maandag 15 september 2025

Ayreon * 12 september 2025, 013 - Tilburg

 


Setlist Ayreon:
Act 1: My House on Mars, Sail Away to Avalon, Green and Cream (Guilt machine (part)), Days of the Knights (Arjen Anthony Lucassen), Day Six: Childhood, Dragon on the Sea, Day Thirteen: Sign (part), Sea Of Machines, The Year of ’41 (Star One), The First Man on Earth, The Lighthouse, The Argument 2 en Carried by the Wind. Act 2: Ayreon Classics: The Theory of Everything, Part 1, Actual Fantasy, Into the Black Hole (part), The Awareness, Dawn of a Million Souls, Valley of the Queens, Day Sixteen: Loser, The Castle Hall, Amazing Flight (part), Everybody Dies, Arjen en Joost speech, Set Your Controls (Star One), Day One: Vigil (tape) en Day Two: Isolation.

Met onze Griekse vrienden in een bui bij de molens


Bij kasteel Haarzuilens

Voor iemand die het altijd erg spannend vond om live op te treden (Arjen Lucassen heeft last van podiumvrees) is het inmiddels toch heel wat keren gelukt. Lucassen is in 1995 gestart met zijn concept albums onder de naam Ayreon en het was nooit de bedoeling om dit live ten uitvoer te brengen. In september 2002 is er voor het eerst zo'n moment geweest, toen onder de naam Star One heeft Arjen een prachtige show gegeven in 013, wij waren daar toen gelukkig ook bij. In september 2017 was het dan voor het eerst onder de naam Ayreon. Dit project had inmiddels een enorme vlucht genomen en alle shows waren uitverkocht. Ook de jaren daarna (2019, 2023 en dit jaar vijf shows) was elke kaart de deur uitgevlogen.    


De uitgebreide merchandise


Ayreon bier

Voor diegene die Ayreon niet (goed) kennen, het "project" is gebaseerd op progressieve rock en metal, maar combineert diverse muziekgenres. De nummers zijn zeer afwisselend maar ook binnen de nummers vinden veel tempowisselingen en variaties plaats. Er wordt ook regelmatig gebruik gemaakt van onverwachte instrumenten en er treden vele gastmuzikanten op, zoals Bruce Dickinson, Floor Jansen, Anneke van Giersbergen, Fish, Damian Wilson, James LaBrie, Barry Hay, Hansi Kürsch en Simone Simons.


Met Bill


André en nog iemand

Juist vanwege de vele gastmuzikanten is het moeilijk voor Ayreon om live optredens te geven. Lucassen treedt nadat hij in 2007 uit Stream of Passion stapte niet meer op. In 2016 maakt hij bekend toch weer te gaan optreden in verband met het aankomende album The Source. In september 2017 werden drie Ayreon-shows opgevoerd in poppodium 013, voorafgegaan door een try out show en de show werd bezocht door mensen uit meer dan 50 landen. De band bestond uit tien muzikanten en zestien zangers/zangeressen. Arjen Lucassen deed met maar enkele nummers mee. Wij hebben toen (inmiddels onze vrienden) een Grieks stel uit Athene ontmoet, waarmee we vanaf dat moment elk optreden hebben afgesproken.  


Start van het concert


Maggy Luyten

Op Graspop Metal Meeting 2018 werd ook opgetreden (wij waren hier ook bij). Dit was tevens de eerste festival show (en laatste?) van Ayreon. Sommige bandleden waren vervangen of deden niet mee wegens andere verplichtingen. Barry Hay, gastzanger op een van de Ayreon-albums en leadzanger van Golden Earring, trad ook op. Voorafgaand aan het optreden gaf Lucassen aan vaker te willen optreden, maar de shows wel exclusief te willen houden. In september 2019 waren er weer een reeks concerten in 013. Dit keer van het album Into the Electric Castle. Nu waren er mensen uit 64 landen aanwezig. Hiervoor heeft Lucassen een achievement award van de gemeente Tilburg ontvangen. Op 15, 16 en 17 september 2023 vond de concertreeks Live Beneath the Waves plaats in dezelfde concertzaal. Het album 01011001 werd er integraal uitgevoerd. Voor die gelegenheid mocht Lucassen als tweede artiest na Guus Meeuwis een gesigneerde cd tegen de buitenmuur van poppodium 013 prikken. 


Veel AI


En lasers

Vanavond dus een bloemlezing uit het complete werk van Ayreon onder de noemer: Ayreon - 30th Anniversary - An Amazing Flight Through Time. Helaas zonder zanger Edward Reekers (onder andere Kayak). Hij maakte op 22 augustus bekend uitgezaaide longkanker te hebben en dat genezing niet meer mogelijk is. Arjen: "Na het overweldigende succes van de vorige Ayreon-shows, en vooral de warme ontvangst van zowel de fans als de muzikanten, was het een gemakkelijke beslissing om Ayreon terug te brengen naar het podium voor meer shows in 2025. Maar de grote vraag was: wat moet het thema van de show zijn, en hoe kunnen we de fans dit keer verrassen en verblijden? Het antwoord was simpel-2025 markeert het 30-jarig jubileum van Ayreon! 


Tommy Karevik


Arjen Lucassen

Nadat we op het station verzameld hebben met onze Griekse vrienden Irene en Bill uit Athene gaat de heenweg zoals bijna altijd niet zonder hindernissen. Helaas heeft onze nationale trots de NS weer de nodige vertragingen maar de overstap in Den Bosch halen we nog net. Maar wat er met deze trein gebeurt zal altijd een raadsel blijven. Na 10 minuten gaat deze gedoseerd "in de ankers" om vervolgens het grootste deel van het traject in een slakkengang af te leggen. En als men dan nog de moeite neemt om de "beste reizigers" op de hoogte te stellen wat er nu aan de hand was….. niet dus. We blijven tot op dit moment compleet in ongewisse wat er nu precies aan de hand was. Een technisch probleem, een kleine aanrijding, een vliegend hert, we zullen het nooit weten. Gelukkig waren we lekker vroeg op pad gegaan en kwamen we net op tijd bij 013. Voordeel was dat de enorme rij voor de deur nu weg was. 


Anneke van Giersbergen


Prachtige stem

We worden vanavond meegenomen in een ultramoderne live-productie met een gigantisch, uniek podiumontwerp, prachtige visuals en spectaculaire special effects. Na een lang intro begon het concert met het nummer "My House On Mars". Heel mooi dat er even stil gestaan werd bij Edward Reekers. Ik denk dat Edward normaal gesproken deze opening had gedaan maar helaas is net bekend geworden dat de man ongeneeslijk ziek is. Er werd door de compleet afgeladen 013 een oorverdovend applaus gegeven voor Edward. 


Het podium vanaf het balkon


Marcela heeft er plezier in

Zoals altijd was het en komen en gaan door de verschillende zangeressen en zangers, deze keer waren het Wudstick, Arjen Lucassen himself, Robert Soeterboek, Damian Wilson, Anneke van Giersbergen, Marcela Bovio, Irene Jansen, Heather Findlay, Maggy Luyten, Mike Mills, Tommy Karevik en Dino Jelusick. Dit maakt dat er lekker veel afwisseling zit in zo'n avond. Het eerste deel (Act I) van het optreden was ingeruimd voor nog nooit eerder live gespeelde nummers. 


Mooi overzicht van boven


Joost van den Broek

Op enkele momenten na reageerde het publiek daarom wat lauw. Later in de toespraak van Arjen Lucassen kwam ter sprake dat er dit jaar een record gevestigd werd met bezoek van 71(!) verschillende nationaliteiten. In het tweede deel (Act II) kwamen de bekende nummers aan bod. Nu kwam ook de zaal goed los en werd er flink meegedaan, gezongen en geklapt. Eerlijk gezegd vind ik het een beetje vreemd dat als je 30 jaar Ayreon viert dat dus doet met nogal veel nooit eerder (en dus wat minder bekende) nummers. Dit hoorde ik dus ook veel bezoekers om me heen zeggen.


Day Sixteen: Loser


Toespraak van Arjen

Maar goed, het blijft altijd indrukwekkend en het niveau is ongelofelijk hoog van alle vocalisten, muzikanten en fraaie composities die voorbij komen. Bij het tweede deel van de set werd de sfeer een stuk beter en bij The Theory of Everything Part 1, Actual Fantasy, Valley of the Queens, Day Sixteen: Loser, The Castle Hall en Everybody Dies werd flink meegedaan. Er kwam toen een moment van rust, Arjen hield een nogal lange speech en ook Joost van den Broek werd terecht in het zonnetje gezet. Met een Star One nummer "Set Your Controls" en "Day Two: Isolation" werd het optreden afgesloten. 


De band bedankt het publiek


Op de foto met Patty Gurdy (onder andere Alestorm)

Al met al weer een mooie avond maar met toch wel wat kanttekeningen. Al zeg ik dat niet graag, Arjen blijft natuurlijk een muzikaal genie. Zag Ayreon nu voor de vierde keer (als we Star One in 2002 niet meetellen) in 2017, 2018, 2019 en 2023 en vond dit de minste keer. Natuurlijk is logischerwijs de verrassing er wel af maar we waren toch wat teleurgesteld over het eerste deel van het optreden. Ook de afsluitende nummers waren niet zo indrukwekkend als in de andere jaren. Het podium was dit keer vooral heel veel AI, prachtige beelden hoor maar weinig menselijk. Behalve vooral door Damian Wilson werd er weinig gedaan aan interactie met het publiek en hadden er wel wat meer pittige  nummers gespeeld mogen worden. Het was allemaal nogal mat, maar misschien ook wel dat er gewenning is opgetreden? Mocht er ooit nog een volgende keer komen dan sla ik (en als mijn gevoel goed is) ook onze Griekse vrienden over. 


Neeeeee! Ja, gelukkig kwam de trein van 23:33 naar Utrecht toch nog


Stortbui

Als laatste wat totaal niet te maken heeft met het optreden, die geweldige NS. Doordeweeks is het vrijwel onmogelijk om met de auto over de A2 van het noorden naar het zuiden te rijden dus is de trein de enige optie. Maar ook de treinen zitten zo extreem vol dat het soms niet eens lukt om erin te komen. Op de heenweg was het al spannend maar toen we op de terugweg op het station kwamen om de allerlaatste trein (let wel de laatste trein naar Utrecht is dus op vrijdagavond om 23:33 uur, wat een grap) werd aangegeven dat deze niet ging rijden. Grote paniek natuurlijk, wat gaan we doen? Gelukkig was blijkbaar het probleem net opgelost en kwam deze toch nog. Maar wat je anders kan doen, geen idee. We namen op station Utrecht afscheid van onze Griekse vrienden Irene en Bill. Nam de bus naar mijn dorp en in de 500 meter naar huis kwam er als toetje een enorme bui en kwam ik drijfnat thuis, hahahaha. 


Paar gadgets, beker van Irene en Bill gekregen


Ayreon - The Castle Hall




zaterdag 16 augustus 2025

The Nocturnal Affair en Wednesday 13 * 9 augustus 2025, De Helling - Utrecht

 


Setlist The Nocturnal Affair:
Drum Solo Intro, It's No Good (Depeche Mode cover), Done, Unwound, Benefit Of Doubt, Interlude, BACKBITER, Cross Me Out en What Is Love.
Setlist Wednesday 13:
Look What the Bats Dragged In, Too Fast for Blood, Rotting Away, I Want You... Dead, When the Devil Commands, Summertime Suicide (Murderdolls cover), 197666 (Frankenstein Drag Queens From Planet 13 cover), There's No Such Thing as Monsters, In Misery, Good Day to be A Bad Guy, Die My Bride (Frankenstein Drag Queens From Planet 13 cover), No Apologies, From Here to the Hearse, Drum Solo, Nowhere (Murderdolls cover) en I Walked With a Zombie. Toegift: Bad Things en I Love to Say Fuck (Frankenstein Drag Queens From Planet 13 cover).

The Nocturnal Affair


Verrassend goed

Gisteravond op het fietsje naar DB's en vanavond op m'n stalen ros naar de Helling. Heel eerlijk, als Wednesday 13 in Tilburg of Eindhoven zou optreden was ik er niet heen gegaan, maar zo naast de deur was het wel verleidelijk. Wednesday 13 staat bekend om zijn theatrale, macabere optredens die op het snijpunt van shockrock, horror en pure chaos balanceren. De Amerikaanse frontman Joseph Michael Poole (New York City, 12 augustus 1976), beter bekend onder zijn artiestennaam Wednesday 13 is absoluut geen nieuwkomer meer. In 1992 hulde hij voor het eerst een publiek in zijn schaduw, als frontman van Murderdolls reisde hij samen met Joey Jordison (Slipknot) de wereld rond. Verder was hij ook de frontman van verschillende andere bands, waaronder Maniac Spider Trash en Frankenstein Drag Queens from Planet 13.


Uitstekende zanger Brendan Shane


Prima optreden

In 1996 vormde Joe Poole de meer punk geïnspireerde Frankenstein Drag Queens van Planet 13 met Doug McCollum (drums) en RobbyMcGalliard (bas). Met de release van het eerste album van de band, The LateLate Late Show, onthulden de leden hun nieuwe artiestennamen: Wednesday 13, SickoZero en Seaweed. Er kwamen nummers uit voort die uitgroeiden tothorrorpunk-cult klassiekers, enkele daarvan worden nog steeds live gespeeld. In2002 bleef Wednesday 13 alleen achter (Joe Poole dus) en bracht vier studioalbums uit, waaronderbijdragen aan tribute-albums voor Alice Cooper en The Sweet. In 2002 werd Poolewerd gecontacteerd door Joey Jordison van Slipknot en gevraagd om lid te wordenvan Jordison's nieuwe horrorpunkband, Murderdolls. Deze band ging in 2011 weeruit elkaar. Poole begon in 2004 een meer permanente band samen te stellen, metwie hij zou optreden onder de naam Wednesday 13. De band is sterk beïnvloeddoor KISS en Alice Cooper, terwijl ze niet ver afwijken van Poole's eerderehorrorpunk projecten. Inmiddels zijn we tien albums verder, waarvan de laatstealbums een behoorlijk hoog niveau hebben gehaald. Het album Mid Death Crisis isnet uit en is ook heel goed ontvangen.

Setlist Wednesday 13


Leuke start

De support band van vanavond is The Nocturnal Affair, deze is ontsproten aan de verbeelding van singer/songwriter Brendan Shane. Nooit van gehoord maar je kunt gewoonweg tegenwoordig niet alles bijhouden en dan zie je op YouTube dat hun laatste video van het nummer "Benefit of Doubt" in vier maanden tijd meer dan 5 miljoen keer bekeken is, oeps. Misschien is het dan ook niet heel gek dat er vanavond ook fans van deze band in de zaal zijn. Ik stond bij twee gasten uit Nijkerk en die begonnen gezellig te babbelen, alhoewel er op het einde van het gesprek nogal verdrietige verhalen gespuid werden. Het optreden begon met een flinke dreun, we waren meteen wakker. Ik had blijkbaar gemist dat er nieuwe geluidsboxen staan, de deur naar backstage is zelfs niet meer bereikbaar en de crew moet op het podium klimmen om naar achteren te gaan. Het werd een heel verrassend optreden van een band die veel weg had van Five Finger Death Punch. Wat een geweldige stem heeft deze Brendan Shane, erg geslaagd. Het één na laatste nummer "Cross Me Out" was geweldig, alleen de afsluiter van de set bezorgde me rillingen, "What Is Love" brrrr, niet meer doen. De band heeft zelf goede nummers zat.   


Look What the Bats Dragged In


Mooie show

In een heel ver verleden had ik de Murderdolls eens gezien (op Graspop in 2003) en dat heeft toen weinig indruk op me gemaakt. Vanavond dus Wednesday 13 in een niet geheel uitverkochte en betrekkelijk kleine zaal. Dat maakt met deze visueel ingestelde band meteen een veel intiemere en daardoor vette ervaring. Het zijn grote horror fans en dat hoor je in hun teksten en zie je in hoe ze uitgedost zijn. Ze zijn geschminkt, hebben zwarte leren jasjes aan en kapotte broeken. Er zijn verschillende mensen in het publiek die zich ook hebben uitgedost met schmink en kleding. Gelijk met het eerste nummer "Look What the Bats Dragged In" kwam de perfecte mix van gothic, punk en glamrock naar voren. Met "Rotting Away" kwam het eerste nieuwe nummer op deze avond voorbij van het laatste album en dat paste naadloos in de set. Met "There's No Such Thing as Monsters", het lekker stampende "No Apologies" en het schurende "In Misery" kwamen er nog drie nummers voorbij van het nieuwe album. 


De Helling was niet geheel uitverkocht


We moesten regelmatig meezingen

Natuurlijk werden er nog wat Murderdolls nummers gespeeld, met het massaal meegezongen "Summertime Suicide" en "Nowhere". Dat laatste nummer werd voorafgegaan door de meest bijzondere drumsolo die ik ooit gezien heb, deze werd begeleid met diverse vreemdsoortige geluiden en stemmen van een tape. Na "I Walked With a Zombie" verdween de band van het podium om terug te komen voor een toegift van twee nummers. Joseph had een pet op en na "Bad Things" werd "I Love to Say Fuck" gespeeld. Hij had ook een paraplu waarop FUCK stond en die werd gebruikt op de refrein momenten. De hele zaal moest meeblèren en de middelvingers opsteken, nou hier werd met heel veel fanatisme massaal aan meegedaan. Wednesday 13 zette een prima live show neer, vol theatrale energie, waarbij Joseph vaak de microfoon naar het publiek richt en waarin iedereen de klassiekers hard mee brulde. Het was vanavond gewoon een verzameling verdomd lekkere punkrocknummers met aanstekelijke refreinen en fijn gitaarwerk. Na afloop nog een laatste biertje en een fotootje gemaakt met de verrassende supportband en toen was het weer tijd om naar huis te gaan. 


De man heeft wel wat weg van Alice Cooper


Gitarist Roman Surman


Kapotte broek


Doorkijkje


Lekker gitaarwerk


Joe Poole


Bijzondere drumsolo van Racci Shay


Nog een keer Racci Shay


Vanaf de bar


I Love to Say Fuck


Op de foto met The Nocturnal Affair


Wednesday 13 - Rotting Away


Wednesday 13 - In Misery (part)


Wednesday13 - No Apologies


Wednesday13 - I Love to Say F... (Part)
















zondag 10 augustus 2025

Dan Brooklyn en Dogma * 8 augustus 2025, DB's - Utrecht

 


Setlist Dan Brooklyn:

Setlist Dogma:
Forbidden Zone, Feel the Zeal, Be Free, My First Peak, Made Her Mine, Banned, Drum Solo, Carnal Liberation, Free Yourself, Like a Prayer (Madonna cover), Bare to the Bones, Make Us Proud, The Tribute en Pleasure From Pain. Toegift: Father I Have Sinned en The Dark Messiah.


Dan Brooklyn band


Dan Brooklyn uit Abcoude

Vanavond ging ik op m'n fietsje naar DB's om Dogma te zien optreden. Zoals altijd was het al snel weer gezellig en trok ik deze avond op met Liza en Martijn. Later ook nog gezellig met Rick Bouwman en zijn maatjes, het is bij DB's telkens weer super gezellig en erg goed toeven. Ik kende Dogma eigenlijk helemaal niet maar omdat ik regelmatig kijk op de agenda van DB's had ik ook de band gecheckt. Het sprak mij meteen aan, ik ben ook een grote fan van Ghost en daar heeft het veel van weg. De dames zien er bijzonder uit, het zijn vijf enge, maar ook sexy nonnen met griezelige white face-make-up, zwarte lippenstift en kunstzinnige oogschaduw. De witte sjaalkragen geven een horror-achtige sfeer waardoor het allemaal angstaanjagend aandoet. Het zijn muzikaal gezien goed in elkaar zittende nummers die al heel snel niet meer uit je hoofd te krijgen zijn, echte oorwurmen dus. Net als Ghost is de band omgeven met de nodige geheimzinnigheid en niemand kent hun echte namen. Volgens Musicmeter komt de band uit Mexico. Ik vroeg het na afloop aan één van de dames en die beaamde dat. Dogma bestaat uit Lilith op zang, Nixe op bas, Abrahel op drums, Lamia en Rusalka op gitaar. Er zijn erg veel filmpjes op YouTube te vinden, ik zou zeggen: gewoon eens kijken. 


Zet een mooi sfeertje neer


Publiek deed goed mee

Net als vorige week in de Little Devil is ook vanavond het optreden stijf uitverkocht (al moet ik zeggen dat DB's altijd wat ruimte overlaat, chapeau daarvoor!) en als je ziet hoeveel volgers de band heeft is het heel bijzonder dat de band in zulke kleine zalen staat. Verder stond de band op 30 juli jongstleden zelfs nog op Wacken. Ik denk dat het niet lang gaat duren dat we deze kwaadaardige dames in veel grotere zalen gaan zien. Support voor deze avond is Dan Brooklyn. Deze entertainer vertelt het verhaal van occultist Aleister Crowley door middel van zijn muziek. Na het intro muziekje kwam Dan Brooklyn het podium op gekleed in een bontjas met daaronder een volledig gouden outfit. Het gezicht van de man was ook goud geschminkt en hij stond achter een versierde microfoonstandaard. Er waren ook ogen op zijn broek en gezicht geschilderd. Grappig was dat ik naast enkele familieleden van Dan stond, waaronder zijn oma. Het was een combinatie tussen theater, een ritueel en een concert. De band werd begeleid door twee danseressen en na verloop van de set ging de bontjas uit. Verrassend was om te zien dat ook oude rot Caleb Bingham onderdeel is van de band, jammer dat ik hem na afloop niet gesproken heb. Aan het einde van hun set nam Dan Brooklyn de tijd om zijn respect te betuigen aan Ozzy Osbourne, die onlangs overleed. Het was een geslaagd optreden en de band heeft zeker zieltjes gewonnen. 


Dogma


Uitverkocht huis

We hadden nu een pauze van 30 minuten dus gingen we weer gezellig buiten op het terras zitten met een koud biertje, er volgden vanavond nog wel een paar...... nu was het tijd voor de headliner van de avond: Dogma. De nonnen toeren in het kader van hun Sinning Over Europe Pt.II Tour 2025. De band staat voor vrijheid van meningsuiting en het vrij kunnen zijn van jezelf, zonder blindelings religie en politiek te volgen. Terwijl de dames het podium oplopen, eindigt de intro met een stem die "Welcome To Hell" zegt. Het eerste nummer "Forbidden Zone" begint met een paar lieflijk gezongen regeltjes maar al snel komt er een flinke tempoversnelling. Het refreintje had al meteen een heel hoog Ghost gehalte en dat vind ik persoonlijk helemaal niet erg. Bij het vierde nummer  "My First Peak" vroeg Lilith aan het publiek "Klaar om te zondigen?" Wat verder in de setlist was het:: "Dingen smaken altijd beter als ze verboden zijn", zo introduceerde Lilith het nummer 'Banned'. Verder bestond de interactie met het publiek vooral door bewegingen en het dansen, bassiste Nixe poseerde regelmatig voor foto's en zelfs voor een selfie met een fan. Rusalka moedigde regelmatig het publiek aan om te klappen. Er kwam ook nog een cover van Madonna voorbij met "Like a Prayer", dit past natuurlijk helemaal bij de muziek en teksten die de band gebruikt. .


Bassiste Nixe


Lamia op gitaar

Met "Pleasure From Pain" wordt de reguliere set afgesloten. De uitgelaten zaal heeft nog wel zin in een paar nummertjes en gelukkig komt de band terug voor een toegift. We worden getrakteerd op nog twee nummers, het pakkende "Father I Have Sinned" en het donkere "The Dark Messiah". Vooral het eerste nummer van de toegift zou in vroeger tijden een grote hit geworden zijn, maar als YouTube een beetje een graadmeter is dan is meer dan 1,2 miljoen views ook niet verkeerd. Het was al met al een zeer geslaagd avondje in een goed gevulde DB's en na afloop was het erg druk bij de merchandise. Natuurlijk wilde ik ook het album op vinyl hebben en ging ik met de dames Rusalka en Abrahel op de foto. Later kwam ik Dan ook nog tegen, dus ook maar met een plaatje vereeuwigd. Ben wel benieuwd hoe groot Dogma in de toekomst gaat worden, zou best weleens groot kunnen zijn. Alles klopt aan deze band, de fijne nummers, de show en de gimmick. Zo zat de eerste avond van het muzikale weekend er alweer op, morgen naar de Helling voor Wednesday 13..


Zangeres Lilith in de rode rook


Leuke show


De dames hebben al veel aanhang


Solo van Lamia


Volle bak vanavond


Met Rusalka en Lamia en het album op vinyl


Met Dan Brooklyn


Was weer heel gezellig op het terras


Dogma - Father I Have Sinned