Setlist GOLD:
Wide-Eyed, He Is Not, Things I Wish I Never Knew, Summer Thunder, Old Habits, I Do My Own Stunts, Taken by Storm, Please Tell Me You're Not the Future, You Too Must Die, Why Aren't You Laughing?, O.D.I.R., Till Death Do Us Part, Mounting Into Bitterness en Truly, Truly Disappointed.
Wide-Eyed, He Is Not, Things I Wish I Never Knew, Summer Thunder, Old Habits, I Do My Own Stunts, Taken by Storm, Please Tell Me You're Not the Future, You Too Must Die, Why Aren't You Laughing?, O.D.I.R., Till Death Do Us Part, Mounting Into Bitterness en Truly, Truly Disappointed.
Aankomst in het altijd gezellige Amsterdam
GOLD
Op weg naar de Melkweg met Hans (Renate (dank) had ons bij station Maarssen afgezet), zo waren we al snel op Amsterdam centraal. We hadden onderweg besloten om gewoon te lopen naar de zaal, ongeveer 2,5 kilometer. (later ook weer terug én vanaf station Maarssen naar huis, in totaal toch zo'n acht kilometer). Het was tenslotte prima weer, wel fris maar droog, tegen het nulpunt aan. Wat een drukte in deze stad en je eigen moerstaal is bijna nergens meer te ontwaren. We moesten regelmatig even inhouden omdat er zoveel mensen voor, achter of naast je liepen. Bij de Melkweg werden we naar boven gestuurd, het optreden van vanavond was Upstairs. Dit maakte voor mij dat ik dit jaar drie nieuwe zalen heb gezien, Het Paard, de Gigant en de Upstairs zaal en dat na meer dan 1000 optredens...
Fijn sfeertje, wel lastig om foto's maken
Zangeres Milena Eva
Na een eerste halve liter Kornuit, stonden we lekker vooraan in de zaal en er kwamen uiteindelijk zo'n 100 mensen op de Nederlandse avant-garde dark rockband GOLD af. Er was geen support en de band begon een kwartiertje later, miscchien wel verstandig anders kwamen we vanavond wel weer heel vroeg thuis... De band heeft net het zeer goed ontvangen (4e) album Why Aren't You Laughing uitgebracht. GOLD heeft nog een kleine connectie met de cult band The Devil’s Blood. De ex-gitarist daarvan, Thomas Sciarone, is namelijk het geesteskind van Gold. Ik had de band als support zien optreden van DOOL in de Helling vorig jaar en was benieuwd of ze me vanavond als headliner net zo konden overtuigen als toen.
4x Milena Eva
Drummer Igor Wouters
Er zitten wel een aantal elementen in van DOOL, de muziek is hypnotiserend en psychedelisch. Er zitten doom, deathrock, metal, noise en post-rock invloeden in maar eigenlijk is het niet helemaal te vangen in één bepaalde stijl. De drie gitaristen zetten op zijn tijd een enorme (blackmetal achtige) geluidsmuur neer (Taken by Storm) en er is veel aandacht voor de basgitaar. Zangeres Milena Eva zwabbert bezwerend met haar armen en zet met de meeslepende repetitieve muziek een lekker duister sfeertje neer. De avond begint met de befaamde toespraak van Sinead 'O Connor in Madison Square Garden (1992) en het nummer Wide-Eyed gevolgt door het wat meer toegankelijke nummer He Is Not. Gelijk twee nieuwe nummers, ook Things I Wish I Never Knew, Taken by Storm, Please Tell Me You're Not the Future, Why Aren't You Laughing?, Till Death Do Us Part, Mounting Into Bitterness en Truly, Truly Disappointed kwamen van de nieuwe worp en dat maakte het totaal dus op negen van de elf op het album.
Lekker sfeertje
The Pinheads
Zangeres Milena Eva spuugt regelmatig met afschuw haar gevoelens van verwarring en verontwaardiging in de microfoon. Maar ook zijn er momenten van hoop en nieuwsgierigheid in de teksten. Uiteindelijk duurde het optreden maar zo'n 70 minuten en was het dus al betrekkelijk snel afgelopen. Een band als GOLD moet het grotendeels van het meeslepende repetitieve karakter hebben om je in de muziek te kunnen verliezen. Helaas had ik dat gevoel vanavond niet kunnen oproepen en ook Hans had dit niet gehad. We bleven na afloop nog een tijdje nababbelen met de vanavond tegengekomen Eric en zijn vriendin (vrijwilligers bij de Baroeg) en besloten nog een drankje te drinken in de vlakbij gelegen Waterhole. Hier traden The Pinheads op, deze mannen kende ik nog van de Clash of the Coverbands in de Peppel waar ook The Rivals van mijn zoon Robin aan mee hebben gedaan (ze gingen die avond trouwens beide door naar de halve finale).
Ook de Waterhole ken ik goed, The Rivals hebben daar gespeeld en spelen daar binnenkort nog een keertje evenals de andere band die ik op gang heb geholpen, Jackie Knows. We dronken daar nog een biertje en pakten nog een half uurtje van het optreden mee. Onder de laatste tonen van No More Tears van Ozzy gingen we weer wandelend naar het station na het allerlaatste concert van 2019. In 2020 gaan we natuurlijk weer regelmatig op pad, het eerstvolgende concert waar we heen gaan is Dimmu Borgir en Amorphis op 25 januari in 013. Dus houdt mijn blog in de gaten!
Ook de Waterhole ken ik goed, The Rivals hebben daar gespeeld en spelen daar binnenkort nog een keertje evenals de andere band die ik op gang heb geholpen, Jackie Knows. We dronken daar nog een biertje en pakten nog een half uurtje van het optreden mee. Onder de laatste tonen van No More Tears van Ozzy gingen we weer wandelend naar het station na het allerlaatste concert van 2019. In 2020 gaan we natuurlijk weer regelmatig op pad, het eerstvolgende concert waar we heen gaan is Dimmu Borgir en Amorphis op 25 januari in 013. Dus houdt mijn blog in de gaten!
PS op het station ontdekten we nog een lekkage bij de afgesloten toiletten, helaas konden we geen ambtenaar in functie of iets dergelijks vinden om te waarschuwen. Hopelijk is niet het hele station ondergelopen...
Zanger Frans Scheel
Lekkage op Amsterdam centraal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten