zaterdag 2 juni 2018

FortaRock * 2 juni 2018, Goffertpark - Nijmegen


Ik heb de achtereenvolgende bands gezien, Mantar, Vuur, Tyr, Dragonforce,
Death Alley, Avatar, Baroness, Alestorm, Satyricon, Opeth, Dool en Nightwish. 


Het programmaboekje


Het (nog lege) terrein en de metalmarkt


Mantar

Lang naar uitgekeken, het begin (voor mij dan) van het festivalseizoen. Tom kwam me thuis ophalen en na een bakkie reden we om 10:00 uur weg richting Nijmegen. We konden de auto weer neerzetten in de parkeergarage van het Jonkerbosplein met de neus naar voren vlakbij de uitgang. Alles was weer picobello geregeld, we moesten een tientje betalen bij het inrijden en konden na afloop de parkeergarage zo weer uitrijden. Ook de bewegwijzering naar het festival was keurig geregeld. Zo stonden we om 11:15 op het (nog behoorlijk lege) terrein en konden we mooi een rondje lopen en alles verkennen. Dit jaar was ook het openlucht theater bij het festival getrokken, helaas stond hier nu nog een hek voor de ingang. 


4x Anneke van Giersbergen


Vuur

We hadden heel veel geluk met het weer vandaag, een graad of 23 en bijna de gehele dag bewolkt, beter festival weer kun je je niet wensen. Mantar was onze eerste band, eigenlijk niet eens gepland want ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat we zo snel op het terrein zouden zijn. Ik had me er van tevoren niet veel van voorgesteld en dat klopte wel want de band, nou ja band, het zijn maar twee man uit Hamburg (gitaar, zang en drums) konden ons niet erg bekoren. Wel knap dat je met twee man zo'n ongelofelijke herrie kan maken. Dus op tijd naar Vuur, de nieuwe band van Anneke van Giersbergen. Daar troffen we Geert en Arjan, zo waren we al snel met een klein groepje. De band heeft vorig jaar een album gemaakt en deze nummers zijn nogal complex met veel driedubbele gitaarlagen. Toch pakt het me niet (net als Tom trouwens), op één of andere manier spreken de nummers me niet aan (net als afgelopen december in Tivoli). Het meeste plezier had ik nog van het lekkere nummer The Storm (van The Gentle Storm) en kippenvel bij de twee The Gathering nummers On Most Surfaces en vooral de geweldige afsluiter Strange Machines. Wel een topband met een geweldige zangeres. 


Gitarist Jord Otto


Enthousiast publiek


Het terrein


Tyr in de tent


Zanger/gitarist Heri Joensen

Terug naar de tent waar Tyr uit de Faroër Eilanden net was begonnen. Ik was blij dat één van mijn favoriete nummers al snel in de set zat, Blood of Heroes is een heerlijk nummer. Leuk is dat de band ook bijna altijd een lied in eigen taal doet met Grindavísan. Leuk optreden maar niet helemaal uitgekeken want Dragonforce was veel te belangrijk. Sinds enkele jaren ben ik fan, nadat ik de band voor het eerst had gezien in het voorprogramma van Epica. Heerlijke powermetal in de hoogste versnelling, de mannen rennen rond en Herman Li likt regelmatig aan zijn gitaar. Wel had Herman in het begin ven het optreden wat technische problemen, erg jammer want zo lang krijgen de bands de tijd niet op een festival. Het publiek reageerde uitermate enthousiast en er wordt ook nog gezongen voor de jarige drummer Gee Anzalone. Heerlijke nummers komen er voorbij, zoals Ashes of the Dawn, Operation Ground and Pound, Cry Thunder en Three Hammers. Met de Guitar Hero-favoriet Through The Fire And Flames wordt de set op fraaie wijze afgesloten.

Dragonforce


Gitarist Herman Li

Setlist Mantar:
Cult Witness, Praise the Plague, Into the Golden Abyss, Spit, Cross the Cross, Pest Crusade, Astral Kannibal, The Berserkers Path, The Huntsmen, Era Borealis, The Stoning, Schwanenstein en White Nights.
Setlist Vuur:
Time - Rotterdam, My Champion - Berlin, On Most Surfaces (Inuït), The Martyr and the Saint - Beirut, The Storm, Days Go By - London, Your Glorious Light Will Shine - Helsinki en Strange Machines.
Setlist Tyr:
Anthem, Blood of Heroes, Hall of Freedom, Flames of the Free, Grindavísan, Lady of the Slain, By the Sword in My Hand, Hold the Heathen Hammer High en Shadow of the Swastika.
Setlist Dragonforce:
Reaching Into Infinity @Tape, Ashes of the Dawn, Operation Ground and Pound, Cry Thunder, Curse of Darkness, Three Hammers, Ring of Fire, Seasons en Through the Fire and Flames.


Basgitarist Frédéric Leclercq


Zanger Marc Hudson


Dragonforce - Cry Thunder (gedeelte) 


Drummer Gee Anzalone


Heerlijke solo's


Tom vooraan, links staat Rens (in het publiek)


Op weg naar het openlucht theater

Setlist Death Alley
Black Magick Boogieland, Headlights in the Dark, Shake the Coil, The Chain,
Feeding the Lions, Stalk Eyed, Murder Your Dreams en Supernatural Predator.
Setlist Avatar:
A Statue of the King, Let It Burn, Paint Me Red, Bloody Angel, The Eagle Has Landed, Smells Like a Freakshow, Glory To Our King @Tape, The King Welcomes You To Avatar Country en Hail the Apocalypse.
Setlist Baroness:
Take My Bones Away, Wanderlust, March to the Sea, Green Theme, Morningstar, Shock Me, Chlorine & Wine, A Horse Called Golgotha, If I Have to Wake Up (Would You Stop the Rain?) en Isak.


Mooie plek


Death Alley

Het was even flink doorwandelen want Death Alley stond in het openlucht theater, helemaal aan de andere kant van het veld. Een erg mooie plek, alleen niet zo heel groot maar voor deze wat kleinere band was het prima. M'n maatjes Rens, Sjaak, Pepijn, Britt en nog een vriendin waren hier ook. De mannen spelen met veel plezier een soort van krachtige rock & roll met veel psychedelische klanken en bijbehorende jampartijen. De zanger lijkt best wel wat op Pablo van de Poel van DeWolff, de muziek die ze maken lijkt daar zeker op. Leuk optreden op een hele mooie plek. Hup weer terug naar de Mainstage want daar stond Avatar gepland. Vijf jaar geleden voor het eerst gezien als support van Avenged Sevenfold in de Ziggo Dome. Toen vond ik het nog niet zo spannend maar dat is het inmiddels wel degelijk. Het staat dan ook goed vol voor het podium en er zijn zelfs fans in Avatar-kledij. Het podium is geheel omgetoverd tot het koninkrijk van Avatar en er wordt gevraagd om stil te zijn voor de koning. Het is een glanzende show waarin alles klopt en ook muzikaal is het zeer hoogstaand. Er is veel interactie met het publiek en de ene na de andere knaller komt voorbij, Paint Me Red, Smells Like a Freakshow en de afsluiter Hail the Apocalypse. Een aanrader en ik ga er op Graspop zeker weer naartoe! 


Smerige psychedelische hardrock


Het festivalterrein


Avatar


Zanger Johannes Eckerström

Setlist Alestorm:
Keelhauled, Alestorm, Over the Seas, Mexico, The Sunk'n Norwegian, No Grave but the Sea, Nancy the Tavern Wench, Rumpelkombo, Hangover, Pegleg Potion, Wolves of the Sea, Bar ünd Imbiss, Captain Morgan's Revenge, Drink en Fucked With an Anchor.
Setlist Satyricon:
Midnight Serpent, Our World, It Rumbles Tonight, Black Crow on a Tombstone, Deep Calleth Upon Deep, Now, Diabolical, To Your Brethren in the Dark, Mother North, The Pentagram Burns, Fuel for Hatred en K.I.N.G.
Setlist Opeth:
Through Pain to Heaven @Tape, Sorceress, Ghost of Perdition, Cusp of Eternity, The Drapery Falls en Deliverance.


