donderdag 1 december 2016

Long Distance Calling en Amorphis * 1 december 2016, 013 - Tilburg


Long Distance Calling:
Into the Black Wide Open, Black Paper Planes, Trauma, Momentum,
Arecibo (Long Distance Calling) en Metulsky Curse Revisited.
Setlist Amorphis:
1e set - Eclipse: Two Moons, House of Sleep, Leaves Scar, Born from Fire,
Under a Soil and Black Stone, Perkele (The God of Fire), The Smoke, Same Flesh,
Brother Moon en Empty Opening. 2e set: Intermission, Enigma, My Kantele,
From the Heaven of My Heart, Sampo en Skyforger, Toegift: Silver Bride.


Long Distance Calling


Sfeervol

Robin en ik vertrokken donderdag 1 december om kwart voor zes met de bus naar Utrecht. Deze keer konden we redelijk eenvoudig in de trein naar Tilburg komen, het was wat minder druk dan vorige week. Na een voorspoedige reis stonden al iets voor half acht lekker vooraan in de kleine zaal van 013. Ondertussen had ik via de app contact met Argo, bij hun ging de reis wat minder voorspoedig, het was een bende op de weg. Net voor het begin van Long Distance Calling kwamen ze dan toch nog binnen, Saskia, Nikki, Argo en Marloes. Zo hadden we vanavond een super gezellig groepje. 


Proost!


Tomi Joutsen

Long Distance Calling is een instrumentale band uit Duitsland en hoewel de band erg strak speelde, het geluid uitstekend was (dat zou de hele avond zo blijven) en ook wel lekkere nummers blijf ik het zelf altijd een gemis vinden als er geen zang bij is. Of de band dit zelf ook wel vond weet ik natuurlijk niet maar feit is wel dat op de laatste plaat plotseling wel meer ruimte is gemaakt voor zang. Dit ging samen met de komst van een nieuwe toetsenist Petter Carlson, onder andere ook bekend van Anathema. Maar vanavond dus niet en we genoten toch wel van een stel uitstekende muzikanten. 


4x Tomi Joutsen


Amorphis!


Basgitarist Niclas Etelävuori

Zoals altijd vloeide het bier rijkelijk en werd het steeds gezelliger en waren we goed in de stemming voor de hoofdact van vanavond, Amorphis. Ik kan hier allerlei superlatieven en verhalen ophangen maar ik kan het gewoon kort houden. Het was waanzinnig goed en voor mij en Robin was de set vanavond bijna volmaakt. Het was de 10th anniversary Tour omdat de plaat Eclipse tien jaar geleden het licht zag. Deze werd vanavond compleet gespeeld en er staat geen enkel zwak nummer op. Met het tweede nummer House of Sleep ging de zaal werkelijk al helemaal los. 


Goed gevulde maar net niet uitverkochte zaal

Mooi licht op Tomi

Aanvulling bestond uit nog een aantal krakers van vooral de geweldige plaat Skyforger. Met My Kantele, From the Heaven of my Heart, Sampo, Skyforger en de toegift Silver Bride knalde de tent zowat uit elkaar. Het blijft voor mij een raadsel dat deze band nooit helemaal is doorgebroken. Misschien heeft de band zelf teveel getwijfeld tussen death metal en de meer melodieuzere metal? We hebben ze vorig jaar op Graspop gezien en naar mijn mening hebben ze toen een kans laten lopen om fans te winnen omdat ze daar niet hun grootste "hits" speelden. 


4x Santeri Kallio 


From the Heaven of My Heart


De band bedankt het enthousiaste publiek

Nadat we nog even zijn blijven hangen kwamen we de mannen van Long Distance Calling nog tegen. Uiteindelijk werden we na de laatste ronde vriendelijk door de bewaking verzocht het pand te verlaten en konden Robin en ik meerijden met onze Bob van vanavond Saskia. Robin en Nikki hebben de gehele reis achterin de achterbak doorgebracht, met zes man/vrouw is het dan ook wat krap maar wel super lollig. Natuurlijk moesten we onderweg een keertje plassen bij een benzinepomp en konden we daarna op het laatste deel van de thuisreis gezellig met z'n allen een grote zak paprikachips wegknabbelen. 


Gezellig stel!


Met twee bandleden van Long Distance Calling


Amorphis - House of Sleep (gedeelte) 
(filmpje gemaakt met mijn smartphone)


Alle foto's van deze avond: https://photos.google.com/








Geen opmerkingen:

Een reactie posten