Of The Wand & The Moon en Dool * 2 mei 2024, Annabel - Rotterdam

Setlist :Of The Wand & The Moon::
.
Setlist Dool:
Venus in Flames, Self-Dissect, The Shape of Fluidity, She Goat, Summerland, God Particle, House of a Thousand Dreams, Currents, Evil in You, Love Like Blood, Oweynagat, The Hand of Creation en Hermagorgon.

Op weg naar Annabel

Lange rij met gemêleerd publiek

Het eerste plan was om met de trein naar Dool in Rotterdam te gaan. Maar omdat er niemand zin had om mee te gaan heb ik deze keer de auto maar gepakt en parking Hofplein als bestemming ingevoerd in mijn telefoontje. In mijn vroege jeugdjaren ben ik zoals zoveel generatiegenoten opgegroeid met Black Sabbath, Alice Cooper, Deep Purple, Led Zeppelin en nog wel een aantal van deze legendarische bands. Ondanks dat ik nog regelmatig een plaatje van deze bands op de draaitafel leg, ben ik altijd bezig met het luisteren van allerlei "nieuwe" bands en nieuwsgierig wat er zoal uit wordt gebracht. Telkens weer ontdek ik dat er nog steeds heerlijke albums worden uitgebracht. Ik ben er van overtuigd dat als deze in de jaren 70 of 80 op de radio te beluisteren waren geweest er zeker en vast de nodige "klassiekers" uit voort waren gekomen. Ook zitten er regelmatig bands tussen die bovengemiddeld goed zijn en laat Dool er daar nou één van zijn. 

:Of The Wand & The Moon:

Kim Larsen

Niet alleen op de plaat maar ook live is dit een band die een unieke sfeer weet neer te zetten, die je dus echt moet ondergaan om erover mee te kunnen praten. Ik was mooi op tijd, dit vooral omdat het verkeer richting Rotterdam een stuk minder druk was dan normaal door de meivakantie. Ik was nog nooit in deze zaal, genaamd Annabel, geweest en dat zegt natuurlijk wel wat met zo'n enorme berg concerten die ik inmiddels al gedaan heb. Volgens de info op het wereldwijde internet bestaat het poppodium sinds 2015 en biedt de grote zaal plaats aan 1200 en de kleine zaal aan 300 betalende zielen. Ook is er nog een café met terras voor de deur. De supportband van vanavond luistert naar de bijzondere naam van :Of The Wand & The Moon:. Dit is het neofolk/experimentele project van de Deense muzikant Kim Larsen.  

Dool

Raven

Larsen was oorspronkelijk lid van de gothic/doom metal band Saturnus, maar verliet deze vanwege persoonlijke geschillen. Hierna begon hij het neofolkproject :Of The Wand & The Moon: omdat hij al heel lang fan was van het genre. Larsen noemt onder zijn muzikale invloeden de neofolk artiesten Death in June, Blood Axis en Sol Invictus. Thematisch is hij beïnvloed door runen, Noorse mythologie en heidendom. Hij beschreef zijn muziek ooit als "loner folk". De band heeft al heel wat releases uitgebracht, drie EP's en zeven albums. Normaal gesproken maakt de beste man gebruik van verschillende soorten gastmuzikanten, alleen vanavond dus niet, het was een solo optreden. Beetje vreemd was het dus wel, een half orkest dat vanaf een tape speelde en Larsen met een semi akoestische gitaar. Het was best aardig, de man heeft namelijk wel een prettige stem. Maar al snel ging het vervelen en gelukkig duurde het maar een half uur.   

Gevoelig

Voluit

En dan was het tijd voor Dool. Ik zag de band vanavond voor de zesde keer live en ook voor het optreden van 20 december in Tivoli heb ik alvast een kaart in de pocket. Positief punt van deze avond is dat het nieuwe album werkelijk fenomenaal is en dat daarvan op één nummer na alles gespeeld wordt. Het eerste album van de band "Here Now, There Then" uit 2017 was al geweldig, het tweede album "Summerland" was een piepklein tandje minder maar met het laatste album "The Shape of Fluidity" heeft de band zich overtroffen. In tekstueel opzicht gaat het over de identiteitsproblemen die Raven heeft doorgemaakt, al was dit in eerste instantie niet eens de bedoeling om hierover te gaan schrijven. Dit werd me duidelijk uit de interviews met de band die ik gelezen heb in de Aardschok en Rocktribune.  Vanavond werden van het laatste album "The Shape of Fluidity" alle nummers behalve "Hymn for a Memory Lost" gespeeld. 

Gitaar spelend

Bezwerend

Stuk voor stuk zijn de nummers sterk opgebouwd, met fraaie stevige gitaarriffs en pakkende zang- en melodielijnen. Alle composities staan als een huis en zoals eigenlijk altijd weet de band een intens optreden neer te zetten en wordt je meegesleept door de fraaie muziek patronen die op je afgevuurd worden. Er is wel een verscheidenheid aan bezoekers in de zaal en dat zal vast en zeker wel te maken hebben met de bekendheid van Raven door de TV programma's als Boerderij van Dorst en de Nachtdieren. Zo zijn er mensen uit elke leeftijdsgroep aanwezig en daarvan zijn er ook een aantal die voor het eerst naar een wat "steviger" concert gaan. Blijft toch wel jammer dat je in Nederland dit soort programma's en ook zoiets als Beste Zangers nodig hebt om mensen naar je optredens te lokken. Maar goed, het werkt wel en een publiek figuur krijgt hoe dan ook meer aandacht. Met "Love Like Blood" werd er nog een schepje bovenop gegooid, door band en publiek en je zag dat Raven nu ook helemaal in trance was. Ook het opeenvolgende "Oweynagat" is een fabuleus nummer waardoor je zelf ook gaat zweven. Helaas was met het nummer "Hermagorgon" alweer een einde gekomen aan het optreden, maar toch ook weer niet......

Bezig met de volle zaal

Gitarist Omar Kleiss (Iskandr)

Wat is live muziek toch bijzonder... de gitaar van Nick hield er zomaar na het eerste deel van het nummer mee op.... duurde lang. Tsja en toen moest Raven de tijd volpraten, met de nodige improvisatie lukte dat en toen hen vertelde dat moeders er ook was klonk er groot gejuich uit de zaal. Ik kon het gezicht van Raven's moeder zien en zag dat ze zich flink opgelaten voelde. Verder leek de magie weg te zijn maar toen de band opnieuw met het afsluitende nummer begon pakte de zaal en de band het ritme op alsof er niets was voorgevallen. De band liet vanavond in ieder geval horen enorm gegroeid te zijn en het was opnieuw een imposant optreden. De stem van Raven is erg veelzijdig, dan weer zwaar en neutraal en soms zelf klinkt het als een kinderstem, heel bijzonder. Na afloop de twee laatste albums op vinyl gekocht en door de hele band laten signeren. Nu heb ik alles weer van de band op vinyl. Raven wist nog wel wie ik was, na het concert in de Helling (21 april 2022, ook op deze blog natuurlijk) hebben we lang met elkaar gesproken en veel gelachen. Het is een geweldig mens en na een knuffel van Raven ging ik met een heerlijk gevoel na een fantastische avond weer huiswaarts. 

Nog een keer Omar Kleiss

Basgitarist JB van der Wal

Drummer Vincent Kreyder

Wapperende haren

Signeren van de laatste twee albums

De gesigneerde albums

Feuerengel * 19 april 2024, Tivoli Ronda - Utrecht

 

Setlist Feuerengel:
Armee der Tristen, Feuer Frei!, Du Riechst So Gut, B********, Deutschland, Zeig Dich, Keine Lust, Ich Tu Dir Weh, Angst, Rammstein, Amerika, Diamant, Sehnsucht, Asche Zu Asche, Dicke Titten, Mein Herz Brennt, Radio, Mein Teil, Du Hast en Engel. Toegift: Ausländer, Sonne, Ich Will en Adieu.

Zanger Boris

Bassist Holger

Waarom zou je naar Rammstein gaan als je Feuerengel hebt? Zo dachten 1999 andere bezoekers vanavond er ook over. Want wat zetten deze mannen (en ook vrouwen, zie crew) een geweldige show neer. En wat is nog mooier dan dat je er allemaal betrekkelijk dicht op kan staan. Natuurlijk is dit wat gechargeerd maar ik heb deze band nu drie keer gezien en ze hebben wel een flinke ontwikkeling doorgemaakt. Maar goed, als je overal volle zalen trekt en zoals vanavond gewoon 2000 betalende toeschouwers een fantastische avond biedt, kun je ook wel een prima show neerzetten. Wij waren vanavond met een flinke groep aanwezig, ook André, Rick, Robin, Debora, Babel, Kimberley, Bas, Susan en Dave waren erbij.

Veel vuur vanavond

Rad van vuur bij het nummer Rammstein

In 2011 had ik de band voor het eerst gezien in de Boerderij maar nu was de show toch beduidend groter. Het optreden begon met het nummer Armee der Tristen en een gigantische knal, de Ronda was gelijk wakker. Natuurlijk werd er flink wat vuur gebruikt, maar bij veel nummers was er iets speciaals te zien. Zoals bijvoorbeeld bij Ich Tu Dir Weh waarin toetsenist Chris in een doodskist moest gaan liggen en bedolven werd onder vuur uit een melkbus. Bij Rammstein wordt er met een groot rad met vuur gedraaid, bij Asche Zu Asche staan er twee microfoonstandaarden in de hens en bij Mein Herz Brennt "steekt" de zanger een brandende Romeinse kaars in zijn hart.

Amerika

Chris op keyboards

Bij Radio staan er twee extra keyboards op het podium en bij Mein Teil draaien bij de intro de twee ventilatoren waardoor heel mooi licht schijnt door de zaal. De gitarist krijgt z'n momentje en de arme Chris moet in de kookpot gaan zitten. Zanger Boris komt dan het podium op met een vlammenwerper en zet een aantal keren de kookpot in een enorme vuurbal. Op een gegeven moment is Chris het zat en zwaait met een witte vlag als teken dat hij het opgeeft, hilarisch. Gelukkig komt de man geheel ongeschonden uit de kookpot. Meezingers waren er ook genoeg, vooral bij Deutschland, Amerika, Dicke Titten, Du Hast, Sonne en Ich Will werd door de zaal uit volle borst meegezongen. Er is nog wel een rustmomentje ingebouwd met het prachtige nummer Diamant.

Jas staat in brand

Zal lekker warm zijn

Bij Engel staan er diverse bakken op het podium met een gezellig vuurtje en heeft de drummer plots vuurspuwende drumstokken in zijn handen. Bij de laatste paar nummers van de reguliere set ontstond er zelfs een pit, leuk dat de band zoveel enthousiasme teweeg kan brengen. De band verdwijnt van het podium maar komt natuurlijk terug voor een toegift. Die bestaat in eerste instantie uit drie nummers, Ausländer, Sonne en Ich Will. De stemming zit er geweldig in en zanger Boris bedankt Utrecht diverse keren voor de geweldige sfeer en de uitverkochte Ronda. Met Adieu komt er toch nog een allerlaatste nummer aan bod en dan is het écht afgelopen. Natuurlijk kan geen enkele coverband de echte Rammstein vervangen maar dit is wel een geweldig alternatief en normaal gesproken kun je nooit zo dichtbij de echte band komen. Wij waren het er in ieder geval als groep over eens dat het een fantastische avond geweest was.

Prachtige ballad Diamant

Asche Zu Asche

Mein Herz Brennt

Ook nog wat gitaarwerk

Boris met een mes

In de kookpot met een vlammenwerper

Met de vlammenwerper

Engel

Enthousiast publiek

De band bedankt de volle Ronda

Feuerengel - Dicke Titten

Feuerengel - Ich Will

Infloyd * 11 april 2024, De Helling - Utrecht

 

Setlist Infloyd:
Astronomy Domine, Let There Be More Light, Childhood's End, Stay, Arnold Layne, See Emily Play, Fearless en Echoes. Pauze. Atom Heart Mother, Have a Cigar, Sheep, Any Colour You Like Time, The Great Gig in the Sky, Shine On You Crazy Diamond (Parts VI-IX), Mother, Wish You Were Here en Dogs. Toegift: Comfortably Numb en Run Like Hell.

Aardig wat spullen meegenomen...

Setlist voor de pauze

Wie tegenwoordig een coverband aan het werk wil zien, heeft behoorlijk wat opties. Pink Floyd is een naam waarvan de tributebands niet meer op de vingers van twee handen te tellen zijn. Maar goed, zo op een donderdagavond in m'n thuisstad is het eigenlijk geen optie om niet te gaan voor mij als Pink Floyd fan. De muziek van Pink Floyd inspireert al decennialang generaties van muziekliefhebbers. Pink Floyd zal volgens de nog levende ex-leden nooit meer samen optreden, maar de muziek blijft voortleven en moet vooral gespééld worden, vindt Infloyd.

Nieuw bandlid op keys

Uitstekende muzikanten

Infloyd is de Nederlandse Pink Floyd coverband die sinds 2013 floreert in het Nederlandse clubcircuit. Tournees langs de gevestigde A-poppodia werden in 2017 en 2018 groots afgesloten in AFAS Live in Amsterdam. In de show van vanavond genaamd "ECHOES" wordt een selectie uit het rijke oeuvre van Pink Floyd gespeeld. ECHOES is een show waarin in de set voor de pauze het hele oude werk van Pink Floyd wordt gespeeld: de oorsprong van de band. Maar ook de 'latere' jaren van de band worden niet overgeslagen, na de pauze komen de 'nieuwere' nummers aan bod.

Mooi doorkijkje

Drummer Lasse Groeneveld

Helaas inmiddels wel zonder het bandlid van het eerste uur, zanger en gitarist Marco Bouwmans. Hij overleed op Hemelvaartsdag 13 mei 2021. Bouwmans kocht op 10-jarige leeftijd het album "Animals" van Pink Floyd en met 13 jaar begon hij zelf met gitaarspelen. Vanaf zijn achttiende speelde hij in verschillende bandjes, veelal coverbands. Na wat omzwervingen in bluesformaties begon hij zelf met het schrijven van singer-songwriter materiaal. In april 2011 werd hij gevraagd voor Infloyd, waarmee voor hem een grote wens uitkwam, het spelen van muziek van zijn grote voorbeelden. Helaas werd begin 2021 kanker bij hem geconstateerd en na een harde, felle strijd - zo meldt de band - moest hij het gevecht opgeven.

Fijn gitaarwerk

See Emily Play

Het was behoorlijk gevuld vanavond, schat zo'n 300 bezoekers waarvan heel opmerkelijk, ook de nodige jongeren tussen de grijze postduiven. Ik heb gezocht op internet naar de namen van de huidige bezetting van de band maar ben niet verder gekomen dan, bassist Erik Jan de Jong Bassist, zangeres Katinka van der Harst en drummer Lasse Groeneveld. Mocht iemand de andere bandleden nog weten, ik hou me aanbevolen. We begonnen dus met een behoorlijk aantal oude nummers waar ook een aantal verrassende tussen zaten. Astronomy Domine ken ik nog wel maar Let There Be More Light, Childhood's End en Stay zegden me helemaal niks. Ongelofelijk eigenlijk, nummers van bijna 60 jaar oud... Enkele dagen later heb ik thuis voor de grap de nummers nog eens gedraaid, best wel leuk.

De dames zorgden voor een erg goede ondersteuning

Echoes

De keyboard man begint qua zang wat moeizaam aan het eerste couplet van Arnold Layne, maar weet zich gaandeweg het nummer (maar ook verder in het hele optreden) te verbeteren. Daarna komt er nog een bekend nummer aan bod met "See Emily Play", toch wel leuk om mee te zingen. De eerste set wordt afgesloten met "Fearless" en het geweldige "Echoes". Helaas is de zang van de zanger/gitarist niet al te best, gelukkig is er veel instrumentaal werk vanavond en zijn de muzikanten van zeer hoog niveau. Als na de laatste noten van Echoes de "druppel" is uitgestorven en de band een flinke ovatie in ontvangst heeft genomen, verdwijnen ze even voor een korte pauze.

Echoes vanaf de andere kant

Blijft een prachtig nummer

Na de pauze komt het nieuwere werk aan bod, na "Atom Heart Mother" komt er een erg sterke vertolking van "Have A Cigar". De zanger achter de Hammond en keyboard zingt dit erg goed en mede daardoor wordt er volop genoten van dit nummer. Zie ook het filmpje wat ik ervan gemaakt heb op YouTube. Een ander hoogtepunt van de eerste set is de mooie uitvoering van The Great Gig In The Sky waarbij Katinka van der Harst laat zien een uitstekende zangeres te zijn. De achtergrondzangeressen zorgen er trouwens toch voor dat de nummers wat extra vocale ondersteuning krijgen. Hierdoor komen de meeste nummers wat beter uit de verf. Natuurlijk is het overlijden van de prima zanger/gitarist Marco Bouwmans een heel logisch excuus, maar eerlijk is eerlijk en best moeilijk om te zeggen, een betere zanger erbij zou de band echt goed doen. Vanaf dat moment kwamen er alleen nog maar krakers voorbij met Shine On You Crazy Diamond (Parts VI-IX), Mother, Wish You Were Here (beetje vreemde uitvoering, werd gezongen door de nieuw bij de band gekomen andere dame) en Dogs. Met als toegift Comfortably Numb (heerlijke gitaarsolo) en Run Like Hell werd een hele leuke avond afgesloten. Pink Floyd, ik kan er geen genoeg van krijgen.

Bassist Erik Jan de Jong

Setlist na de pauze

Links Katinka van der Harst, 

had haar hoogtepunt bij The Great Gig In The Sky

Vanaf de bar

Nog een keertje van afstand

Infloyd - Echoes (Part) (Pink Floyd cover)

Infloyd - Have A Cigar (Pink Floyd cover)