The Doors Alive * 23 mei 2024, De Helling - Utrecht

 

Setlist The Doors Alive:
Break On Through (to the Other Side), Touch Me, Alabama Song (Whisky Bar), Back Door Man, The Crystal Ship, Ship of Fools, Blue Sunday, Love Her Madly, People Are Strange, Spanish Caravan, Light My Fire en Riders on the Storm Toegift: The End.

De Nederlandse band Mendomusic

Norbert Varga op keyboards

Zag dit in de agenda staan bij de Helling en dacht, ach waarom niet? Als het in Eindhoven of Tilburg was geweest was ik nooit gegaan maar het kwam ook een beetje door de top2000 van afgelopen jaar. Ik luisterde eens goed naar het nummer Light My Fire (was de albumversie) en dacht, dat is toch wel een verdomd goed nummer. Ik zag dat er zelfs zeven nummers van The Doors in de top2000 stonden, ik had daar nooit zo op gelet eigenlijk. Johanna wilde ook mee, dus een kaartje gekocht. Zie ik een maand geleden dat het concert zelfs uitverkocht is. Maar eerst een klein stukje geschiedenis.The Doors was een Amerikaanse rockband die in 1965 in Los Angeles werd opgericht met zanger Jim Morrison, toetsenist Ray Manzarek, gitarist Robby Krieger en drummer John Densmore. Ze behoorden tot de meest invloedrijke en controversiële rockacts van de jaren 1960, voornamelijk vanwege Morrison's teksten en stem, samen met zijn grillige podium persoonlijkheid en juridische problemen. De groep wordt algemeen beschouwd als een belangrijk geluid van de tegencultuur in die tijdsperiode. Vanaf 1966 namen The Doors met van Morrison in vijf jaar tijd zes studioalbums op. The Doors was de eerste Amerikaanse band die acht opeenvolgende gouden LP's verzamelde. Volgens de RIAA hebben ze 34 miljoen albums verkocht in de Verenigde Staten en meer dan 100 miljoen platen wereldwijd, waardoor ze één van de best verkopende bands aller tijden zijn.The Doors werd door het tijdschrift Rolling Stone op de 41e plaats gezet op de lijst van de "100 grootste artiesten aller tijden" en in 1993 werden ze opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame.

Drummer Buzz Allan

Frontman Mike Griffioen

Na een aantal optredens waarbij Jim Morrison onder invloed nogal exceptionele dingen op het podium deed, nam Morrison op 11 maart 1971 verlof van The Doors en verhuisde naar Parijs met Pamela Courson. Op 3 juli 1971, na maanden van settelen, werd Morrison dood aangetroffen in het bad door Courson. Ondanks het ontbreken van een officiële autopsie, werd de doodsoorzaak vermeld als hartfalen. Hij werd op 7 juli begraven in de "Poets' Corner" van de begraafplaats Père Lachaise. Morrison stierf op 27-jarige leeftijd, dezelfde leeftijd als verschillende andere beroemde rocksterren in de 27 Club. In 1974 stierf ook Morrison's vriendin Pamela Courson op 27-jarige leeftijd. Vanavond dus The Doors Alive. Het is al meer dan 50 jaar geleden dat The Doors ophielden te bestaan, maar hun muziek is nog steeds springlevend. The Doors Alive is niet zomaar een tribute band. Zoals hun naam al doet vermoeden, blazen ze de mythische band van Morrison en co voor eventjes nieuw leven in. Ik was mooi op tijd en na een babbeltje met de twee inmiddels bekende bewakers stond ik helemaal vooraan bij het podium. 

Gitarist Barrington Meyer

Kijkt het hele concert wazig

De Britten (en Nederlander) staan bekend als ‘s werelds beste Doors-tribute, en dat is niet voor niks. Alle ingrediënten zijn er: de identieke instrumenten, de losse, bijna jazzy bluessound en de goudbruine stem van Jim Morrison. En verdomme, die vent lijkt ook nog eens als twee druppels water op de iconische zanger. Zangstem, uiterlijk, bewegingen, uitstraling: alles klopt. Alsof ‘ie 50 jaar later doodleuk uit dat bad is opgestaan om een showtje te geven in De Helling. In het voorprogramma stond Mendomusic, dat was iets met cowboys en country. Net zo aan mij besteed, wel goede muzikanten en de zanger heeft een mooie warme stem. The Doors Alive begon erg lekker met het nummer Break On Through (to the Other Side) maar al snel daarna kachelde het allemaal een beetje in. Het was allemaal een beetje veel van hetzelfde en sloom, we vonden het eigenlijk niet zo veel aan. Gelukkig schoten we weer even uit onze slaap bij Light My Fire, zo'n heerlijk riffje is dat. Het nummer duurde wel een kwartier schat ik. Halverwege Light my Fire verlaat "Jim" het podium en vier minuten lang neemt toetsenist Norbert Varga met stijl de instrumentale solo van Ray Manzarek ter hand. Dat ding klinkt zo verschrikkelijk lekker jaren '60 en hij bespeelde het orgel voor de show ook een paar keer met zijn rechtervoet. 

Lijkt de echte Jim Morrison wel

Terug in de tijd

Natuurlijk was ook Riders on the Storm een heerlijk nummer en daarmee werd het optreden afgesloten. De band kwam nog een keer terug en na een lang intro werd het nummer The End gedaan. Ook dit was behoorlijk uitgesponnen maar wel lekker. Het nummer Gloria was er ook in verweven, dat werd door de zaal uit volle borst meegezongen. Al met al viel het ons toch wat tegen, vooral het grote middendeel was nogal saai. Wat wel erg leuk was is dat de Nederlandse frontman Mike Griffioen zich werkelijk voor 100% in het jasje van Jim Morrison gehesen heeft. Hij liep rond alsof hij zwaar gedrogeerd was met van die slaapkamerogen en nam af en toe een slok van zijn glas "whiskey". Hij had ook de nodige bijzondere teksten, sommige zelfs beledigend voor het publiek. We werden bijvoorbeeld ook uitgenodigd voor een potje sex met hem. Na afloop bleven we nog even hangen in de foyer en dronken allebei nog twee 0.0 biertjes. Johanna nam de tram en ik sprong op m'n fiets naar huis. 

Voetje op het orgel