The Wild Lies, Toseland en Last in Line * 31 juli 2017, de Helling - Utrecht

Setlist The Wild Lies:
Save Your Breath, The Animal, Heart Cry, Shapeshifter, Mason's Vial en Can't Carry On.
Setlist Toseland:
Livin' In a Moment, Cradle The Rage, Life Is Beautiful, Nothing You Can Do,
We'll Stop at Nothing, Too Close to Call, Puppet on a Chain, Hearts & Bones en Livin' a Lie.
Setlist Last in Line:
Stand Up and Shout, Straight Through the Heart, Devil in Me, Evil Eyes, Holy Diver,
Already Dead, Don't Talk to Strangers, The Last in Line, Martyr, Invisible en
Rainbow in the Dark. Toegift: Starmaker, Egypt (The Chains Are On) en We Rock. 

Ronald, Hans en bier...

Leuk dat er weer eens een metalconcert in de Helling was. Er stonden drie bands geprogrammeerd die ik allemaal nog nooit gezien had. Hans en Ronald gingen gezellig met me mee in de bus en we kwamen tegen 19:00 uur aan bij de zaal. Het was nog erg stil en we konden gezellig bijkletsen onder het genot van een biertje. Ronald moest de volgende dag nog op vakantie met de camper, dus die moest een beetje rustig aan doen vanavond. 

The Wild Lies

Links frontman Matt Polley

Om 19:15 was dan de eerste gig van vanavond, The Wild Lies. Deze Britse band ontstond in 2013 en wist zich in korte tijd op te werken tot een graag geziene rock act. Met enkel twee EP's op zak wist The Wild Lies zich vorig jaar al een weg te banen naar heel wat grote Europese festivals zoals bijvoorbeeld Graspop (alleen ben ik daar toen niet naar gaan kijken). De mannen kregen een half uurtje en dat was goed voor zes nummers. Er waren op dat moment zo'n 60 mensen in de zaal en hoe frontman Matt Polley ook zijn best deed, er werd nauwelijks gereageerd. 

Zak op gitaar

De setlist van The Wild Lies

Dit had deels te maken met het geluid, het was hard en daardoor kwamen de verschillende instrumenten en ook de zang niet zuiver door. Wel jammer want ik had het gevoel dat er wel wat meer in had gezeten voor deze mannen want de als je de EP'tjes beluisterd zijn de composities best goed. Bij de tweede band van vanavond, Toseland was het geluid juist erg goed. Vooral de zang van frontman James Toseland stond nogal op de voorgrond in de mix. 

Zanger James Toseland

Toseland

Het grappige is dat ook deze band op Graspop stond (en wel dit jaar) en ik daar dus ook niet voor gekozen had…… Er zit trouwens wel een leuk verhaal aan deze band. Zanger James Toseland moest namelijk in 2011 stoppen met zijn sportcarrière (tweemaal wereldkampioen Superbike) door een blessure aan zijn pols. Dus keerde hij terug naar zijn eerste liefde en startte zijn eigen rockband. Wel klonk het me allemaal net iets te poppy en glad maar er stond wel een hele goede band. Er werd met heel veel plezier en enthousiasme opgetreden en de inmiddels goed gevulde zaal (schat dat er zo'n 250 bezoekers waren) reageerde nu ook lekker. 

De setlist van Toseland

4x zanger Andrew Freeman

Inmiddels was het bijna half tien en begon het optreden van Last in Line. De band begon meteen al lekker met twee Dio covers, Stand Up and Shout en Straight Through the Heart. Natuurlijk reageerde het publiek massaal zodat de stemming er meteen goed in zat. Toen de band in 2012 opgericht werd was het eigenlijk de bedoeling om alleen Dio-covers te spelen en dat bovendien alleen live. Dat was namelijk de opzet van voormalige Dio-leden drummer Vinny Appice, bassist Jimmy Bain, Vivian Campbell en aanvankelijk ook toetsenist Claude Schnell toen ze Last In Line begonnen. Vandaar ook dat de band naar een nummer van Dio genoemd is. 

4x toetsenist Erik Norlander

Andrew Freeman

Als zanger werd Andrew Freeman aangetrokken en zo kon de boel van start. Gaandeweg kregen Campbell, Bain en Appice zoveel lol in het samenspelen dat het toch weer begon te kriebelen. Toen het Frontiers label voorstelde een album met eigen materiaal uit te brengen, was dat niet tegen dovemans oren gezegd. Helaas overleed een maand voor de release van het album Heavy Crown, bassist Jimmy Bain in zijn slaap. Eerst leek het gehele project hierdoor een snelle dood te sterven maar gelukkig ging de band toch door met een andere bassist (Phil Soussan) en toetsenist (Erik Norlander). 

Last in Line

Op de voorgrond Vivian Campbell

Zo kwam met het derde nummer van vanavond dus het eerste eigen nummer aan bod, het sterke Devil in Me. Natuurlijk is zanger Andrew Freeman (The Offspring, Lynch Mob) geen Ronnie James Dio maar wel een geweldige metal/rock zanger. Nu kwamen de Dio nummers Evil Eyes en het massaal meegezongen Holy Diver aan bod, heerlijk. Natuurlijk kwam het nummer The Last in Line ook voorbij en werd de reguliere set afgesloten met het geweldige Rainbow in the Dark. Natuurlijk kwam de band nog terug voor een toegift, deze bestond uit het drieluik Starmaker, Egypt (The Chains Are On) en de stamper We Rock. Zo kwam er een einde aan een fijne avond vol nostalgie, ik vond het in ieder geval zeer de moeite waard. 

Gave show

Setlist van Last in Line