Setlist Wishbone Ash:
Real Guitars Have Wings, Outward Bound, (In All My Dreams) You Rescue Me, Runaway, The King Will Come, Throw Down the Sword, In the Skin, Ballad of the Beacon, In Crisis, F.U.B.B., Jail Bait, Standing in the Rain, Blowin' Free, The Way of the World, Living Proof (met stukje Cocaine (Clapton) en Paint it Black (Rolling Stones) en Peace.
Real Guitars Have Wings, Outward Bound, (In All My Dreams) You Rescue Me, Runaway, The King Will Come, Throw Down the Sword, In the Skin, Ballad of the Beacon, In Crisis, F.U.B.B., Jail Bait, Standing in the Rain, Blowin' Free, The Way of the World, Living Proof (met stukje Cocaine (Clapton) en Paint it Black (Rolling Stones) en Peace.
Bussie komt zo
Naar Leeuwarden? Nee, gewoon naar Amersfoort...
Op vrijdag 21 februari ging ik met de bus en vervolgens trein naar de Fluor in Amersfoort. Toen ik voor een dichte deur stond te wachten, de zaal ging om 20:00 uur open, kwam André er ook net aanlopen. Eenmaal binnen kwamen daar Hans, Tom, Vincent, Sicco en Willeke ook bij dus waren we met een flinke groep om het optreden van Wishbone Ash te gaan meemaken. Hans, Tom en Vincent zijn echte diehard fans en waren afgelopen week naar onze Oosterburen afgereisd en hadden de band daar ook twee keer zien optreden. De tour van Wishbone Ash was genaamd de Wishlist Tour en dat hield in dat fans van tevoren konden stemmen welke nummers er gespeeld gingen worden. Wel een grappig idee en daardoor was de setlist elke avond een beetje anders. Natuurlijk werden de grootste "hits" altijd wel door het publiek gekozen, ook vanavond stonden er wat klassiekers op het programma.
De setlist ligt al klaar
Wishbone Ash
Even voor wie het niet weet, Wishbone Ash is een Britse rockband, opgericht in 1969(!). Ze staan bekend om hun unieke mengeling van blues, progressieve rock en hardrock en vooral om hun pionierswerk in het gebruik van de twinlead gitaar. Na een uitgebreide zoektocht naar een gitarist kon de band niet kiezen tussen de laatste twee kandidaten, Andy Powell en Ted Turner (geen familie van Martin). Er werd voorgesteld om beide gitaristen te proberen "gewoon om te zien hoe het klinkt", nou dat hebben we dus geweten. Hun muzikale stijl heeft een diepgaande invloed gehad op de ontwikkeling van de twinlead gitaar sound die later door vele andere rockbands zou worden overgenomen. De band brak door met hun debuutalbum "Wishbone Ash" in 1970, maar het was hun volgende album, "Argus", uitgebracht in 1972, dat hen commercieel succes en erkenning bracht. "Argus" wordt vaak beschouwd als hun meesterwerk en is een van de meest invloedrijke albums in de geschiedenis van de rockmuziek.
Het oerlid Andy Powell
Mark Abrahams
Natuurlijk kun je de vraag stellen wie er vanavond eigenlijk precies optraden. Van de oorspronkelijke bezetting van de Britse band is namelijk nog maar één lid overgebleven, Andy Powell. Met dus Ted Turner vormde hij destijds het kenmerkende gitaar duo van de band. Zij werden ooit verkozen tot twee van de belangrijkste gitaristen van de vorige eeuw. Turner verliet de band echter lang geleden, net als bassist Martin Turner, voornaamste zanger op Argus. De band is intussen aan zijn vijfde drummer toe. Officieel is dit nog steeds de échte Wishbone Ash: Martin Turner mag namelijk de naam van de rechter niet meer gebruiken.
Twinlead
Real Guitars Have Wings
De basis van hun populariteit werd gelegd door de eerste vier albums. Het debuutalbum van de band, "Wishbone Ash", werd uitgebracht in december 1970. Een jaar later bracht de groep "Pilgrimage" uit en de band piekte commercieel in 1972 met "Argus". Het album werd door de lezers van Sounds uitgeroepen tot "beste rockalbum van het jaar", ook wel "Top British Album" (Melody Maker). De band kreeg internationale bekendheid voor hun liveoptredens terwijl ze over de hele wereld aan populariteit wonnen. Dit werd dan ook vastgelegd met misschien wel het meest iconische album van de band, het dubbel live-album "Live Dates". Er werden in de jaren daarna (tot in 2020 toe) nog heel wat albums uitgebracht (in totaal 24 studioalbums en 11 live-albums) met wisselend succes, een aantal matige maar gelukkig ook een heleboel goede waaronder ook de laatste drie releases behoren.
Andy Powell
Zang en gitaar
Zo stonden we met een flinke groep vanavond bij een toch wel legendarische band die altijd onderweg lijkt te zijn, ook in Nederland treedt de band deze tour maar liefst vijf keer op. In 2023 vierde de band zijn vijftigste verjaardag en ook vanavond laat Wishbone Ash zien dat er nog steeds geen sleet op hun muziek zit. Opvallend is dat de band super strak speelde en het was heel mooi om het heerlijke (twinlead) gitaarwerk te zien tussen de oudgediende Andy Powell (gestart in 1969!) en de sinds 2017 bij de band spelende Mark Abrahams, die laat zien een enorme aanwinst te zijn. Niet alleen door zijn fabuleuze gitaarspel maar ook door zijn vrolijke uitstraling. De rest van de band bestaat tegenwoordig uit de soepel spelende bassist Bob Skeat en het nieuwste lid, drummer Mike Truscott, die samen een prima ritmesectie weten neer te zetten.
Top gitarist
Leuk licht
Persoonlijk vind ik dat het nieuwe werk toch de sfeer van het allereerste werk mist, deze nummers zijn toch interessanter. De zang is niet het allersterkste punt van de band maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de kwaliteit van de muzikanten. Iets minder instrumentale nummers had ik zelf wel leuker gevonden. Al met al heb ik genoten van een uitstekend optreden met voor mij vooral een aantal hoogtepunten, waaronder de ijzersterke nummers "The King Will Come" en "Throw Down the Sword". Ook fan-favoriet "Blowin' Free" is een nummer met lekker veel energie, die de muzikale bekwaamheid van de band belichaamt.
De pedalen
Veel gitaarwerk
Op de slide gitaar
Bassist Bob Skeat
Jail Bait
De band bedankt het publiek
Willeke kreeg de setlist
Met Mark Abrahams op de foto en... Vincent
André met Mark Abrahams op de foto en... Vincent
Weer op weg naar huis
Wishbone Ash - Throw Down the Sword
Geen opmerkingen:
Een reactie posten