Symfo Classics * 28 oktober 2017, De Kom - Nieuwegein

Setlist Symfo Classics:
Run Like Hell (intro), Heat Of The Moment, Drafted, School, Lavender, Rendezvous 6:02, Battle Lines, A Whiter Shade of Pale, The Lamb Lies Down on Broadway, Home Of The Brave, Leningrad, My Immortal, Come Talk to Me, Changes, Let Me Go, Blinded by the Light, Divergence, en Shine On You Crazy Diamond (Parts I-V). Toegift: Mr. Blue Sky, Land of Confusion en The Show Must Go On.

Symfo Classics

Cindy Oudshoorn en Edward Reekers

Onverwacht gingen Nicole en Ben ook mee naar theater de Kom voor een optreden van Kayak.... euh pardon Symfo Classics. Vorig jaar ontstaan en een groot succes waardoor er dit jaar opnieuw een tour gedaan werd met een bijna andere set. Dat de band een hoog Kayak gehalte heeft komt natuurlijk door de zang van Edward Reekers en Cindy Oudshoorn, door gitarist Joost Vergoossen en bassist Jan van Olffen. De band wordt verder aangevuld door Martin van der Starre (zang), Sjoerd Rutten (drums), Werner van Gool (keyboards) en Hubert Heeringa (saxofoon, viool, percussie en synthesizer). 

Joost Vergoossen en Martin van der Starre

Werner van Gool

Deze tweede tour heeft de naam gekregen "Sound and Senses" en was enkele weken geleden van start gegaan in Sneek en duurt nog tot het eind van dit jaar en bestaat uit 30 avonden. We waren mooi op tijd in de zaal, helaas zaten we niet bij elkaar, Nicole en Ben op rij 10 en wij op rij 2 precies bij Joost Vergoossen. Wat ik zelf erg leuk vond was dat de band niet alleen de standaard symfonische hitnummers speelde maar ook de wat minder bekende pareltjes (zoals Edward aangaf) eruit had gepikt. Zo was één van de hoogtepunten voor mij Firth of Fifth (van Genesis) dat al heel snel in het begin van de avond werd gespeeld. 

Een geconcentreerde Edward Reekers

Joost en Edward

Edward gaf verder aan dat de band met ‘sound and senses’ de mensen in de zaal naast het laten kijken en luisteren ook iets te willen laten voelen. Door de nummers niet klakkeloos na te spelen wil de band het nodige gevoel overbrengen. Verder gaf hij aan dat ze nog jaren vooruit kunnen, dus waarschijnlijk komt er wel weer een vervolg op dit seizoen. Diverse krakers werden dus afgewisseld door minder bekende nummers. Hoogtepunten waren toch wel School van Supertramp, A Whiter Shade of Pale van Procol Harum (met Edward op "piano") en het heerlijke Changes van Yes. 

Een rustig intermezzo met het nummer Leningrad

Topgitarist

Come Talk to Me van Peter Gabriël was erg leuk door de extra trommels op het podium en bij Divergence van Solution was het genieten van het "duel" van Joost op gitaar tegen Hubert Heeringa op saxofoon. Deze laatste verdient toch wel een bijzondere vermelding. De man was vaak zeer onopvallend aanwezig op het podium maar hij speelde niet alleen op diverse verschillende saxofoons, mondharmonica, de bugel en viool maar met de Yamaha zorgde hij ook nog eens voor zoveel mooie geluiden dat het soms wel leek of er een heel orkest aan het spelen was. 

Hubert Heeringa

Come Talk to Me

Leuk nog om te vermelden dat het Evanescence nummer live een stuk beter wordt gezongen door Cindy Oudshoorn dan door de originele zangeres Amy Lee. Shine On You Crazy Diamond (Parts I-V) was ook geweldig mooi en met de toegiften Mr. Blue Sky, Land of Confusion en The Show Must Go On was het publiek eindelijk uit de stoelen gekomen (jullie mogen raden wie er het eerst ging staan......) en daardoor kwam er eindelijk wat interactie tussen de band en het (wat licht grijzende) publiek. Zo kwam er een einde aan een geslaagde avond met veel lekkere meezingers maar ook met gelukkig een aantal bijzondere onbekende nummers, erg knap dat de band dit gewoon doet. Prima avond gehad! 

Mooi "duel" bij Divergence

De band bedankt het publiek