dinsdag 30 mei 2023

Bark en Hippotraktor * 26 mei 2023, De Helling - Utrecht

 


Setlist Bark:
Rambler of Aeons, All Hell Breaks Loose, Underworld, Hollow Words, Day of the Witch,
Written in Stone, I’m a Wreck, Are You With Me?, Messiah From Hell, Voice Of Dog,
Roll The Dice, Speak to the Dead, Mass Lobotomy, I'm Here for Rock n’ Roll en I Remain Untamed.
Setlist Hippotraktor:
Manifest the Mountain, Sons of Amesha, Mover of Skies,
God is in the Slumber, Juncture, A Final Animation en Beacons.


We zijn er klaar voor


De (uitgebreide) setlist

Ik had een tijdje geleden een kaartje hiervoor gekocht niet wetende dat er enkele dagen voor dit Belgische feest in mijn privé sfeer nogal iets heftigs zou plaats vinden. Gelukkig ging de operatie en nazorg voorspoedig en kwam het eigenlijk best wel goed uit om een avondje afleiding te hebben. Jammer was wel dat 's middags mijn favoriete band Cobra the Impaler vanwege ziekte van de drummer af moest zeggen. Dus bleven er vanavond twee Belgische bands over, Bark en Hippotraktor, die onder de tournaam van The Great Belgian Trendkill een aantal optredens verzorgden in België en Nederland. Zo ging ik op vrijdag 26 mei vanuit het ziekenhuis op de fiets naar de Helling. Eerlijk is eerlijk, als deze avond in Eindhoven plaats gevonden zou hebben had ik hier niet heen gegaan.


Basgitarist Jorn van der Straeten


Gitarist Martin Furia

Toen ik aankwam (een halfuurtje voor begin) was er nog bijna niemand. Ik nam een halve liter Jupiler (vond ik wel passend op deze avond) en ging in mijn eentje aan een tafeltje zitten in de foyer. Al snel kwamen er drie aardige gasten uit Amsterdam bij mij aan tafel zitten en hielden we de hele avond contact en deelden we wat biertjes uit. Later kwamen er nog drie bekenden bij en was het toch nog gezellig. Uiteindelijk kwamen er vanavond zo'n 100 vrouw/man opdraven en dat is natuurlijk veel te weinig. Met het toepasselijke intro-nummer Bark At The Moon van Ozzy Osbourne begon het optreden van Bark. Deze begonnen meteen hun aanstekelijke death-’n-roll te spelen. Ondanks de matige opkomst had de band er zin in. Het geluid stond goed afgesteld, misschien had het gebrul van zanger Ron Bruynseels iets meer op de voorgrond mogen staan. Het tempo blijft de gehele set flink hoog en ook gitarist Martin Furia is heerlijk op dreef. De band speelt enkele nummers extra om het gemis van Cobra the Impaler op te vangen.


Schreeuwer Ron Bruynseels


De band ging goed tekeer

Toen was het tijd voor de post metalband Hippotraktor. Deze zuiderburen hadden met hun debuut album Meridian overal hoge scores behaald. Ik had deze natuurlijk ook beluisterd en was gematigd positief en benieuwd hoe dit live gebracht ging worden. Dat viel me toch een beetje tegen, de mooie melodieën die op het album zo fijn zijn komen er in de live uitvoering toch niet genoeg uit. Toch is het knap dat er vanuit België zo ontzettend veel goede bands komen de laatste jaren. Beenharde gitaarriffs en zanger Stefan de Graef (ook Psychonaut) wisselt zijn screams af met prachtige dromerige vocalen die hij met het gezicht naar de band en met zijn zijkant naar het publiek ten gehore brengt. Toch wachtte ik het laatste nummer niet af, ik had vanavond genoeg gezien en gehoord. Kan zeker ook aan mijn stemming gelegen hebben. Al met al een avond met bands die niet in mijn toplijstjes terecht zullen komen, maar toch zeer vermaakt en het was prima om er een avondje tussenuit geweest te zijn met leuke mensen.


Nog een keer zanger Ron Bruynseels


Lekker gitaarwerk


Hippotraktor


Basgitarist Jakob Fiszer


Gitarist Sander Rom


Zanger en schreeuwer Stefan de Graef


En nog een keer Stefan


Hippotraktor


Vanaf de bar gezien


Geluid is altijd goed geregeld in de Helling


Weer op weg naar huis op mijn stalen ros


Hippotraktor - Mover of Skies (2nd part)


Hippotraktor - God is in the Slumber










zondag 21 mei 2023

Rory Galagher Project * 18 mei 2023, De Helling - Utrecht

 


Setlist Rory Galagher Project (niet compleet):
Crest of a Wave, In Your Town, Messin' With the Kid, Going to My Home Town, Calling Card, Laundromat en Bullfrog Blues.

