Vanwege de aanslag in New York het volgende bericht van http://www.savatage.com/
Dear SavaFriends and Fans,
In lieu of the recent tragic events that have gripped the world we have decided to postpone our upcoming European Tour. We feel it is in the best interest for everybody’s safety. Our hearts go out to the victims of this senseless disaster and we pray that all in the Legion stay safe. Savatage apologizes for any inconvenience that has been caused due to this, but feel it is the right and necessary move. We are looking forward to a big tour early next year and hope to see you all there!
Savatage
Dit optreden was dus met een kleine vier maanden vertraagd door de aanslag in New York. Gelukkig konden we dus toch nog genieten van één van de allerbeste metalbands ooit. En dat bleek dus ook wel want wat moet je hier nu eigenlijk nog van zeggen. Betere concerten als deze kun je je niet wensen. Savatage was weer super, één van de allerbeste bands ooit!
Review van http://www.metalfan.nl/
Op maandag 11 februari speelde Savatage in een uitverkocht 013 in Tilburg. Het voorprogramma bestond uit Vicious Rumours en Blaze. Omdat ik 2 dagen eerder ook al ging was ik eigenlijk niet van plan om ook hier naar toe te gaan, ook omdat het op een maandag was wat me nooit zo goed uitkomt. Toen ik later toch besloot te gaan was het echter al uitverkocht. Na afloop van de show in Antwerpen praatten we nog wat na met Blaze, waarna drummer Jeff Singer ons uitnodigde voor de show in Tilburg, en ons op de gastenlijst zette. Tsja, dan moet je natuurlijk wel he. Net als twee dagen ervoor begon Vicious Rumours om 8 uur. Met opener Digital Dictator bewezen ze ook gelijk dat ze de hardste band van de avond waren. Dat is niet erg, dan is het publiek tenminste wat opgewarmd. De band stond net als op zaterdag heel energiek te spelen, en ze klonken ook erg goed (wat niet altijd het geval is bij een voorprogramma). Ik vond ze beter klinken dan 2 dagen eerder in Antwerpen, wat waarschijnlijk ook aan de zaal ligt. 013 heeft toch iets beter geluid dan Hof Ter Lo. Jammergenoeg reageerde het Nederlandse publiek minder enthousiast dan het Belgische, wat de band eigenlijk niet verdiende want ze speelden gewoon erg goed. Tijdens het concert van Savatage stond ik nog wat met de jongens na te praten, waar ze me hun setlist gaven, en nog heel interessant nieuws wisten te melden.
Prachtige avond!
Rond kwart voor 9 was het de beurt aan Blaze om het podium van rocktempel 013 te betreden. Zoals gewoonlijk stond Blaze Bayley weer heel energiek op het podium te springen, en ook de rest van de band was druk in de weer. De setlist was niets veranderd ten opzichte van 2 dagen ervoor, maar goed dat geeft niet want niet iedereen ziet ze 2x. Opener Leap Of Faith was een van de nieuwe nummers die gespeeld werden van het nieuwe album, Tenth Dimension, en is wel een goed nummer om de show mee te beginnen; het is lekker uptempo, dus het zet gelijk het publiek in beweging. Het Iron Maiden nummer Futureal doet dat natuurlijk nog wat beter, want meer mensen kennen het. Hier werd dus ook redelijk goed op gereageerd. Net als de Maiden nummers werden ook de nummers van het debuutalbum van Blaze, Silicon Messiah, toch aardig meegezongen. Silicon Messiah en Ghost In The Machine kwamen van dat album aan bod. De nieuwe nummers, waaronder The Tenth Dimension en het snelle Speed Of Light klonken ook erg goed live. Overigens klonk ook Blaze beter dan in Antwerpen, maar jammer genoeg hadden ze ook te maken met een iets minder enthousiast publiek, dat toch overduidelijk voor Savatage bleek te komen.
