zondag 5 juni 2016

FortaRock * 5 juni 2016, Goffertpark - Nijmegen





Ik heb de achtereenvolgende bands gezien, The Shrine, Architects, Monster Truck, Fleshgod Apocalypse, Suicidal Tendencies, Swallow the Sun, Amon Amarth,
Bombus, Megadeth, Babymetal, Obituary, Disturbed, Eluveitie en Volbeat. 


Zo kun je ook naar de festivals


Door het park en de ingang

Zondagmorgen om half tien kwam Tom ons (Rick en ik) ophalen en gingen we op weg naar Nijmegen voor weer een jaartje Fortarock. Een prima line-up, dit jaar al waren er wel veel overeenkomsten met Graspop maar dat kan ook bijna niet anders, daar komen tenslotte meer dan 100 bands. Na een voorspoedige reis konden we lekker dichtbij het Goffertpark onze auto kwijt in een parkeergarage voor een dagkaart van een tientje. Het was nog niet zo druk en we liepen door het park naar de ingang van het festivalterrein en waren we, nadat ik uitgebreid gefouilleerd was, om 11:30 uur klaar voor de start (muntjes en een kluisje hadden we inmiddels al geregeld). Inmiddels was de groep al een heel stuk groter geworden daar ook Argo, Saskia, Nikki, Erik, Allert en Chris zich bij ons aangesloten hadden. Het was nu al warm dus meteen maar een heerlijk koude klets naar binnen gegooid en proosten op een gezellige dag! 


Eerste biertje van vandaag!


The Shrine


Met veel inzet


Prima band


Het terrein


Architects


Metalcore

Setlist The Shrine:
Il Buono, II Brutto, II Cattivo (Intro), Destroyers, Death To Invaders,
The Vulture, Dusted and Busted, Rare Breed en Nothing Forever.
Setlist Architects:
Nihilist, These Colours Don’t Run, Gone With The Wind,
Naysayer, Broken Cross en Gravedigger.
Setlist Monster Truck:
Don't Tell Me How To Live, Why Are You Not Rocking, To The Flame,
The Enforcer, Sweet Mountain River en The Lion.


Rick en Tom


Monster Truck


Lekkere muziek


Fleshgod Apocalypse

Rick en ik begonnen de dag met The Shrine (de rest ging naar Havok). Dit was bepaald niet verkeerd, lekkere rauwe psychedelische rock met mooie solo's. De band speelde behoorlijk wat nummers van het laatste album met als krakers Destroyers en Death To Invaders. Rick zei ook wat ik dacht, het lijkt zo af en toe wel op Motörhead. Prima begin van onze dag. Nu naar de Mainstage voor de Architects. Dit metalcore gezelschap onder aanvoering van frontman Sam Carter bedient zich van teksten met een boodschap die nog redelijk goed te verstaan zijn ook. Voor Rick was dit wel leuk, hij is tenslotte ook fan van Bring me the Horizon. Wat mezelf betreft, leuk om eens gezien te hebben maar het doet me niet veel. Daarentegen vind ik Monster Truck een geweldige (live) band. Denk aan Wolfmother of aan onze eigen trots DeWolff en je krijgt een beetje een idee over de soort muziek die deze gasten spelen. We zijn wel eerder weggegaan, dit omdat ik Monster Truck ook op Graspop ga zien en de rest van onze club bij Fleshgod Apocalypse stond. Helaas viel dit tegen door het matige geluid en de vele muziek van tape. Geen succes al ga ik het thuis toch nog eens beluisteren. 


Maakte niet veel indruk op me


Suicidal Tendencies


Veel leuker dan gedacht


Heerlijke doom met Swallow the Sun op een warme en zonnige dag

Setlist Fleshgod Apocalypse:
The Violation.
Setlist Suicidal Tendencies:
You Can't Bring Me Down, Go'n Breakdown, Freedumb, Trip at the Brain,
War Inside My Head, Possessed to Skate en Cyco Vision.
Setlist Swallow the Sun:
10 Silver Bullets, Rooms And Shadows, Cathedral Walls, New Moon en Swallow (Horror Pt. 1).


Bassist Matti Honkonen


Vier keer Johan Hegg van Amon Amarth

Van Suicidal Tendencies had ik eigenlijk helemaal geen verwachtingen, vind er eerlijk gezegd niet veel aan. Hoe pakte dat anders uit, erg leuke live band en het werd een energiek en degelijk optreden. Wel moet de man wat minder tussendoor lullen; spelen! Best wel bijzonder is dat Slayer-icoon Dave Lombardo achter de drumkit zit en zanger Mike als een bezetene over het podium rond rent. Er ontstond toch nog een pit ondanks de warmte. Met Saskia daarna naar Swallow the Sun, niet echt een festivalband maar wel een band met fantastisch werk. Er kwam niet al te veel volk op af maar we genoten van heerlijke nummers als 10 Silver Bullets, New Moon en afsluiter Swallow (Horror Part I). Toch past de band beter in een zaal dan buiten op een festivalpodium in de felle zon. Zoals eigenlijk altijd maakt Amon Amarth er weer een feestje van. Er werd gelijk begonnen met één van m'n lievelingsnummers, tatatatata, tatatatata. Voor de kenners dus met The Pursuit Of Vikings, hahaha. Het nieuwe nummer Raise Your Horns sloeg ook lekker aan en het blijft een mooi gezicht als beide gitaristen bovenop de draken gaan staan. Met Guardians Of Asgaard en Twilight Of The Thunder God kwam een einde aan een prima optreden. 


Gitaren bovenop de draken

Bombus

Mooie solo's


Dave Mustaine van Megadeth

Setlist Amon Amarth:
The Pursuit of Vikings, As Loke Falls, First Kill, Runes to My Memory,
Deceiver of the Gods, Death in Fire, War of the Gods, Raise Your Horns,
Guardians of Asgaard en Twilight of the Thunder God.
Setlist Bombus:
Horde of Flies en Into the Fire.
Setlist Megadeth:
Hangar 18, The Threat Is Real, Post American World, She-Wolf, Sweating Bullets,
Trust, Dystopia, Symphony of Destruction, Peace Sells en Holy Wars... The Punishment Due.


Mooi podium


Mainstage van veraf


Babymetal


Iedereen was nieuwsgierig

Helaas waren we op het eind van de set van Amon Amarth helemaal doorgekookt en toen we bij Bombus stonden hielden we het niet meer vol. Het was nu toch te heet geworden, tussen het bier door veel water gedronken en ook enkele keren helemaal nat gemaakt onder de kraan. Je hoopt altijd dat het niet regent op een festival maar een koperen ploert op je bolletje en 28 graden is toch ook geen sinecure. Na een paar nummertjes, het was toch niet zo geweldig eerlijk gezegd, gingen we naar de mainstage voor Megadeth. Altijd de moeite waard en de laatste jaren is Dave Mustaine een stuk toegankelijker. De nieuwe nummers Post American World, Fatal Illusion en Dystopia passen naadloos tussen het oude werk. We (ik en Rick) waren langzamerhand wel weer wat naar de zijkant van het terrein geschuifeld om wat meer in de schaduw te komen. Een frietje en een bord Indisch eten hadden ons ook wel goed gedaan, nu gingen we op weg naar de Large Rockhand Stage om de Japanse meisjes van Babymetal eens te aanschouwen. Het was bijzonder druk, volgens mij waren er toch veel mensen nieuwsgierig naar deze act. Nou het viel niet mee, kreeg een beetje Donald Duck gevoel met die Kwik, Kwek en Kwak op het podium. Wel een heerlijk strakke begeleidingsband (de Kami Band) trouwens maar het is niet mijn ding. Wel grappig om eens gezien te hebben, wel leek het erop dat er aardig wat mensen wel enthousiast van werden, inclusief de fan die eruit zag als een Marsupilami hahaha. 



Collage van het terrein

Obituary

Disturbed

Ten Thousand Fists

Setlist Babymetal:
Babymetal Death, Gimme Chocolate!!, Catch Me If You Can, META! Meta Taro,
Ijime, Dame, Zettai, Megitsune, KARATE en Road of Resistance.
Setlist Obituary:
Redneck Stomp, Centuries of Lies, Intoxicated, Bloodsoaked, Dying, Find the Arise,
'Til Death, Don't Care, Chopped in Half, Turned Inside Out en Slowly We Rot.
Setlist Disturbed:
Ten Thousand Fists, The Game, The Vengeful One, Prayer, Liberate, Stupify,
The Sound of Silence, Inside the Fire, The Light,
Closer/I Still Haven't Found What I'm Looking For/Baba O'Riley/Killing in the Name,
Indestructible en Down With the Sickness.


Eluveitie


Hoogtepunt van dit jaar

Disturbed had ik nog nooit live gezien terwijl ik de muziek best lekker vind. Ook Rick is er wel een fan van dus konden we al mooi op tijd naar de Mainstage. Onderweg pakten we wat nummers mee van Obituary en dat was bepaald niet verkeerd. Deze veteranen maakten er een prima show van. Disturbed start met Ten Thousand Fists, dus gaan de vuisten massaal de lucht in. Opvallend veel fans aanwezig voor deze band vandaag, ook bij de signeersessie eerder op de dag was het enorm druk. Na het eerste deel van de set kwam natuurlijk de grote hit van dit moment, The Sound of Silence. Helaas stond de bas van de trommels zo hard dat het af en toe door merg en been ging. Na het lekkere nieuwe nummer The Light kwam de band met een covermedley. Erg vervelend, de band heeft genoeg fijne nummers en om dan een kwartier van je toch al korte speeltijd zo in te vullen...... Natuurlijk werd er afgesloten met het heerlijke stampnummer Down With the Sickness. 


De gitaristen


Chrigel Glanzmann

Setlist Eluveitie:
King, Kingdom Come Undone, Havoc, De Ruef vo de Bärge,
Tegernakô, From Darkness, A Rose for Epona, Inis Mona en Thousandfold.
Setlist Volbeat:
Born to Raise Hell, The Devil's Bleeding Crown, Heaven nor Hell/A Warrior's Call/I Only Want to Be with You, Radio Girl, Sad Man's Tongue, Lola Montez, Hallelujah Goat, The Lonesome Rider, For Evigt, The Gates of Babylon, Dead but Rising, 16 Dollars, Goodbye Forever, Fallen en Doc Holliday. Toegift: Still Counting, Seal the Deal en The Mirror and the Ripper.


Anna Murphy


Verdrietig afscheid, diverse leden stoppen (waaronder Anna)

Eigenlijk wisten we het wel van tevoren en het kwam ook uit, Eluveitie werd het hoogtepunt van de dag. We troffen Sjaak, Renz en Jaap weer en ook ons eigen cluppie was compleet. Het werd één groot feest met helaas wel een klein rouwrandje. Kort geleden werd bekend dat drummer Merlin Sutter de zak heeft gekregen, waarna zangeres Anna Murphy en gitarist Ivo Henzi ook de pijp aan Maarten gaven. Natuurlijk zullen we vooral Anna het ergst missen, niet alleen omdat het een mooie meid is maar vooral door haar stem en persoonlijkheid. Het optreden van vandaag is dus de laatste in de huidige samenstelling. Eluveitie is voor mij toch wel haast de meest perfecte combinatie van (death)metal, folk, de stemmen van Anna en Chrigel Glanzmann samen met de diversiteit aan instrumenten, geweldig. Natuurlijk werd er door Anna en Chrigel nog even stilgestaan bij de breuk maar bij het optreden was hier totaal niets van te merken. Toen Volbeat op de mainstage begon hebben we al onze overgebleven muntjes opgemaakt, dat waren er nog best veel en hebben nog veel lol gehad. We kwamen George Oosthoek en Charlotte Wessels ook nog tegen en een minuut of twintig voor het einde zijn we onder de vrolijke muziek van Volbeat richting de uitgang gewandeld. Het was weer een zeer geslaagde dag en hopelijk tot volgend jaar! 


Volbeat


Zanger Michael Poulsen


Het tijdschema waar we de gehele dag mee hebben rondgelopen

Voor al mijn foto's van deze dag: 

Lees ook een review op: 

















Geen opmerkingen:

Een reactie posten