De Dijk * 3 november 2011, Tivoli - Utrecht

Setlist De Dijk:

Niet De Lijnen Maar De Bocht, Niemand In De Stad, Ik Jou En Jij Mij, Kan Ik Iets Voor Je Doen, Sjoege, Scherp De Zeis, De Blues Verlaat Je Nooit, Ik Kan Het Niet Alleen, Hou Me Vast, De Weg, Wakker In Een Vreemde Wereld, Onderuit, Wil Je Winnen, Mooier Dan Een Vrouw, Zwerver, Wat Een Vrouw, Als Het Golft, Mijn Van Straat Geredde Roos, Altijd Bij Me, Dansen Op De Vulkaan, Anders Dan Je Dacht, Laat Het Niet Over Zijn en Groot Hart. 

Mooi overzicht van bovenaf

Op een zwoele donderdagavond op 3 november (de terrassen zaten om 19:00 uur gewoon nog vol...) gingen Renate, Suzan, Theo, Hans en ik naar de Dijk in Tivoli. De band trad drie avonden op in Tivoli, telkens voor een uitverkocht huis, dus zo'n 1100 mensen per avond. Ik had me laten overhalen om hier naartoe te gaan, het is eerlijk gezegd niet helemaal mijn ding. Met heel veel enthousiasme ging ik dan ook niet naar binnen, ik liet het allemaal maar eens over me heenkomen.

En nu vanaf de eerste rij

We hadden een plekje boven op het balkon gevonden en hadden zo een mooi uitzicht op de langzaam vol lopende zaal. Om iets over half negen begon de band te spelen en alles klonk, zoals eigenlijk wel verwacht, als een klok. Veel enthousiasme bij de band en een met zijn hoofd schuddende en armen zwaaiende Huub van der Lubbe. Kan hier natuurlijk wel een lulverhaal op gaan hangen maar het is niet iets waar ik ooit nog eens heen zal gaan. Maar het is wel "eerlijke" en goede muziek. Na verloop van tijd en een redelijk aantal biertjes besloot ik maar eens weg te sluipen bij mijn vrienden en dook tussen het hossende en springende publiek vooraan in de zaal. Ik kwam naast een fan van het eerste uur terecht die constant de aandacht van Huub probeerde te trekken. Hij zal er nu nog wel wakker van liggen en ik vermoed dat deze man bij elk optreden aanwezig zal zijn. 

Een geconcentreerde Huub

Natuurlijk had ik hier veel pret en heb een nummertje of vijf mee staan springen, vooral bij Dansen op de Vulkaan heb ik het luie zweet er even uitgewerkt. Een ander hoogtepunt vond ik de mooie en (gelukkig) behoorlijk lange solo op de saxofoon. Jammer vond ik wel dat de band een paar keer op het eind van het concert terugschakelde naar nogal slome nummers. Vooral bij de laatste toegift stoorde me dat enorm. De stemming zat er lekker in en de zaal was flink aan het meedoen en dan beginnen met het hele langzame Laat Het Niet Over Zijn. Een mooi nummer maar dit kan beter eerder in de setlist zodat het laatste gedeelte van het concert niet zijn snelheid verliest. We hebben ons wel vermaakt en na een laatste biertje zijn we weer met de bus naar huis gegaan. 

Een heerlijke sax solo