice via een trap naar beneden lopen. Bijna alle bekende nummers kwamen voorbij en dat was toch iets anders dan ik gewend was. Voor mij was het de negende keer dat ik een concert bijwoonde van Alice Cooper en natuurlijk komen er bekende nummers aan bod maar nooit zoveel als deze keer. Hopelijk is het geen slecht voorteken en is hij er op zijn 63e niet van plan mee op te houden? 

Feed My Frankenstein...... 

Veel reactie van het publiek was er bij een supergave uitvoering van Halo of Flies. Op Graspop 2003 had hij dit voor het eerst gedaan en de uitvoering vond ik toen niet zo geweldig. Vanavond was het wat mij betreft één van de hoogtepunten. Ook Hey Stoopid werd gespeeld, een erg leuk nummer om live te doen. Allemaal mee blèren Hey, Hey, Hey, Hey, Hey Stoopid! Met Poison ging het dak er nog een keer af en bij Feed My Frankenstein had Alice nog een leuke surprise voor ons. Natuurlijk werd er weer eens een pop in een stoel gezet en kwam er een hoop rook. Maar in plaats van de opstanding van deze pop kwam daarachter een enorme Frankenstein het podium op. Een meter of drie hoog, lopend en met zijn armen zwaaiend, ook bewoog z’n mond met de tekst mee. 

Daar gaat z'n koppie...... 

Leuke verrassingen in de setlist waren Clones (We’re All) en Muscle of Love. Het nieuwe en lekkere nummer (bij ons thuis al grijsgedraaide) I’ll Bite Your Face Off paste zoals altijd weer naadloos tussen alle nummers van 1970 tot en met 2011. Met School’s Out en de onvermijdelijke ballonnen werd de avond (bijna) afgesloten, grappig dat hierin een stukje Another Brick in the Wall pt2 verweven zat. Natuurlijk het stuk tekst met onder andere We don't need no education, We don’t need no thought control, No dark sarcasm in the classroom, Teachers leave them kids alone, Hey! Teacher! Leave them kids alone en daarna weer verder met het laatste couplet van School’s Out. De band kwam nog één keer terug, zwaaiend met de Nederlandse vlag en refererend dat het in Amsterdam, Rotterdam en in Holland een zooitje was (dus stem op mij), werd met Elected een geweldige avond onder een regen van snippers en slingers afgesloten. 

School's Out forever! 

Elected! 

Lees ook een review op: 

http://metalkrant.net/

http://www.lordsofmetal.nl/

http://www.kindamuzik.net/

http://www.soundzmagazine.nl/

Hieronder een filmpje van de Intro/Black Widow van Alice Cooper op youtube: