vrijdag 20 oktober 2023

Harakiri for the Sky, Omnium Gatherum, Primordial en Paradise Lost * 15 oktober 2023, Tivoli Ronda - Utrecht

 


Setlist Harakiri For The Sky:
For The Sky: I, Pallbearer, You Are the Scars, Fire, Walk With Me, Homecoming: Denied!, Sing for the Damage We've Done en Calling the Rain.
Setlist Omnium Gatherum:
Slasher, Paragon, Ego, Reckoning, Soul Journeys, Frontiers, Gods Go First, New Dynamic en Solemn.
Setlist Primordial:
As Rome Burns, How It Ends, To Hell or the Hangman, The Coffin Ships, Victory Has 1000 Fathers, Defeat Is an Orphan, No Grave Deep Enough en Empire Falls.
Setlist Paradise Lost:
Enchantment, Forsaken, Faith Divides Us - Death Unites Us, Requiem, One Second,
Hallowed Land, The Enemy, As I Die, No Hope in Sight en Embers Fire. Toegift: Say Just Words en Ghosts.


Bij de entree van de zaal


Gitarist Marrok

Het rondreizende metalfestival Ultima Ratio Fest heeft ook dit jaar Tivoli in Utrecht als thuisbasis. Vorig jaar stonden Moonspell, Insomnium, Borknagar, Wolfheart & Hinayana op het programma, maar ook dit jaar heeft het feest een fraaie line-up! Deze keer zijn de volgende bands te bewonderen; Paradise Lost, opgericht in 1988, is een pionier in het death-doomgenre, maar heeft ook talloze gothicmetalbands beïnvloed. Op 1 december van dit jaar doen ze een re-release van het legendarische album Icon, die dan precies 30 jaar geleden is uitgekomen. Uit Ierland komen de veteranen van Primordial, de extreme-metalband die black metal en doom metal mixt met Keltische muziek. Zij hebben net hun nieuwe album How It Ends losgelaten op de wereld. Omnium Gatherum, de Finse melodieuze deathmetalband die niet vies is om wat progressieve en rock invloeden te mixen in hun nummers. Het Ultima Ratio Fest wordt compleet gemaakt door de Oostenrijkse band Harakiri for the Sky, ook zij hebben net een nieuw album uit, Aokigahara MMXXII.


Harakiri for the Sky


Twee keer Michael "JJ" V. Wahntraum

Zondagavond is natuurlijk niet de meest geliefde avond voor de hardwerkende mensen onder ons, ook ik moest de volgende dag alweer om 6 uur op. Zo ging ik dus, ondanks dat dit bijna een thuiswedstrijd was, met de auto. Nadat ik deze geparkeerd had op mijn werk liep ik naar Tivoli toe. Na binnenkomst kwam ik al de ene na de andere bekende tegen en werd er hier en daar weer gezellig bijgepraat. Eric, Eus, Andreas, Liza, Marc, Sjaak, Linda en dan zal ik er zeker nog een paar vergeten. Wel een beetje jammer dat tegelijkertijd in de grote zaal Europe optrad, daar had ik ook wel bij willen zijn. En als ik dat zo hoorde hadden meer mensen dat wel gewild en ook andersom. Om 18:00 uur Harakiri for the Sky het Ultima Ratio Fest II af. Deze atmosferische black metal uit Salzburg, Oostenrijk is opgericht in 2011 door Michael V. Wahntraum en Matthias Sollak. De band bestaat officieel slechts uit twee leden, maar ze treden altijd op met drie aanvullende muzikanten. Het accent ligt vanavond vanzelfsprekend op het meest recente album, dat met drie nummers goed vertegenwoordigd is. De teksten gaan veelal over depressie, dystopie, angsten en nachtmerries.


Gitarist Matthias "MS" Sollak


Beter dan verwacht

De set was mooi verdeeld over de laatste vier albums, I, Pallbearer Mære (2021), You Are the Scars Arson (2018), Fire, Walk With Me Arson (2018), Homecoming: Denied! Aokigahara MMXXII (2022), Sing for the Damage We've Done Mære (2021) en Calling the Rain III: Trauma (2016). De band imponeert vanavond met het zeer melodieuze You Are The Scars, deze komt uitstekend uit de verf. Zag de band voor het eerst, thuis zal ik het niet snel luisteren maar ik was onder de indruk van het optreden. Live is het toch een andere dimensie en zanger Michael "JJ" V. Wahntraum geeft zich helemaal op het podium. Wat ook een groot pluspunt is is dat het geluid in Tivoli vrijwel altijd perfect afgesteld staat. Zeker op deze avond en dus ook bij deze atmosferische black metal band is dat een groot voordeel, zo wordt het zeker geen brei voor mijn ongeoefende oor voor deze muziekstroming. Al met al een zeer geslaagd optreden dus.


Omnium Gatherum


Contact

Daarna was het tijd voor de melodieuze deathmetalband Omnium Gatherum. Ik had hier erg veel zin in, ze hadden mij in 2017 nogal verrast als voorprogramma van Amon Amarth. Ik stond inmiddels bij Linda en Sjaak, hij had er ook erg veel zin in en was speciaal voor deze band naar Utrecht gekomen. Omnium Gatherum bestaat uit zes leden en vooral bij het laatste album (Origin uit 2021) had de band het lef om death metal te combineren met invloeden uit de lichte popmuziek. Hierdoor werd deze release niet zo goed ontvangen door de diehard fans maar werden er ook weer nieuwe aangeboord. Vanavond werden er twee nummers van gespeeld Reckoning en Solemn en dan blijkt dat deze nummers juist live een meerwaarde zijn door de fijne afwisseling waarin veel invloeden van traditionele hard rock en heavy metal zijn verwerkt. De vijf heren maken een zeer gemotiveerde indruk, maar Pelkonen spant de kroon door het publiek veelvuldig te betrekken bij de show. Ondanks dat de cleane zang er soms niet helemaal goed uitkomt, wisselt het kwintet goed de wat snellere songs af met de fraaie rustige passages. Verder is het ook genieten van het heerlijke leadwerk van Markus Vanhala. Echt genoten van dit optreden!


Zanger Jukka Pelkonen


Fantastisch optreden

Primordial kende ik eigenlijk helemaal niet zo goed, dus was het een inhaalslag voor mij om snel wat albums te gaan luisteren. Dit beviel me eigenlijk best wel. Frontman Alan Averill komt geschminkt het podium op met een strop om zijn hals, de aandacht hierop wordt nog even bevestigd bij het nummer To Hell or the Hangman. Grappig is het dikke boek dat op de rand van de drumstelriser ligt, af en toe kijkt hij er even in. Is het de tekst of weet de man niet welk nummer er volgt? Wel wordt er tussendoor nog een fles wijn neergezet als hij zijn beker leeg geslobberd heeft. De frontman is een opvallende verschijning maar de andere leden van de band zorgen voor een uitstekende muzikale omlijsting. Hij betrekt het publiek regelmatig bij het optreden en kijkt je af en toe met onheilspellende blik aan. Alan leidt de nummers regelmatig met een korte tekst in en het publiek reageert vanaf de eerste nummers enthousiast. Door de prachtige geluidsmuur samen met de extreme zang wordt het een intens optreden, je wordt helemaal de show ingetrokken. Af en toe zijn ook de folk (lees: Keltische) invloeden in de muziek te horen. De set van vanavond wordt beëindigd met publieksfavoriet Empire Falls. Primordial zorgde voor een heerlijk optreden en hebben mij in ieder geval over streep getrokken, ze hebben er een nieuwe fan bij.


Gitarist Markus Vanhala


Super enthousiast

Paradise Lost staat voor de dertiende keer in Tivoli en dat terwijl er niet heel veel aandacht is voor metal in ons stadsie. Ik zie ze inmiddels ook al voor de negende keer, het is wel een band dus die ik heel graag zie optreden. Ze hebben blijkbaar een streepje voor bij de programmeur in Tivoli want ze staan hier vanavond voor de dertiende (!) keer. Voor mij was dit wel de perfecte afsluiter van het vierluik, ik ben wel een grote fan van de band. Door het goede afgestelde geluid komt het melancholische gitaarspel van Gregor Mackintosh zeer goed uit de verf, dit blijft één van de sterkste troeven van Paradise Lost. De line-up van de band is al vanaf 1988 (de oprichtingsdatum) vrijwel constant, zanger Nick Holmes, de gitaristen Gregor Mackintosh en Aaron Aedy en basgitarist Steve Edmondson alleen drummer Guido Montanarini is er sinds een jaar of twee nieuw bij nadat Waltteri Väyrynen gestopt is.


Primordial


Intens gebeuren

Voordeel van de wat kortere set is dat er vanavond bijna alleen maar “klassiekers” gespeeld worden. Faith Divides Us - Death Unites Us, One Second, As I Die, No Hope in Sight, Embers Fire en de “meezinger” Say Just Words. De band weet zoals altijd een strakke show neer te zetten en de heer Holmes zorgt met zijn Britse humor af en toe voor een leuke anekdote. Ik heb een rondje gelopen en wat foto’s van boven gemaakt om uiteindelijk weer terug op mij oude plekje te komen. Bij de tonen van het laatste nummer Ghosts ben ik gaan lopen om toch nog een aantal uurtjes nachtrust te pakken, maandagmorgen is toch niet de meest favoriete ochtend van mij. Zal vast niet de enige zijn die daar last van heeft… Het was in ieder geval weer een heerlijk feestje met een aantal toffe bands en hopelijk gaat Tivoli verder met het programmeren van de stevige muziek en volgend jaar graag ook weer een Ultima Ratio Fest, dan deel 3!


Paradise Lost, foto vanaf het balkon


Vanaf de andere kant van de zaal


En nog een keer vanaf de bar


Omnium Gatherum - Solemn (gedeelte)


Paradise Lost - Faith Divides Us - Death Unites Us









Geen opmerkingen:

Een reactie posten