Severity, Winterfylleth en Enslaved * 24 maart 2013, P60 - Amstelveen

Setlist Severity:

Onbekend

Setlist Winterfylleth:

The Fields of Reckoning, The Threnody of Triumph, Defending the Realm en Mam Tor (The Shivering Mountain)

Setlist Enslaved:

The Sleeping Gods @Tape, Riitiir, Ruun, The Watcher, Thoughts Like Hammers, Ethica Odini, Roots of the Mountain, Materal, Convoys to Nothingness, Allfadr Odinn/Slaget I Skogen, Immigrant Song, Isa en Fenris.

Winterfylleth

Nou is de zondagavond niet mijn favoriete concertavond maar voor Enslaved wilde ik wel een uitzondering maken (zeker toen ik het kaartje ook nog kado kreeg van Argo......;-) Verder is het dan wel extra fijn dat P60 goed en snel bereikbaar is met de auto. Nadat ik Argo, Saskia, Joran en Susan had opgehaald vertrokken we om 19:00 uur richtig Amstelveen. Helaas moesten toch nog even in de snijdende koude wind voor de deur wachten maar om iets over half acht waren we dan toch binnen. Heel veel volk was er niet maar dat werd later wel iets beter en was het toch nog wel gezellig druk.

Gitarist Mark Wood

Over de voorprogramma's kunnen we kort zijn. Het nederlandse hardcore metal bandje was niet al te best, dus daar maken we helaaml geen woorden aan vuil. Daarna was het tijd voor Winterfylleth. Ik had hier vorig jaar ook al eens naar geluisterd omdat ze op Graspop zouden komen en ook dit keer had ik de moeite genomen wat te luisteren van tevoren. Er zitten af en toe wat aardige stukjes in de nummers maar voor de rest is het een erg eentonige muur van geluid. Gelukkig hadden we Enslaved nog en wat een fantastische band is dat toch. De nummers zitten erg goed in elkaar met veel afwisseling. Het werd een uitstekend avondje met helaas één minpunt. Doordat het geluid wat te hard stond hoorde je de zang niet helemaal goed doorkomen. Om half twaalf was ook dit avondje weer voorbij en lag ik om kwart voor één in mijn mandje.

Enslaved, zanger/bassist Grutle Kjellson en gitarist Arve Isdal

Zwaaien met de haren

Gitarist Ivar Bjørnson

En zijn uitgebreide voetbediening

De setlist van Enslaved netjes van het podium afgehaald

Lees ook een review op: 
http://www.metalfan.nl/

Miss May I, Halestorm en Bullet For My Valentine * 21 maart 2013, Melkweg - Amsterdam

Setlist Miss May I:

Relentless Chaos, Day by Day, Forgive and Forget, Ballad of a Broken Man Masses of

a Dying Breed, Opening Wounds en Hey Mister.

Setlist Halestorm:

Love Bites (So Do I), Freak Like Me, I Get Off, Rockshow, Drum Solo, Mz. Hyde en I Miss the Misery.

Setlist Bullet For My Valentine:

Breaking Point, Your Betrayal, Waking the Demon, Truth Hurts, 4 Words (To Choke Upon), Temper Temper, The Last Fight, Take It Out on Me, P.O.W., Intro, Her Voice Resides, Guitar Solo, Dirty Little Secret (met Lzzy Hale), Scream Aim Fire, Hand of Blood en Tears Don't Fall.

Effe een pizza'tje op Amsterdam centraal station

Miss May I

Op donderdagmiddag 17:15 uur werden Rick, Robin en ik door Renate afgezet bij station Maarssen. Het was flink koud voor de tijd van het jaar en we gingen op weg met de trein naar Amsterdam centraal. We kwamen daar rond 18:00 uur aan en hadden mooi nog even de tijd voor een lekkere snack. Ik nam twee lekker pittig gekruide gehaktstaven en de jongens een pizza bij New York Pizza. Na deze hap stapten we op tram lijn 2 op weg naar het Leidse Plein. Net als altijd was het nu ook weer super druk in de stad. In de tram zaten nog meer metalheads en met een groepje liepen we naar de Melkweg. Op het moment dat Rick de halve liters voor ons en de cola voor Robin kreeg aangereikt begon het eerste voorprogramma Miss May I.

Halestorm

Links zangeres/gitarist Lzzy Hale en haar broer drummer Arejay Hale

Heel bijzonder vond ik het dat het eigenlijk meteen goed los ging. Er ontstond vrijwel meteen een pit en de stemming zat er gelijk goed in in de uitverkochte zaal. Miss May I was een leuke opwarmer en de nummers klonken prima. Alleen weinig nieuws onder de zon, er zijn al erg veel bandjes die dezelfde soort melodische metalcore spelen. Daarna kwam Halestorm. Ik had hier zelf wel naar uitgekeken, vind het wel lekkere muziek namelijk. Leuk om te weten is dat de toffe frontvrouw zangeres/gitarist Lzzy Hale en de maffe drummer Arejay Hale zus en broer zijn. Zij zijn beide begonnen op de piano toen zij vijf jaar oud waren. En met het schrijven en maken van muziek toen zij 10 en 13 jaar oud waren. Live wel een stukkie feller en harder (gelukkig) dan op de cd. Lzzy heeft een lekkere rauwe stem maar toch goed en op z'n tijd zelfs gevoelig. Wel onverwacht dat het zeer jonge publiek (van 16 tot en met 30) dit ook erg waardeerde. Fijn dat er nog zoveel jonge mensen van dit soort muziek houden. 

Bullet For My Valentine!

Duet met Lzzy van Halestorm

Om 21:00 uur begon dan Bullet For My Valentine. Net als twee jaar geleden op Graspop ging de hele hut flink op z'n kop. Dit was trouwens wel het meest het geval bij de oudere nummers. De nieuwe nummers vielen toch niet zo heel erg in de smaak, behalve bij Temper Temper zelf dan. Deze simpele stamper kon ook op veel bijval rekenen. Er ontstond zelfs enkele keren een circle pit en het was een avondje om niet snel meer te vergeten. Wel jammer dat het betrekkelijk vroeg afgelopen was. Om 22:15 stierven de laatste tonen van Tears Don't Fall al weg en ging het licht aan. Nog maar een halve liter bier genomen want de zaal uitkomen was bijna onmogelijk. In de hal was het namelijk helemaal vastgelopen. Maar dat is ook niet zo gek als daar een grote verkoopstand staat, de uitgang is, de gardarobe's en de wc's zijn. Nadat we nog een paar posters en een setje plectrums hadden gekocht gingen we tevreden weer huiswaarts. De mannen hadden het ook goed naar de zin gehad en na een boordje kroket zaten we om 23:17 in de trein naar huis. 

Lzzy Hale en Matthew Tuck

De zoveelste Circle Pit

Lees ook een review op:
http://www.rockportaal.nl/
http://www.metalfan.nl/

The Covenant, Mos Generator en Saint Vitus * 8 maart 2013, Patronaat - Haarlem

Setlist The Covenant:

Jane's Addiction

Setlist Mos Generator:

Onbekend

Setlist Saint Vitus:

Blessed Night, I Bleed Black, War Is Our Destiny, Look Behind You, Let Them Fall, The Bleeding Ground, Patra, The Troll, The Waste of Time, White Stallions, Thirsty and Miserable, Dying Inside en Born too Late.

Zeer opmerkelijk begin van de avond

The Covenant uit Nederland bezit een zeer assertieve frontman

Op dinsdag 5 maart laat in de middag kreeg ik een mailtje van Lords of Metal dat ik twee kaartjes had gewonnen voor het optreden van Saint Vitus op vrijdag 8 maart in het Patronaat. Die hard fan Joran van Bart wilde wel met me mee en ook Bruce Jones ging naar dit concert. Voor hem was het een thuiswedstrijd als inwoner van Haarlem. We hadden de avond daarvoor al aardig "uitgehaald" op de jamavond in Unique en omdat de boys allebei de volgende dag weer moesten voetballen nam ik het besluit om maar eens met de auto te gaan. We waren iets te vroeg maar kregen toch alvast onze kaartjes met daarop vet gedrukt: GAST. Toch wel lollig.

Mos Generator

De zaal was nog erg leeg toen de Nederlandse band The Covenant begon. Dit was de meest bijzondere start van een concert dat ik ooit meegemaakt had. Opeens begon er iemand midden in de zaal uit volle borst te zingen zonder microfoon (het was meer een soort lalala lalala). Hij liep de hele zaal door en ook de trap naar boven onderwijl zingend. Eerst dachten we nog te maken te hebben met de plaatselijke dorpsgek en je zag dat er veel mensen waren die zich ongemakkelijk voelden. Best wel lollig eigenlijk.

De band in actie

Met een zeer geschikte Tony Reed (zanger, gitarist) op de foto

Nadat de lekker maffe zanger Frank van der Reep op het podium was geklommen en de microfoon gepakt had was het eigenlijk helemaal niet zo slecht. De band bleek vanavond zijn 25-jarig jubileum te vieren en had in de eerste tien jaar van hun bestaan behoorlijk veel lof gehad en bij grote bands in het voorprogramma gestaan. Hierna was het tijd voor Mos Generator, dit werd een heerlijk optreden van een enthousiaste band. Een stevige portie southern rock met lekker gitaarwerk. Na het optreden nog even gekletst en op de foto gegaan met zanger gitarist Tony Reed. Een toffe gast. 

Saint Vitus

De legendarische Scott "Wino" Weinrich

Gitarist Dave Chandler

Nu was het zover, de legendarische band Saint Vitus. Ik wilde de band graag eens live zien (of The Obsessed) en ik had een aantal jaar geleden als eens een gaaf optreden gezien van Shrinebuilder. Eén van de projecten van de zeer actieve zanger Scott "Wino" Weinrich. Nu, we werden niet teleurgesteld. Het werd een heerlijk avondje en naarmate de avond vorderde ging de inmiddels redelijk gevulde zaal lekker los. Eigenlijk werden er niet eens zoveel slome nummers gespeeld en op het podium ging het flink tekeer. Drummer Henry Vasquez piepte het plotseling aan het begin van het nummer The Bleeding Ground uit van de pijn. Een flinke splinter van de drumstok zat in zijn duim. Hij gooide de stick weg ik stond er op met mijn voet en Joran had 'm te pakken. Nadat de duim ingetapet was gingen we in volle vaart verder. 

Bruce, de vrolijk kijkende bassist Mark Adams en de nogal actieve drummer Henry Vasquez

Met Scott "Wino" Weinrich

Ook gitarist Dave Chandler ging later op de avond flink los, vele gave solo's met de gitaar boven z'n hoofd en spelend met zijn tanden. Hij liep nog een keer het publiek in, hij moest wel een handje geholpen worden om het podium weer op te komen. De jaren gaan tenslotte tellen zo langzamerhand. Met Born too Late werd het optreden afgesloten en zat deze geslaagde avond er bijna op. Bijna want alle bandleden kwamen gezellig de zaal in. Kletsen, foto's maken en bier drinken. Natuurlijk zijn wij ook allemaal op de foto gegaan en heb ik op de setlist van Saint Vitus alle handtekeningen van de bandleden laten zetten.

                            De setlist met alle handtekeningen van Saint Vitus