Het was nog niet druk toen ik aankwam met de fiets


Rory Galagher Project

Ben opgegroeid met de bands en sindsdien ook grote favorieten van mij, Alice Cooper, Black Sabbath, Led Zeppelin, Yes, Uriah Heep, Deep Purple, Rory Galagher en Ten Years After. Eigenlijk een voor die tijd een heel logisch rijtje en vooral een aantal live albums zal me altijd bijblijven, Uriah Heep Live, Deep Purple Made in Japan, Ten Years After Recorded Live en Rory Galagher Live in Europe. Al deze grootheden heb ik nog zien optreden, helaas Rory nooit. Nu kan een cover band dat nooit helemaal goedmaken maar toen ik zag dat deze tribute band in de Helling ging optreden en dan ook nog dat Live album ging spelen was ik gelijk enthousiast.


Bassist Kevin Jefferies


Fijn optreden

Rory Gallagher was een van de meest invloedrijke figuren in de blues rock scene. Gekleed in een houthakkersshirt en gewapend met een afgeragde Fender Stratocaster liet Gallagher hele zalen luchtgitaar spelen. Rory Gallagher was een legende door zijn weergaloze gitaarwerk en een enorme drang om op te treden tot de fans in extase zijn. Zijn muziekstijl vertoonde de blues in al zijn facetten, maar met name ook de country blues.


Gitarist/zanger Innes Sibun


Veel solo's

Gallagher werd door het muziekblad Melody Maker in 1972 en 1974 uitgeroepen tot 's werelds beste gitarist. Hij genoot onder andere in het Oostblok een grote populariteit. De band zou een naam opbouwen met marathonoptredens tijdens veelvuldige tournees. Zo speelde zij op 15 december 1973 tijdens een nachtconcert voorafgaand aan een autoloze zondag in De Doelen in Rotterdam net zo lang door tot de bezoekers de eerste trein naar huis konden nemen.


Plaatje vanaf de bar


Bassist Kevin Jefferies

Tijdens een concert in januari 1995 in Nighttown in Rotterdam bleek Gallagher zo ernstig ziek, dat het optreden voortijdig moest worden afgebroken. De zanger werd opgenomen in het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam en later overgebracht naar een ziekenhuis in Londen. Daar onderging hij in april 1995 een succesvolle levertransplantatie (dit was vooral te danken aan overmatig drankgebruik). Hij overleed echter twee maanden later aan een longontsteking. Hij ligt begraven op het Saint Oliver's Cemetery in Cork. In 1997 bracht de firma Fender een speciale Rory Gallagher Signature Stratocaster op de markt, die tot in de kleinste details (inclusief alle beschadigingen) op Rory's favoriete gitaar lijkt. Gallagher had zijn exemplaar (gefabriceerd in 1961) in 1963 tweedehands in Cork gekocht voor honderd pond.


Going to My Home Town


Onderonsje van drummer 
Kevin O'Rourke met bassist Kevin Jefferies

Het werk van Rory liet een diepe indruk achter op Innes Sibun, welke zelf ook de nodige ervaring heeft. Het debuutalbum van Innes werd tot het beste blues album van het jaar verkozen in zijn thuisland, hij toerde met Robert Plant (Led Zeppelin) en opende shows voor Peter Green, Taj Mahal, Johnny Winter en Ronnie Earl. In 2010 werd Innes gevraagd voor een optreden tijdens het Rory Gallagher festival in de geboorteplaats van de legendarische muzikant. Daar liep Innes de broer van Rory - Donal Gallagher - tegen het lijf. De twee werden al snel vrienden en Donal vroeg of Innes tijdens de album release van het postuum uitgegeven 'Notes of San Francisco' wilde optreden.


4x drummer Kevin O'Rourke


De band bedankt het publiek

Zover dus de inleiding. Nu was ik vanavond met een aantal (concert)maatjes die Rory wel een aantal keer hebben zien optreden, zelfs nog enkele dagen voordat hij bij het concert in Nighttown moest stoppen en dus nooit meer op het podium te bewonderen zou zijn. Het trio maakte er vanavond een mooie flashback van naar de jaren 70. Vooral gitarist en zanger Innes Sibun stal de show met zijn ongelofelijke enthousiasme. Zijn stem was misschien niet helemaal treffend maar het gitaarwerk (en dat was toch wel het grootste deel van het optreden) was geweldig. Hij sprong zelfs nog een keertje van het podium om een solo te geven tussen het publiek.


Op de foto


Rory Galagher Project - Going to My Home Town

Bassist Kevin Jefferies stond de hele avond met een dikke smile op het podium en ook drummer Kevin O'Rourke had er zichtbaar plezier in. De Helling was niet geheel uitverkocht maar uiteindelijk best goed gevuld en opvallend was dat er ook wel de nodige "jongeren" waren. Heerlijke nummers kwamen voorbij zoals Crest of a Wave met de slide gitaar, een lange versie van In Your Town, Messin' With the Kid. Met het altijd leuke Going to My Home Town werd de Ozark Mandolin tevoorschijn gehaald. De uitvoering van de nummers Calling Card en Laundromat waren geweldig, afgesloten werd er met Bullfrog Blues. We waren het er allemaal over eens, het was een erg geslaagde avond. Na een laatste biertje en een foto met Innes en Kevin stapte ik op mijn trouwe tweewieler op weg naar huis. De Amsterdamse straatweg was nu gelukkig weer begaanbaar na de braderie die er 's middags op had plaatsgevonden.


Rory Galagher Project - Guitar solo between audience