zondag 26 juni 2011

Graspop 2011 dag 3 * 24, 25 en 26 juni 2011, Dessel - België

         

Graspop Metal Meeting dag 3
24, 25 en 26 juni 2011, Dessel - België


We hebben op de derde dag de volgende bands gezien, Pagan's Mind, Anvil en Amorphis. 

Uitstekende gitarist van Pagan's Mind

Nadat we weer als een blok geslapen hadden kwamen de boys met wat moeite aan de ontbijttafel voor de laatste loodjes van het festival. Moeder de vrouw had alles weer goed geregeld en ik besloot taxi Wim maar eens wat eerder te bellen. Ik belde Wim dus om half tien uit z’n nest, met een piepende en krakende stem zei ie dat de taxi (met onze Marokkaanse vriend) er om half elf zou zijn. Bij de receptie sloten nog twee Spaanse metalfans (uit Sevilla) zich bij ons aan en ook Eugene Straver (van het metalblad Aardschok). We wilden allemaal op tijd zijn voor Pagan’s Mind maar het duurde en duurde maar. Vier telefoontjes verder was de taxi er om tien over elf en kwamen we om vijf voor half twaalf aan bij de ingang van het festivalterrein. 

Was een superstrak optreden

Setlist Pagan's Mind:
Enigmatic Calling, Walk Away In Silence, God's Equation, United Alliance,
Farewell, The Celestine Prophecy, Through' Osiris' Eyes en Alien Kamikaze. 


Even een rondje over de markt

Langs alle eet- en drinktentjes
Links op de achtergrond Marquee 1

Pagan’s Mind was op het laatste moment ingevallen en daar was ik zeker niet rouwig om. Helaas misten we het eerste nummer maar lopend naar de mainstage hoorden we het wel en het klonk zoals altijd bij deze band als een klok. Ik had de band vorige maand nog gezien in de Kade en ook nu was het weer van grote klasse. Het is gewoon een goed ingespeeld geheel, uitstekende zang en een hele goede gitarist. Gelukkig deed het publiek lekker mee ondanks het vroege tijdstip. De band is net verlost van een slecht platenlabel en kan nu eindelijk eens aan de weg timmeren. Het hele optreden werd door een maat van de band gefilmd, de meeste opnames maakte ie volop genietend van het publiek. Toen het concert afgelopen was wilde de band nog enkele foto’s maken. De bandleden gingen met de rug naar het publiek staan (wij lekker enthousiast doen natuurlijk) om zo een mooie achtergrond op de foto’s van deze mensenmassa te hebben. Natuurlijk hebben we nog een hapje, drankje en een ijsje genomen. We moesten vandaag nog voor twintig euro (8) muntjes bijkopen, de drie vooraf gekochte zogenaamde boozebags met daarin voor elk van ons 22 munten was bijna voldoende geweest. 

Graspop munt


Zanger van Anvil: prachtige kop


De Canadese band Anvil is na 30 jaar
weer terug in de spotlights

Frontman Tomi Joutsen van Amorphis

Setlist Anvil: 
March of the Crabs, 666, Juggernaut Of Justice, Winged Assassins, On Fire,
New Orleans Voodoo, Mothra, White Rhino en Metal on Metal.
Setlist Amorphis:
Battle for Light, My Enemy, The Smoke, Sky Is Mine, Against Widows,
Silver Bride, You I Need, Into Hiding en House Of Sleep. 

De boys gaan uit hun dak

Prachtig authentieke kop heeft die zanger van Anvil. Krullenbol en dikke bakkebaarden, hij heeft wel wat weg van die zanger van Slade. Echte vette rock met veel plezier gespeeld, was zeker de moeite waard. Wel weer iets eerder weg, we moesten tenslotte naar één van onze favoriete bands in de Marquee 1, Amorphis. Met dit optreden zouden wij ons festival afsluiten, de rest van het programma vonden we niet zo goed en buiten dat hadden we genoeg gezien en zaten we er wel wat doorheen. Natuurlijk zover mogelijk vooraan zagen we deze geweldige band. Vooral Silver Bride was heerlijk om mee te brullen, de jongens genoten ook volop en dit was een waardige afsluiter van onze driedaagse. Onderweg naar onze taxi, we hadden afgesproken met onze Marokkaanse chauffeur dat ie ons zou oppikken om 15:15, gingen we nog even naar de biertent om een gadget te halen. Bleek die gadget te bestaan uit een biertje, dus met drie biertjes in de hand kwamen Rick en Robin weer naar buiten. Dit was wel iets teveel van het goede, dus maar eentje weggeven aan een argeloze voorbijganger die er wel uitzag als een liefhebber…… Toen we weer “thuiskwamen” zijn we met z’n allen naar het zwembad gegaan. Dit bleek heel goed uit te pakken na drie van die heftige dagen. Het was heerlijk om in het water te dobberen en bij te komen. Tussendoor een frietje en om 20:00 uur ging het zwembad dicht. Nadat we in ons huisje alle spullen weer in onze tassen hadden gegooid, kwamen we om 22:15 moe maar voldaan weer in Maarssen aan na een zeer geslaagde driedaagse. 


Het tijdschema waar we 3 dagen mee gelopen hebben


Bijkomen in het zwembad


Gave glijbaan


Heerlijk na zo'n festival in het zwembad


We stonden in het Belgische blad de Rocktribune! (tussen het publiek)


Review van http://www.hln.be/
Recordopkomst voor Graspop Metal Meeting
De zestiende editie van metalfestival Graspop Metal Meeting heeft zowat 142.000 bezoekers gelokt de voorbije drie dagen, een recordopkomst. Dat hebben de organisatoren bekendgemaakt. Absolute topdag was zaterdag, met 55.000 bezoekers. Het vorige record dateert van 2009, toen 135.000 hardrock- en metalliefhebbers afgezakt kwamen naar Dessel. Met 75 groepen en vier podia is Graspop Metal Meeting een van de grootste metalfestivals van Europa. Vrijdag warmden vooral de Deense formatie Volbeat en de Amerikanen van Korn het publiek op. Headliner waren de Scorpions. Zaterdag begon met het nieuws over het afhaken van Ozzy Osbourne, die met een keelontsteking kampt. Ozzy werd vervangen door de Belgen van Channel Zero. Headliner werd Judas Priest, die een twee uur durende show ten beste gaf. Afsluiter zondag was Slipknot. Volgens de organisatoren was er geen melding van grote incidenten. 

Review van http://www.festivalinfo.nl/
Vrijdag 24 juni
Het Russische Arkona is op deze editie van Graspop Metal Meeting een van slechts twee metal bands uit de folk/pagan hoek. Het geluid staat vanaf de aftrap echter niet lekker afgesteld en de show komt niet echt op gang. Hopelijk biedt de band beterschap op het rondreizend festival Heidenfest dit najaar in Tilburg, Leeuwarden en Antwerpen. Op de eerste dag van Graspop om 13u 's middags is het al druk bij het hoofdpodium: Dio's Disciples staan klaar om de ziel van Ronnie James Dio over de festivalweide los te laten. Het gaat hier niet om zomaar een coverband van Dio's klassiekers, maar van de meest recente band van Dio's solo tournees. Op de plaats van Dio vinden we niemand minder dan ex-Judas Priest en Iced Earth zanger Tim 'Ripper' Owens, die als weinig anderen in de buurt kan komen van het zangtalent van de overleden metallegende. Het optreden staat als een huis en klassiekers als 'Rainbow In The Dark' en 'Holy Diver' worden door het publiek luidkeels meegezongen. Nu maar hopen dat we komende jaren vaker van ze gaan horen, want Dio wordt gemist in metalland. 

Foreigner is niet erg bekend bij het jonge publiek, maar zodra de hits ten gehore worden gebracht kan iedereen nummers als 'Cold As Ice' en 'I Want To Know What Love Is' foutloos meezingen. Met een nieuwe zanger als frontman was het afwachten of het niveau nog zo hoog was als vroeger, maar 'Kelly Hansen' kan het prima aan. De band zet een stevige set neer en bewijst na 35 jaar nog goed mee te kunnen op een heavy metal festival. Wanneer je de naam Journey noemt kijken veel mensen vragend, maar op het moment dat je het over de grote hitsingle Don't Stop Believin' hebt begint bij de meeste mensen al wat te dagen. De band stond in 2009 al eens op Graspop en mag ook dit keer het hoofdpodium betreden. Naast de wat rustige hitsingle brengt de band toch vooral een goed portie hardrock. Deze zomer ook te zien op Bospop. 

De Britse band Angel Witch dateert uit 1980 en heeft op naam een van de beste platen ooit uit het 'New Wave Of British Heavy Metal' genre getiteld Angel Witch. Vocalist Kevin Heybourne presenteert met zijn band alle oude klassiekers in een klein uurtje tijd. Op het podium is echter wel een opvallend iemand: niemand minder dan Carcass gitarist Bill Steer is tegenwoordig gitarist in deze legendarische band. De Metal Dome is redelijk druk en enkele honderden fans gaan vooraan uit hun dak bij de band. De grote kraker van de band blijft echter het nummer 'Angel Witch' waarbij het nodige wordt meegeschreeuwd door het publiek. Nieuw materiaal zal er niet snel komen, maar deze band is een aangename gast op elk heavy metal festival. 

Epica is al jaren een vertrouwd gezicht op Graspop: Mark Jansen & co spelen betreden alweer voor de vijfde maal het Vlaamse podium. In een klein uur zet Epica een sterke set neer die zowel voor het oor als voor het oog een genot is. In Nederland lopen de zalen steeds voller voor het zestal en met een speciale "Pyro Show" op Graspop krijgt de groep de Marquee 1 moeiteloos vol. Hoe start je een band en sta je binnen tien jaar tussen de meest succesvolle heavy metal bands? Vraag het eens aan Volbeat. In 2007 nog voor honderd man in de kroeg, dit jaar te zien op Graspop en met een eigen show in Ahoy. De show op Graspop Metal Meeting mag er in ieder geval zeker wezen. Hits als 'Heaven Nor Hell', 'Radio Girl' en 'Sad Man's Tongue' worden luidkeels meegezongen door het Belgische publiek. De band laat hier bovenop ook nog enkele covers horen van Misfits en Dusty Springfield. Hoe ver gaat deze band nog stijgen? Ik verwacht ze binnen enkele jaren bovenaan de affiche van Graspop! 