Klokslag 10 uur begon de show van Savatage. Mooi blauw licht vergezelde intro Commissar, waarna de band echt begon met Surrender. Ik heb van het begin van de show verder niet zo heel veel gezien, vanwege wat gesprekken met Vicious Rumours en Blaze, maar gelukkig heb ik de tweede helft nog wel gezien. En nu weet ik waarom Savatage zulke trouwe aanhangers heeft. Ze zijn gewoon geweldig live. De band speelt echt goed, de lichtshow is gaaf, en ze spelen alle goeie nummers. Mij hebben ze in ieder geval blij gemaakt door een te gekke versie van mijn favoriet van Poets And Madmen te spelen: Morphine Child. Het samenspel tussen Jon Oliva en nieuwe zanger Damond Jiniya was ook hierin heel goed. Damond wist me ook deze keer ervan te overtuigen dat hij een goeie frontman is voor de band. Het was niet allemaal nieuw materiaal wat er gespeeld werd. Zo kwamen onder andere ook nog Strange Wings, 24 Hours Ago en Christmas Eve (Sarajevo 12/24) voorbij, en werd de Streets-medley gespeeld. Zoals gewoonlijk werd het mooie All That I Bleed aan Chris Oliva opgedragen. De meeste nummers werden goed meegezongen, en je zag gewoon iedereen genieten van de muziek. Na een uur en drie kwartier was de show toch echt bijna voorbij. Gelukkig was er nog een toegift. Na When The Crowds Are Gone volgde een gave gitaarsolo van Chris Caffery, om vervolgens af te sluiten met Hall Of The Mountain King. Het publiek wilde nog wel meer, maar jammer genoeg zat het er na 2 uur toch echt op.
Review van http://www.metal-temple.com/
Of course, Savatage managed to blow everything away. At the moment that the lights went out and the intro tape started to roll the entire crowd went wild, and that would continue to happen during the entire performance (I’ve seldom seem a crowd so excited!). They band started off with my favourite track from the Poets & Madmen album, Commissar and went straight into Surrender. What followed was impossible to describe in words, and one of those cases of you just had to be there, as it seems mere words don’t do Savatage justice. Damond is the perfect frontman for the band and manages to sing both older and newer material superbly, and many people might not like to hear this, but in my opinion he blows away Zakk Stevens on all fronts (Sorry Zakk! This guy is just unbelievable.), Jack Frost more than adequatly fits into the band, and comes across as a very sympathic fellow, and the rest of the band…well, what could i possibly say that hasn’t been said a million times before?
Chris Caffery, Jeff Plate and Johny Lee Middleton are both excellent musicians and performers, but as always, the one person that drew the most attention to himself was the mountain king himself, Jon Oliva. It’s hard to describe the charisma that this guy has, as just a simple smile or movement of his hands sends people into a frenzy. Vocally, songs were distributed about equally between Jon and Damond, and the main bulk of the setlist tonight consisted of medleys. , most memorable of wich was probably the one they did for Streets (consisting of Streets / Jesus Saves / Tonight He Grins Again / Agony And Ecstacy / Somewhere In Time / Believe). It has to be said though, that the choice of songs was rather surprising, with very little new material (eg. they sadly enough managed to only play two songs from Poets, so no Morphine Child, which was a small bummer) and relatively few of the Zakk Stevens albums as well. (A titeltrack medley, Chance, All That I Bleed & This Is The Time).
Then again, who can complain when stuff likes Beyond The Doors Of The Dark, Strange Wings or When The Crowds Are Gone are played? Surely noone. The most memorable and cute moment might have been when the band were joined onstage by a small girl, who, after some microphone adjustment by Jack Frost, sang along to Believe. So young and already such a good taste in music! Alas, I could probably rattle on for another couple of chapters, but the truth is, Savatage rules, and might very well be one of the best live-bands you’ll ever see. If you haven’t yet, go check them out, I can promise you will not regret it, and personally can barely wait untill I manage to see them live again.
Hieronder een filmpje van het optreden van Savatage in 013 op youtube:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten