Dead City Ruins en U.D.O. * 22 februari 2019, Paard - Den Haag

Setlist Dead City Ruins:
We Are One, Dirty Water en Bones.
Setlist U.D.O.:
Tongue Reaper, Make the Move, 24/7, Mastercutor, A Cry of a Nation, Metal Machine,
Independence Day, In the Heat of the Night, Vendetta, Rising High, In the Darkness,
I Gave As Good As I Get, Timebomb, Hungry and Angry, Heart Of Gold,
One Heart One Soul, Holy, Animal House, Man And Machine en They Want War.

Heerlijke hamburgers

Dead City Ruins

Ik heb best lang getwijfeld om naar U.D.O. te gaan. In 2015 had ik de beste man in de Boerderij gezien en was toen niet zo onder de indruk geraakt. Terwijl er toen nog wel Accept nummers in de setlist stonden en dat ging vanavond dus niet gebeuren. Na zijn zeer succesvolle tour afgelopen jaar waarin voor het laatst alle Accept nummers nog eens de revue passeerden ging het vanaf nu alleen nog maar om de U.D.O. nummers. De band heeft inmiddels 16 (!) albums op hun naam staan en ik moet eerlijk bekennen dat ik deze (in tegenstelling tot de Accept albums) veel minder goed ken. 

Dead City Ruins

Podium van U.D.O.

Dus heb ik de laatste maand alle nummers van de setlist van vanavond diverse keren beluisterd. Hoe vaker ik deze hoorde hoe leuker ik ze vond. Dus kaartje gekocht en zo ging ik samen met Hans en Vincent (Sicco met vriendin troffen we later in de zaal) op weg met de trein naar Den Haag. Maar er gebeurde vanavond van alles en nog wat. De eerste grap was op het perron in Utrecht. We waren op het allerlaatste moment in de trein gestapt nadat we in de verte Vincent in de trein zagen springen. Dus liepen we in de trein zijn richting uit, helaas… het waren twee verschillende treinstellen. 

Mooie opkomst

Udo Dirkschneider heeft een blessure

Nadat we elkaar op het station in Den Haag gevonden hadden, we stonden allebei natuurlijk aan de andere zijde van de kiosk konden we mooi bijkletsen. Smakelijk werd er verteld dat Vincent gisteravond was aangehouden door de politie omdat hij een blik bier op straat dronk. Ondertussen liepen we naar het centrum in de richting van het Paard en nipte Vincent van een biertje, en ja hoor…. Voor de deur van het hamburger restaurant werd hij door een politieman aangesproken…… Gelukkig was deze zeer schappelijk, kon Vincent de laatste slok naar binnen gooien en het blik in de prullenbak. 

4x Udo Dirkschneider

Gitarist Andrey Smirnov

Nadat we van een prima hamburger hadden genoten en deze met twee halve liters hadden weggespoeld kwamen we met enige moeite bij de zaal aan. Zonder Vincent, dus moesten we hem eerst even opzoeken, gelukkig was hij niet al te ver weg. Wij in de rij, het leek alleen niet erg op metal publiek. Traden de 3J's vanavond ook in het Paard op… Bij het kaartjes scannen bedacht Vincent opeens dat hij er nog eentje moest kopen, dus weg was hij weer. Hans en ik werden naar boven verwezen en kwamen in een leuke wat kleine zaal terecht. Nadat we een biertje hadden gekocht keken we eens goed om ons heen, dit leek toch niet helemaal goed te zijn. Stonden we bij de 3J's……. 

Heerlijk gitaarwerk

Gitarist Dee Dammers heeft wat te melden

Dus maar naar de andere zaal, daar zagen we Vincent weer en hij kreeg een pleuro voor een kluisje van Hans. Helaas kwam hij even later weer onverrichter zake terug, alle kluisjes zaten vol. Inmiddels was de support band begonnen en deze Australische band Dead City Ruins klonk bepaald niet verkeerd. We genoten van een leuk optreden en de frontman kondigde de laatste twee nummers aan. Na het één na laatste nummer werd het intro van het allerlaatste nummer ingezet, pieeuw pieeuw pieeuw…… Geen band te zien en het intro duurde ook wel wat lang. Bleek het het brandalarm te zijn. Niemand in de zaal bewoog maar één teen of het moest naar de bar zijn. Kwam er even later iemand aangerend met grote verschrikte ogen dat de bierpomp het ook niet meer deed!!! 

Andrey Smirnov en Dee Dammers

Gevoelig momentje

Uiteindelijk werd er door de organisatie gezegd dat het een vals alarm betrof, bij het opbouwen van het podium bij U.D.O. ging het nogmaals kort af. Heel bijzonder allemaal. Maar goed, eindelijk was het tijd voor Dhr. Dirkschneider en consorten. Arme Udo kwam het podium oplopen met een kruk omdat hij een zware blessure had opgelopen aan zijn knie. Volgens zijn arts was het onverstandig om op tour te gaan maar daar wilde de 66 jarige frontman niet aan. Gelukkig zat vanavond het grootste deel van de tour er op, van de 76 optredens moet de band er nog een kleine 30…… 

Zoon en drummer Sven Dirkschneider

Geluid was uitstekend vanavond

Jammer genoeg was de zaal niet uitverkocht, maar omdat de balkons dicht waren was het beneden toch gezellig druk. Geopend werd er met het lekkere Tongue Reaper van het nieuwe album Steelfactory (niet toevallig ook de naam van deze tour). Ook het tweede nummer Make the Move kwam van het nieuwe album. Deze was toch goed vertegenwoordigd vanavond (en terecht want het is een prima plaat) want ook In the Heat of the Night, Rising High, Hungry and Angry en One Heart One Soul werden gespeeld. Je maakt toch niet voor niets een nieuw album lijkt me. Van bijna alle albums, zoals Steelhammer (2013), Mastercutor (2007), Mission No. X (2005), Man and Machine (2002), Holy (1999), Solid (1997), Timebomb (1991), Faceless World (1990) en zelfs Animal House (1988) werden vanavond nummers gespeeld. Erg leuk! 

Bassist Tilen Hudrap

Udo!
Er was ook even een moment van rust ingebouwd met In the Darkness en I Give as Good as I Get waar vooral met het laatste nummer flink mee geblèrd werd. Lekkere ballad is dat toch. Daarna weer knallen, alleen Timebomb vond ik niet zo geslaagd. Maar dat werd ruimschoots goed gemaakt door een aantal lekkere oude krakers zoals Holy, Animal House, Man And Machine en de afsluiter van de avond They Want War. Zo kwam er een einde aan een hele bijzondere avond. We wandelden op ons gemak terug naar het station en na een hartige hap hebben we op de terugweg in de trein nog gezellig nagebabbeld met een groepje gezellige gasten. We kregen zelfs nog een sateetje en een biertje van ze aangeboden. 

Ik sta helemaal rechts vooraan (foto van Sebastiaan van Denzel)

Afscheid van het publiek

Een hartige hap na een vochtige avond

(filmpje gemaakt met mijn smartphone)