Zaterdag 25 juni
Aan het begin van de tweede dag van Graspop werd bekend dat Ozzy Osbourne een ernstige keelontsteking heeft opgelopen. Als gevolg dus geen optreden van Ozzy Osbourne. De organisatie van Graspop is echter voorbereid op alles: Judas Priest zal headlinen met een set van niet één, maar twee uur, inclusief pyro en laser show. Daarnaast is het in Belgïe wereldberoemde Channel Zero om de vrij gekomen plek op het affiche in te nemen, waarbij deze gelijk het nieuwe album presenteren dat net twee weken uit is. Rock cabaretier Alex Agnew is een begrip in België. Sinds 2010 is zijn band Diablo Boulevard dit ook. De heavy metal met de Vlaamse komiek op zang is erg aanstekelijk en naast grappenmaker laat Agnew horen ook een prima zanger te zijn. Het oudere werk is sterk, maar vooral nummers van het nieuwe album Builders of Empires staan als een huis. Vul dit aan met een zanger die als geenander een publiek kan bespelen en opzwepen en om half 12 's ochtends zijn op Graspop al een paar honderd fans al in de moshpit, de wall of death of de circle pit. Als ze na aanmoediging van Agnew nog niet aan het crowdsurfen zijn. Zonder twijfel een van de sterkste optredens op het hoofdpodium in dit weekend. 

De "black & roll" van Kvelertak sloeg vorig jaar in als een huis. Op menig eindlijstje van 2010 prijkte het titelloze album van de Noren. De band weet rock & roll, black metal en punk te combineren tot een muzikaal geheel waar menig metal liefhebber even aan zal moeten wennen. Wie goed luistert hoort echter dat de songs van de band erg sterk in elkaar zitten. Live presteert de band ook goed, vooral zanger Hjelvik gaat compleet uit zijn dak gedurende het optreden. Het publiek geniet zichtbaar. Nieuwsgierig geworden? Kvelertak komt nog een paar keer terug naar Nederland en België dit jaar. Lacuna Coil werd begin jaren '00 bekend met werk dat vooral te plaatsen was in het gothic metal genre. Comalies en Karmacode waren de albums die de band het grote succes brachten. Het programma boekje van Graspop vertelde dat de band tegenwoordig is overgestapt naar een "alternatiever, meer Amerikaanser geluid". Laat dit nou net het minpunt zijn aan het optreden. De twee nieuwe nummers waarmee de band aftrapt worden door het publiek maar lauw ontvangen. Met krakers als 'Heaven's A Lie', 'Our Truth' en 'Enjoy The Silence' stelt de band het publiek alsnog tevreden. 

In 2007 speelde Celtic Frost een ijzersterke set op Graspop. Anno 2011 is Tom Gabriel Warrior terug met zijn nieuwe band Triptykon. Gelukkig voor de fans van het opgeheven doomcollectief Celtic Frost, tapt Triptykon uit hetzelfde muzikale vaatje. Tussen de nummers van het briljante debuut Eparistera Daimones wordt Graspop getrakteerd op de Frost klassieker 'Circle Of The Tyrants' en bedankt Warrior het festival omdat hij terug mocht komen voor dit optreden. Hopelijk komt de band na het festivalseizoen snel met nieuw werk, dit optreden smaakt namelijk naar meer. Moonspell is legendarisch in Portugal. In de rest van Europa is de band ook al jaren geen onbekende meer. De band tourt al een paar jaar de wereld rond met het album Night Eternal op zak en levert op Graspop een strak optreden met alle grote hits van de band. Intussen is de band ook bezig met een nieuw album, dat begin 2012 uit komt. 

De Zweed Peter Tägtgren heeft met zijn deathmetal band Hypocrisy al verscheidene malen op Graspop gespeeld. Dit maal staat hij er met zijn industrial project Pain. De afgelopen jaren is dit project steeds bekender geworden en lijkt intussen bijna net zoveel mensen te trekken als het oude vertrouwde Hypocrisy. Reden is de aanstekelijke mix van industrial, metal en electro, waarbij de link al snel valt te leggen naar bands als Rammstein en Fear Factory. Op Graspop vliegt de band door een best of set heen van de band. Nummers waarmee de band groot is geworden als 'End Of The Line' en 'Shut Your Mouth' worden massaal meegezongen door de volle metal dome. Deze band verdient een hogere plek op het affiche, en met de groei die de band door maakt lijkt dit slechts een kwestie van jaren. 

Zondag 26 juni
Pagan's Mind trapt de derde dag van Graspop af op het hoofdpodium als vervanger van Wayne Static. Er staan een paar duizend mensen op ze te wachten wanneer de band het podium betreed, wat gezien de lach op de gezichten van de bandleden een groter publiek is dan ze in tijden hebben gezien. Het nieuwe werk van deze Noorse heavy metal band is wat toegankelijker dan de oudere progressievere albums. Gedurende het optreden is het verschil tussen nieuw en oud werk dan ook goed te horen. Een leuke opener voor de derde festival, met als afscheid een foto van de band samen met het publiek. 

The Story Of Anvil is de naam van de documentaire waar de band tegenwoordig alle bekendheid heeft te danken. Na de eerste twee albums is de bekendheid van de band snel achteruit gegaan, maar kreeg door de documentaire een opleving met zelfs een tournee met AC/DC als gevolg. Het trio staat met een grote glimlach te kijken naar het publiek vanaf het podium en bedankt alle bezoekers. De act waarin zanger en gitarist Steve Kudlow met een gouden dildo zijn gitaar bespeelt is inmiddels bekend en overal te vinden op YouTube en met 'Metal On Metal' heet de band een sterke meezinger in huis. Deze Canadese band is niet de beste band op Graspop, maar wel een van de meest dankbare en gezellige bands die we dit weekend tegen komen op het podium. 





zaterdag 25 juni 2011

Graspop 2011 dag 2 * 24, 25 en 26 juni 2011, Dessel - België

           

Graspop Metal Meeting dag 2
24, 25 en 26 juni 2011, Dessel - België


We hebben op de tweede dag de volgende bands gezien, van sommige staat een eigengemaakt filmpje op youtube.
Diablo BLVD, Kvelertak, Lacuna Coil, Kylesa, Firewind, Tryptikon, Spiritual Beggars, Moonspell, Channel Zero, Electric Wizard, Monster Magnet, Pain en Bullet for my Valentine. 


Diablo Blvd was écht top

Er werd een Schot geplet in de wall of death



Diablo Blvd Circle pit met Rick 

De volgende dag ging de wekker alweer om 9:15, we wilden persé op tijd op het festivalterrein zijn om Diablo Blvd te zien. Eerst Wim gebeld, hij leefde nog, en de taxi besteld voor kwart voor elf. Na een stevig ontbijt zijn we met onze eigen auto naar voren gereden, het was namelijk best ver naar de receptie. Om 11:00 uur kwam de taxi met nu een gezellige en gezette Marokkaan aan het stuur. Ook Wim was er met een busje, toch nog even gezegd dat ie voortaan beter wat rustiger moet rijden… Onderweg naar het festivalterrein had onze (rustig rijdende) chauffeur flink wat te vertellen (niet alles was goed te volgen in het sappige Belgisch). Hij had zijn hele leven in Dessel gewoond en vertelde dat het festival ooit was opgezet door drie jongens uit het dorp. Verder had hij heel veel zin om over twee weken met zijn maten op vakantie te gaan naar Mexico…… We waren precies op tijd (11:30) voor Diablo Blvd (Boulevard). Thuis had ik de twee cd’s van deze Belgische jongens beluisterd en was enthousiast. Lekkere rock ala Danzig (wie kent die niet). Nou het werd wat ons betreft één van de hoogtepunten van het festival. Geweldig optreden en de band kreeg op dit vroege uur de hele boel in beweging. Er ontstonden diverse (circle)pits en ook Rick deed flink mee. Prachtig was de wall of death, dit zijn twee dikke rijen mensen die dan op het sein van de band naar elkaar toe moeten rennen en botsen. Het leuke van deze wall of death was dat er één mannetje in Schotse kilt in het midden bleef staan en dus “geplet” werd door de twee naar elkaar toe stormende groepen……


Wall of death 


Kvelertak

Setlist Diablo Blvd:
Between the Hammer and the Holy Cross, Black Heart Bleed, Builders of Empires, Virus (The Pride), Communion, The Day the Moon Howls, Conquer All, Endless Reign en Outcast.
Setlist Kvelertak:
Fossegrim, Sjøhyenar (Havets herrer), Blodtørst, Offernatt,
Ulvetid, Nekroskop, Ordsmedar av rang en Mjød. 


Stress bij de beveiliging, daar gaat de zanger

Kvelertak in Marquee 1 werd het volgende hoogtepunt. Lekker opzwepend en de tent ging goed los. De “zanger” (lees: bosaap?) deed z’n shirt uit en sprong zelf ook tussen het publiek, de krachtig gebouwde boys van de beveiliging vonden dat wat minder leuk, ze moesten hem na een tijdje tussen het publiek uit frommelen. T’is niet super hoogstaand maar voor een festival (lees: 40 minuten) prima geslaagd om deze jongens erbij te hebben. De boys vonden het in ieder geval prachtig. 


Lacuna Coil


De zeer opvallende drummer van de band

Setlist Lacuna Coil:
Underdog, I Won't Tell You, Fragments of Faith, To The Edge, I'm Not Afraid, Heaven's A Lie, Enjoy the Silence (Depeche Mode cover), Fragile, Survive, Spellbound en Our Truth.
Setlist Kylesa:
Don't Look Back, Unknown Awareness, Said and Done, Tired Climb, Distance Closing In,
Bottom Line, Forsaken, Crowded Road, Running Red, Scapegoat en Hollow Severer. 

 Boozebag kaart

Lacuna Coil op de mainstage was het volgende op ons programma. Alle bekende nummers zijn bij ons drietjes bekend en we gingen er eens goed voor staan. Mooie meid, lekkere nummers maar toch kon het ons live niet erg bekoren. Haar stem en die van de zanger van de band zijn niet geweldig en de vonk wilde niet overslaan naar het publiek. Leuk om de band eens gezien te hebben, ook in vergelijking met alle andere Female Fronted Metal Bands. Eerlijk gezegd komen ze er dan wat mij betreft niet erg best af en ik heb de meeste bekende wel gezien. In Marquee 2 begon om 13:45 Kylesa. Een perfect moment om eens wat meer achterin lekker tegen de zijkant van de tent aan te gaan zitten met een broodje en een drankje. Zo konden we luisteren naar de band en ondertussen kijken wat er voor ons gebeurde. Heel langzaam zakte een jongen centimeter voor centimeter naar beneden totdat hij eindelijk onderuit lag om zijn roes uit te slapen. Knap hoe iemand zo snurkend 10 centimeter hangend boven de grond nog kan blijven “staan”. 

Kylesa in Marquee 2

Gitarist Gus G

Setlist Firewind: 
The Ark of Lies, Head Up High, Mercenary Man, World on Fire,
The Fire and the Fury, Till the End of Time, I Am The Anger en Falling To Pieces 


Firewind

Firewind trad op en daar moesten we bij zijn. Grote favoriet van Robin, vooral gitarist Gus G natuurlijk. Van tevoren al gekeken waar Gus meestal staat bij een optreden, rechts op het podium, dus wij gingen op tijd links helemaal vooraan staan. Mooie klassieke powermetal met originele ingewikkelde riff's, al had zanger Apollo Papathanasio het in de eerste paar nummers even lastig. We genoten van een prima optreden met voor ons bijna allemaal bekende nummers. Het publiek reageerde ook enthousiast (zeker als Gus in de buurt kwam) en de band heeft een visitekaartje afgegeven. Jammer genoeg lukte het Robin niet om een plectrum te vangen. Triptykon in Marquee 1 was lekker, goede muziek en een sfeervol optreden. We gingen iets eerder weg om vooraan te staan bij Spiritual Beggars in de Metaldome. Hier kon zanger Apollo Papathanasio opnieuw zijn kunsten vertonen en dat ging uitstekend. Heerlijke nummers, gebaseerd op de jaren zeventig rock inclusief een regelmatig orgelgeluidje. Terug naar Marquee 1 waar Moonspell optrad. Na enkele nummers hadden we het wel gezien, het is lekkere luistermuziek voor thuis maar live is het allemaal wat statisch. Nu het wat later op de dag werd was het steeds gevaarlijker om zonder naar beneden te kijken rond te lopen. Regelmatig lag er iemand languit op de grond, soms gewoon te rusten maar vaak ook snurkend een roes uit te slapen. Mooiste wat we gezien hebben was een gast (slapend) die een spanband van de tent gebruikte als hangmat… 

Triptykon


De Spiritual Beggars klonken lekker

Setlist Tryptikon:
Crucifixus, Procreation (of the Wicked) (Celtic Frost cover), Goetia, Circle of the Tyrants (Celtic Frost cover), Babylon Fell (Celtic Frost cover), The Prolonging en Winter.
Setlist Spiritual Beggars:
Onbekend

Moonspell

Setlist Moonspell:
Wolfshade (A Werewolf Masquerade), Love Crimes, ...of Dream and Drama (Midnight Ride), Trebraruna, Vampiria, Alma Mater, Opium, Awake, Herr Spiegelmann, Mephisto en Full Moon Madness.
Setlist Channel Zero:
Onbekend


Channel Zero op de mainstage

Op de mainstage trad inmiddels Channel Zero op. Deze band was ingevallen omdat Ozzy Osbourne had afgezegd. We baalden hier verschrikkelijk van want we hadden graag Ozzy nog eens willen zien optreden. Voor de jongens was dit zeker een teleurstelling. Hierdoor was Judas Priest opgeschoven naar achteren en werd de headliner van deze dag met een twee uur durende show (met lasers). Wat wel vervelend was dat nu Pain en Whitesnake tegelijk optraden, dus moesten we kiezen (voor Pain). Na een paar goed klinkende nummertjes Electric Wizard in de Metaldome gingen we naar Monster Magnet in Marquee 2. Nu werd het wel even door buffelen met drie goede acts achter elkaar. Het werd een leuk optreden, wel hard maar lekker afwisselend. We stonden helemaal vooraan en bij de echte diehard fans. Na het vele meezingen kreeg ik nog een slokje water aangeboden van een jongen naast me. Natuurlijk was het nummer Spacelord een hoogtepunt. De jongens zongen ook uit volle borst mee, And Sing Oh, Space Lord Mother………… 

Electric Wizard


Monster Magnet

Setlist Electric Wizard:
Satanic Rites of Drugula, The Nightchild, The Chosen Few,
Return Trip, Dopethrone en Funeralopolis.
Setlist Monster Magnet:
Nod Scene, Tractor, Dopes To Infinity, Hallucination Bomb, Dig That Hole,
The Right Stuff, Look to Your Orb for the Warning, Crop Circle, Powertrip en Space Lord. 

Het publiek in Marquee 2

Snel naar Pain in de Metaldome, ook hier werd volop meegedaan. Snelle industrial metal, niet iets om rustig te kunnen blijven staan. Helaas hebben we het niet helemaal af kunnen kijken want Bullet for My Valentine was echt een must! In Marquee 2, dit moest volgens zanger Matthew 'Matt' Tuck volgend jaar maar eens de Mainstage worden. Nou hij heeft volledig gelijk, wat een optreden. Ik loop al wat jaartjes mee maar dit was één van de meest intense optredens die ik ooit meegemaakt heb. Er gebeurde echt van alles, diverse (circle)pits, een wall of death, crowdsurfende mensen. Alles schoof heen en weer en het was één dampende mensenmassa, echt geweldig. Er stond een heel klein (qua lengte dan) meisje naast me die diverse keren de lucht inging. Ze surfte helemaal naar voren en was iedere keer opvallend snel weer terug (dan is klein wel een voordeel). De ene hit na de andere hit werd over het publiek uitgestort en voor ons was het prima dat we de dag hiermee afsloten en naar huis gingen want beter kon het eigenlijk niet meer. Volgens taxi Wim was ie er weer over 10 minuten, wij wisten wel beter… Maar eigenlijk vonden we het niet zo erg, we zaten heerlijk bij te komen langs de kant van de weg ondertussen luisterend naar de muziek van Judas Priest. Leuk om al die mensen voorbij te zien komen en er gebeurde weer van alles en nog wat. Aan de overkant van de weg viel iemand zomaar om, een man die vijf meter achter ‘m liep tilde hem op en zette ‘m weer op zijn voeten. Alsof er niets gebeurt was zwalkte ie daarna gewoon weer verder…… Wim kwam na drie kwartier aanzetten en toen we in de taxi zaten gooide een gozer de fiets van z’n vriendin bijna tegen het busje aan. Er braken wat dingen af, hij gooide het achteloos in haar fietsmandje, gaf ‘r een knuffel en ze gingen er vandoor de nacht in. 


Strak optreden van Pain

Setlist Pain:
Let Me Out, Psalms Of Extinction, Dirty Woman, It's Only Them, Nailed to the Ground, Same Old Song, Supersonic Bitch, End Of The Line, The Great Pretender, I'm Going In, Monkey Business, You Only Live Twice, Dancing With The Dead, Zombie Slam en Shut Your Mouth.
Setlist Bullet for my Valentine:
Your Betrayal, Pleasure and Pain, Waking the Demon, The Last Fight, 4 Words (To Choke Upon), Bittersweet Memories, Say Goodnight, Scream Aim Fire, Hand of Blood / No Control, Tears Don't Fall, Begging For Mercy en Alone. 

Het hoogtepunt wat ons betreft van
dit jaar: Bullet for my Valentine



Lees hier verder over dag 3



vrijdag 24 juni 2011

Graspop 2011 dag 1 * 24, 25 en 26 juni 2011, Dessel - België


We hadden dit jaar met z'n viertjes een huisje gehuurd van Sunparks waarvandaan ik met Rick en Robin dagelijks (drie dagen lang) met de taxi naar het Graspop Metal Meeting festival in Dessel (België) gingen. We hebben een ontzettend leuke tijd gehad, we hadden van tevoren een schema gemaakt van de bands die we wilden zien, dit is prima gelukt. We hebben in totaal zo'n dertig bands zien optreden.

 
Klik hier voor het ingescande verslag uit de Aardschok.
Klik hier voor het ingescande verslag uit de Rocktribune.


Het Graspop polsbandje

Graspop Metal Meeting dag 1
24, 25 en 26 juni 2011, Dessel - België


We hebben op de eerste dag de volgende bands gezien, van sommige staat een eigengemaakt filmpje op youtube.
Protest the Hero, Arkona, Dio Disciples, The Dwarves, Foreigner, Journey, Watain, Angel Witch, The Damned Things, Epica, Volbeat en Iced Earth. 


Eerste optreden van dit jaar:
Protest the Hero

Arkona, leuke folkmetal uit Rusland

Vrijdagmorgen 9:30 uur vertrokken we richting Dessel, België. We hadden de afgelopen week wel vier keer gebeld met Sunparks (Kempense Meren) om te proberen eerder over het huisje te kunnen beschikken. Erg plooibaar waren onze belgenvrienden niet, met veel pijn en moeite was het gelukt om er twee uurtjes af te krijgen. Dus in plaats van 15:00 uur inchecken mochten we er om 13:00 uur in…… We kwamen aan om 11:15 en konden al wel vast inchecken. Toevalligerwijs stond er een taxibusje voor de deur die naar zijn klanten zocht, deze waren blijkbaar al met een ander vertrokken. Voor 17 euro wilde hij ons drietjes wel naar het festivalterrein brengen. Na het inwisselen van de kaart voor het mooie GMM armbandje en de boozebags (22 munten en een kaart voor gadgets) liepen we al om 12:15 de tent Marquee 2 in voor het eerste optreden van onze driedaagse van Protest the Hero.

De ode aan Dio: de Dio Disciples



Dio Disciples: Catch the Rainbow

Setlist Protest the Hero:
C'est la Vie, Bone Marrow, Tapestry, Wretch, Dunsel, Blindfolds Aside,
The Reign of Unending Terror, Sequoia Throne, Bloodmeat en Sex Tapes.
Setlist Arkona:
Pokrovy Nebesnogo Startsa, Ot Serdtsa K Nebu, Goi, Rode, Goi, Pamiat,
Stenka Na Stenku, Po Syroi Zemle, Yarilo en Kupala I Kostroma.
Setlist Dio Disciples:
Stand Up and Shout, Holy Diver, Egypt (The Chains Are On), Catch the Rainbow / Stargazer, Neon Knights, Long Live Rock 'n' Roll, Heaven and Hell en We Rock.
Setlist The Dwarves:


Even een stukje pizza tussendoor

Dit was niet echt een geweldig begin, de band kon ons niet bekoren en we gingen daarom na enkele nummers naar Marquee 1 waar Arkona bezig was. Dit was wel leuk, een combinatie van Russische folkmuziek en metal. Eén van de eerste bands waar we graag naartoe wilden was Dio Disciples. Deze begonnen om 13:00 uur op de mainstage. Deze band was met goedkeuring van Wendy (de vrouw van de vorig jaar overleden Ronny James Dio) opgericht om de muziek van Dio “levend” te houden. Zangers van de band Tim ‘Ripper’ Owens (Malmsteen, Judas Priest, Iced Earth) en Toby Jepson (Little Angels, GUN) namen elk (en soms samen) een aantal nummers voor hun rekening. We genoten van nummers als Long Live Rock ’n Roll en Heaven and Hell, op een prima manier gebracht door een goede band. Hierna vielen The Dwarves ons wat tegen, dus hier al weer snel weg om bij Foreigner vooraan te kunnen staan. 

Voor de mainstage


Een natte Kelly Hansen van Foreigner

Op zich een band die natuurlijk niet onder de noemer metal valt, maar wat was het lekker. We genoten van een uitstekend optreden van een enthousiaste band. De solo op de sax was prachtig en een welkome afwisseling van al het gitaargeweld dat we in deze drie dagen voor onze kiezen kregen. Het was onder dit optreden gaan regenen, hadden we onze plastic poncho’s toch niet voor niets meegenomen. Gelukkig zou de regenval niet erg lang duren en was dit de enige natte periode van alle drie de dagen. Ook het veld kon de regen goed verdragen dus werd het geen blubberzooi. Zanger Kelly Hansen is inmiddels wel dé stem van de band en sopte flink door de nattigheid heen. Na dit optreden moest de schoonmaakploeg wel even de boel met trekkers en handdoeken droog maken. 

Mooie solo op de saxofoon

Setlist Foreigner: 
Double Vision, Head Games, Can't Slow Down, Cold as Ice, Dirty White Boy,
Feels Like the First Time, Urgent, I Want to Know What Love Is, Hot Blooded en Juke Box Hero. 

Journey met een leuke zanger

We hielden hierna onze enige pauze van het festival omdat we geen zin hadden in Corrosion Of Conformity of Sepultura. Konden we mooi wat snacks eten, er was weer van alles te koop. De jongens hebben diverse keren pizza genomen en ik heb behoorlijk wat erg lekkere cervela’s gegeten (een Belgische snack, kookworst met zachte knoflooksmaak). Er was van alles te koop, van spaghetti, vruchtencocktails, friet (ik), Vietnamese loempia’s (Rick), frikadellen (Robin), bami, saté, kebab, enzovoorts enzovoorts. Tientallen eettentjes waren er, en je kunt het niet verzinnen of het was wel te koop. Super goed geregeld, je had binnen een minuut je drankje en/of eten aangereikt door erg vriendelijke mensen. 

Vanuit z'n rug gezien met het publiek op de achtergrond

Setlist Journey:
Separate Ways, Ask the Lonely, City Of Hope, Stone In Love (intro solo guitar),
Edge Of The Moment, Light, Escape (intro solo piano), Wheel In The Sky,
Be Good To Yourself, Faithfully, Don't Stop Believin' en Any Way You Want It.


