Graspop Metal Meeting dag 2 * 17 juni 2022, Dessel - België

Graspop Metal Meeting

16, 17, 18 en 19 juni 2022, Dessel - België

We hebben op de tweede dag de volgende bands gezien: Phil Campbell and the Bastard Sons, Beyond the Black, Dool, Gloryhammer, Steel Panther, Black Label Society, The Vintage Caravan, Employed to Serve, Alcest, Paradise Lost, Megadeth, Whitesnake en Within Temptation.

Phil Campbell and the Bastard Sons

Tyla en Todd Campbell

Vrijdag ging onze eigen "longest day" worden. Zo gingen we dus al vroeg op pad om de eerste band van die dag, Phil Campbell And The Bastard Sons te gaan zien. We waren meteen alweer met ons gezellige clubje, waaronder Rens en Maureen. Phil Campbell and the Bastard Sons is een rockband uit Wales, opgericht in 2016 door de oude Motörhead-gitarist Phil Campbell, na de dood van Motörhead-frontman Lemmy in 2015. Zijn zonen Todd, Dane en Tyla spelen respectievelijk gitaar, drums en bas en Joel Peters werd geadopteerd voor de zang. De band heeft twee bepaald geen slechte albums uitgebracht maar speelt vandaag alleen Motorhead nummers. Nou ja, dan kun je eigenlijk op Graspop geen flater slaan. Wij deden dan ook flink mee met de ene na de andere Motorhead kraker. Na het optreden bleven we op onze plek maar schoven we wel helemaal naar het midden (we hadden geen zin om helemaal om te lopen) om het optreden van Beyond the Black te zien. Dit werd verrassend goed, deze Duitse symfonische metal band opgericht in 2014 in Mannheim (Duitsland) beschikt in Jennifer Haben over een geweldige zangeres. Ik had de band in 2015 gezien in de Melkweg als support van Armored Saint en Queensrÿche en was toen al enthousiast geraakt. Ook de rest van ons groepje waren zeer te spreken over het optreden, het ene nummer was nog beter dan het andere. Horizons, Lost in Forever, Heart of the Hurricane, het heerlijke Human (met masker), het voor het eerst live gespeelde nieuwe nummer Reincarnation, In the Shadows en Shine and Shade. Ik wilde eigenlijk wat eerder weg omdat ik mijn favoriete band Dool wilde zien (had ik de laatste keer in de Helling beloofd aan Raven, echt waar hoor) maar ik wilde het afsluitende nummer Hallelujah van Beyond the Black zeker niet missen. Dus nadat we dit uit volle borst hadden meegebruld ging ik snel in m'n eentje op weg naar de Marquee.

4x zanger Joel Peters

Phil

Drummer Dane Campbell

Gezellige boel

Beyond the Black

Eus Straver maakt een foto voor de Aardschok of...

De geweldige zangeres Jennifer Haben

Het nummer Human met masker

Beyond the Black - Human

Heerlijk optreden

Dool

Dool weet altijd een bepaald hypnotiserend sfeertje neer te zetten en ik ken elk nummer inmiddels wel door en door. Toch kwam ik er nu wat moeilijker in omdat ik wat later was "ingestapt" en dacht al redelijk snel, ik ga weer terug naar mijn familie en vrienden. Zo zag ik nog een paar lekkere onzin nummertjes van Gloryhammer. Inmiddels was maatje André ook gearriveerd, hij bleef vandaag maar ging vanavond toch weer naar huis om zich bij zijn gezin te voegen. Zo stonden we dus met z'n viertjes te bakken in de zon bij Steel Panther. Dit is totaal niet aan mij besteed, onderbroekenlol en ik vind het ook nog eens slechte nummers, dus bij deze gezegd. Ze leuteren deze keer meer dan ze spelen en stellen hun nieuwe (waarschijnlijk tijdelijke) bassist Spider voor. Is dat de reden dat er zo weinig nummers worden gespeeld? De band haalt een meisje van Aziatische afkomst het podium op tijdens ‘Asian Hooker’, en frontman Michael Starr doet nog eens een wankele Ozzy na met de cover Crazy Train. Met 17 Girls in a Row staat het hele podium weer vol met dames, een aantal daarvan laten zoals gebruikelijk bij Steel Panther hun bovenlijf zonder bustehouder zien. De meeste lol ontstaat nog als een jongen zittend op de schouders van een vriend zijn shirt omhoog trekt en zijn nippels showt. Met stroom die uitvalt tijdens ‘Community Property’ zit er toch nog een verrassing in de set.

Raven van Dorst

Geweldige band

Gloryhammer

Tsja, je ziet wat rondlopen

André is er nu ook bij

Steel Panther

Op de andere mainstage speelde Black Label Society met Zakk Wylde in een kilt, wat waarschijnlijk geen slecht idee is met de hitte...... Gek genoeg kan ik er net als andere jaren live niet zo voor warmlopen. Blijft wel raar, heb net het allernieuwste album Doom Crew Inc. gekocht en deze is zeer regelmatig te vinden op mijn draaitafel. Het nieuwe lekkere nummer Set You Free (kijk de grappige clip eens op YouTube) past naadloos in de set. Ons groepje splitste zich, Debora en Robin gingen naar Bullet For My Valentine. Deze had ik pas nog gezien in Tivoli en dat viel wat tegen, maar ik begreep later van Robin dat het deze keer erg goed was geweest. Misschien doordat ze zich vooral beperkten tot de grootste hits? Ik ging samen met André naar de IJslandse stoner band The Vintage Caravan, hier is André een groot fan van en de laatste keer dat we deze band hadden gezien (ook op Graspop) was het een zalig optreden geweest. De songs zijn diep geworteld in de jaren zeventig en klinken afwisselend opzwepend, psychedelisch en bij vlagen erg pakkend. Met het felle Whispers werd gestart en verdere hoogtepunten waren Reset, Can’t Get You Off My Mind en de afsluiter Expand Your Mind.

Met de nieuwe bassist Ricky Dazzle

Blote borsten op het podium en in het publiek

Setlist Phil Campbell And The Bastard Sons:
Iron Fist, Damage Case, Born to Raise Hell, Rock Out, (We Are) The Road Crew,
Ace of Spades, Silver Machine, Bomber, Going to Brazil en Killed by Death.
Setlist Beyond The Black:
Horizons, Lost in Forever, Heart of the Hurricane, Human,
Reincarnation, In the Shadows, Shine and Shade en Hallelujah.
Setlist Dool:
She Goat, Be Your Sins, Oweynagat, God Particle, Wolf Moon, Love Like Blood en Dust & Shadow.
Setlist Gloryhammer:
The Siege of Dunkeld (In Hoots We Trust), Gloryhammer, The Land of Unicorns, Fly Away, Hootsforce, Angus McFife, Universe on Fire en The Unicorn Invasion of Dundee.
Setlist Steel Panther:
Goin' in the Backdoor, Tomorrow Night, Asian Hooker, All I Wanna Do Is Fuck (Myself Tonight), Crazy Train, Weenie Ride, 17 Girls in a Row, Community Property en Gloryhole.

Black Label Society

Mooi stapeltje...

Lekker gitaarwerk

Zakk Wylde

The Vintage Caravan

4x zanger/gitarist Óskar Logi Ágústsson

Employed to Serve

Gitarist Sammy Urwin

We hadden even wat tijd over voordat we naar Alcest gingen, dus pikten we op de Jupiler Stage (we kwamen er toch langs) een stukje mee van Employed to Serve. Deze hardcore band werd enkele jaren geleden opgepikt door niemand minder dan Oli Sykes van Bring Me the Horizon en sindsdien gaat het hen voor de wind. Onder het genot van een snack en een biertje deden we een nummertje of drie en dat was dan ook wel weer genoeg, we wilden op tijd zijn voor Alcest. Deze Fransen zijn een geval apart binnen de extreme metalwereld. Bezeten door de verkillende black metal van begin jaren 90 én van post rock/shoegaze, combineerde zanger/gitarist Neige deze stromingen tot een eigen subgenre: black gaze. Deze vaak dromerige speelstijl past perfect bij de tekstuele achtergrond, waarin Neige zijn jeugdherinneringen over contacten met een andere, parallelle wereld de vrije loop laat en er vol melancholie aan terugdenkt. Dit werd toch wel één van de hoogtepunten voor mij van deze Graspop editie, niet in het minst en waarschijnlijk geïnspireerd door de dromerige muziek van de band. In het midden van de set hadden André en ik het even over onze kids en hoe snel alles eigenlijk voorbij gaat. Een dikke knuffel en een traantje gaf dit emotionele momentje iets magisch. Onze wegen scheidden nu weer, André ging naar Megadeth en ik ging met Debora en Robin naar één van onze favoriete bands Paradise Lost. 

Schreeuwer Justine Jones

Alcest

Mooie sfeer

Zanger Neige

Paradise Lost bestaat al sinds 1988 en maakt deel uit van de zogenaamde "Grote Drie" (Big Three) van de death/doom-metal, samen met My Dying Bride en Anathema. Gelukkig staan ze in de Marquee en niet buiten want daardoor weten de Britten een behoorlijke grafsfeer te scheppen. Het melancholische gitaarspel van Gregor Mackintosh is en blijft de sterkste troef van Paradise Lost. Natuurlijk werden er wat nieuwe nummers gespeeld Forsaken, Blood and Chaos, Darker Thoughts en als afsluiter Ghosts want je hebt namelijk niet voor niks met de twee laatste albums enorm gescoord in alle toplijsten. Natuurlijk genoten we ook van de hits Embers Fire, Say Just Words en No Hope in Sight. Gelukkig hebben we al kaarten voor het optreden van Paradise Lost in Tivoli Utrecht op woensdag 5 oktober, dan worden vast en zeker nog meer nummers van de laatste twee topalbums gespeeld. Na dit fijne optreden nog snel even naar Megadeth, heerlijk om nog een aantal bekende kleppers te zien en horen met Symphony of Destruction, Peace Sells en Holy Wars... The Punishment Due. Heel opvallend is dat Dave Mustaine zeer goed gemutst is en uitgebreid de tijd neemt om het publiek te bedanken. Ook verteld hij dat hij heel dankbaar is dat hij de keelkanker overwonnen heeft en al weken over Graspop te praten met zijn mede companen. Jullie hebben veel coole festivals in Europa, maar Graspop is het beste. Ik zeg dat natuurlijk overal... dat Graspop het beste is”, lacht hij. Tsja, dan is zo'n akelige ziekte toch nog ergens goed voor geweest.

Zero op gitaar

We hebben genoten

Setlist Black Label Society:
Bleed for Me, Demise of Sanity, Destroy & Conquer, Heart of Darkness,
A Love Unreal, Set You Free, Fire It Up, Suicide Messiah en Stillborn.
Setlist The Vintage Caravan:
Whispers, Crystallized, Reflections, Reset, On the Run,
Dark Times, Can’t Get You Off My Mind en Expand Your Mind.
Setlist Employed to Serve:
Universal Chokehold, The Mistake, Owed Zero, Mark of the Grave, Eternal Forward Motion, Sun Up to Sun Down, Party's Over, We Don't Need You, Exist, Force Fed, I Spend My Days (Wishing Them Away).
Setlist Alcest:
Les jardins de Minuit, Protection, Sapphire, Écailles de Lune - Part 2, Autre Temps, Oiseaux de Proie en Délivrance.

Paradise Lost

Een goed gevulde Metaldome

Zanger Nick Holmes

 

Megadeth

Dave Mustaine was uitstekend gestemd

IJzersterk

We hadden even wat tijd over (en mijn zonnebril was gebroken) dus liep ik samen met Debora en Robin een rondje over de markt. Blijft altijd leuk al die bijzondere snuisterijen die hier te bewonderen en te koop zijn. We wilden afsluiten met Within Temptation vandaag dus gingen we naar de North Stage. Zo konden we ook nog genieten van een groot deel van het Whitesnake optreden. Helaas zijn de stembanden van zanger David Coverdale (70) al een tijdje behoorlijk versleten, hij probeert in ieder geval niet meer zo te krijsen om te verbergen dat hij de (middel)hoge noten niet meer haalt. Maar er is wel de nodige ondersteuning in de vorm van uitstekende backing zang en het lijkt er wel erg op dat er een tape meeloopt. Maar goed, met dit soort grootheden ben je al snel geneigd om het één en ander door de vingers te zien. De opener Burn blijft een geweldig nummer en de hits Fool for Your Loving, Is This Love, Here I Go Again en Still of the Night worden afgewisseld met gitaar, keyboard en drum solo's om David tussendoor op adem te laten komen. Blijkbaar is toch niet elk "oudje" op Graspop nog superfit. Daarna was het tijd voor Within Temptation. Deze band heb ik samen met de kids (toen ze nog veel kleiner waren) heel vaak zien optreden. 

Rondje over de metalmarkt

Whitesnake

De set begon erg lekker met Our Solemn Hour maar daarna zijn mij te veel (vooral nieuwe) nummers te poppy. Wat jammer dat er zoveel nummers zijn waar de backingtracks meelopen omdat de andere zanger(es) van het duo niet op het podium staat. En dat zijn er best veel, de band heeft veel hits gehad waarin Sharon een duet zong. Zo komen Tarja (Paradise (What About Us?)), Keith Caputo (What Have You Done), Howard Jones (Dangerous), Jacoby Shaddix (The Reckoning) én Anders Fridén (Supernova) voorbij. Je staat te kijken naar vijf nummers waarin iemand zingt die er niet is, dat is gewoon teveel van het goede. Misschien is het dan beter om óf deze nummers niet allemaal te spelen óf om bijvoorbeeld iemand te zoeken die de mannelijke vocalen op zich kan nemen. Dan heb je alleen eventueel het nummer met Tarja nog over, wat wel gelijk één van de betere duetten is. Ook kregen we het gevoel (Robin) dat het allemaal wat onwennig was op het podium, maar dat kan er natuurlijk mee te maken hebben dat het wel erg lang geleden was dat de band optrad (vandaag pas 11 keer sinds eind 2019!). Persoonlijk vind ik de eerste periode van de band (de eerste twee, met een beetje fantasie misschien nog de eerste vier albums) het beste. Daarna zijn ze wat mij betreft te soft geworden. Maar goed Sharon den Adel blijft nog altijd een geweldige frontvrouw en ze huppelt over het podium als een jong veulen. Maar natuurlijk nog veel belangrijker, ze zingt nog altijd de sterren van de hemel. Tijdens ‘Raise your Banner’ zwaait den Adel met een Oekraïense vlag, en ze spelen gelukkig ook nog Ice Queen omdat het zo’n grote hit was in België. Mother Earth’ is een hele fijne afsluiter waar wij ondertussen gaan lopen om de grote stroom voor te zijn. We waren pas ruim over 01:00 uur thuis, maar de komende dagen zouden een stuk relaxter zijn. 

Within Temptation

Ruud Jolie en Stefan Helleblad

Veel vuur

Sharon zingt nog steeds de pannen van het dak

Setlist Paradise Lost:
Enchantment, Forsaken, The Enemy, Blood and Chaos, Hallowed Land,
Embers Fire, Say Just Words, Darker Thoughts, No Hope in Sight en Ghosts.
Setlist Megadeth:
Hangar 18, Dread and the Fugitive Mind, Sweating Bullets, Angry Again, The Conjuring, Dystopia, A Tout le Monde, Trust, Symphony of Destruction, Peace Sells en Holy Wars... The Punishment Due.
Setlist Whitesnake:
Burn, Slide It In, Love Ain't No Stranger, Slow an' Easy, Fool for Your Loving, Guitar and Keyboard Solos, Crying in the Rain, Drum Solo, Crying in the Rain reprise, Is This Love, Give Me All Your Love, Here I Go Again en Still of the Night.
Setlist Within Temptation:
Our Solemn Hour, Faster, In the Middle of the Night, The Reckoning, Paradise (What About Us?), Shed My Skin, Stand My Ground, Entertain You, What Have You Done, And We Run, The Purge, Raise Your Banner, Ice Queen, Supernova, Stairway to the Skies en Mother Earth.

Mooie show

Met de Oekraïnse vlag bij Raise Your Banner


Lees hier verder over dag 3