Good Times Bad Times, Heartbreaker, Living Loving Maid (She's Just A Woman), Ramble On, I Can't Quit You Baby, Babe, I'm Gonna Leave You, Dazed and Confused, Going to California, Bron-Y-Aur Stomp, Thank You, Moby Dick, Whole Lotta Love, Bring It On Home, Black Dog, en Stairway to Heaven. Toegift: Rock and Roll en Immigrant Song.
Eigenlijk wilde ik al jaren eens naar deze coverband van Led Zeppelin. Maar ja, als je keuze krijgt uit échte bands of als de datum niet helemaal uitkomt sla je toch elke keer weer over. Deze keer moest het er maar eens van komen. Deze maand stond er niet veel op het programma en de donderdagavond is voor mij een prima avond omdat ik op vrijdag toch altijd vrij ben. Hans had zin om mee te gaan dus gingen we met de auto op weg naar Zoetermeer, ook omdat het erg slecht weer was. Aangekomen in de zaal om iets over acht uur was het nog niet heel vol maar gek genoeg was het balkon wel open. Maar later bleek wel dat dit volledig terecht was.
Een paar biertjes konden wel en toen de band om iets over half negen begon was de zaal zeer goed gevuld en scheelde het niet veel of dat het uitverkocht was geweest. Toch opmerkelijk dat coverbands zoveel mensen weten te trekken. Nou was het vanaf het begin af aan wel duidelijk dat deze band ook niet zomaar de Led Zeppelin nummers na stond te spelen. De zanger leek ook nog eens behoorlijk op Robert Plant en ook de zang van de man kwam zeer dicht bij het orgineel. Opvallend vond ik wel dat ik alle nummers gewoon bijna noot voor noot kende. Hans had hetzelfde en we hadden een hele leuke avond. Hoogtepunten waren Black Dog, Kashmir en Whole Lotta Love. Grappig was dat hij bij het allerlaatste nummer van de avond Immigrant Song de meeste moeite had om in de buurt van het orgineel te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten