Ggu:ll en Dool * 21 april 2022, De Helling - Utrecht

 

Setlist Ggu:ll:
.
Setlist Dool:
Sulphur & Starlight, God Particle, Be Your Sins, Wolf Moon, In Her Darkest Hour,
She Goat, Summerland, A Glass Forest, Love Like Blood, Oweynagat en Dust & Shadow.

We beginnen bijna

Na vijf! eerdere pogingen was het vanavond zover, Dool in de Helling. Na 22 mei en 11 december 2020, 3 september en 2 december 2021 en 13 februari 2022 kon het eindelijk doorgaan op deze donderdag 21 april. Raven van Dorst kreeg zelfs een "award" voor de meest verplaatste band in de vorm van een poster van De Helling. Het optreden was al heel lang uitverkocht maar uit mijn vriendenkring ging alleen Tiske met me mee. Althans ze kwam na de support act naar me toe friemelend door het publiek, links vooraan bij het podium. 

Ggu:ll

Zanger Wiliam van der Voort

Gitaren!

De Tilburgse band Ggu:ll (spreek uit als Ghoul) beet de spits af vanavond en deed dat met verve. De band speelt logge, zware doom metal en speelt de set (zoals wel vaker gebruikelijk met deze muzieksoort) in één ruk door. Een enkele keer liet het publiek toch even wat van zich horen en als je goed keek in het donker tussen alle rookwolken door zag je dat de bandleden dit toch wel waardeerden. Fijn optreden.

Wiliam van der Voort in trance

Dool

Zag Dool vanavond voor de vierde keer maar telkens weer is het een geweldige trip die de band voor je neerzet. Twee jaar geleden was hun tweede album "Summerland" uitgekomen en het was dus nu pas dat nummers hiervan live gebracht konden worden. Dit album is net wat gemakkelijker verteerbaar als de eerste release Here Now, There Then, dus anders maar zeker net zo goed. De nieuwe nummers bleken vanavond naadloos in de set te passen. 

Raven van Dorst

Gitarist Nick Polak

De introtape werd gestart en er werd begonnen met vier nieuwe nummers Sulphur & Starlight, het post-punk achtige God Particle, Be Your Sins, en het heerlijk ritmische Wolf Moon waarvan ook een mooie clip gemaakt is. Daarna twee nummers van de eerste plaat. Ik kon lekker meezingen met het onheilspellende In Her Darkest Hour en het vurige nummer She Goat. Er wordt zoals altijd weer een muur van geluid neergezet waar je helemaal wordt ingezogen. Ook de naast mij mee dansende Tiske was gebiologeerd door de band. 

En nog een keertje

Heerlijke show

Daarna werd het mooie nummer Summerland gespeeld, het melancholische A Glass Forest, de Killing Joke cover Love Like Blood die helemaal als Dool  klinkt. Toen één van mijn favoriete nummers, het ruim zeven minuten durende Oweynagat. Het bestaat eigenlijk uit twee delen, een stevig up-tempo rock deel gevolgd door een zalig vier minuten durend instrumentaal deel waarop de gehele zaal staat te headbangen. Vooraf leek het me vreemd om af te sluiten met het nieuwe en spannende Dust & Shadow maar dat was een misrekening. Wat een geweldig nummer is dat zeg, dat is op zeker een blijvertje in de set.  

Het was vaak erg donker op het podium

4x Raven

4x zwaaiende haren

Heerlijk sfeertje

Het blijft ongelofelijk hoe de band telkens in staat is om zo'n atmosfeer op te roepen. Dat zijn niet veel bands gegeven. Eén van mijn favoriete bands momenteel, gelukkig zie ik ze snel weer. Na nog wat biertjes en gezellige praatjes met de diverse onbekende en bekende mensen was het tijd om op de fiets naar huis te stappen. Nam afscheid van Tiske en Raven riep toen ik wegging, dag Ron, tot Graspop. 

De setlist van Dool

Raven signeert mijn elpee

Veel lol

Op de foto

Nu met een vinger

En een knipoog

Tiske er ook bij

Lachen...

Het gesigneerde album

Het meest verplaatste optreden

Het geprinte kaartje uit mijn la...

The Legion Ghost, Nailed to Obscurity, Ensiferum en Dark Tranquillity * 11 april 2022, Patronaat - Haarlem

 

Setlist The Legion Ghost:
Unwelcome, Discharged, Myprivacy.com, The Price, Farewell en The End of Tides.
Setlist Nailed to Obscurity:
Black Frost, Protean, Liqued Mourning, Deadening en Desolate Ruin.
Setlist Ensiferum:
Rum, Women, Victory, Andromeda, One More Magic Potion, Into Battle, For Sirens,
Run from the Crushing Tide, Treacherous Gods, In My Sword I Trust, Lai Lai Hei en From Afar.
Setlist Dark Tranquillity:
Phantom Days, Transient, Focus Shift, Monochromatic Stains, Forward Momentum, Terminus, (Where Death Is Most Alive), The Dark Unbroken, Final Resistance, Atoma, The New Build, Identical to None, Encircled en ThereIn. Toegift: The Treason Wall, Lost to Apathy en Misery's Crown.

Wandeling door Haarlem

Frietje

Daar gingen we dan, voor de derde keer in vijf dagen naar een concert. Afgelopen donderdag Blackbriar in de Helling, zaterdag Feuerengel in Tivoli en vandaag naar het Patronaat in Haarlem voor de dubbel headliner tour van Ensfiferum en Dark Tranquillity. Helaas kon Robin onverwachts niet mee in verband met een eigen optreden en wilde Kimberley zijn kaartje wel overnemen. Na het slagveld van afgelopen zaterdag, we hadden toen genoeg bier gehad besloot ik deze keer maar weer eens met de auto te gaan.

The Legion Ghost

Setlist van The Legion Ghost

We gingen al vroeg op pad, daar we van het Patronaat het schema hadden gekregen en de eerste band al heel vroeg van start ging: 18:00 zaal open, 18:30 The Legion Ghost, 19:15 Nailed To Obscurity, 20:00 Ensiferum, 21:20 Dark Tranquility, 22:35 verwacht einde (alle tijden onder voorbehoud). We stonden om 17:45 in de parkeergarage tegenover het Patronaat en wilden eerst nog even wat eten. Nu wist ik van de vorige keren nog dat er een heel goede en bekroonde friettent (genaamd friethoes) in Haarlem zit. Dus wij op weg naar een overheerlijk frietje al bleek dat uiteindelijk wel wat verder lopen dan verwacht. Maar goed, allebei met een grote puntzak verse friet weer terug naar het Patronaat.

Nailed to Obscurity

Geen geweldige stem

Nadat we binnenkwamen moesten we onze jassen nog kwijt. Nu werd het huren van het kluisje het meest ingewikkelde kluisje dat we ooit hebben gehuurd. Eerst een app installeren (wat logisch wel lastig is door het slechte bereik beneden), dan registreren op naam, via een QR code op een bord kiezen voor welke soort kluis en dan krijg je een kluisnummer die je via je telefoon kan openen en sluiten. Je zou bijna terugverlangen dat er gewoon een euro ingegooid moest worden. De jassen erin gepropt en toen was The Legion Ghost net aan het tweede nummer begonnen. Deze metalcore band uit Duitsland gaf best een aardig optreden weg, we vonden het in ieder geval beide prima. Wat opvallend was (de gehele avond) dat het geluid echt uitstekend en zuiver was!

Brullen kon hij wel

Ensiferum!

Het schema werd de hele avond heel goed aangehouden en telkens als een band klaar was ging het gordijn dicht en werd er hard gewerkt om alles voor het volgende optreden weer klaar te zetten. Nadat The Legion Ghost klaar was stak ik m’n hoofd onder het gordijn door en kreeg ik de setlist van deze band. Dit lukte de verdere avond niet meer omdat er geen setlist meer te zien was bij de rest van de bands. Toen was het tijd voor de tweede Duitse band van vanavond, Nailed to Obscurity. Muzikaal niet verkeerd. Maar het grunten van de man is niet van het allerhoogste niveau en wanneer hij probeerde clean te zingen was het helemaal knudde. Alleen bij het langzame nummer Black Frost werden we een beetje gelukkig, dit kwam wel lekker uit de verf.

Petri Lindroos

Petri Lindroos iets dichterbij

Gelukkig was het nu tijd voor één van de headliners, Ensiferum. Bijna 700 bands gezien (jaja, zo oud ben ik al) maar deze ontbrak nog op mijn lijstje. Het is misschien niet de meest hoogstaande muziek, al moet je dit ook niet onderschatten, maar wat maakten deze mannen uit Finland er een feest van. De zaal ging helemaal los, de ene pit na de andere volgde. Het was vanavond in de grote zaal niet helemaal uitverkocht maar een vrouw/man of 700 was er toch wel. Opvallend was dat er veel jongeren waren en daarvan een behoorlijk bestanddeel dames. Er stond een blonde dame naast me die letterlijk alles meezong en later bij Dark Tranquiility een heel jong meisje en een jongen die dat ook deden. Toch wel bijzonder, zo gemakkelijk kom je tegenwoordig niet meer in aanraking met deze muziek. En meezingen blijft toch wel een kunst met die melodische death metal.

