Swallow the Sun en Paradise Lost * 2 mei 2012, Tivoli - Utrecht

Setlist Swallow the Sun:

Emerald Forest and the Blackbird, This Cut is the Deepest, Hate Lead the Way,

Hold This Woe, Cathedral Walls, New Moon en These Woods Breathe Evil.

Setlist Paradise Lost:

Widow, Honesty in Death, Erased, Forever Failure, Soul Courageous, In This We Dwell,

Praise Lamented Shade, Pity the Sadness, As I Die, Symbol of Life, Tragic Idol, The Enemy, One Second, Fear of Impending Hell, Faith Divides Us - Death Unites Us en Say Just Words.

Swallow the Sun

Drummer Kai Hahto

Had het met de bands van vanavond Swallow the Sun en Paradise Lost te maken dat het weer meteen omsloeg toen ik thuis de deur uit ging? Zware regenbuien en onweer teisterden de hemel. Gelukkig had ik een paraplu meegenomen en kwam zodoende enigszins droog aan bij de bushalte in Boomstede. Na een kleine wandeling (met af en toe regen) door de stad kwam ik aan bij Tivoli. De deur was nog niet open, daardoor nog wat staan kletsen met een gast uit Zeeuws Vlaanderen en één gozer uit Schagen. De laatste speelde in een symfonische metalband genaamd Ashen (www.ashen-band.nl). Effe geluisterd en klonk lekker, ik heb z'n kaartje gegeven aan de mensen van Café Unique dus misschien zie ik 'm nog eens live optreden. Na een paar biertjes kwamen Tiske en Lauke en begon Swallow the Sun. Lekker begin van de avond, wel hinkt de band een beetje op twee gedachten. De oude nummers zijn meest death metal en de nieuwe met meer cleane zang. Zo vond ik het nummer Cathedral Walls van het laatste album wel een hoogtepuntje. Alleen waar was die juffrouw die meezong op dit nummer? De drummer besloot na het optreden nog zijn stokken weg te gooien en laat er nu eentje precies voor mijn voeten belanden. Deze krijgt een mooi plekje bij alle andere verzamelde trofeeën.

Ik kreeg een drumstok van Kai Hahto (Swallow the Sun)

Leadzanger Nick Holmes in actie (Paradise Lost)

Paradise Lost begon en eerlijk gezegd kon ik de eerste nummers niet geheel loskomen. Dit kwam vooral doordat de zang niet al te best doorkwam. Gelukkig was dit ook de geluidsman opgevallen en werd dit hersteld en kwam het daarna lekker op gang. Het meisje waar ik de hele tijd voor het concert mee had staan praten begon nu ook woest met haar haren te zwaaien en de ene "hit" na de andere werd nu op ons afgevuurd. Voor Lauke was het ook een bijzondere avond, hij had ze 18 jaar geleden voor het laatst gezien! Zelf vond ik In This We Dwell een heerlijk nummer en op het einde Faith Divides Us - Death Unites Us en natuurlijk Say Just Words. Dat laatste nummer is eigenlijk een grote meezinger maar is op zo'n avond toch zeer geslaagd. Nog even nagehangen onder het genot van een paar biertjes en om half één was ik weer thuis na een heerlijk avondje.
 

Vanaf de ingang een overzicht

Lauke, Ron en Tiske

Lees ook een review op:
http://www.dutchdistortion.nl/
http://www.lordsofmetal.nl/