Apart sfeertje bij Watain


Angel Witch

Setlist Watain:
Death's Cold Dark, Malfeitor, Storm of the Antichrist, Devil's Blood,
Satan's Hunger, Reaping Death, Total Funeral en Sworn to the Dark.
Setlist Angel Witch:
Gorgon, Confused, White Witch, Sorceress, Atlantis, The Night Is Calling,
Dr. Phibes, Rendezvous With The Blade, Angel Of Death, Baphomet en Angel Witch. 

Graspop sticker

In de Metaldome was natuurlijk Angel Witch de volgende op het programma, deze band had in 1980 met hun elpee Angel Witch één van de meest bekende platen gemaakt vallend onder de noemer New Wave of British Heavy Metal (NWOBHM). Het optreden was prima maar niet heel bijzonder. Wel heel leuk was het moment dat de band begon met hun meest bekende nummer Angel Witch. Nu ging de tent helemaal los, iedereen blérde volop mee met het refrein en er ontstond zelfs een pit. Nu snel naar Marquee 2, de jongens wilden heel graag The Damned Things zien (de clip We've Got a Situation Here hadden we thuis heel wat keertjes bekeken). Deze band bestaat onder ander uit een paar ex-leden van Fall Out Boy, dit was ook een favoriete band van Rick en Robin. Helaas was voor de eerste (en enige keer op dit festival) de stem van de zanger nauwelijks hoorbaar. Na twee nummers ben ik hem gepeerd en gauw naar Epica gegaan. Natuurlijk was dit weer van grote klasse. Toen ik terug kwam bij de jongens speelde The Damned Things net hun bekende hit nummer en was het geluid gelukkig weer goed. Wat mij betreft precies goed zo. 
The Damned Things


Simone Simons van Epica

Setlist The Damned Things:
Ironiclast, Friday Night (Going Down In Flames), Handbook For The Recently Deceased, A Great Reckoning, Black Heart, Little Darling, Graverobber, The Blues Havin' Blues en We've Got A Situation Here.
Setlist Epica:
Samadhi, Resign to Surrender, Sensorium, The Obsessive Devotion, Unleashed,
Martyr of the Free Word, Quietus, Cry for the Moon, Sancta Terra en Consign to Oblivion. 

Volbeat op de mainstage

Volbeat op de mainstage was natuurlijk een belevenis op zich. De ene na de andere hit werd op het publiek afgevuurd en er werd volop meegezongen en gesprongen. Het viel mij wel op dat de stem van leadzanger Michael Poulsen het niet altijd kan bolwerken. Ondanks dat was het erg gezellig en is het wel prima festivalmuziek. Iced Earth werd onze afsluiter van de dag. De band zou spelen tot 23:25 en dat vonden we wel genoeg, dat de Scorpions hierna kwamen namen we voor kennisgeving aan. We hadden met de taxichauffeur afgesproken dat we vlak voordat we naar “huis” wilden z’n gsm konden bellen. We kregen een zekere Wim aan de lijn en hij gaf aan dat hij er over 10 minuutjes was. Het waren waarschijnlijk Belgische minuten want het duurde bijna drie kwartier en dit was niet de enige keer dat we met de speciale tijd-telling van Wim te maken zouden krijgen. Het busje zat helemaal vol, wij met nog vier Limburgers. Wim was een echt ADHD mannetje en wat we op deze helse rit naar ons huisje meemaakten is eigenlijk niet na te vertellen. Als een idioot reed Wim de 12 km naar Sunparks, ondertussen kwebbelend met de man naast ‘m en om de haverklap bellend met een volgende klant. Zo ging ie volgens mij met denk ik wel 80 km per uur over een verkeersdrempel, de kale man voor me kopte bijna het hele dak van de bus eruit……. Zoevend onder de slagboom bij de ingang van het park door kwamen we vlak na middernacht aan (voor 3 euro de man!). Nu moesten we huisje nummer 642 nog zien te vinden, met wat pijn en moeite lukte dat. Lieve Renate had voor ons de bedden al opgemaakt en we sliepen als een roos. 

Een enthousiaste zanger Michael Poulsen

Iced Earth klonk als een klok

Setlist Volbeat:
The Human Instrument, Guitar Gangsters & Cadillac Blood, Heaven nor Hell,
A Moment Forever / Hallelujah Goat, Radio Girl, The Mirror and the Ripper,
Sad Man's Tongue, Mary Ann's Place, A New Day, Angelfuck (Misfits cover),
The Garden's Tale, River Queen, Still Counting, Fallen, I Only Want to Be
with You (Dusty Springfield cover), Boa [JDM] en Pool of Booze, Booze, Booza.
Setlist Iced Earth:
1776 intro Tape, Burning Times, Declaration Day, Vengeance Is Mine,
Violate, Watching Over Me, Last December, Travel in Stygian, I Died for You,
Jack, Prophecy, Birth Of The Wicked, The Coming Curse en Iced Earth. 

Taxi Wim