Setlist Stream of Passion:
The Art of Loss, In The End, Now Or Never, Stream of Passion, The Endless Night,
Street Spirit, A Part of You en Out In The Real World.
Setlist Sirenia:
The Path To Decay, Euphoria, Downfall, The Seventh Summer, Star-Crossed, Lost In
Life, The Other Side, Meridian, Led Astray en My Mind's Eye.
Setlist Leaves' Eyes:
Njord, My Destiny, Emerald Island en Take The Devil In Me (de rest niet gezien).
Sirenia was wat mij betreft het hoogtepunt van de avond
Gisteravond naar Deep Purple in een volle Heineken Music Hall en vanavond in de Kade (Zaandam) met een paar honderd man bij het zogenaamde Beauty & the Beast festival. Het is totaal onvergelijkbaar maar toch vond ik dit leuker. Lekker knus en een ontzettend fijne sfeer. Er traden vijf verschillende (gothic) bands op en ik was vooral voor Sirenia naar dit concert gegaan. Om 18:30 begon de avond al met een optreden van Elis (uit Liechtenstein). Een enthousiaste band maar de zangeres was niet erg stemvast zullen we maar zeggen. Daarna Stream of Passion (Ned/Mex), deze prima band met uitstekende zangeres was (zoals ook de vorige keren dat ik ze gezien heb) erg goed. Daarna Atrocity (Duitsland), wat een drama. Allemaal covers (en dan ook nog zeer vreemde keuzes) en een hele matige en vervelende leadzanger. Sirenia (Noorwegen/Spanje) kwam zag en overwon wat mij betreft, een uitstekende band met topnummers. Jammer dat zij niet een hele avond konden optreden. Als afsluiter Leaves' Eyes (Noorwegen). Hiervan hebben we nog vier nummers gezien, bepaald niet slecht met een hele goede zangeres. Alleen een beetje weinig uitstraling.
Hieronder mijn eigen gemaakte filmpje (met m'n telefoon) van Sirenia op youtube:
Review van http://www.blastbeat.nl/
Om 18.30 uur worden mijn goede vriend Ronald en ik door Richard de tourmanager opgehaald om backstage te mogen gaan. Hij legt uit dat hij geen echt schema voor de interviews heeft, maar we gaan wel zien hoe alles loopt. Hij heeft voor ons een interview hoekje ingericht en hoewel hij zei dat er ook andere journalisten een interview zouden gaan doen, hebben wij sterk het gevoel dat wij vandaag de enigen zijn. Geeft niks, dat geeft ons alleen maar meer tijd om lekker te kletsen. Wat een luxe.
Vanwege het optreden van maar liefst 5 bands deze avond, begint de eerste band (Elis) zeer vroeg. Op de aankondiging stond dat alles om 20.00 uur zou beginnen, maar Elis speelt toch echt om 19.00 uur al de eerste noten. Op dat moment ben ik net bezig met het interviewen van Marcela van Stream of Passion, dus ik kan niet zeggen hoe Elis live klinkt. We zitten backstage hoog en ver van de bühne, dus wij hebben geeneens door dat het festival al begonnen is.
Meteen nadat Marcela afscheid neemt, schuift Ailyn van Serenia aan. Marcela begint dan met inzingen en omkleden. Beide interviews mogen wat tijd innemen, dus op het moment dat we klaar zijn met Serenia, komt de band Elis al weer bezweet binnen lopen. Zij zijn klaar met optreden en Stream of Passion staat al op de planken. Ai, die mis ik dan dus ook grotendeels want Mathias Roderer van Leaves Eyes staat klaar om met mij te kletsen. Hij zat al bij het interview met Ailyn en vertelde toen al wat als aanvulling op het Serenia verhaal, maar ik moet toch echt even met hem verder kletsen. Het lijkt wel of de mensen er zin in hebben om met mij te kletsen. Dat heb ik wel een anders meegemaakt (bv CoB)
De eerste 3 interviews nemen meer dan 1½ uur in beslag en ik kan nog net 5 minuten van Stream of Passion zien. Het zag er goed uit en klink ook nog eens zuiver. Dat is het mooie van die kleine zaaltjes, het geluid is meestal vrij goed. Ik hol maar weer naar mijn hoekje boven, waar Sandra Schleret van Elis op mij wacht. Dit gesprek duurt wederom een half uur, maar ik ben ruim op tijd om nog een aardig stukje van Atrocity te zien. Dit komt mede omdat Sandra mee zingt en bij 2 covers die Atrocity ten gehore brengt dus op de bühne moet staan. Hierdoor kon ik haar dus toch horen zingen en kan ik met een gerust hart zeggen dat zij een loepzuiver opera stem heeft die echt fantastisch klinkt (live en in de studio). Die band (Elis dus) wil ik echt vaker gaan zien.
Atrocity heeft een correcte show en ze spelen veel covers uit de jaren 80 met een metal sausje. Mee schreeuwen was dus ook niet moeilijk. Op de bühne werden ze ook nog bijgestaan door 2 schaars geklede dames die wild met hun lichamen aan het bewegen waren. De feestvreugde werd dus alleen maar groter. De stem van zanger Alexander Krull is wat beperkt en dat is altijd jammer. Toch weet hij het publiek goed op te zwepen en de sfeer is fantastisch. Als hun optreden klaar is zie je ook alleen maar blijde gezichten op de bühne staan. Ze krijgen even pauze, want over een uurtje of zo moeten ze alweer op met headliner Leaves Eyes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten