Epica 1000th anniversary + guests * 14 april 2018, 013 - Tilburg

Setlist Nightmare:
Dead Sun, Of Sleepless Minds, Ikarus,
Red Marble & Gold, Serpentine en Starry Skies Gone Black.
Setlist Oceans of Slumber:
Fleeting Vigilance, Howl of the Rougarou en The Decay of Disregard.
Setlist MaYaN:
Devil in Disguise Paladins of Deceit - National Security Extremism Part 1, Burn Your Witches, Drown the Demon, The Power Process, Insano, Human Sacrifice, Hurricane of Thought en Bite the Bullet.
Setlist Lacuna Coil:
I Forgive (But I Won't Forget Your Name), 1.19, Kill the Light, Our Truth,
Blood, Tears, Dust, The Army Inside, End of Time, Survive, My Demons,
Nothing Stands in Our Way, Enjoy the Silence, Heaven's a Lie en The House of Shame.
Setlist Epica:
Edge of the Blade, Sensorium, Fight Your Demons, The Essence of Silence, Storm the Sorrow (met Cristina Scabbia), Design Your Universe, Ascension - Dream State Armageddon, Dancing in a Hurricane, The Holographic Principle - A Profound Understanding of Reality, Cry for the Moon, Unchain Utopia, Once Upon a Nightmare en Universal Love Squad (met Marcela Bovio). Toegift: Sancta Terra, Beyond the Matrix en Consign to Oblivion.

Nightmare!

4x Maggy Luyten

Omdat Epica sinds oprichting alweer toe was aan hun 1000e show ging de band dit uitgebreid vieren. Hiervoor was 013 uitgekozen op zaterdag 14 april en werden daarvoor diverse gasten uitgenodigd. In principe week het format niet heel erg af van wat de band de afgelopen jaren gedaan had met het Epic Metal Fest, het werd dus een soortement van festival. Natuurlijk moesten we hierbij zijn en had ik samen met Robin al vroeg een kaart gekocht. Inmiddels waren alle kaarten verkocht en ging het een volle bak worden. 

Ons gezellige groepje

Oceans of Slumber

Nikki kwam ons thuis ophalen, Argo en Saskia waren al in Tilburg, de avond ervoor waren zij bij Primordial geweest in dezelfde 013 en hadden in een hotel overnacht. We kwamen keurig op tijd aan in Tilburg en stonden om kwart voor drie rechts vooraan en dichtbij de bar in de zaal. De programmering van vandaag was als volgt: 15:30-16:00 uur: Nightmare, 16:20-16:50 uur: Oceans of Slumber, 17:20-18:05 uur: MaYaN, 18:25-19:10 uur: Myrkur, 19:30-20:30 uur: Lacuna Coil en van 21:00 tot 23:00 uur: Epica. 

Cammie Gilbert is een uitstekende zangeres

Gitarist Anthony Contreras

We hadden vandaag een heel gezellig groepje en namen gelijk een lekker koud biertje, er zouden er nog vele volgen….. Ik had mijn zinnen gezet op de openingsact vandaag, de Franse band Nightmare. Een band die echt heerlijke metalnummers heeft en al heel wat jaartjes meegaat. Opgericht in 1979 en heeft al nodige ups en downs meegemaakt. In 1987 werd de band alweer opgeheven, na de nodige bezettingswisselingen vooral wat leadzanger betreft. Na een lange rustpauze werd het gezelschap in 1999 weer tot leven gewekt en ging drummer Jo Amore achter de microfoon staan. 

Cammie Gilbert

Helemaal links op het randje van de foto staan wij

MaYaN

Dit ging door tot begin 2015 en omdat de grote doorbraak maar uitbleef gaf ook Jo de pijp aan Maarten (evenals zijn broer David). In deze periode (2013) heb ik ze een keer zien optreden en was toen best enthousiast (beetje in de stijl van Dio). Heel verrassend had de band nu besloten een (Belgische) dame genaamd Maggy Luyten achter de microfoon te zetten en kwam in 2016 met een zeer sterk album, Dead Sun (geproduceerd door onze eigen Joost van den Broek). Ik heb de plaat in ieder geval regelmatig beluisterd en was er erg enthousiast over. 

Basgitarist Roel Käller

Marcela Bovio

Deze dame heeft me een strot waar heel veel kerels jaloers op zullen zijn, lekker rauw en bruut en ze kan dit live ook helemaal waarmaken. Zo werd het eerste half uurtje van deze dag een heel lekkere, maar wel veel te kort naar mijn smaak. Na bijna 40 jaar is deze band nog steeds heel relevant en de moeite waard om eens te bezoeken! Ook de volgende band is er één om zeker eens te bekijken. Oceans of Slumber is niet in een hokje te plaatsen, de progressieve doom is doorspekt met diverse andere muzikale varianten. 

Laura Macri

George Oosthoek

De zuivere stem van Cammie maakt het plaatje compleet en we genoten van een prima optreden. Toch waren de reacties vanuit de zaal lauw, duidelijk dat de meeste mensen voor een andere stijl van muziek waren gekomen vanavond. Oceans of Slumber past naar mijn mening ook beter in een wat kleinere setting, we hebben de band eerder gezien in het voorprogramma van My Dying Bride in Tivoli Pandora en daar ging de hele zaal uit z'n bol. 

Lacuna Coil

Cristina Scabbia en Andrea Ferro

Bij MaYaN daarna was het weer compleet andere koek. Knalhard met veel tempo werden de nummers op het publiek afgeschoten en heel fijn dat het geluid vanavond zo goed was. Dat is bij deze band wel erg belangrijk, er staan dan ook een man/vrouw of tien op het podium en dan is het wel lekker als je iedereen goed kan horen. Er werden ook een paar nummers gespeeld van een zeer binnenkort uit te komen nieuw album. Ook deze klonken zeer de moeite waard en we kunnen bijna niet wachten tot het zover is. 

Vlammen bij Epica

Simone Simons

Toen dit optreden klaar was vonden Robin en ik het wel tijd om een snackje te gaan halen. We misten daardoor Myrkur maar de honger was te groot om in de zaal te blijven. We kregen een stempel toen we naar buiten gingen (toch wel jammer dat er in 013 zelf nergens een gelegenheid is om wat te eten) en kwamen terecht bij een grillroom. Maar dat bleek niet zo'n groot succes. We hebben hier geloof ik wel een uur moeten wachten voordat we wat te eten kregen. Maar goed toen we terug kwamen in de zaal moest Lacuna Coil nog beginnen. 

Wapperende haartjes bij Rob van der Loo en Isaac Delahaye

Simone met Cristina

We stonden iets verder weg maar hadden wel een mooi uitzicht op het podium, helaas viel het ons deze keer opnieuw tegen. We hadden de band in 2011 op Graspop gezien en toen waren we er al niet kapot van. Deze keer was de zang van Cristina Scabbia wel beter, maar Andrea Ferro blijft toch een matige zanger. Het gebodene is degelijk, maar toch ontbreekt er bij deze band iets aan om tot grote hoogte te stijgen. Alleen de nummers van het laatste album Delirium boeien wat meer. Maar goed, om ons heen waren er genoeg fans die uit volle borst meezongen, de band heeft wel een trouwe aanhang. 

Simone en Coen

Met veel power

Na dit optreden zochten we onze maatjes weer op, inmiddels waren er nog wat andere bekenden aangesloten. We stonden nu bijna in het midden voor het podium en lekker dichtbij. Het was toch wel weer erg vol vanavond, dus een biertje halen was wel een extra uitdaging. Epica heeft inmiddels een genoeg keuze uit hun grote discografie en lekker veel "bekende" nummers. Zo kon de band al gelijk knallend openen met Edge of the Blade en zat de stemming er meteen goed in. 

En ingetogen

Coen Janssen

En zo ging het eigenlijk wel lekker door, Sensorium en daarna het nieuwe Fight Your Demons gevolgd door The Essence of Silence. Daarna kwam Cristina Scabbia het podium op om samen met Simone Storm the Sorrow te zingen. De ene na de andere klapper kwam voorbij, Design Your Universe, The Holographic Principle - A Profound Understanding of Reality, Cry for the Moon en Unchain Utopia. Met Universal Love Squad kwam er met Marcela Bovio weer een gastzangeres op het podium. 

Vuurwerk

Mooi sfeertje

Hiermee werd de reguliere set afgesloten, maar natuurlijk kwam de band weer terug en werden er nog drie nummers gedaan, Sancta Terra, Beyond the Matrix en Consign to Oblivion. Bij het laatste nummer ontstond nog een "wall of death" en een flinke pit. Natuurlijk bleven we even hangen en dronken nog een glaasje. Bij de merchandising hebben we gezellig staan kletsen met de leden van Oceans of Slumber. Na een hapje in de favoriete snackbar van Argo zat deze zeer geslaagde dag er weer op. 

Isaac en Coen gaan het publiek in

Mooie afsluiter

Nog een snackje voor we weer naar huis gaan

Epica - Consign to Oblivion Wall of Death/Pit

(gedeelte) (filmpje gemaakt met mijn smartphone)