Within Temptation begint inmiddels op een grote band te lijken. Alles klinkt en staat goed en het lijkt een kwestie van tijd voordat deze band te groot voor het clubcircuit gaat worden. Helaas was vanavond Nienke van Autumn ziek en werd het voorprogramma dus afgelast. Jammer dat er niet een leuk bandje gevonden werd op de opengevallen plek in te nemen. Within Temptation maakte het lange wachten gelukkig goed door een prachtige show neer te zetten. De band oogst uiterst professioneel, het geluid is uitstekend en Sharon een geweldige zangeres.
De band bedankt het publiek na het concert
Review van http://home.planet.nl/~beuks000/Concertverslag.htm (staat niet meer op internet)
Om 15.30 uur kwam Jacintha Beuks, 11 ½ jaar jong, uit school. Snel omkleden. Haar moeder, Marga, wou haar opmaken maar Jacintha vond dat minder leuk. Toch maar gedaan. Om ca. 16.15 uur in de auto met ondergetekende “papa” Henry Beuks naar Utrecht. Boterkoek en drinken mee voor onderweg en gedurende het wachten. Lang niet in Utrecht Centrum geweest en op de Catharijnesingel misten we dan ook de afslag naar de Springweg garage. Nog maar een rondje. Na de garage gevonden te hebben lopend naar de Oudegracht. Aan wat jongelui de weg gevraagd naar Tivoli en dat was maar goed ook, anders hadden we als echte dorpelingen helemaal de verkeerde kant uitgelopen.
Om ca. 17.00 uur vonden we Tivoli. We stonden net de raamposters te bekijken toen ik me omdraaide, er stopte een auto. Ja hoor, daar kwamen Sharon, de zangeres en haar vriend de leadgitarist Robert Westerholt uit de auto rollen. Robert was zo vriendelijk en bereidwillig uitgebreid op de foto poseren met Jacintha. Om 17.15 uur arriveerden nog wat vaste concertgangers, die de band overal volgen door het land. Ook een Amerikaanse “History Teacher” van een jaar of 50 uit Kansas die speciaal naar Nederland vliegt om zo veel mogelijk de concerten van WT te kunnen volgen. De bandleden kwamen weer naar buiten nog wat spullen halen. Mooie gelegenheid ze gelijk te charteren voor nog wat fotosessies. Zo zien we op de foto’s Jacintha tussen Ruud en Stephen in, omarmd door Sharon, aan de wandel met Sharon en omarmd door Robert met zonnebril. De dag kon al niet meer stuk. Het vroege afreizen naar Utrecht bleek dus zin te hebben gehad. De overige concertgangers die pas vanaf 18.30 uur aankwamen hebben dit alles gemist en waren stinkjaloers. 2e Gitarist Ruud Jolie heeft nog wel bijna een uur buiten bij ons staan praten, van die Amerikaan kwam hij bijna niet meer af.
Het voorprogramma met de band Autumn zou om 20.15 uur beginnen. Plotseling werden affiches opgehangen. Helaas was zangeres Nienke ziek zodat het voorprogramma geheel wegviel. Wachten dus tot maar liefst 21.30 uur WT zelf haar optreden zou beginnen. Om ca. 19.50 uur mochten we eindelijk naar binnen. Snel rennen. Ja hoor gelukt, voor aan het podium. Weer wachten. Daar we vooraan stonden konden we gelukkig op het podium zitten, dat maakte het wachten wat aangenamer. Tenslotte hadden we buiten al 2 ½ uur gestaan. Om 21.35 uur begon het concert met het “Intro”. Daarna kwam Sharon met gebruikelijk prachtige jurk op en begon met See Who I am. De muziek was kanonhard en zelfs je broekspijpen wapperden van de bass en drums. Je oren tuitten maar het was de moeite waard.
Op een gegeven moment kreeg Sharon een knuffelbeer toegeworpen. Echter daarna volgde een stuk dameslingerie, waarnaar Sharon met stomme verbazing keek. Daarna liet ze het publiek weten dat dit beter naar haar mannelijke collega’s toegeworpen kon worden. Veel hilariteit. Om 23.10 uur werd het concert afgesloten met de kraker “Ice Queen”. Jacintha, vooraanstaand tegen het podium, kreeg van de bandleden een hand. Daarna de nodige merchandise gekocht, resulterend in poster, kaarten , shirts, sleutelkoord en CD’s. Daarna naar de garderobe, alwaar Ruud, Robert, Stephen en Sharon zich tussen de nablijvers mengden en men na kon kletsen. Jacintha heeft uiteraard van deze 4 hun handtekeningen gekregen op de WT ansichtkaart.
Daarna dolblij maar doodmoe dat het zo’n geslaagde avond was geweest voor ons met de lijfelijke ontmoeting met die doodaardige en geduldige bandleden met prachtige foto’s als herinnering. Om 00.30 uur waren we thuis. De volgende ochtend wel barstende koppijn en keelpijn, waarschijnlijk door de sigarettenrook en de rook machines in de zaal en op het podium, daardoor Jacintha niet in staat naar school te gaan en ik ook beroerd in bed. Maar de herinnering blijft mooi.
Lees ook een review op:
http://www.lordsofmetal.nl/
http://www.kindamuzik.net/
http://3voor12.vpro.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten