The Nocturnal Affair en Wednesday 13 * 9 augustus 2025, De Helling - Utrecht

 

Setlist The Nocturnal Affair:

Drum Solo Intro, It's No Good (Depeche Mode cover), Done, Unwound, Benefit Of Doubt, Interlude, BACKBITER, Cross Me Out en What Is Love.

Setlist Wednesday 13:

Look What the Bats Dragged In, Too Fast for Blood, Rotting Away, I Want You... Dead, When the Devil Commands, Summertime Suicide (Murderdolls cover), 197666 (Frankenstein Drag Queens From Planet 13 cover), There's No Such Thing as Monsters, In Misery, Good Day to be A Bad Guy, Die My Bride (Frankenstein Drag Queens From Planet 13 cover), No Apologies, From Here to the Hearse, Drum Solo, Nowhere (Murderdolls cover) en I Walked With a Zombie. Toegift: Bad Things en I Love to Say Fuck (Frankenstein Drag Queens From Planet 13 cover).

The Nocturnal Affair

Verrassend goed

Gisteravond op het fietsje naar DB's en vanavond op m'n stalen ros naar de Helling. Heel eerlijk, als Wednesday 13 in Tilburg of Eindhoven zou optreden was ik er niet heen gegaan, maar zo naast de deur was het wel verleidelijk. Wednesday 13 staat bekend om zijn theatrale, macabere optredens die op het snijpunt van shockrock, horror en pure chaos balanceren. De Amerikaanse frontman Joseph Michael Poole (New York City, 12 augustus 1976), beter bekend onder zijn artiestennaam Wednesday 13 is absoluut geen nieuwkomer meer. In 1992 hulde hij voor het eerst een publiek in zijn schaduw, als frontman van Murderdolls reisde hij samen met Joey Jordison (Slipknot) de wereld rond. Verder was hij ook de frontman van verschillende andere bands, waaronder Maniac Spider Trash en Frankenstein Drag Queens from Planet 13.

Uitstekende zanger Brendan Shane

Prima optreden

In 1996 vormde Joe Poole de meer punk geïnspireerde Frankenstein Drag Queens van Planet 13 met Doug McCollum (drums) en RobbyMcGalliard (bas). Met de release van het eerste album van de band, The LateLate Late Show, onthulden de leden hun nieuwe artiestennamen: Wednesday 13, SickoZero en Seaweed. Er kwamen nummers uit voort die uitgroeiden tothorrorpunk-cult klassiekers, enkele daarvan worden nog steeds live gespeeld. In2002 bleef Wednesday 13 alleen achter (Joe Poole dus) en bracht vier studioalbums uit, waaronderbijdragen aan tribute-albums voor Alice Cooper en The Sweet. In 2002 werd Poolewerd gecontacteerd door Joey Jordison van Slipknot en gevraagd om lid te wordenvan Jordison's nieuwe horrorpunkband, Murderdolls. Deze band ging in 2011 weeruit elkaar. Poole begon in 2004 een meer permanente band samen te stellen, metwie hij zou optreden onder de naam Wednesday 13. De band is sterk beïnvloeddoor KISS en Alice Cooper, terwijl ze niet ver afwijken van Poole's eerderehorrorpunk projecten. Inmiddels zijn we tien albums verder, waarvan de laatstealbums een behoorlijk hoog niveau hebben gehaald. Het album Mid Death Crisis isnet uit en is ook heel goed ontvangen.

Setlist Wednesday 13

Leuke start

De support band van vanavond is The Nocturnal Affair, deze is ontsproten aan de verbeelding van singer/songwriter Brendan Shane. Nooit van gehoord maar je kunt gewoonweg tegenwoordig niet alles bijhouden en dan zie je op YouTube dat hun laatste video van het nummer "Benefit of Doubt" in vier maanden tijd meer dan 5 miljoen keer bekeken is, oeps. Misschien is het dan ook niet heel gek dat er vanavond ook fans van deze band in de zaal zijn. Ik stond bij twee gasten uit Nijkerk en die begonnen gezellig te babbelen, alhoewel er op het einde van het gesprek nogal verdrietige verhalen gespuid werden. Het optreden begon met een flinke dreun, we waren meteen wakker. Ik had blijkbaar gemist dat er nieuwe geluidsboxen staan, de deur naar backstage is zelfs niet meer bereikbaar en de crew moet op het podium klimmen om naar achteren te gaan. Het werd een heel verrassend optreden van een band die veel weg had van Five Finger Death Punch. Wat een geweldige stem heeft deze Brendan Shane, erg geslaagd. Het één na laatste nummer "Cross Me Out" was geweldig, alleen de afsluiter van de set bezorgde me rillingen, "What Is Love" brrrr, niet meer doen. De band heeft zelf goede nummers zat.   

Look What the Bats Dragged In

Mooie show

In een heel ver verleden had ik de Murderdolls eens gezien (op Graspop in 2003) en dat heeft toen weinig indruk op me gemaakt. Vanavond dus Wednesday 13 in een niet geheel uitverkochte en betrekkelijk kleine zaal. Dat maakt met deze visueel ingestelde band meteen een veel intiemere en daardoor vette ervaring. Het zijn grote horror fans en dat hoor je in hun teksten en zie je in hoe ze uitgedost zijn. Ze zijn geschminkt, hebben zwarte leren jasjes aan en kapotte broeken. Er zijn verschillende mensen in het publiek die zich ook hebben uitgedost met schmink en kleding. Gelijk met het eerste nummer "Look What the Bats Dragged In" kwam de perfecte mix van gothic, punk en glamrock naar voren. Met "Rotting Away" kwam het eerste nieuwe nummer op deze avond voorbij van het laatste album en dat paste naadloos in de set. Met "There's No Such Thing as Monsters", het lekker stampende "No Apologies" en het schurende "In Misery" kwamen er nog drie nummers voorbij van het nieuwe album. 

De Helling was niet geheel uitverkocht

We moesten regelmatig meezingen

Natuurlijk werden er nog wat Murderdolls nummers gespeeld, met het massaal meegezongen "Summertime Suicide" en "Nowhere". Dat laatste nummer werd voorafgegaan door de meest bijzondere drumsolo die ik ooit gezien heb, deze werd begeleid met diverse vreemdsoortige geluiden en stemmen van een tape. Na "I Walked With a Zombie" verdween de band van het podium om terug te komen voor een toegift van twee nummers. Joseph had een pet op en na "Bad Things" werd "I Love to Say Fuck" gespeeld. Hij had ook een paraplu waarop FUCK stond en die werd gebruikt op de refrein momenten. De hele zaal moest meeblèren en de middelvingers opsteken, nou hier werd met heel veel fanatisme massaal aan meegedaan. Wednesday 13 zette een prima live show neer, vol theatrale energie, waarbij Joseph vaak de microfoon naar het publiek richt en waarin iedereen de klassiekers hard mee brulde. Het was vanavond gewoon een verzameling verdomd lekkere punkrocknummers met aanstekelijke refreinen en fijn gitaarwerk. Na afloop nog een laatste biertje en een fotootje gemaakt met de verrassende supportband en toen was het weer tijd om naar huis te gaan. 

De man heeft wel wat weg van Alice Cooper

Gitarist Roman Surman

Kapotte broek

Doorkijkje

Lekker gitaarwerk

Joe Poole

Bijzondere drumsolo van Racci Shay

Nog een keer Racci Shay

Vanaf de bar

I Love to Say Fuck

Op de foto met The Nocturnal Affair

Wednesday 13 - Rotting Away

Wednesday 13 - In Misery (part)

Wednesday13 - No Apologies

Wednesday13 - I Love to Say F... (Part)

Dan Brooklyn en Dogma * 8 augustus 2025, DB's - Utrecht

 

Setlist Dan Brooklyn:

Setlist Dogma:

Forbidden Zone, Feel the Zeal, Be Free, My First Peak, Made Her Mine, Banned, Drum Solo, Carnal Liberation, Free Yourself, Like a Prayer (Madonna cover), Bare to the Bones, Make Us Proud, The Tribute en Pleasure From Pain. Toegift: Father I Have Sinned en The Dark Messiah.

Dan Brooklyn band

Dan Brooklyn uit Abcoude

Vanavond ging ik op m'n fietsje naar DB's om Dogma te zien optreden. Zoals altijd was het al snel weer gezellig en trok ik deze avond op met Liza en Martijn. Later ook nog gezellig met Rick Bouwman en zijn maatjes, het is bij DB's telkens weer super gezellig en erg goed toeven. Ik kende Dogma eigenlijk helemaal niet maar omdat ik regelmatig kijk op de agenda van DB's had ik ook de band gecheckt. Het sprak mij meteen aan, ik ben ook een grote fan van Ghost en daar heeft het veel van weg. De dames zien er bijzonder uit, het zijn vijf enge, maar ook sexy nonnen met griezelige white face-make-up, zwarte lippenstift en kunstzinnige oogschaduw. De witte sjaalkragen geven een horror-achtige sfeer waardoor het allemaal angstaanjagend aandoet. Het zijn muzikaal gezien goed in elkaar zittende nummers die al heel snel niet meer uit je hoofd te krijgen zijn, echte oorwurmen dus. Net als Ghost is de band omgeven met de nodige geheimzinnigheid en niemand kent hun echte namen. Volgens Musicmeter komt de band uit Mexico. Ik vroeg het na afloop aan één van de dames en die beaamde dat. Dogma bestaat uit Lilith op zang, Nixe op bas, Abrahel op drums, Lamia en Rusalka op gitaar. Er zijn erg veel filmpjes op YouTube te vinden, ik zou zeggen: gewoon eens kijken. 

Zet een mooi sfeertje neer

Publiek deed goed mee

Net als vorige week in de Little Devil is ook vanavond het optreden stijf uitverkocht (al moet ik zeggen dat DB's altijd wat ruimte overlaat, chapeau daarvoor!) en als je ziet hoeveel volgers de band heeft is het heel bijzonder dat de band in zulke kleine zalen staat. Verder stond de band op 30 juli jongstleden zelfs nog op Wacken. Ik denk dat het niet lang gaat duren dat we deze kwaadaardige dames in veel grotere zalen gaan zien. Support voor deze avond is Dan Brooklyn. Deze entertainer vertelt het verhaal van occultist Aleister Crowley door middel van zijn muziek. Na het intro muziekje kwam Dan Brooklyn het podium op gekleed in een bontjas met daaronder een volledig gouden outfit. Het gezicht van de man was ook goud geschminkt en hij stond achter een versierde microfoonstandaard. Er waren ook ogen op zijn broek en gezicht geschilderd. Grappig was dat ik naast enkele familieleden van Dan stond, waaronder zijn oma. Het was een combinatie tussen theater, een ritueel en een concert. De band werd begeleid door twee danseressen en na verloop van de set ging de bontjas uit. Verrassend was om te zien dat ook oude rot Caleb Bingham onderdeel is van de band, jammer dat ik hem na afloop niet gesproken heb. Aan het einde van hun set nam Dan Brooklyn de tijd om zijn respect te betuigen aan Ozzy Osbourne, die onlangs overleed. Het was een geslaagd optreden en de band heeft zeker zieltjes gewonnen. 

Dogma

Uitverkocht huis

We hadden nu een pauze van 30 minuten dus gingen we weer gezellig buiten op het terras zitten met een koud biertje, er volgden vanavond nog wel een paar...... nu was het tijd voor de headliner van de avond: Dogma. De nonnen toeren in het kader van hun Sinning Over Europe Pt.II Tour 2025. De band staat voor vrijheid van meningsuiting en het vrij kunnen zijn van jezelf, zonder blindelings religie en politiek te volgen. Terwijl de dames het podium oplopen, eindigt de intro met een stem die "Welcome To Hell" zegt. Het eerste nummer "Forbidden Zone" begint met een paar lieflijk gezongen regeltjes maar al snel komt er een flinke tempoversnelling. Het refreintje had al meteen een heel hoog Ghost gehalte en dat vind ik persoonlijk helemaal niet erg. Bij het vierde nummer  "My First Peak" vroeg Lilith aan het publiek "Klaar om te zondigen?" Wat verder in de setlist was het:: "Dingen smaken altijd beter als ze verboden zijn", zo introduceerde Lilith het nummer 'Banned'. Verder bestond de interactie met het publiek vooral door bewegingen en het dansen, bassiste Nixe poseerde regelmatig voor foto's en zelfs voor een selfie met een fan. Rusalka moedigde regelmatig het publiek aan om te klappen. Er kwam ook nog een cover van Madonna voorbij met "Like a Prayer", dit past natuurlijk helemaal bij de muziek en teksten die de band gebruikt. .

Bassiste Nixe

Lamia op gitaar

Met "Pleasure From Pain" wordt de reguliere set afgesloten. De uitgelaten zaal heeft nog wel zin in een paar nummertjes en gelukkig komt de band terug voor een toegift. We worden getrakteerd op nog twee nummers, het pakkende "Father I Have Sinned" en het donkere "The Dark Messiah". Vooral het eerste nummer van de toegift zou in vroeger tijden een grote hit geworden zijn, maar als YouTube een beetje een graadmeter is dan is meer dan 1,2 miljoen views ook niet verkeerd. Het was al met al een zeer geslaagd avondje in een goed gevulde DB's en na afloop was het erg druk bij de merchandise. Natuurlijk wilde ik ook het album op vinyl hebben en ging ik met de dames Rusalka en Abrahel op de foto. Later kwam ik Dan ook nog tegen, dus ook maar met een plaatje vereeuwigd. Ben wel benieuwd hoe groot Dogma in de toekomst gaat worden, zou best weleens groot kunnen zijn. Alles klopt aan deze band, de fijne nummers, de show en de gimmick. Zo zat de eerste avond van het muzikale weekend er alweer op, morgen naar de Helling voor Wednesday 13..

Zangeres Lilith in de rode rook

Leuke show

De dames hebben al veel aanhang

Solo van Lamia

Volle bak vanavond

Met Rusalka en Lamia en het album op vinyl

Met Dan Brooklyn

Was weer heel gezellig op het terras

Dogma - Father I Have Sinned

Helmet * 3 augustus 2025, Tivoli Pandora - Utrecht

 

Setlist Helmet:

Swallowing Everything, Renovation, NYC Tough Guy, Exactly What You Wanted, Blacktop, Drunk in the Afternoon, Your Head, On Your Way Down, Taken, Ironhead, Enemies, Birth Defect, Broadcast Emotion, Bad Mood, Unsung, Bad News, Rollo, Driving Nowhere, Holiday en Wilma's Rainbow. Toegift: Give It, Milquetoast, Just Another Victim en In the Meantime. 

Setlist 2e deel van de avond, 

bij de toegift werd ook nog een extra nummer gedaan

Helmet

Eigenlijk kende ik Helmet helemaal niet zo goed, ik had vroeger een cassettebandje gehad met daarop hun bekende werk en zag dat ze in Tivoli kwamen. Altijd lekker zo'n thuiswedstrijd en dus maar een kaartje gekocht en ging samen met Hans en een nogal vragend gevoel naar de Pandora. Helmet is een Amerikaanse alternatieve metalband uit New York City, opgericht in 1989 door zanger en leadgitarist Page Hamilton. De band heeft talloze bezettingswisselingen gehad, met Hamilton als enig vaste lid. Sinds 2010 bestaat de band uit Page Hamilton, drummer Kyle Stevenson, gitarist Dan Beeman en bassist Dave Case. Na een lokaal succes met hun eerste album Strap It On, kwam ook de muziek van Helmet in een stroomversnelling doordat Nirvana in 1991 groot succes had geboekt en daardoor de alternatieve muziekscene mainstream maakte. In januari 1992 tekende Helmet een platencontract bij Interscope en ontving een voorschot van 1,2 miljoen dollar, verdeeld over drie albums (400.000 dollar per plaat). Hun eerste album Meantime, werd uitgebracht in 1992 en kreeg goud in 1994. Het album heeft wereldwijd meer dan twee miljoen exemplaren verkocht en blijft Helmets best verkochte album. Helmets derde album, Betty, werd uitgebracht in 1994. Ondanks dat de band de hoogste positie ooit in de hitlijst van de Billboard 200 behaalde op nummer 45, verkocht het album niet zoveel exemplaren als Meantime.

Zanger/gitarist Page Hamilton

Prima stem

Te midden van langdurige ruzies besloten de leden ermee te stoppen, waarbij Helmets oorspronkelijke laatste optreden plaatsvond in Italië op 10 december 1997. De band ging officieel uit elkaar in november 1998.  Gevraagd naar de breuk antwoordde Hamilton: "9 jaar, 1600 shows, 5 albums, en we vonden het moeilijk om elkaar nog aan te kijken". Met Page Hamilton als enige constante factor maakte Helmet in 2004 een doorstart met Size Matters. Deze reünie duurt tot op dit moment en heeft de band met wisselend succes vijf albums uitgebracht. Het laatste album Left wordt niet al te best ontvangen, er worden vanavond dan ook maar twee nummers van gespeeld, "NYC Tough Guy" en "Holiday". 

Had een tweede microfoon voor een ander stemgeluid

Bassist Dave Case

We waren niet zo heel vroeg naar de zaal gegaan maar toen we binnen kwamen was het nog erg rustig. Uiteindelijk bleven de balkons dicht en was de zaal zelf voor zo'n 80% gevuld. Er was vanavond geen support band en het optreden duurde van 20:30 tot iets over 22:00 uur. Voordeel hiervan was dat de band maar liefst 24 nummers speelde en we op de zondagavond weer mooi op tijd thuis waren. Het openingsnummer "Swallowing Everything" kwam van het album Monochrome uit 2006 en dat was een goede keuze. Het geluid was zoals altijd in Tivoli geweldig. 

Gitarist Dan Beeman en bassist Dave Case

Gingen goed los

In de anderhalf uur die volgden, kwamen oude en nieuwe nummers op ons af, waarbij het overgrote deel van de set werd gedomineerd door nummers van de klassieke albums Strap It On uit 1990, Meantime uit 1992, Betty uit 1994 en Aftertaste uit 1997. Van Strap It On, "Bad Mood" en "Blacktop". Van Meantime, "Ironhead", "Give It", het lekkere "Unsung" (zie mijn filmpje) en als afsluiter van de avond "In the Meantime". Van Betty, "Wilma's Rainbow", "Milquetoast" en "Rollo". En van Aftertaste maar liefst vijf nummers, "Renovation", "Exactly What You Wanted", "Driving", "Nowhere", "Birth Defect" en "Broadcast Emotion". Ze klonken allemaal geweldig in de live-omgeving, krachtig en helder. Er was ook een prima uitvoering van "Just Another Victim", het nummer dat Helmet in samenwerking met House of Pain maakte voor de soundtrack van de film 'Judgment Night'. Gelukkig ontbrak hier het rapgedeelte van het nummer! De muziek is een mooie mix van Nu metal met wat Grunge invloeden. 

Vanaf de zijkant

Prima avondje gehad

Helmet - Unsung