Pekka Montin

Sami Hinkka

Er werd begonnen met twee nieuwe nummers, het feestnummer Rum, Women, Victory en het geweldige Andromeda. Daarna weer twee oude nummers One More Magic Potion uit 2007 en Into Battle uit 2004 met daartussen in weer een nieuwe For Sirens. Daarna volgde één van mijn favoriete nummers, Run from the Crushing Tide van het laatste album. Wat een lekker nummers is dat toch zeg. Met Treacherous Gods van het eerste album Ensiferum uit 2001, In My Sword I Trust met het tonen van een plastic zwaard, de meezinger Lai Lai Hei en From Afar was het zeer geslaagde optreden weer afgelopen. Wat verder opvalt is de geweldige cleane zang van nieuwkomer achter de keyboards Pekka Montin in combinatie met bassist grunter en zanger Sami Hinkka en natuurlijk de ‘leadgrunter’ Petri Lindroos. Erg gaaf!

Mooie entertainer

Regelmatig zette hij grote ogen op

Het gordijn ging weer dicht en een kwartier later startte Dark Tranquillity met het geweldige nieuwe nummer Phantom Days. Deze pioniers van de zogeheten Gothenburg stijl hadden net als Ensiferum met het nieuwe album een release uit 2020 maar daar was natuurlijk live nog niet veel van terecht gekomen. Ook nu ontstond er regelmatig een pit, alleen door de veel grotere afwisseling in tempo viel deze af en toe ook een tijdje stil. Er werden beelden getoond op de achtergrond en bij sommige nummers ook wat tekstregels voor de meezingers onder ons. Gitarist Christopher Amott was er vandaag niet bij, hij was net vader geworden en was bij zijn gezin achtergebleven.

Run from the Crushing Tide

Plastic zwaard

Zeer opvallend is ook de geweldige gitarist Johan Reinholdz, die dan ook regelmatig in de spotlights werd gezet. Na weer een nieuw nummer Transient kwamen er wat oudere nummers aan bod, zoals Focus Shift en Monochromatic Stains. Daarna kwam één van mijn favoriete nummers Forward Momentum aan bod. Eerlijk gezegd vind ik niet elk nummer van de band heel goed, maar dat is mijn persoonlijke smaak. Gelukkig werden er nog meer nummers van de laatste plaat gespeeld, zoals Identical to None en The Dark Unbroken. Geweldig was om te hoe enthousiast zanger Mikael Stanne over het podium liep. Nu is de man normaal gesproken altijd wel blij maar deze keer heeft hij wel zes keer gezegd hoe gelukkig hij wel niet was dat er weer opgetreden kan worden. Lief.

Dark Tranquillity

Drummer Joakim Strandberg Nilsson

Blijf keyboards bij deze muziek toch altijd een meerwaarde vinden net zoals bij de voorgaande band van vanavond. Zo is het ook heel leuk om te kijken naar de enthousiast te keer gaande toetsenist Martin Brändström. We kregen nog een een stelletje oudere nummers zoals ThereIn (1999), Final Resistance en The Treason Wall (2002), The New Build en Lost to Apathy (2005), Terminus (Where Death Is Most Alive) (2007) en Atoma en Encircled van het één na laatste album uit 2016. Zo was er vanavond een mooie dwarsdoorsnede van het werk van Dark Tranquillity. Zoals gewoonlijk werd er afgesloten met Misery's Crown. Ik zou zeggen, houden zo want dan gaat iedereen weer heel vrolijk naar huis. Nadat we onze groene stempel aan de toiletdame hadden laten zien en onze kluis na drie pogingen open hadden gekregen gingen we zeer tevreden naar huis na een geweldige metal avond.

Martin Brändström op keyboards

Gitarist Johan Reinholdz

Zanger Mikael Stanne en gitarist Johan Reinholdz

Mooie lichtshow

Zanger Mikael Stanne

Super enthousiast

Misery's Crown

Plectrum gevangen!

Ensiferum/Dark Tranquillity compilatie 

(filmpje gemaakt met mijn smartphone)