Gitarist Tim Öhrström


Gitarist Jonas "Kungen" Jarlsby


Drummer John Alfredsson


Gave dynamische show


Het was gezellig


Baroness


Baroness - Chlorine & Wine (gedeelte)


Zanger John Baizley


Handtekening halen bij Nightwish, een rij van 300 meter


Alestorm


Zanger Christopher Bowes met de keytar

Baroness is eigenlijk altijd goed en de band (lees zanger: John Baizley) geven altijd 200%. Wel hebben ze deze keer gekozen voor nummers die nog nooit, of heel lang geleden, live in Europa zijn uitgevoerd. Natuurlijk ontbreken de krakers Take My Bones Away, Chlorine & Wine en Isak niet in de set. Probleem bij Alestorm is dat ik ze laatste jaren vaak gezien heb dus is het nu wel een beetje voorspelbaar. Maakt verder niet uit want zoals altijd werd het weer één groot feest. Natuurlijk is er weer een rubber boot, zijn er badeendjes en gaan we met z'n allen op de grond zitten om te roeien. Toch heeft de band buiten de vele feestnummers ook een aantal hele goede nummers gemaakt. Zoals Keelhauled, Over the Seas, No Grave but the Sea, Wolves of the Sea en Captain Morgan's Revenge. 


Feestje


Ook veel lol op het podium


Koekoek (foto Rob Sneltjes)


Satyricon


Gaaf optreden

Satyricon had ik nog niet vaak live gezien en ik had me voorgenomen om de band deze keer een heel optreden te aanschouwen. Het werd een heerlijk optreden met de wit geschminkte zanger Satyr, de in het zwart geklede band en de geweldige drummer Frost. Hoogtepunten waren voor mij de krakers Black Crow On A Tombstone, Now, Diabolical en het allerlaatste nummer van de set K.I.N.G. Zeer geslaagd en ook de band had het erg naar de zin! Bij Opeth ben ik maar een gedeelte van de set blijven hangen, genoten van nummers als Sorceress en Ghost of Perdition. De band is natuurlijk van grote klasse en muzikaal is er niets op aan te merken. Maar het blijft toch wel lastig om een zo'n statische band te zien spelen op een festival. Ik heb daar in ieder geval altijd wel wat moeite mee. Toen zanger/gitarist Mikael Åkerfeldt het laatste nummer van de set aankondigde en zei dat deze drie dagen ging duren vond ik het tijd om op te stappen. Onder de tonen van het mooie Deliverance (bijna 15 minuten duurt deze dus) ging ik op weg naar de andere kant van het terrein. 


Zanger Sigurd "Satyr" Wongraven


De zaal ging goed los


Satyricon - King (gedeelte) 


Bedankt Fortarock!


Opeth


Zanger Mikael Åkerfeldt


Drummer Martin "Axe" Axenrot


Prachtige muziek


De bovenkant van de Mainstage


Het was nog steeds gezellig


Dool


Ryanne van Dorst


Drummer Micha Haring


Wat een flesje water doet met je haar


In de linkeroksel van de drummer sta ik (foto Fortarock)


Plectrum van Ryanne


Op de foto met bassist Otto Schimmelpenninck van der Oije (Delain)

Dool trad op in het openlucht theater en dit werd een geweldig optreden. Ik had nog geluk ook want vlak nadat ik me geposteerd had met m'n neus tegen het podium aan werd de weg naar het openlucht theater afgesloten, te veel mensen wilden naar Dool toe. Wat een intensiteit, geweldige band en zang van Ryanne van Dorst, als dit zo doorgaat staan ze straks in de Ziggo Dome. Waar je DOOL ook ziet, de band zet altijd een vet optreden neer. Ook Karina en Pepijn waren zwaar onder de indruk. Er zitten twee oud-leden van The Devil’s Blood in en je hoort er toch wel wat invloeden van doorkomen in de muziek. Vooral live is dat zo en zeker de lange nummers hebben een lekkere opbouw en dragen bij aan de rituele sfeer. Ryanne’s mooie stem geeft een gaaf contrast met de zware, vette riffs. Grappig is dat Ryanne op een gegeven moment alle zittende mensen in beweging probeerde te krijgen, anders ga je maar weg riep ze! Wel met een lach gelukkig maar als enige minpuntje kan wel genoemd worden dat de band wel iets beter contact met het publiek kan maken. 


Floor Jansen, Nightwish


Drummer Jukka Nevalainen


Veel vuur en vuurwerk


Lekkere solo's

Bij Nightwish stond het veld helemaal vol en zoals altijd gaf de band een geweldige show waar geen speld tussen te krijgen valt. Een prachtige achtergrond met veel mooie bewegende beelden, vuurwerk en vlammen, alles erop en eraan. De set is wel iets veranderd, er zitten een aantal oudere nummers tussen zoals 10th Man Down, Wish I Had an Angel, Come Cover Me en Gethsemane. Wat later in de set krijgt zangeres Floor Jansen een wijntje van de band omdat ze de Export Award van Buma Rocks heeft mogen ontvangen. Natuurlijk worden de grote hits niet vergeten, Élan, Amaranth, I Want My Tears Back en Nemo komen voorbij. Maar wat ik nog steeds heel bijzonder vind is dat nummers als The Greatest Show on Earth en Ghost Love Score zo door iedereen zijn omarmt. Het zijn tenslotte wel nummers van 21 en 10 minuten en ook bepaald geen simpele songs. Natuurlijk is dit wel volledig terecht want bij mij staat het kippenvel tien centimeter hoog en tranen in mijn ogen want ze zijn zo onvoorstelbaar goed dat ze eigenlijk thuis horen in de top 10 van de top 2000! 


The Greatest Show on Earth


Mooi in het donker

Setlist Dool:
The Alpha, Golden Serpents, She Goat, In Her Darkest Hour, Vantablack, Love Like Blood en Oweynagat.
Setlist Nightwish:
End of All Hope, Wish I Had an Angel, 10th Man Down, Come Cover Me, Gethsemane, Élan, Sacrament of Wilderness, Amaranth, I Want My Tears Back, Devil & the Deep Dark Ocean, Nemo, Slaying the Dreamer, The Greatest Show on Earth (Chapter II: Life; Chapter III: The Toolmaker), Ghost Love Score en The Greatest Show on Earth (@Tape Chapter IV: The Understanding; Chapter V: Sea-Worn Driftwood).


Prachtige achtergrondbeelden


Op de foto met Merel Bechtold (Delain, MaYaN en Purest of Pain)

Inmiddels stond er bij m'n batterij van mijn smartphone nog 1% dus vroeg ik Geert om Tom te appen dat ik naar onze afgesproken verzamelplek ging. Onderweg kwam ik het tweede bandlid van Delain tegen vandaag (nadat ik eerder al bassist Otto was tegen gekomen), gitarist Merel ging net een bakkie halen dus nog even een praatje en plaatje gemaakt. Met Tom nog even een laatste muntje opgemaakt, hij nam nog een pannenkoek en allebei namen we nog een colaatje. Toen we buiten het terrein kwamen liepen we Karina en Pim nog tegen het lijf, ze kwamen ons tegemoet. Zij moesten de andere kant uit voor de auto en waren de verkeerde kant opgelopen. Na een gezellige thuisreis waarin we de dag nog eens de revue lieten passeren waren we tegen 1:00 uur bij mij thuis. Tom bedankt en uitgezwaaid, we zien elkaar weer over twee weken met Graspop! We hebben er nu alweer zin an! 


Toch gezond zo'n festival


Het tijdschema waar we de
gehele dag mee hebben rondgelopen









Geen opmerkingen:

Een reactie posten