Setlist The Raven Age:
Uprising, Promised Land, The Death March, Eye Among the Blind,
The Merciful One, Salem's Fate en Angel in Disgrace.
Setlist Anthrax:
A.I.R., Madhouse, Evil Twin, Medusa, Blood Eagle Wings, Fight 'Em 'Til You Can't,
Be All, End All en Breathing Lightning. Set 2: Among The Living: Among the Living,
Caught in a Mosh, One World, I Am the Law, A Skeleton in the Closet, Efilnikufesin (N.F.L.), A.D.I. / Horror of It All, Indians, Imitation of Life en Antisocial.
Uprising, Promised Land, The Death March, Eye Among the Blind,
The Merciful One, Salem's Fate en Angel in Disgrace.
Setlist Anthrax:
A.I.R., Madhouse, Evil Twin, Medusa, Blood Eagle Wings, Fight 'Em 'Til You Can't,
Be All, End All en Breathing Lightning. Set 2: Among The Living: Among the Living,
Caught in a Mosh, One World, I Am the Law, A Skeleton in the Closet, Efilnikufesin (N.F.L.), A.D.I. / Horror of It All, Indians, Imitation of Life en Antisocial.
Was al vroeg druk
The Raven Age
Anthrax, al diverse keren gezien maar alleen op festivals en nog nooit in een zaal. Vond het eigenlijk altijd wel leuk en ook een enthousiaste band maar toch heb ik ze nooit helemaal goed tot me door kunnen laten dringen. Mooi dus dat Anthrax zomaar in mijn eigen stadsie kwam optreden, daar moest ik bij zijn. Van mijn vaste clubje ging deze keer niemand. Gelukkig ging Susan wel, ik heb haar enkele jaren geleden ontmoet bij een concert van de Deathstars. Vanaf die tijd hebben we contact gehouden via het Feestboek en dit was een mooie mogelijkheid om elkaar weer eens te zien. Natuurlijk maakte ik snel weer vrienden toen ik in de zaal stond, met Boris en dochter Lyan uit Eindhoven. Eus Straver (Aardschok) en Rick Bouwman (Martyr) waren er ook dus aan gezelligheid geen gebrek vanavond.
Gitaren!
Met Susan
The Raven Age was vanavond de support en dat viel me eerlijk gezegd niet mee. Had de band anderhalf jaar geleden gezien in het voorprogramma van Gojira in Doornroosje en toen beviel het me beter. Misschien lag het ook wel aan de lauwe reactie van het publiek vanavond want echt los ging het niet. Wel vind ik het niet van respect getuigen dat een paar gasten vooraan bijna het gehele optreden met de rug naar de band bleven staan. Persoonlijk vind ik het wel leuk dat een voorprogramma een ander soort genre van onze geliefde metal aanhangt maar deze muziek is mij ook iets teveel emo. Kwalitatief verder best wel oke deze band van onder andere George Harris, zoon van Steve uit Iron Maiden.
The Raven Age was vanavond de support en dat viel me eerlijk gezegd niet mee. Had de band anderhalf jaar geleden gezien in het voorprogramma van Gojira in Doornroosje en toen beviel het me beter. Misschien lag het ook wel aan de lauwe reactie van het publiek vanavond want echt los ging het niet. Wel vind ik het niet van respect getuigen dat een paar gasten vooraan bijna het gehele optreden met de rug naar de band bleven staan. Persoonlijk vind ik het wel leuk dat een voorprogramma een ander soort genre van onze geliefde metal aanhangt maar deze muziek is mij ook iets teveel emo. Kwalitatief verder best wel oke deze band van onder andere George Harris, zoon van Steve uit Iron Maiden.
Anthrax!
Gitarist Jonathan Donais
Anthrax kwam, zag en overwon vanavond. Het eerste gedeelte van de set bestond uit een mooie greep nummers van alle releases gekozen door de fans behalve dan van Among The Living. Deze plaat uit 1987 werd vanavond na de pauze in zijn geheel gespeeld in het kader van het 30-jarig jubileum. Natuurlijk ging het al lekker los bij nummers als Madhouse, Fight 'Em 'Til You Can't en Breathing Lightning. Maar na de pauze werd het een enorm springend en pittend gekkenhuis. Heb verschillende diehard Anthrax fans om me heen horen roepen dat dit misschien wel het allerbeste concert van de band was dat ze ooit meegemaakt hadden. Helaas waren er weer eens zakkenrollers, gelukkig zijn zelfs deze klote gasten niet in staat om de enorme saamhorigheid van de metalheads te verpesten.
Anthrax kwam, zag en overwon vanavond. Het eerste gedeelte van de set bestond uit een mooie greep nummers van alle releases gekozen door de fans behalve dan van Among The Living. Deze plaat uit 1987 werd vanavond na de pauze in zijn geheel gespeeld in het kader van het 30-jarig jubileum. Natuurlijk ging het al lekker los bij nummers als Madhouse, Fight 'Em 'Til You Can't en Breathing Lightning. Maar na de pauze werd het een enorm springend en pittend gekkenhuis. Heb verschillende diehard Anthrax fans om me heen horen roepen dat dit misschien wel het allerbeste concert van de band was dat ze ooit meegemaakt hadden. Helaas waren er weer eens zakkenrollers, gelukkig zijn zelfs deze klote gasten niet in staat om de enorme saamhorigheid van de metalheads te verpesten.
Joey Belladonna
Sympathieke gast
Zanger Joey Belladonna was vanavond uitstekend bij stem en haalde zelfs de hoogste noten. Ook zijn enorme enthousiasme en energie werken super aanstekelijk. Hij rent, gooit met plectrums die hij "pikt" van bassist Frank Bello, geeft handjes en gebruikt elke hoek van het podium waardoor hij contact maakt met bijna iedereen in de net niet geheel uitverkochte zaal. Ik geloof niet dat in het tweede gedeelte van de set nog iemand stil is blijven staan, er was bijna constant een pit en zelfs enkele crowdsurfers. Natuurlijk werd er afgesloten met Antisocial en zat deze geweldige avond er al weer op. We zijn nog even blijven hangen en hebben nog een paar biertjes gedronken om bij te komen. Volgende keer ben ik er zeker weer bij. En wat betreft de ervaring van Anthrax in een zaal, het is inderdaad een stuk intenser.
Zanger Joey Belladonna was vanavond uitstekend bij stem en haalde zelfs de hoogste noten. Ook zijn enorme enthousiasme en energie werken super aanstekelijk. Hij rent, gooit met plectrums die hij "pikt" van bassist Frank Bello, geeft handjes en gebruikt elke hoek van het podium waardoor hij contact maakt met bijna iedereen in de net niet geheel uitverkochte zaal. Ik geloof niet dat in het tweede gedeelte van de set nog iemand stil is blijven staan, er was bijna constant een pit en zelfs enkele crowdsurfers. Natuurlijk werd er afgesloten met Antisocial en zat deze geweldige avond er al weer op. We zijn nog even blijven hangen en hebben nog een paar biertjes gedronken om bij te komen. Volgende keer ben ik er zeker weer bij. En wat betreft de ervaring van Anthrax in een zaal, het is inderdaad een stuk intenser.
Ging goed los
Scott Ian
Nog een keertje Scott Ian
Nu in de spotlights
Het was niet helemaal uitverkocht, maar het scheelde niet veel
Gitarist Jonathan Donais
De band bedankt het publiek
Rick en Eus
Plectrum van Frankie Bello (Anthrax)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten